Zijn lelies giftig voor honden? Door dierenartsen geverifieerde feiten, informatie en hulp bij gifstoffen

Bloemen kunnen mooi zijn, maar er zijn er zeker een paar die ernstige risico’s voor uw huisdieren kunnen opleveren. Als je met een hond samenwoont, is het cruciaal om te weten welke planten veilig zijn. De leliefamilie (Liliaceae)dat ongeveer 15 geslachten en ongeveer 610 soorten omvat, is bijzonder zorgwekkend. Terwijl planten uit twee geslachten in deze familie, Lelie (Echte lelies) en Hemerocallis (Daglelies), zijn dodelijk giftig voor katten, hun toxiciteit bij honden blijft onbevestigd. Het niveau van toxiciteit voor hoektanden van planten in de Liliaceae De familie varieert per soort, waarbij sommige vrijwel onschadelijk zijn, terwijl andere zeer giftig zijn. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, bevatten sommige planten die geen echte lelies zijn, nog steeds de term ‘lelie’ in hun naam, wat de verwarring vergroot.

We kunnen definitief zeggen dat deze planten giftiger zijn voor katten dan honden vanwege hun verschillende fysiologieën. Het beste advies dat we kunnen geven is om geen lelies in uw tuin of als kamerplant in huis te plaatsen als u een huisdier heeft. Voorkomen is veruit de beste remedie.

Voorbeelden van giftige leliesoorten

Lelies als groep zijn divers. We kunnen zeggen dat de meeste soorten meerjarige bloembollen zijn. Veel soorten hebben opzichtige bloemen of zijn aromatisch. Wetenschappers verwijzen naar die van de Lelie geslacht als de echte lelies. Veel cultivars dragen hun wetenschappelijke naam, waardoor het kennen van deze informatie nuttig is.

Honden zijn kwetsbaar voor accidentele vergiftiging vanwege hun eetgewoonten. Veel pups consumeren alles wat ze vinden, waardoor de kans groter is dat hoektanden het slachtoffer worden. Daarom raden we aan om elke lelieplant helemaal te vermijden, aangezien de meeste ongelukken gebeuren in het huis van het huisdier. Zoals uitgelegd varieert de mate van toxiciteit per soort. Bijvoorbeeld de paaslelie (Lilium longiflorum), die behoort tot de Lelie geslacht, is niet gedocumenteerd als giftig voor honden, maar het is uiterst giftig voor katten.

Soorten planten in de Liliaceae familie die giftig zijn voor honden – en ook voor katten – via verschillende gifstoffen, zijn onder meer:

Leren over de hosta, of weegbree-lelie, verraste ons, gezien hoe populair de plant is voor landschapsarchitectuur. Hosta’s bevatten saponinen, die maag-darmproblemen veroorzaken bij honden, katten en paarden nadat ze zijn gegeten. Met name konijnen en herten kunnen ze eten zonder enige nadelige gevolgen te ondervinden. Rutgers New Jersey Agricultural Experiment Station noemt het een van de minst hertenresistente soorten. De conclusie is echter dat de toxiciteit per dier varieert. Het feit dat dieren in het wild een bepaalde plant kunnen eten, betekent dus niet dat deze veilig is voor uw hond.

Andere plantensoorten die lelies worden genoemd

Er zijn een aantal planten die lelies worden genoemd, maar die eigenlijk lid zijn van verschillende families. ‘Lelie’ betekent elke bloem die er hetzelfde uitziet, en je zult veel variatie in deze lijst opmerken. Giftige soorten voor honden die niet tot de Liliaceae familie omvat het volgende:

We hebben de wetenschappelijke namen van al deze soorten opgenomen, omdat velen verschillende algemene namen hebben, wat hun classificatie nog ingewikkelder maakt. Sommige planten hebben “spp.” achter hun geslachtsnaam om aan te geven dat er onder die paraplu veel soorten voorkomen, waaronder veel cultivars. Toxiciteit bestaat ongeacht de individuele soort.

