We zijn ons waarschijnlijk allemaal bewust van mensen die ernstige allergieën hebben voor bijen en/of wespen en zijn bang dat hetzelfde met onze hond kan gebeuren. Vaak merken we dat onze honden in de zon liggen en zich met hun eigen zaken bemoeien, maar dan worden ze onderbroken door een zoemende wesp om hen heen. Als uw hond op de mijne lijkt, zal hij ook last hebben van het geluid van een zoemende wesp en hem in zijn bek proberen te grijpen. Gelukkig voor ons komen ernstige allergische reacties bij honden zelden voor als gevolg van het eten van een wesp, hoewel ze nog steeds mogelijk zijn. Meestal zal er echter niets gebeuren, behalve wat zwelling door een mogelijke steek. Het is het beste om uw hond te controleren op welke reactie dan ook, en contact op te nemen met een dierenarts als er een reactie optreedt.
Risico’s als uw hond een wesp eet
Potentieel niets. Klinkt gek toch? Maar sommige honden reageren absoluut niet op het eten van een wesp en/of het gestoken worden door een wesp. Andere keren kan uw hond risico lopen op een ernstige anafylactische reactie. Dit is een levensbedreigende situatie die onmiddellijke medische zorg door een dierenarts vereist. Anafylaxie is zeldzaam, maar mogelijk. Er is geen manier om te weten of uw hond geen reactie, anafylaxie of een milde allergische reactie zal krijgen (meest voorkomende). Omdat er geen manier is om een reactie te voorspellen of te voorkomen, raden wij altijd aan voorzorgsmaatregelen te nemen en uw hond uit de buurt te houden van gebieden met bijen en/of wespen.
Tekenen dat uw hond een wesp heeft opgegeten
Het meest voor de hand liggende zou kunnen zijn dat je fysiek hebt gezien hoe je hond een wesp inslikte. Dit komt het meest voor bij een hond die ervan houdt om ze te achtervolgen, of die op de veranda of in de tuin ligt met een of twee wespen die rond hun gezicht zoemen.
Andere keren ziet u misschien niet hoe uw hond de wesp inslikt, maar begint hij verwoed aan zijn mond en/of gezicht te klauwen. Dit kan onmiddellijk gebeuren als de wesp de mond van uw hond heeft gestoken toen deze werd ingeslikt, of kan optreden zodra er een allergische reactie optreedt. Als uw hond een allergische reactie op een wesp heeft, merkt u dit onmiddellijk (anafylaxie), of tot een paar uur later. Anafylaxie komt vrij zelden voor bij honden, maar zorgt er vaak voor dat uw hond onmiddellijk moet overgeven, instorten en ademhalingsmoeilijkheden, bleek tandvlees en ernstige zwakte krijgt. Als dit gebeurt, is onmiddellijke veterinaire zorg nodig.
Vaker zullen we uren later een milde allergische reactie zien ontstaan, meestal in de vorm van een gezwollen gezicht, oren, snuit en/of netelroos over welk deel van het lichaam dan ook. Door de zwellingen en netelroos gaat uw hond ook jeuken. Je merkt misschien dat ze hun hoofd schudden, in hun gezicht klauwen of hun gezicht/hoofd verwoed over de grond of tegen meubels wrijven.
De 7 stappen die u moet nemen als uw hond een wesp heeft opgegeten
1. Ten eerste: raak niet in paniek
Zoals we hierboven vermeldden, kan er niets gebeuren als uw hond een wesp eet. Als er iets gebeurt, zal het meestal een milde allergische reactie zijn. Raak niet in paniek als u merkt dat uw hond een wesp heeft opgegeten of er achteraan zit. Blijf kalm, zodat uw hond ook kalm blijft.
2. Probeer niet de mond van uw hond te openen
Als u daadwerkelijk ziet dat uw hond naar een wesp hapt en deze vangt, ren dan niet naar hem toe en probeer zijn bek open te wrikken. Niet alleen zal dit uw hond in paniek brengen, maar u kunt hem ook ernstig pijn doen door hem te dwingen zijn mond te openen. De kans is groot dat als de wesp eenmaal binnen is, hij al dood en/of ingeslikt is en je hem niet meer terug kunt krijgen.
