Timo en zijn gewonde vleugel

[parkietenfan]

Hoi Marcia,

Het valt niet mee hé! Zoals je al eerder zei, we kopen met alle beste bedoelingen een nieuw parkietje en dan hebben we al dat getob! En ze zijn nog zo jong  :(Maar kop op hé.
Als Timo het verband goed accepteert dan gaat het misschien allemaal nog wel goedkomen.
Je moest toch iets, dus je hebt de juiste keuze gemaakt! Nu maar duimen dat het goed komt.
Wij duimen met je mee hoor! En inderdaad......uitkijken met die storm nu.

[Mars]

Nou mensen,

Ik heb Timo opgehaald. Hij zit nu stilletjes in zijn aquariumpje te kijken. De dierenarts vond het een schatje, maar wel wat dommig. Hij heeft gisteren haar eerst enorm hard gebeten (zo hard had ze nog niet met een parkietje meegemaakt!) en daarna heeft hij een kwartier op zijn buikje gelegen in de veronderstelling dat hij niet meer kon staan!
Ook heeft hij daarnaast nog wat andere domme acties ondernomen, ze hadden er met zijn tweeen dubbel van het lachen gelegen. En ze waarschuwde me net ook dat ik een heel dun laagje water in een bakje moest doen omdat hij zich anders wel eens kon verdrinken! Blond parkietje, denk ik
Hij had zich vanochtend lekker zitten poetsen!

Ik had hem net ook netjes in de kooi, zonder stokje, maar hij klom meteen naar boven (dus ik hem er uit 'redden')! Circusartiest 
Daarom heb ik maar even een aquariumachtige bak geleend bij de dierenwinkel.

Zie hier de foto (mag wel toch?):



[verwijderd door de beheerder]

[parkietenfan]

Agossie! Ja ik denk dat dit wel de beste oplossing is zo. Vooral omdat hij een beetje blond is en anders misschien wel allerlei fratsen uit gaat halen als hij in zijn kooi zit. Ik hoop echt dat het allemaal goed gaat komen. Dus het is niet het meest slimme parkietje..... Ja hij wist natuurlijk niet wat hem overkwam. Zo jong en dan al dat gedoe. Is wel een beetje begrijpelijk. Succes en hou je taai. Ik ben benieuwd

[karin v h]

Hallo Marcia,
Fijn dat Timo weer thuis is. Laten we hopen dat het nu goed komt.
Hoe lang moet dit blijven zitten?

Mijn hulp nog even gevraagd dat parkietje had zijn vleugeltje gebroken.
Zij heeft hem gewoon in de kooi laten zitten - de stokjes wel allemaal omlaag gedaan. Hij mocht van de dierenarts rustig klimmen en dat is eigenlijk goed gegaan. Ze had een klein bakje water op de bodem gezet met het voer dus hij moest op de bodem eten. Hij kon met een trapje naar beneden. Hij kon ook heel goed klauteren in de kooi (ben je niet bang dat hij een poging doet om uit het aquarium te vliegen of i.d.!).
Zij was eigenlijk verwonderd wat zo'n vogeltje allemaal kan en wil met 1 vleugel.
Als je nog meer wilt weten mag je het ook naar mijn pb sturen dan zal ik het maandagmorgen allemaal aan haar vragen want dan komt ze weer - maar je komt er waarschijnlijk zelf wel uit.

We horen wel hoe hij zich amuseert in zijn aquarium. Eigenlijk moet je er een spiegeltje in zetten dan kan hij zien hoe hij eruit ziet
Sterkte.
Groetjes karin

[Mars]

Hallo!
Volgende week moet het verbandje vervangen worden. Ik moest maar rekenen op een week of drie.
Er zit wel een deksel (met gaatjes) bij de bak, maar Timo zit vooralsnog voor zich uit te staren, dus we laten hem eerst maar open. Bovendien komt hij nog geen cm hoog. Wel valt hij om: zowel bij de dierenarts als bij ons, wilde hij even vluchten voor een hand, gevolg: dan ligt hij dus hulpeloos op zijn zij. Maar goed, de dierenarts omschreef hem als zo'n onhandige kluns en ik denk dat ze wel gelijk heeft: als hij een stokje krijgt laat hij zich vast naar beneden vallen.

