Gedragsconsult bij Drs Hooimeijer (vogeldierenarts en gedragsdeskundige)

Gestart door Caradow, september 21, 2007, 16:43:15

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Caradow

Bij binnenkomst in de kliniek voor vogels word de kooi gelijk door de assistente meegesjouwd om poepjes te verzamelen. Van verschillende poepjes samen word ene mix gemaakt en dit word klaargemaakt om te bekijken. Vervolgens komt dr. Hooimeijer ons halen. Allereerst een relaas over hoe weinig er nog met grasparkieten gedaan word en hoe makkelijk er gedacht word over de opvoeding en gezondheid van deze kleine vogels. Over de onwetendheid van handelaren en zelfs kwekers. Kwekers die niet weten te vertellen hoe oud een grasje kan worden. En het gemak waarmee grasjes worden aangeschaft.

Eerst kunnen we op de monitor meekijken onder de microscoop naar de poepjes. Hij geeft uitleg en wijst gelijk een heleboel wormvormige dingetjes aan. Dit zijn schimmels, duidend op Megabacterie. (dus toch!)
Of het alleen in Moppies poepjes zit weten we natuurlijk niet, maar we krijgen hier een informatiefolder over en medicijnen.

Eerst verder met het gedragsconsult.

De problemen die kunnen ontstaan wanneer 2 vogels van gelijke soort bij elkaar worden gezet kunnen enorm zijn. Dit kan enorme gedragsproblemen in de hand werken als de vogel hier niet mee om kan gaan. Ook een haat/liefde verhouding, waarbij de vogels niet met en niet zonder elkaar kunnen. Oplossing hiervoor zou kunnen zijn, een doorzichtig schot in een deel van de kooi. Zo kunnen ze bij elkaar zijn, maar toch apart. Ze kunnen zich terugtrekken, maar ook naar elkaar toe gaan. (herkenbaar, Ukkie en Coco zaten heel vaak beide aan ene kant van een trappetje door de openingen van het trappetje heen te kroelen, zonder trappetje tussen hen in deden ze dat niet)
Bij voorkeur zou dr. Hooimeijer dus 2 vogels van verschillende soort bij elkaar zetten, dus bijvoorbeeld een gras- met een valkparkiet. Dit worden prima maatjes, maar de problemen zullen veel minder optreden. Er is dan namelijk geen drang naar meer dan alleen maatjes, dus geen hormonen die een rol spelen.

Terug naar De Bende...

Ondertussen word Ukkie uit de kooi gepakt en begint het relaas over gedrag in het algemeen, hoe je met een kromsnavel om moet gaan en hoe je je eigen gedrag moet aanpassen en je opvoeding moet vergeten. Ongewenst gedrag mag niet bestraft worden (elke reactie is een beloning) Gewoon gedrag mag niet beloond worden en gewenst gedrag moet juist wel beloond worden.

De vergelijking die je kunt trekken is het gedrag van Oma naar kleinkind toe (overal op reageren, als kind valt is er grote paniek bij kind (want het krijgt gelijk een reactie van agossie, gaat het met je enz.) en hoe een kleuterleidster met een klas van 22 kinderen omgaat. (een kind valt, maar de juf reageert er niet op, kind staat op en speelt verder, zonder huilbuien en paniek)

Ukkie vliegt ondertussen vrij rond in de spreekkamer. We mogen niet naar hem kijken, ook niet als hij ergens tegenaan vliegt. Hij gaat op een schilderijlijst zitten rondkijken en ondertussen word hij bijna bekogeld met een knuffelbeer door de dokter. De beer raakt hem elke keer niet, maar Ukkie blijft zitten. Is niet angstig, hij heeft door het gedrag en de houding van Dr. H. al begrepen dat hij hem geen kwaad doet. De beer verdwijnt weer en Ukkie vliegt zo op de vinger van dr. H en blijft daar ontspannen en rustig om zich heen zitten kijken... Daarvoor word Ukkie uiteraard met grote woorden enthousiast beloond. Vervolgens loopt hij met Ukkie op de hand de spreekkamer uit, weegt hem in ene andere ruimte en komt door een andere deur de spreekkamer weer in. Ukkie zit nog steeds op de hand...los... zonder weg te vliegen.

Ook het verhaal kortwieken komt aan bod. Ik geef aan dat ik vóór kortwieken ben bij gaaien en grote parkieten, maar bij grasjes, dat ik dat niet zo kan waarderen. Want het is zo genieten van die kleine snuiters die lekker rond vliegen in de huiskamer. En af en toe lekker even naar je toe komen vliegen om bij je te zitten. Ik word gelijk uitgemaakt voor egoïst. Want wie vindt het leuk dat ze vliegen? Ik...

Vliegen is meestal vluchtgedrag. Tuurlijk, er word ook gevlogen in het spel tussen soortgenoten, maar over het algemeen is het vluchtgedrag. Waarom vliegt de vogel weg als hij bij je zit, om te vluchten, om bij je weg te komen. De vogel voelt zich onzeker en vlucht.
Ja, mooie praat, maar echt overtuigd ben ik niet.
Maar omdat we de relatie van Coco ten opzichte van de rest gelijkwaardig willen maken, in de hoop dat we de situatie zo kunnen krijgen dat Coco van het veren vervreten afkomt, laten we Ukkie kortwieken.  Na het wieken zet de dokter Ukkie op een zitstandaard, waar Ukkie heerlijk ontspannen gaat zitten poetsen en kletsen..

