Hoewel het “één mensenjaar voor elke zeven hondenjaren” een handige manier is geweest om de leeftijd van een hond in verband te brengen met die van een mens, valt deze standaard uiteen voor jonge leeftijden. Volgens die regel zou een vierjarige hond in mensenjaren grofweg 28 jaar oud zijn, een aanzienlijke onderschatting voor sommige hondenrassen. De waarheid is dat deze honden ouder zijn dan verwacht, met 4 mensenjaren gelijk aan 32-38 hondenjaren.
Verschillende factoren bepalen samen de functionele leeftijd van een hond. We zullen onderzoeken hoe we berekenen hoe oud vier is in hondenjaren en wat eigenaren kunnen doen om de klok terug te draaien.
| Maat: | Leeftijd in mensenjaren: |
| Klein ras (<20 lbs of minder): | 32 jaar |
| Middelgroot ras (21 tot 50 lbs): | 32 jaar |
| Groot ras (51 tot 100 lbs): | 32 jaar |
| Reuzenras (meer dan 50 kg): | 38 jaar |
Bron: Almanak.com
Hoe u 4 hondenjaren naar mensenjaren kunt berekenen
Gebaseerd op de gemiddelde levensduur van een hond van 10-15 jaar, is de eenvoudige berekening van 1 jaar voor 7 hondenjaren een gemakkelijke manier om hun ruwe leeftijd te meten. Op 10-jarige leeftijd zou een hond in hondenjaren rond de 70 zijn. Het is later in het leven en rond de tijd dat ze tekenen van achteruitgang vertonen, dus de vergelijking lijkt passend.
Hoewel het onjuist is, benadrukt het volgen van deze vergelijking in ieder geval de noodzaak voor eigenaren om eerder met leeftijdsgerelateerde veranderingen om te gaan dan velen zouden verwachten. Op de prille leeftijd van 4 jaar bevindt een hond zich in een levensfase die vergelijkbaar is met onze ‘middelbare leeftijd’.
De bijgewerkte methode voor het berekenen van de leeftijd van een hond
De huidige methode om de leeftijd van een hond in mensenjaren te bepalen is iets ingewikkelder, maar effectiever om de volwassenheid van een hond te meten. Het eerste jaar is ongeveer gelijk aan 15 hondenjaren, terwijl het tweede jaar grofweg 9 hondenjaren beslaat, dus op de leeftijd van twee zijn ze al het equivalent van een 24-jarige mens. Vanaf dat moment is elk jaar ongeveer 4 à 5 jaar, afhankelijk van de grootte van de hond.
Kleine honden
Wanneer ze hun vierde verjaardag bereiken, zijn kleine honden ongeveer 32 hondenjaren oud. Hoewel grotere soorten doorgaans langer leven dan kleinere dieren, laten rassen binnen een soort de tegenovergestelde trend zien. Kleinere honden leven doorgaans langer dan grotere rassen, en velen leven ruim boven hun gemiddelde levensduur van 10 tot 15 jaar.
Middelgrote honden
Middelgrote honden leven over het algemeen korter dan ondermaatse rassen, maar behoren nog steeds tot de gezondste. Veel middelgrote honden hebben zelfs records gevestigd op het gebied van een lang leven. Ze zijn met 4 jaar ongeveer even oud als kleinere rassen, terwijl hun menselijke equivalent ongeveer 32 jaar is.
Pas als ze het einde van de volwassen volwassen fase bereiken, ongeveer zes jaar oud, beginnen ze meer geavanceerde tekenen van ouderdom te vertonen dan kleine rassen.
Grote honden
Grote en gigantische honden zijn enigszins paradoxaal in de manier waarop ze groeien. In hun eerste en tweede levensjaar is hun menselijke leeftijdsequivalent lager dan dat van kleine en middelgrote rassen.
Omdat grote rassen aanzienlijk zwaarder en groter zijn dan andere, duurt het langer voordat ze hun volwassen grootte bereiken. Bij sommige honden duurt het twee tot drie jaar voordat ze klaar zijn, terwijl veel kleine honden hun volwassen lichaam in minder dan een jaar ontwikkelen. Gedragsrijpheid volgt bij veel grote rassen, omdat velen langer in de adolescentie blijven. Een 2-jarige hond van een groot ras zal dus vergelijkbaar zijn met een 18-jarige mens.