Ik denk dat hij maar geen spiegeltje moet hebben, het is zo'n held op sokken dat hij van angst dood neer valt 

Haha wat een negatieve termen allemaal, maar dat is niet zo bedoeld hoor! Ieder parkietje heeft zijn eigen karakter en dat is de charme eraan. Het doet me verlangen naar een hele voliaire vol met parkietjes. Jimmy is een brutaal en eigenwijs parkietje, Timo is een schatje, maar wel een bangerik en laat alles maar over zich heen komen. En ach, misschien is het wel een lieve sul, maar dan wel MIJN lieve sul!

Bedankt voor je aanbod Karin, maar ik denk dat ik maar gewoon aankijk hoe het de komende dagen verder gaat met Timo. Ik hoop zo dat dit wel gaat werken!

Groeten Marcia

[Caradow]

Hey Mars,

Timo is nu even zielig, maar ik denk dat dit misschien wel de oplossing is voor zijn probleem. De kans dat zijn vleugel nu gewoon goed geneest en dan dus ook weer beter bestand is tegen een stootje is ene stuk groter dan toen zijn vleugel niet ingepakt zat. Alles uit de kast en goede hoop houden.

Sterkte!

[Scotty - Keecko]

Heej Mars,

Wat fijn dat Timo thuis is
Ook ik denk dat het verbandje een goede keuze is. Het is nu even lastig, maar de wond kan nu beter genezen.
Ik wens je heel veel sterkte met je kleine mummietje en ik hoop dat de wond snel geneest!

Trouwens, een prachtig parkietje is Timo

Groetjes, Ilse

[Mars]

Nou, maar weer eens een tussentijds verslagje, he?

Vandaag is het verbandje verwisseld. Het wondje was mooi dicht, maar om dat ook zo te houden is hij nogmaals verbonden. Hij is nu maar weer begonnen aan een nieuwe poging om het verbandje door te knagen. Dat doet hij met zoveel enthousiastme dat hij af en toe van zijn stokje af valt, doordat hij zijn hele lichaampje aan het verbandje optilt. Volgens de DA wordt hij zo wel weer wat rustiger.

De DA heeft Timo eerst meegenomen om het verbandje er af te halen en toen kwam ze de wachtkamer ingelopen met Timo op haar vinger (zo'n tien meter lopen!). Dat vond ik heel bijzonder: wij durven Timo nog niet zo goed op onze vinger te laten zitten om er een stukje mee te lopen omdat we bang zijn dat hij zichzelf laat vallen. Maar afgelopen week werd hij duidelijk wat tammer en kreeg hij ook eindelijk wat meer vertrouwen in ons. Geen wonder natuurlijk: je ziek voelen en dan ook nog van die reuzen die je van alles opdringen.

Timo wordt iedere week een klein beetje beter. Je ziet het niet met de dag verbeteren, maar de afgelopen drie weken is hij zeker vooruitgegaan! Hij is nu ongeveer 2 uurtjes op een dag wat actiever en dan zit hij niet de hele tijd voor zich uit te staren, maar is echt nieuwsgierig aan het rondkijken. De rest van de dag is hij ook veel allerter!

Hij mag straks (als het eerste trekken en plukken over is) in de kooi. De afgelopen dagen was hij al druk bezig met circusje spelen: hij sprong zo van beneden op de rand van de bak (30 cm hoog) en daarom had mijn vader al een stokje gemaakt voor hem boven het aquariumpje uit. Trappetje erna en Timo er steeds maar op en af klimmen. Een 'bankstel' (stokje op twee houtblokjes) had hij na een dag al gekregen (4 cm hoog) want een parkietje dat niet op een stokje zit is zo'n gek gezicht!

Nou tot zover mijn verslag... Oh nee, nog niet: de wond gaat steeds open omdat het op een heel rare plek zit. De DA legde het zo uit: hij heeft een soort van amputatie net onder zijn ellebooggewricht. Mogelijk gaat het daarom snel open. Ze gaf nog snel als opmerking dat we mogelijk, als het straks weer niet dicht blijft, beter nog een stukje weg konden halen. Dan zit de 'amputatie' precies op het gewrichtje, wat een natuurlijkere plek is.

