In Europa, en met name in Spanje, is de kweek van octopussen tot nu toe beperkt gebleven tot het vetmesten van jonge, in het wild gevangen octopussen in kooien in de oceaanom het marktgewicht te bereiken. Deze kooien werden doorgaans verankerd aan de zeebodem, of gewoon opgehangen aan vlotten die werden gebruikt om mosselen te kweken. In een poging om agressie en kannibalisme te voorkomen, bevatten oceaankooien individuele, gecompartimenteerde octopusschuilplaatsen gemaakt van pvc-buizen of andere plastic cilinders.
Na enig succes begin jaren 2000, de meeste octopusmestsystemen zijn inmiddels gesloten vanwege strengere visserijregels, onstabiele jaarlijkse vangsten, schommelingen in de sterftecijfers van octopussen en dure voervereisten. Het kweken van in het wild gevangen octopussen in aquacultuurtanks op het land is ook geprobeerd in landen rond de Middellandse Zee, evenals in Australië en Latijns-Amerika. De inspanningen zijn echter niet verder gekomen dan het experimentele niveau, omdat er beperkte opties zijn voor schaalbaarheid.
Onderzoek en investeringen richten zich steeds meer op het kweken van octopussen in gevangenschap. Deze inspanningen zijn gaande sinds de jaren zeventig De grootste obstakels zijn kannibalisme, problemen met de inperking, ontoereikende voedselmogelijkheden en lage overlevingskansen onder zwangere en jonge octopussen.
In 2019 werd een nieuwe mijlpaal bereikt toen het Spaanse multinationale zeevruchtenbedrijf Nueva Pescanova aangekondigd dat ze succesvol hadden gesloten “de voortplantingscyclus van de octopus in de aquacultuur”, wat betekent dat ze octopussen in elke fase van hun levenscyclus in een kunstmatige omgeving hadden gefokt en grootgebracht. Het bedrijf vraagt nu vergunningen aan om ’s werelds eerste industriële octopuskwekerij te openen, met als doel om jaarlijks een miljoen octopussen te kweken en te slachten om ze tegen 2027 op de markt te brengen.
Hoewel Spanje het eerste land is, is het niet het enige land dat geïnteresseerd is in de mogelijkheden van deze nieuwe industrie. Soortgelijke plannen voor de grootschalige productie van octopussen worden overal ter wereld uitgevoerdonder andere in Portugal, Griekenland, Mexico, Chili, Australië, China en Japan.
Octopussen hebben een complexe levenscyclus en zijn bijzonder ongeschikt voor landbouwomstandigheden, waardoor het een uitdaging om ze in gevangenschap groot te brengenHier zijn enkele belangrijke problemen die verband houden met de octopuskweek:
-
Dieetbehoeften
Octopussen zijn vleesetende dieren en hebben in de vroege stadia van hun ontwikkeling levend voedsel nodig. Het bieden van een natuurlijk dieet in een landbouwomgeving kan veel hulpbronnen kosten, onhygiënisch zijn en duur. Het voeren van octopussen op industriële schaal is ook niet duurzaam voor het milieu vanwege de afhankelijkheid van in het wild gevangen vis.
-
Eenzame natuur
Octopussen zijn van nature solitair en kunnen overbelast raken en hun toevlucht nemen tot agressie en kannibalisme in overvolle landbouwomstandigheden. Hun behoefte aan ruimte en isolatie maakt intensieve landbouw onpraktisch en onmenselijk.
-
Fysieke kwetsbaarheid
Zonder intern of extern skelet hebben octopussen een kwetsbare huid die gemakkelijk beschadigd kan raken in kweektanks. Dit probleem wordt verergerd door hun neiging om straalaandrijving te gebruiken om snel door hun omgeving te bewegen.
-
Ongeschikte slachtmethode
Er bestaat geen humane slachtmethode om octopussen te doden voor menselijke consumptie. De plannen van Nueva Pescanova stellen voor om ijsslurry te gebruiken, waarbij de octopussen in ijskoud water worden gedompeld. Deze methode is bekend om een pijnlijke, stressvolle en langzame dood te veroorzaken.
Een studie door de London School of Economics ontdekte dat octopussen pijn en plezier voelen, wat leidde tot hun erkenning als voelende wezens in de Britse Animal Welfare (Sentience) Act 2022. Professor Jonathan Birch en zijn co-auteurs betogen dat octopussenkweek met een hoog welzijnsniveau onmogelijk is en dat het doden ervan via ijsbrij “zou geen acceptabele methode zijn om in een laboratorium te doden“. Ze adviseerden de Britse regering ook om een preventief verbod op de productie en import van gekweekte octopus te overwegen.
“Grote aantallen octopussen zouden nooit dicht bij elkaar gehouden moeten worden. Dit leidt tot stress, conflicten en een hoge sterfte. Een sterftecijfer van 10-15% zou voor geen enkele vorm van landbouw acceptabel moeten zijn.” – Professor Jonathan Birch, London School of Economics.
Wereldwijd zijn er ook toenemende zorgen over octopuskwekerijen. ’s werelds eerste wettelijke verbod op octopuskwekerijen werd in maart 2024 in de staat Washington ondertekend. Verschillende andere Amerikaanse staten dienen soortgelijke wetsvoorstellen in, waaronder Californië, dat de import van gekweekte octopus wil verbieden.
Hoewel het mogelijk is om octopussen te kweken, blijft Eurogroup for Animals er stellig van overtuigd dat octopussen niet geschikt zijn voor kweekomstandigheden en daarom niet gekweekt moeten worden.