Zodra grote honden de leeftijd van 3 tot 6 jaar bereiken, verschuift de vergelijking. Ze beginnen nu tekenen te vertonen dat ze relatief oud zijn in mensenjaren vergeleken met kleine en middelgrote honden. Grote rassen zijn in hondenjaren ongeveer 32 jaar oud op 4-jarige leeftijd, terwijl gigantische rassen met 38 hondenjaren het oudst zijn.
Waarom worden grote honden sneller oud?
Bij rasvergelijkingen bereiken grote honden sneller hogere menselijke leeftijdsequivalenten dan jonge honden. Dit geeft ons over het algemeen inzicht in hun levensduur en helpt ons inschatten wanneer een hond waarschijnlijk aandoeningen zal ontwikkelen en zal overlijden. Sommige grote rassen worden gemiddeld slechts 5-6 jaar oud, terwijl veel kleine rassen 12-15+ jaar oud worden.
Hoewel kleine honden een hogere stofwisseling hebben, wat zou duiden op meer oxidatieve schade en een kortere levensduur, verklaren de snelle, langdurige groeisnelheden bij grote honden waarschijnlijk waarom ze eerder sterven. Verhoogde cellulaire schade, oxidatieve stress en skeletaandoeningen veroorzaken snellere slijtage van hun lichaam.
Onnatuurlijk grote lichamen als gevolg van kunstmatige selectie voor enorme honden in de recente geschiedenis zijn waarschijnlijk op zijn minst gedeeltelijk de schuldige. Bovendien gebruiken de fokprocessen voor veel van deze honden een kleinere genenpool om grotere lichamen te creëren en het exterieur te behouden, wat een grotere kans op erfelijke aandoeningen mogelijk maakt.
Dit betekent niet dat een 8-jarig gigantisch ras het equivalent is van een 90-jarige mens. Hoewel ze relatief ‘ouder’ zijn dan een kleiner ras, zullen ze niet de ‘rijpe ouderdom’ van die kleinere honden bereiken.
Fysieke versus mentale en gedragsleeftijd bij grote honden
Fysiek verouderen grotere rassen sneller en zijn ze op relatief jonge leeftijd gevoeliger voor leeftijdsgebonden lichamelijke aandoeningen zoals artritis, staar en botkanker. Tegelijkertijd zijn gedrags- en cognitieve veranderingen niet uniek tussen rassen.
Grotere honden ontwikkelen niet eerder leeftijdsgebonden gewoonten of vertonen tekenen van cognitieve disfunctie bij honden dan kleine honden. In wezen bereiken grotere rassen hun hogere leeftijd niet eerder dan kleine hondenrassen; ze sterven gewoon jonger.
Het onderscheid is van cruciaal belang voor eigenaren die zich aanpassen aan de veranderende behoeften van hun hond.
Wat is de wetenschap achter honden- en menselijke jaren?
Omdat honden snel volwassen worden, de adolescentie doormaken en gemiddeld binnen 1 à 2 jaar de volwassenheid bereiken, is de “zeven mensenjaren voor 1 hondenjaar” ongepast voor het hele leven van een hond. De kindertijd is voor honden korter dan voor mensen, terwijl de volwassenheid relatief lang is, wat ons de huidige uitsplitsing geeft voor het bepalen van de relatieve leeftijd van een hond.
Nieuwere onderzoeken maken de zaken ingewikkelder, maar kunnen een nog nauwkeuriger beeld geven van de werkelijke leeftijd van een hond. In een onderzoek uit 2019 werd DNA-methylatie gebruikt om genetische veranderingen die verband houden met veroudering te beoordelen, om een vergelijking te creëren die de gelijkwaardige menselijke leeftijd van een hond nauwkeuriger kan meten.