Wordt vervolgd in ieder geval, volgende week weer een afspraak!

groeten Mars

[karin v h]

Hallo Marchia,
Gelukkig dat het tot op heden goed verloopt. Nieuwe verbandje nieuwe kansen en nu maar hopen dat het weer niet opengaat.
Ik denk ook dat Timo hierdoor tammer aan het worden is, hij is natuurlijk ook aanhankelijker geworden. Brengt het toch nog iets goeds met zich mee.
Sterkte voor de komende week.
Groetjes karin

[Mars]

Hallo allemaal.
De planning was dat Timo's verbandje er volgende week dinsdag af mocht.
Mar dat was de PLANNING. Gisteren heeft hij helaas een 'ongelukje' gehad. Vol enthousiastme zit hij dagelijks te plukken aan zijn verbandje. Meestal raken er dan wat draadjes los. Tot gistermiddag: hij had een deel van zijn gewonde vleugeltje bevrijd en was erg ruw aan het trekken. Eeigenlijk zoals hij dat doet als hij een neiuw verbandje krijgt: hij trekt dan zo hard dat hij er (bijna) door van zijn stok valt. Hij was dus gevallen en ging vervolgens in een soort blinde gekheid over de bodem rollen en rennen en trekken en... Alles om het verband verder los te krijgen. Het wondje was al niet meer bedekt. Hij maakt ook een soort saldo's, had dan moeite om weer op te kunnen staan echt vreselijk... En hij rende maar tegen de wand van het bakje op.

Het was echt vreselijk en ik heb hem dan ook meteen naar de dierenarts gebracht. Toen zij het verbandje verder verwijderde bleek het wondje weer een beetje open...

Dus begint alles weer helemaal opnieuw. Hij zit nu weer in het verband en is erg treurig... Helemaal niet druk, misschien heeft hij weer pijn gekregen aan de vleugel...

Nou, dat was het verslagje maar weer. We zijnhier een beetje in downstemming... komt het ooit goed met dit lieve schatje? Vast wel, maar ik begin hde hoop te verliezen dat ik hem dan gezellig bij Jim in de kooi kan zetten.
Groeten Timo en Jimmy 

[parkietenfan]

Oh Marcia wat vervelend weer! Het lijkt inderdaad ook bij jou of er geen einde komt aan de ellende.
Het is ook heel treurig om je beestje zo te zien. Wat denkt de arts er verder van? Is er nog hoop of wordt die toch steeds kleiner?

Veel sterkte er weer mee en hopelijk gaat het nog meevallen.

Groetjes
Nathalie

[Scotty - Keecko]

Wat vervelend zeg, dat dit is gebeurd
Ik hoop dat Timo het verbandje nu wel met rust laat en dat de wond snel geneest.
Beterschap voor Timo

Groetjes, Ilse

[karin v h]

Hallo Marcia,
Wat sneu zeg dat het nu weer van voren af aan moet beginnen. Weten ze de oorzaak ook waarom dit gebeurd is - had hij misschien jeuk onder het verband, dat het irriteerde? Want jeuk kan hem natuurlijk gek hebben gemaakt.
Hij zal wel duidelijk pijn hebben als hij nu zo rustig is - triest voor Timo.
Laten we hopen dat hij nu rustig blijft en missschien kun je wat vaker het verbandje laten verschonen. Als ze eenmaal ergens een beginnetje aan hebben gemaakt gaan ze uiteindelijk net zo lang door tot ze het einde hebben......
Sterkte
Groetjes karin

[Mars]

Hallo allemaal,
Wat lief dat jullie nog steeds zo met ons meeleven en meedenken, dat doet me zo ontzettend goed...
We vervangen het verbandje 1x per week, tenzij ik het gevoel heb dat het niet goed zit. Vorige week was ik daarom al een extra keer langs geweest, want het 2 e verbandje zat wat erg rondom zijn onderbuikje, waardoor hij niet zo goed meer kon klimmen of opstappen. De dierenarts heeft toen een stukje weggeknipt. Dus ik probeer inderdaad het verbandje in de gaten te houden...

