Hallo, ik ben Dr. Karyn! Lees mijn introductie om meer te weten te komen over mij en mijn vijf grappige honden, Poppy, Bailey, Kodah, Ned en Fred.
Tot een paar maanden geleden was ik niet bekend met de term ‘Velcro Dog’. Ik was me natuurlijk bewust van het concept; De hond die als lijm blijft plakken en je overal volgt als een schaduw, maar ik had die specifieke zin niet gehoord. Het is zo schattig! Met Chihuahuas in het huis had ik verwacht dat mijn klittenbandhond van de kleine variëteit zou zijn, en Ned is zeker vrij stevig aan mij gehecht. Als de keuze echter tussen mij en wat eten is, ben ik bang dat ik een goede tweede plaats kom. Ik was ook verrast bij het lezen van klassieke klittenbandhondenrassen dat Duitse herders de lijst maakten, maar dat had ik niet moeten zijn, omdat ik me nu realiseer dat Kodah, mijn herder x Malinois, 100% mijn klittenbandhond is.
Kodah’s favoriete dingen
Zoals de meeste honden zijn de behoeften van Kodah relatief weinig, en er is niet veel voor nodig om hem gelukkig te maken. Zijn favoriete dingen zijn onder meer:
- Mij
- De slang
- Zijn bal
- Voedsel
- Echtgenoot
- Ned & Fred
De ironie? Ik was dood tegen het krijgen van hem. Toen we onze zachte reus verloren, Remus de Ierse wolfshond, bleven we achter met een zeer verstandig aantal honden: drie; Poppy & Bailey de Labradors, en onze redding Chihuahua, aardappel (tate). Echtgenoot stond er echter op dat we een vierde nodig hadden, die me droeg totdat Kodah bij de familie kwam. Natuurlijk had ik gelijk en hij heeft bewezen heel hard te werken, vooral omdat zijn Malinois -genen niet werden bekendgemaakt toen we hem voor het eerst naar huis brachten! Ook niet verrassend, ben ik het grootste deel van dat werk beland! Terwijl de man de rol van primaire disciplinaire en mannelijke leider op zich nam, als de vrouwelijke leider van ons roedel, heb ik het duidelijke voorrecht om iets van een moederlijke plaats in zijn leven te hebben, en Kodah is absoluut een ‘mama’s jongen’!
Mijn schaduw
Niemand is graag alleen, en in mijn huis ben je dat nooit. Gesloten deuren worden verwarring en consternatie ontmoet, en zelfs badkamerbezoeken zijn niet heilig. We hebben geleerd dat als we de huisdieren weg moeten houden, stevig vergrendelde deuren en snacks vereist zijn, en meestal is het gemakkelijker om het bedrijf te accepteren.
Mijn kantoor fungeert als onze ‘kattenkamer’, met een kinderpoort om de honden buiten te houden, onze keleins ergens te geven om te ontspannen zonder angst voor hondeninterferentie en om te voorkomen dat Kodah items uit de kattenbak bemonsteert. Gedurende de dag geven de katten echter de voorkeur aan het luxeren in onze slaapkamer omdat het de ochtendzon krijgt, en de garderobe is blijkbaar veel beter dan de katmeubels waarmee ik hun kamer heb uitgerust. Dientengevolge is Kodah meegemaakt in het kantoor/kattenreservaat en positioneert hij zich onder mijn bureau (goed) of achter de wielen van mijn stoel (niet zo goed).
Permanent vastgelopen in de ‘op’ positie
Zelfs als we ontspannen voor de tv of op het bed en een boek lezen, als ik zo veel een centimeter bewegen, is Kodah op en klaar om te gaan waar ik misschien heen ga. Soms is het naar de keuken, soms de badkamer, en soms krab ik gewoon een jeuk! De combinatie van klittenbandhonden- en bewakingshondeninstincten betekent dat hij zelden in de volledige ontspanningsmodus is, wat verklaart waarom hij de hele nacht vrij goed slaapt!
Gelukkig, terwijl Kodah liever op likkende afstand van mij blijft, is hij niet overbezorgd en houdt mensen of andere honden er niet van om te naderen. Ik zou hem zelfs niet beschermend noemen! Ondanks zijn angstaanjagende verschijning, is hij veel meer kans om zich achter me te verbergen in het geval van een aanval dan me te hulp komen! Hoewel hij de eerste is die wild blaft bij elke persoon, dier of blad dat het raam passeert, hebben de paar keren dat we een echt ‘zorgwekkend’ geluid van buiten hebben gehoord, zoals wanneer de tienerzoon van de buurman het huis uit was, of de afvalbakken overbladen, heeft hij letterlijk tussen mij en de rug van de sofa geklopt. Zo dapper.
Gelukkig voor mij hebben mijn klittenbandhond en ik een Ned om ons te beschermen!
