Lava en Hela: een onwaarschijnlijke band

Hallo, ik ben dokter Maja! Lees mijn inleiding voor meer informatie over mij en mijn twee gekruiste honden, Lava en Hela.

In juni vorig jaar kwam Hela bij ons gezin, helemaal uit Griekenland. Ze is een vriendelijke, zachtaardige en energieke hond, terwijl Lava, om het duidelijk te zeggen, een nachtmerrie is. Begrijp me niet verkeerd, Lava houdt van andere honden! Ze vindt het heerlijk om met ze te spelen, achtervolgd te worden en ze aan hun harnas rond te slepen. Ja, ze is een pestkop. Een lieve, maar toch. Het is echter één ding om een ​​leuke tijd te hebben met het publiek in het hondenpark, maar het is iets heel anders als een van die honden met je mee naar huis komt. En gaat nooit meer weg.

Hoe Lava en Hela elkaar voor het eerst ontmoetten

Een paar dagen voordat Hela arriveerde, heb ik wat voorbereidingen getroffen, zoals een bench voor haar regelen en een lekker rustig plekje zoeken waar ze kon rusten, evenals haar eigen set dekens, kommen en speelgoed. Maar dit was allemaal gemakkelijk. Het probleem was hoe Lava zou omgaan met een nieuwe hond die haar huis binnenkwam, haar privacy zou schenden, mijn aandacht zou stelen en uiteindelijk haar speelgoed en andere accessoires zou gebruiken alsof ze van haar waren. Lava deelt niet. Nou ja, eigenlijk zijn er maar twee honden, die ze kent sinds ze allemaal pups waren, en ze wilde ze, onder een beetje grommen, haar speelgoed geven.

Daarom gingen we voor hun eerste kennismaking een wandeling maken, zodat ze elkaar op neutraal terrein konden ontmoeten en met elkaar konden communiceren. En het was geweldig. Hela was blij toen ze vrij rond kon rennen in het hondenpark, en Lava achtervolgde haar. Het was geweldig om naar te kijken! Toen gingen we moe en voldaan voor de eerste keer samen naar huis.

Het waren niet allemaal rozen en zonneschijn

En alles was perfect voor het eerste uur. Ik was bij hen in de tuin, ze waren nog steeds speels en Hela was vrolijk aan het ontdekken. Toen kwam ze bij de huisdeur en Lava vond dat dit te veel was en snauwde. Er gebeurde niets, gelukkig. Ik heb geleerd dat het bij Lava vaak meer lawaai is dan wat dan ook. Maar het was beangstigend en zorgwekkend.

Dat was het signaal voor een time-out. Hela was al kratgetraind en ging vrolijk slapen op haar nieuwe bed, waarbij ze het vorige kleine incident volledig vergat. Lava ging op de bank zitten. De daaropvolgende weken en maanden, terwijl Hela zich langzaam ontspande en zich zelfverzekerder voelde, was Lava soms nog steeds behoorlijk chagrijnig en duidelijk ontevreden over deze nieuwe ontwikkeling.

lava en hela liggend op de bank

Het hebben van dezelfde hobby’s helpt

Langzaam hebben we ons allemaal afgestemd op onze nieuwe manier van leven. Het was interessant om hun dynamiek te observeren, waarbij Hela zich gedroeg als een jongere zus die altijd wilde spelen en bij Lava wilde zijn en niets wilde missen, terwijl Lava duidelijk geïrriteerd was door haar aanwezigheid. Hela leerde dat grommen en af ​​en toe grommen precies de manier is waarop Lava communiceert en niet noodzakelijk iets kwaadaardigs betekent. En toen leken ze dezelfde interesses te hebben gevonden, of eigenlijk begon Hela het gedrag van Lava te kopiëren, zoals elk jonger kind zijn oudere broer of zus zou doen.

En zo werden ze gravers. Elke wandeling die we nu maken, zijn Lava en Hela altijd aan het graven en zoeken naar iets. En het ziet er vaak amusant gesynchroniseerd uit. Beiden met hun hoofd laag op de grond, of ieder in hun eigen hol, en zwervers in de lucht. En in de afgelopen 6 maanden opnieuw een doorbraak! Ze delen nu zelfs een gat en graven er één naast elkaar! En na zo’n dag hard werken drinken ze zelfs nog een drankje uit dezelfde schaal, wat voor Lava een groot succes is.

lava en hela graven gaten in de grond

Een steeds evoluerende band

Als iemand mij een jaar geleden had verteld dat ze het zo goed met elkaar zouden kunnen vinden, zou ik hebben gezucht en gezegd: ik hoop het. Maar ik besefte dat Lava haar accepteerde als een ongewenste huisgenoot, maar hun relatie is sindsdien op zoveel manieren veranderd. Hela is de eenvoudigere, in de zin dat ze altijd blij en dankbaar is, en Lava volgt als een puppy. En Lava heeft geleerd ervan te genieten en Hela’s gezelschap te zoeken. Lava is de denker; ze ziet er altijd bezorgd en diep verontrust uit. Ze doet me veel aan mezelf denken. Misschien nemen honden toch de eigenschappen van hun baasjes over. Maar dat is een ander verhaal.