Helaas zat hij de afgelopen weken constant te plukken aan het verband, het is gewoon een dagtaak geworden. Waarschijnlijk kriebelt het of wil hij gewoon zijn vleugel bevrijden.    En steeds als hij bij de dierenarts geweest was ging hij als een gek trekken, liefst onder aan het verbandje, zodat hij zichzelf van de stok aftrok. Na een uurtje kalmeert hij dan weer en wordt wat rustiger. Maar donderdag had hij dus de bovenkant van zijn vleugel bevrijd en flipte meteen. Het verband moest en zou er af! En dus werden het salto´s, rende hij maar in het rond over de bodem en lag hij een paar keer op zijn zij te rollen zonder zelf omhoog te kunnen. Mijn moeder heeft mij na een paar minuten gebeld. Want voor Timo´s rust heb ik hem bij mijn ouders staan.

De dierenarts heeft hem extra goed ingepakt, wat nu betekend dat hij weer nauwelijks kan klimmen en amper op zijn stokje kan komen. Daarom hebben we hem maar weer in zijn aquarium gedaan. Een parkietje dat steeds 25 cm naar beneden valt en daardoor niet meer durft te gaan eten is ook niets 
Helaas zit hij nu alleen maar te hijgen en is veel minder plukkerig aan het verband. Ik hoop maar dat dat niet door de wond komt, maar dat hij meer nog onder de indruk is van de DA (dan was hij steeds wat stiller). Ik ben wel een beetje bang dat het verband nu wel erg strak zit...

Ik heb de dierenarts niet echt meer gesproken omdat ik hem eigenlijk alleen even achter moest laten en later op kon halen, het was eigenlijk te druk om langs te komen. Maar ik vrees dat we de vleugel zullen moeten opereren, zodat het zwakke punt op een andere plek komt (onder het gewrichtje ipv er net boven). Zoals ik net al bij Nathalie schreef in een ander topic, we dokteren nog even verder, we kunnen niet anders! Ik kan dit parkietje niet aan zijn lot overlaten en niets doen of hem in laten slapen, daarvoor is hij veel te allert. En het is zo´n schatje...

Mocht hij nou niet genoeg opknappen om ooit bij Jim in de buurt te komen, dan adopteert mijn zus hem. We houden er rekening mee dat zijn vleugeltje niet genoeg zal helen om een normaal parkietenleven te leven (dus af en toe eens even kibbelen, kan wel erg gevaarlijk zijn) en we willen niet dat hij de underdog van Jimmy wordt, dus dat is dan de beste oplossing. Vliegen zal hij in ieder geval nooit meer kunnen, want hij mist zijn ´onderarm´.

Nou ja, jullie horen het wel hoe het verder gaat!

Groeten Marcia

[Trippy]

Wat vervelend allemaal 
Laten we hopen dat het toch in zovere goed komt dat timo kan blijver

[vlekje]

Kenissen van mij hun parkietje van een halfjaar oud had 2 maanden geleden precies wat jouw parkietje nu heeft Mars.
Hij zat zelfs hele dagen te plukken aan het verband en op een gegeven moment was hij er zo "goed" in geworden dat het nieuw aangebrachte verbandje er al na 2 uur af lag.
Uiteindelijk kreeg hij er toch zeg maar vrede mee en deed alles en liet het verbandje (bijna helemaal) met rust.
Hij zat wel gewoon in de kooi (een kleine kooi zeg maar van 30 cm hoog, omdat hij helemaal gek werd als hij niet in zijn kooi mocht. Eerst hadden ze hem in een soort "doos" willen doen maar zoals gezegd, hij flipte dus. Vandaar dat ze ervoor kozen om hem in een kleine kooi te doen. Meneer deed alles ondanks  zijn verbonden vleugel. Klimmen en klauteren, alles. Echt een circusartiest. De DA van hen stond er verbaasd van te kijken.
Nu is het uiteindelijk genezen, sinds een week geleden is het wondje genezen verklaard gelukkig. 
Ze dachten eerst wel dat het parkietje minder tam zou zijn als hij genzezen was, door het vele oppakken waar hij toch wel bang van was geworden. Maar, na veel geduld en oefenen is hij weer net zo tam als ervoor. Hij is nu zelfs tammer als eerst en haalt ook nogsteeds de raarste capriolen uit. 

