Hallo, ik ben dokter Karyn! Lees mijn inleiding voor meer informatie over mij en mijn vijf grappige honden, Poppy, Bailey, Kodah, Ned en Fred.
Ik heb het al eerder gezegd en ik zeg het nog een keer: Fred is de raarste hond die ik ooit heb gekend. Man en ik noemen hem vaak ‘gebroken’, alleen op de meest aanhankelijke manier bedoeld natuurlijk! We noemen hem ook wel ‘de theepot’ omdat hij, vergeleken met zijn vaste metgezel en neef Ned, beslist klein en stevig is. Ik suggereer niet dat er eigenlijk iets ernstig of fundamenteel mis is met Fred, hij is gewoon een klein beetje…speciaal.
Is hij als puppy op zijn hoofd gevallen? Misschien een tekort aan zuurstof toen zijn te grote hoofd zich een weg baande door het kleine geboortekanaal van zijn moeder? Er is geen bewijs dat een van deze theorieën ondersteunt. Natuurlijk is er ook geen bewijs om ze te weerleggen…
Wat maakt Fred ‘speciaal’
In vrijwel alle opzichten is Fred een volkomen normale, vrolijke kleine chihuahua. Hij rent, speelt, eet alsof hij al een week uitgehongerd is, en is super liefdevol en aanhankelijk. Er zijn slechts een paar kleine excentriciteiten die hem een beetje uniek maken.
Hij is zich niet bewust van hoogten
In tegenstelling tot Ned, die weigert vanaf een hoogte groter dan ongeveer 50 centimeter naar beneden te springen, zal Fred zichzelf van het einde van een bouwwerk lanceren zonder enige duidelijke voorbereiding of planning. Gelukkig hebben we nergens in huis waar dit een gevaarlijk probleem kan worden, maar we moeten wel oppassen als we op stap gaan.
Nog niet zo lang geleden nam ik de jongens mee naar het tuincentrum, en ze reden vrolijk rond in de bovenste mand van een karretje. Zodra ik mijn rug had omgedraaid om het etiket van een bijzonder aantrekkelijke varen te bestuderen, hoorde ik een klein ‘plompje’ toen Fred uit de ruim een meter hoge trolley viel en zich klaarmaakte om zijn eigen varenselectie te maken. Gelukkig droeg hij nog steeds zijn tuigje en riem, die ik nu op een veel kortere lengte vastzet!
Ik heb de theorie nooit getest en zal dat ook nooit doen, maar de manier waarop Fred zonder aarzeling van de rand van ons bed en onze tuinmuren afstapt en gewoon doorloopt, suggereert dat hij zich totaal niet bewust is van hoogten.
Hij heeft situationele angst
Eerlijk gezegd ben ik er niet helemaal zeker van dat zijn gedrag te wijten is aan zijn angstgevoelens, maar telkens wanneer Fred in het middelpunt van de belangstelling staat, begint hij rond te draaien alsof hij zichzelf binnenstebuiten probeert te keren. Dit gaat over in gezeur, gepiep en zijn schattige grimas of glimlach. Het is bijna alsof hij zijn opwinding gewoon niet kan bedwingen, en de druk om naar gekeken te worden gewoon te groot is voor zijn kleine lijfje!
Hij raakt verlamd als hij wordt opgepakt
Niet letterlijk natuurlijk, maar voor een hond die geen zichtbare hoogtevrees heeft, krijgt Fred een angstige blik als hij wordt opgepakt. Zijn lichaam wordt slap, hij weigert oogcontact te maken en zal zijn favoriete eten en speelgoed, inclusief zijn donuts, volledig negeren.
Hij heeft veiligheidsdonuts
Niet het heerlijke soort (hoewel ik zeker weet dat hij er geen zou weigeren), maar zijn favoriete kleine knuffel. Als een van zijn eerste speeltjes als puppy, blijven deze schattige kleine donuts elk ander speelgoed of kauwspeelgoed overtroeven.
Fred’s Beveiligingsdonuts
Er zijn slechts twee situaties waarin Fred zijn donuts niet wil pakken:
- bij ophalen (zie hierboven)
- als er echt eten is
Nadat zijn eerste donut onvermijdelijke schade had opgelopen door scherpe tanden (die gerepareerd werden), rende de man snel naar de dierenwinkel om wat vervangingen in te slaan. Het enige waarvoor hij een donut zal opgeven, is nog een donut, maar als hij de keuze krijgt, zal hij ze oppotten. Tot nu toe stopt Fred’s persoonlijke record vier donuts tegelijk in zijn mond. En met zijn meerdere rijen stiksels blijft de eerste, de originele, de OG-donut zijn favoriet, en hij zal in slaap vallen met hem in zijn mond gestopt.
Hij lijkt niet alleen van zijn donuts te genieten zoals elke hond graag kauwt, draagt en met speelgoed speelt, maar ze lijken hem ook troost te bieden als hij zich angstig voelt.
Oké, ik moet een bekentenis geven: ik kijk soms naar Fred om hem zijn sociaal onhandige dansje te laten zien. Ik weet dat dat misschien gemeen klinkt, maar het is een soort ritueel geworden. Ik kijk, hij keert zichzelf binnenstebuiten, pakt zijn donut, en we knuffelen en maken ruzie, en soms zelfs iets lekkers. In feite is het net zo waarschijnlijk dat Fred deze kleine optredens heeft gedaan in de hoop wat eten te krijgen, en waarschijnlijk denkt hij dat ik een echte sukkel ben omdat ik elke keer voor zijn act val!
De raarheid die Fred is
Ik vind het moeilijk om jullie duidelijk te maken hoe bizar mijn kleine chihuahua werkelijk is, en ik zou willen dat ik jullie allemaal kon uitnodigen om hem persoonlijk te zien. Het beste wat ik kan doen is een klein video-inzicht bieden in de vreemde en wonderlijke wereld van Fred, in de hoop dat jij kunt delen in de vreugde die zijn kleine capriolen mij elke dag bezorgen.
Heb jij een rare hond zoals Fred? Ik zou graag over hen willen horen. Laat het ons weten in de reacties hieronder!