3. Stop niets in de mond van uw hond of in de keel
Er is absoluut geen reden om dit te doen. Mogelijk hebt u online onnauwkeurige informatie gelezen over het “absorberen” van wespentoxine en/of het aanbrengen van een laagje op de mond van uw hond om de irritatie van een steek te helpen verminderen. Maar er is absoluut niets dat dit doet. Niet alleen kunt u uw hond pijn doen, zoals we hierboven vermeldden, maar als u uw hond dwingt iets te proberen in te slikken, kan hij de vloeistof zelfs verstikken of opzuigen, wat mogelijk levensbedreigende complicaties kan veroorzaken.
4. Controleer op anafylaxie
We hebben hierboven vermeld dat anafylaxie, hoewel zeldzaam, kan voorkomen. Als uw hond een anafylactische reactie op een wespensteek heeft, weet u dit binnen enkele minuten. Normaal gesproken zal uw hond overgeven, soms ook diarree krijgen en dan instorten. Ze verliezen vaak het bewustzijn niet, maar lijden aan acute zwakte, storten in, krijgen moeite met ademhalen en worden bleek. Als u iets hiervan opmerkt, schep dan uw hond op, zet hem in de auto en breng hem naar de dichtstbijzijnde spoedkliniek.
5. Zoek naar een allergische reactie
Als uw hond geen anafylaxie heeft gehad, kan het goed met hem gaan. Andere keren kan een allergische reactie optreden binnen enkele minuten tot uren nadat ze een wesp hebben gegeten. Kijk of uw hond zijn hoofd schudt, jeukt en/of over zijn gezicht wrijft, zwelling van een deel van het gezicht of netelroos. Zelfs als uw hond de wesp heeft opgegeten, kunnen netelroos, roodheid en zwelling overal op het lichaam voorkomen. Raak niet in paniek als u dit opmerkt. Zelfs bij zwellingen in het gezicht is het niet gebruikelijk dat de keel van honden “dicht opzwelt”. U heeft de tijd om uw gedachten te ordenen en uw hond een passende behandeling te geven.
6. Neem contact op met uw dierenarts, een Dierengifbestrijdingscentrum of een Telehealth-dierenarts
Helaas kan ik u geen dosis vrij verkrijgbare medicijnen geven die u mogelijk wel aan uw hond kunt geven. Dit komt omdat het in veel staten illegaal is voor dierenartsen om medicatiedoseringen te geven zonder de patiënt eerst te hebben gezien. Ik ben hier echter om u te vertellen dat uw dierenarts, als uw hond op de hoogte is van zijn vaccins en ermee examen doet, of nieuwere telezorgdierenartsen, dit mogelijk voor u kunnen doen. Veel honden doen het prima met een paar doses OTC-difenhydramine als ze een milde allergische reactie van een wesp hebben. Het wordt echter altijd aanbevolen om dit aan een dierenarts te vragen, zodat de juiste medicijnen en doseringen kunnen worden aanbevolen op basis van de gezondheid van uw hond en de huidige medicijnen.
7. Zoek altijd hulp als u zich zorgen maakt
Elke hond met een anafylactische reactie heeft onmiddellijke diergeneeskundige zorg nodig. Als uw hond zich redelijk normaal gedraagt, of slechts een milde allergische reactie heeft, is het nog steeds oké om hulp te zoeken als u zich zorgen maakt. Sommige honden zullen het beter doen als ze een dierenarts bezoeken en injecteerbare antihistaminica krijgen dan als ze deze via de mond innemen. Het is nooit verkeerd om veterinaire zorg te zoeken, ook al is het alleen maar om u te helpen ’s nachts beter te slapen.
Conclusie
Het eten van een wesp komt vrij vaak voor, vooral in de zomer. Veel honden worden gebeten als ze gewoon buiten liggen en zich met hun eigen zaken bemoeien, terwijl anderen actief proberen de wesp in hun mond te vangen en ze uiteindelijk doorslikken. Sommige honden reageren absoluut niet op het inslikken van een wesp. Anderen kunnen tot uren later milde allergische reacties ontwikkelen, resulterend in milde zwelling, roodheid en netelroos. Zelden zal anafylaxie optreden, maar het is mogelijk. Als uw hond moet braken, in elkaar zakt, bleek wordt of moeite heeft met ademhalen, breng hem dan zo snel mogelijk naar de dichtstbijzijnde dierenarts. Als uw hond slechts een milde reactie heeft, kunt u mogelijk veilig een vrij verkrijgbare dosis difenhydramine geven op basis van de doseringsaanbevelingen van uw dierenarts.