Weet niet of je iets aan dit hebt, maar misschien helpt het je moed houden. 

Groetjes, Nicole

[Mars]

Dank je wel Nicole, voor je verhaal,

Timo is gelukkig al weer wat rustiger en zit nu na een paar dagen depressief te zijn geweest lekker op zijn stokje boven zijn aquariumpje. Daar zit hij prinsheerlijk de kamer te overzien en als hij naar beneden wil kijkt hij ons even strak aan en gebaart hij of probeert hij zo goed mogelijk via het trappetje naar beneden te klimmen. Als hij niet naar beneden wil, mogen we niet in zijn buurt komen want dan begint hij als een gek over zijn stokje te rennen en te hyperventileren 
Als we hem in een kooi zetten is hij veel minder beweeglijk en durft hij bijna niet naar beneden. Hij gaat dan ook onder geen voorwaarde op je hand zitten, omdat hij weet dat hij dan naar beneden bewogen wordt (met als bedoeling om hem even op de kooi te zetten bijvoorbeeld). Dus doen we het eerst maar zo, hoewel ik me wel afvraag hoe het verder moet als het verbandje er af mag. Misschien een kooi met de opening aan de bovenkant (die zijn er toch?) 

Nu is er een verschil tussen 'jouw' parkietje en dat van mij. Dat van mij is verminkt en mist als het ware zijn onderarm, vermoedelijk doordat de kweker zijn vleugel verkeert geknipt (misknipt) heeft. Het blijft waarschijnlijk een kwetsbaar punt en dat maakt het tam maken straks moeilijker, maar met heel veel geduld zal hij vanzelf wel op onze hand gaan zitten. En anders maar niet, dat is ook niet heel erg, het belangrijkste is dat hij straks een (zoveel mogelijk) pijnvrij leventje moet gaan leven. Ach, de tijd zal het leren...


Groeten Marcia

[vlekje]

ja, ik las dat jouw parkietje zeg maar een deel van z'n vleugel mist. Dat is natuurlijk nog erger dan dit parkietje had.
Dit parkietje was een stuk eigenwijzer ofzo ook al kon hij iets eigenlijk niet, toch deed hij het. 

In iedergeval hier zitten 2 vogeltjes mee te duimen hoor!!!  En moed blijven houden hoor. 

Groetjes, Nicole

p.s ja, zo'n kooi zag ik vorige wk in het krantje van de dierenwinkel hier staan.

[karin v h]

Hallo Marcia,
Is er van de week het verband weer verwisseld?
Er zijn inderdaad kooien die aan de bovenkant open gaan.
Het is mij ontgaan wat jou doel is om een kooi te nemen die aan de bovenkant open kan?
Ik denk niet dat je bij mij in de buurt woont want ik heb nog een kooi die aan de zijkant helemaal open kan die zou je zo mogen hebben.
Laten we nu maar hopen dat hij gauw opknapt.
Sterkte
Groetjes karin

[Mars]

Hoi Karin,

Het verband wordt donderdag of verwisseld of het mag er af... Ik laat uiteraard even weten of het er al af mag.

Het idee van de open kooi was eigenlijk dat Timo de afgelopen weken vrolijker in een glazen aquariumpje was waar hij af en toe even uit mocht klimmen via een laddertje en een 'luchtstok', dan in de kooi. We hadden bij mijn ouders thuis als grap dat hij niet graag gevangen (in een kooi) zit. In de kooi was hij meteen erg depressief, ging hij bijna niet meer eten en keek hij niet meer lekker alert om zich heen.

En als Timo niet bij Jim in de grote kooi meer mag, dan vind ik dat hij in de toekomst maar een iets grotere kooi moet hebben. Deze is niet heel klein, maar wat mij betreft wel wat aan de kleine kant. En als ik dan een nieuwe kooi koop, dan moet hij maar een open dak (cabriokooi  ) of inderdaad open zijkant hebben. We kunnen Timo in ieder geval de komende weken, als het verband er af is, niet proberen op te laten stappen. Hij laat zich namelijk 8 van de 10 keer vallen en dat moet nu juist niet! Daarom zou een open kooi wel fijn zijn: dan kan hij toch lekker rondkijken.

groeten Marcia

Enne, ik woon in Leeuwarden...