Tekenen van vergiftiging

De verscheidenheid aan planten op onze lijst is slechts een indicatie van de problemen met lelies. De tekenen van vergiftiging kunnen ook verschillen vanwege het specifieke toxine en de effecten ervan. Wilde narcissen en lelietjes van het paleis bevatten bijvoorbeeld een gif dat lycorine wordt genoemd. Deze alkaloïde is verantwoordelijk voor de tekenen van vergiftiging die volgen op de inname van deze plant: braken, misselijkheid, mondirritatie, buikpijn en diarree.

Een van de meest voorkomende tekenen van vergiftiging is braken. Een hond hoeft slechts één lamp te consumeren om tekenen van toxiciteit te vertonen. Het gif is vooral geconcentreerd in de bol, maar de inname van de bladeren is even zorgwekkend.

Andere planten, zoals calla lelie en vredeslelie, bevatten onoplosbare calciumoxalaatkristallen, die mondirritatie kunnen veroorzaken wanneer ze worden ingeslikt of gekauwd. Deze kristallen kunnen leiden tot verschijnselen zoals kwijlen, moeite met slikken, klauwen in de mond, braken en zwelling van de lippen en tong.

Lelietje-van-dalen is bijzonder gevaarlijk omdat het gifstoffen bevat die het cardiovasculaire systeem van uw huisdier negatief kunnen beïnvloeden. Puppy’s en oudere honden lopen het grootste risico. Tulpen zijn ook zeer giftig vanwege hun gehalte aan tulpenaline A en B, dat kwijlen, braken, depressie en diarree veroorzaakt. De hoogste concentraties van deze chemicaliën bevinden zich in de bollen en er is geen tegengif bekend.

De meest voorkomende symptomen van toxicose zijn onder meer:

Diagnose en behandeling

Vanwege de soortendiversiteit zijn er verschillende werkingsmechanismen als het gaat om accidentele vergiftiging. Dat heeft op zijn beurt invloed op de behandeling en de prognose. Als u vermoedt dat uw hond lelies of een giftige plant heeft gegeten, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts of de hotline van het ASPCA Animal Poison Control Center (888-426-4435).

Verzamel een aantal van de overgebleven planten en neem deze, indien mogelijk, mee naar de kliniek voor een goede identificatie. U kunt ook een foto maken met uw smartphone. Als uw huisdier geen tekenen vertoont, kan uw dierenarts ervoor kiezen om braken op te wekken. Verdere behandeling is afhankelijk van het toxine en omvat waarschijnlijk ondersteunende zorg, zoals intraveneuze vloeistoffen en medicijnen tegen misselijkheid.

Snelle actie is van cruciaal belang omdat veel florasoorten potentieel levensbedreigende gifstoffen bevatten. Complicaties als gevolg van accidentele vergiftiging kunnen orgaanschade met zich meebrengen, waardoor extra zorg en mogelijke ziekenhuisopname nodig zijn.

Preventie

Het houden van deze planten uit uw tuin en huis is de beste preventie. We raden u ten zeerste aan om elke soort te onderzoeken om er zeker van te zijn dat deze veilig is voor huisdieren. Ga er niet vanuit dat uw hond hem met rust zal laten. Een verveeld dier zal dingen vinden die hij kan doen, zelfs dingen die hij niet zou moeten doen, zoals het eten van giftige planten. Velen zijn bitter en kunnen uw pup ervan weerhouden ze in te nemen. Dat is echter geen oplossing en ook geen verstandige strategie.

Laatste gedachten

Er bestaan ​​honderden leliesoorten, met verschillende gradaties van toxiciteit. Echte lelies en daglelies zijn bijvoorbeeld zeer giftig voor katten, maar niet bijzonder onveilig voor honden. Er zijn echter ook andere planten die tot de Liliaceae familie zijn giftig voor honden, en veel andere planten met de naam lelie zijn ook giftig voor honden en andere huisdieren. Daarom raden wij alleen huisdierveilige planten in uw huis of tuin aan om accidentele vergiftiging te voorkomen. Door huisdierveilige planten te kiezen, kunt u genieten van de schoonheid van de natuur zonder uw geliefde metgezellen in gevaar te brengen.

---