De levensfasen van een hond
Honden doorlopen verschillende levensfasen met bepalende gedrags- en lichamelijke veranderingen. Op 4-jarige leeftijd bereiken de meeste honden hun hoogtepunt. Ze zijn nog steeds actief, terwijl ze ook qua temperament nivelleren en hun optimale niveau van geheugen en aandacht naderen. Er zullen weinig lichamelijke aandoeningen en tekenen van veroudering optreden, tenzij de hond aan een uniek ontwikkelingsprobleem lijdt.
- Pup (0–6 maanden): Puppy’s doorlopen in de eerste zes maanden verschillende overgangsfasen, waarbij socialisatie en training essentieel zijn voor hun mentale en emotionele gezondheid op de lange termijn.
- Adolescentie (6–12+ maanden): Honden ervaren de puberteit na 6 maanden en gaan de adolescentie in, wat bij grote hondenrassen tot ongeveer 2 jaar kan duren
- Jongvolwassene (2–4 jaar): Honden worden volwassen op de leeftijd van 2 jaar en ontwikkelen een milder temperament terwijl ze een hoog energieniveau behouden
- Middelbare leeftijd (4–8 jaar): Honden van middelbare leeftijd beginnen te vertragen en kunnen tekenen van lichamelijke aandoeningen vertonen, wat de noodzaak van regelmatige dierenartszorg benadrukt
- Senioren (8+ jaar): De latere jaren brengen nog meer fysieke veranderingen en lichamelijke slijtage met zich mee, waarbij de geriatrische periode na 10-12 jaar de kans op mentale achteruitgang en gedragsveranderingen vergroot
Levensduur per rasgrootte
| Maat: | Gemiddelde levensduur: |
| Klein ras (<20 lbs of minder): | 10–15 jaar |
| Middelgroot ras (21 tot 50 lbs): | 10–13 jaar |
| Groot ras (51 tot 100 lbs): | 8–12 jaar |
| Reuzenras (meer dan 50 kg): | 8–10 jaar |
Bron: Amerikaanse Kennelclub
Sleutelfactoren die het verouderingsproces van de hond beïnvloeden
Naast de lichaamsgrootte kunnen factoren zoals de raszuivere/gemengde status van een hond, genetica, vorm van het hoofd en locatie het ouder worden beïnvloeden. Eigenaars spelen ook een cruciale rol, omdat levensstijlaspecten de levensduur en levenstevredenheid van een hond aanzienlijk beïnvloeden.
- Dieet: Een hoogwaardige voeding, aangepast aan de leeftijd en rasgrootte van de hond, ondersteunt een goede ontwikkeling
- Opleiding: Voortdurende training gedurende het hele leven van een hond kan de aandacht behouden en tekenen van mentale achteruitgang vertragen
- Oefening en verrijking: In combinatie met een gezond dieet zal een dagelijkse trainingsroutine de lichaamsconditiescore van een hond op peil houden, terwijl verrijking beter gedrag en mentaal functioneren bevordert
- Dierenartsbezoeken: Eén of twee jaarlijkse dierenartsbezoeken voor lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek kunnen aandoeningen in een vroeg stadium identificeren, waardoor ze gemakkelijker op te lossen zijn
- Poetsen: Regelmatig tandenpoetsen, nagels knippen en vachtverzorging kunnen verschillende leeftijdsgebonden ziekten voorkomen of vertragen
- Parasietenbestrijding: Door op de hoogte te blijven van preventieve medicijnen (bijv. hartworm, vlooien/teken) vermindert u de blootstelling aan slopende ziekteverwekkers en parasieten
Conclusie
Honden van vrijwel elk ras bereiken hun hoogtepunt op 4-jarige leeftijd. Ze zijn actief en volwassen en bieden eigenaren maximale gehoorzaamheid, gezondheid en energie. Op deze leeftijd kunnen honden hun volledige potentieel ontsluiten. Eigenaars zijn het aan hun huisdieren verplicht om van deze relatief korte periode te profiteren en de aandacht, verrijkende activiteiten en mogelijkheden voor binding te bieden die een substantiële invloed zullen hebben op hun levenskwaliteit op korte en lange termijn.
