De Bulldog is waarschijnlijk een van de eerste rassen die in je opkomt als je denkt aan een hond met rimpels. Het uiterlijk van de hond heeft ongetwijfeld een gevoelige snaar geraakt bij veel huisdiereigenaren, waarbij het ras op de 7e plaats staat op de lijst van populairste honden van de American Kennel Club (AKC).1 De Bulldog heeft een opvallende uitstraling met korte poten, een gespierd lichaam, huidplooien en een korte snuit.
Helaas maken deze unieke eigenschappen deel uit van een treurig hoofdstuk in de geschiedenis van het ras. Geschriften van Romeinse historici beschreven de woeste honden van Groot-Brittannië, een verwijzing naar de voorouders van de hedendaagse Bulldog. De naam van het ras is een andere herinnering aan het ontnuchterende verleden van de hond en hun gebruik bij het bullbaiten, en hun rimpels zouden een manier zijn geweest om hen te beschermen tijdens gevechten. De rimpels van de hond hebben tegenwoordig echter minder te maken met vechten en meer met esthetiek.
Geschiedenis en selectief fokken van de Bulldog
Wetenschappers schatten dat de domesticatie van honden meer dan 30.000 jaar geleden plaatsvond. Wilde honden gingen van concurrenten naar werkhonden en gezelschapsdieren. Selectief fokken heeft honden verder getransformeerd tot meer dan 300 rassen die we vandaag de dag hebben. Veranderingen in de laatste 200 jaar waren vaak gericht op het uiterlijk en de conformatie van het dier aan officiële normen.
De geschiedenis van de Bulldog is verweven met die van de Mastiff. Enthousiastelingen wilden de Bulldog een sterkere beet geven tijdens het bullbaiten. Deze brute sport ontstond uit de misvatting dat het vlees van een stier die door een hond was gedood malser was. De wreedheid was onbegrijpelijk. Gelukkig verbood Engeland de praktijk in 1835. Hierdoor hadden deze honden echter geen doel meer, waardoor het ras met uitsterven werd bedreigd.
De opkomst van rimpels
Veel onderzochte verslagen schreven de
rimpels of huidplooien als bescherming voor het dier tijdens gevechten. Sommigen beschreven hun rol zelfs als kanalen waarlangs het bloed van de stier van het gezicht van de pup afliep. Afbeeldingen van de Bulldog uit de 19e eeuw tonen echter een dier dat heel anders is dan de hond met de rimpels die we vandaag de dag kennen. Ze hadden lange staarten en poten zonder de extra diepe huidplooien.
Onderzoekers hebben verondersteld dat rimpels en andere kenmerkende Bulldog-kenmerken een recentere manifestatie zijn. Een genetische beoordeling van het ras stelde: “Deze specifieke en extreme fenotypische kenmerken vereisten sterke positieve selectie (sterke sweeps) in specifieke regio’s van het genoom”.2 Die uitspraak is logisch, gezien de sterke druk van liefhebbers om het ras te redden nadat bull baiting verboden werd. Er was druk om het ras vriendelijker en geschikter te maken voor het houden van huisdieren.
Rimpels ontstonden waarschijnlijk voor het eerst door een genetische mutatie. Mensen vonden ze mooi, dus werden dieren met rimpels met elkaar gefokt om meer dieren met rimpels te creëren totdat dat het uiterlijk van het Bulldog-ras werd. Deze mutaties kunnen echter ook onbedoelde negatieve gevolgen hebben, iets dat piggyback-mutaties wordt genoemd.
Het probleem met rimpels en andere bulldog-kenmerken
De Bulldog heeft wat problemen vanwege de druk van selectief fokken. De korte poten van de hond zijn het resultaat van een mutatie genaamd chondrodysplasie (CDPA). Dat kan onnodige druk op de gewrichten van het dier leggen. Een andere mutatie die met deze gestalte wordt geassocieerd, is chondrodystrofie (CDDY). Het maakt honden vatbaar voor intervertebrale disc disease (IVDD). IVDD kan leiden tot verslechtering of scheuring van de schijven tussen de wervels van een hond. Het kan schade aan de wervelkolom en extreme pijn veroorzaken bij getroffen dieren.
Helaas houdt het daar niet op. Het korte, platte gezicht van de Bulldog classificeert hen als een brachycefalisch ras. Andere honden met deze aandoening zijn de Boxer en de Mopshond. Hun gezichten zien er misschien schattig uit, maar het heeft een negatieve invloed op hun kwaliteit van leven. Deze huisdieren ontwikkelen vaak brachycefalisch obstructief luchtwegsyndroom (BOAS), waardoor ze vatbaar worden voor ademhalingsstoornissen en inspanningsintolerantie. Dit laatste verhoogt het risico op obesitas bij een hond, wat hun gezondheid en levensduur verder beïnvloedt.
Selectief fokken op rimpels en andere eigenschappen bij Bulldogs heeft hun genenpool en genetische diversiteit verkleind. Het probleem met deze gevolgen is de levensvatbaarheid van het ras op de lange termijn. Ze verhogen het risico op erfelijke en aangeboren aandoeningen die de kwaliteit van leven van een Bulldog verder in gevaar kunnen brengen. Onderzoek heeft aangetoond dat selectief fokken veel risico’s voor Bulldogs heeft gecreëerd, en de rimpels hebben ook gevolgen.
Huidplooidermatitis
Huidplooidermatitis is een probleem bij honden met een gerimpelde huid, zoals de Bulldogs en Mopshonden. De groeven zien er misschien schattig uit, maar kunnen ook vocht en bacteriën herbergen, waardoor uw huisdier gezondheidsproblemen kan krijgen. De plooien vormen een ideale omgeving voor ziekteverwekkers.
Het schoon en droog houden van de groeven is van groot belang voor de gezondheid van uw Bulldog. Uw dierenarts kan plaatselijke antischimmelmiddelen en antibiotica voorschrijven om de problemen onder controle te houden. Het betekent echter meer routineonderhoud. De huidplooien kunnen ook het risico op andere huidaandoeningen van uw pup vergroten, zoals hondenacne. Goede hygiëne is de beste preventie.
Laatste gedachten
Bulldogs zijn schattige huisdieren met een opvallend uiterlijk dat de aandacht trekt. Dat is een van de redenen waarom ze zo populair zijn. Rimpels zijn een relatief recente toevoeging aan de rasstandaard. Ze en andere unieke eigenschappen hebben echter gevolgen voor de gezondheidszorg en het risico op ziekten. Wij raden u aan om uw keuze voor een hond met rimpels zorgvuldig te onderzoeken, rekening houdend met deze speciale behoeften.