Ondertussen word Coco uit de kooi gehaald en haar pennen (of beter, stompjes) worden even bijgeknipt en ze word gewogen. Coco is niet zo moeilijk in de omgang, nu ze toch al niet kon vliegen. Bijten probeert ze ook maar 1 keer, de dokter reageert er niet op... Normaal bijt Coco je helemaal stuk...
Ook Coco wordt op een standaard gezet en blijft ontspannen. Wil eigenlijk wel naar de kooi, maar legt zich er bij neer.
Binkie en Moppie net zo. Wieken, wegen en op de standaard. Moppie is alweer afgevallen sinds woensdag. Ik uit mijn zorgen daarover, maar hij heeft liever dat ze 20 gram in een week afvallen, als ze zo zwaar zijn, dan dat ze door het overgewicht snel komen te overlijden. Dus dan liever snel terug naar een normaal gewicht.
Moppie doet een poging om van de standaard af te komen, beland op de grond en krijgt geen reactie. Dr. H gaat door met zijn verhaal en steekt dan als hij de aandacht van Moppie heeft, zijn hand uit waar Moppie graag op komt zitten. Ze wordt weer op de standaard gezet.

Ondertussen praat H maar door over kortwieken, onzekerheden bij de kromsnavel en hoe je de vogel zelfverzekerd kan maken door het wieken en het gedragsprotocol.

De 4 bendeleden zitten allemaal heel ontspannen te poetsen en te kletsen... en hebben nergens last van. Dat was voor dat ze uit de kooi gehaald werden wel anders. Moppie en Ukkie hingen steeds in de tralies en ook Binkie en Coco waren niet echt op hun gemak.

En weer krijg ik een standje omdat ik zit te kijken naar de bendeleden...

Een vogel aankijken maakt hem onzeker. Het is als een roofdier die naar een prooidier kijkt.

Het 5 stappenplan van het gedragsprotocol:

Ik zal de stappen even een beetje uitwerken. Je zou je vogel altijd volgens dit protocol moeten benaderen.

Stap 1:
Gewenst gedrag creëren.
Jij bent de "baas" net zoals een kleuterjuf de baas in de klas is. Laat zien dat je zeker bent van jezelf in de dingen die je doet. Wanneer je onzekerheid uitstraalt of de vogel gaat aanstaren, maakt dat de vogel onzeker. Zorg dat jij de aandacht van de vogel krijgt en niet de vogel de aandacht van jou. De vogel staat niet in het middelpunt van de belangstelling en er word niet gereageerd op het gedrag van de vogel. Bijvoorbeeld wanneer deze zich plukt. (dus ook niet kijken!)
Door op deze manier te werken, creëer je dat de vogel zijn aandacht op jou vestigt en niet andersom.

Stap 2:
Als de vogel het gewenste gedrag vertoont, word dit enthousiast beloond. Hij is de mooiste vogel van de hele wereld. Je mag naar de vogel kijken wanneer je nu tegen hem praat, je draait alleen niet je lichaam naar hem toe, doe alsof je naast hem op de stok zit. Dit is een sociale houding van vogels onderling. Je intimideert de vogel dan niet. Daarom zitten vogels vaak naast elkaar en niet tegenover elkaar.

Stap 3:
Beloon de intelligentie van de vogel. Een speeltje is niet zomaar een speeltje, benoem de kleuren en vormen, laat merken dat het niet eng is. Vertel de vogel dat hij een mooie blauwe staart heeft en een rechter en een linkerpootje enzovoort. Zo kun je ze aan enge dingen laten wennen, ze manipuleren om geen angst te hebben daarvoor, zonder dat hij het als vervelend beschouwd.

Stap 4:
Je moet de vogel zo manipuleren, zodat hij dingen gaat doen die jij wilt dat hij gaat doen, omdat hij het leuk vind en niet omdat hij denkt dat jij per se wilt dat hij het doet. Een vogel MOET niks, een vogel MAG. Hij Mag op de hand stappen, omdat hem dat leuk lijkt, zonder dat jij hem een commando geeft en het moeten word. Wanner het moet is het niet leuk meer. Wanneer de vogel dan op de hand stapt, word hij uitgebreid beloond, waardoor hij het ene volgende keer weer automatisch zal doen. Omdat het leuk is!

Stap 5:
Door de stappen te doorlopen, zal de vogel ook zonder problemen dingen gaan doen die niet zozeer leuk zijn, maar die er nu eenmaal bij horen. Zoals vastpakken voor het geven van medicijnen, of om nageltjes te knippen als het nodig is.  Hij gaat het accepteren als iets dat er bij hoort en zal hier niet van overstuur of gestresst raken.

Al met al is het het doel om RESPECT te verdienen van de vogel. Zoals de kleuterjuf de klas aan kan, doordat ze gerespecteerd word. En niet alleen Oma die lief gevonden word, omdat ze snoepjes geeft.

Al met al een heel ingewikkeld verhaal dat wanneer je het toe past in de praktijk met veel oefening een gewoonte wordt. Het hele stappenplan zou bij elke handeling naar de vogel toe doorgelopen moeten worden en dat kan al in een enkele minuut.

Al met al zijn we 2 uur met dr. Hooimeijer in gesprek gewest. Voornamelijk hij aan het woord en wij luisteren. Ik moet zeggen dat het enorm interessant was en dat we heel veel geleerd hebben. Het is heel veel informatie en ongeacht de mening die ik vooraf al gevormd had over dr. H, heb ik veel respect voor de manier waarop hij met kromsnavels omgaat. Als ik zie hoe hij binnen een kwartier Ukkie uit zichzelf op de hand krijgt, zonder commando te geven of echt aandacht aan hem te besteden, groot respect.

De hele bende is nu gekortwiekt, ik moet zelf nog erg aan het idee wennen, maar als het voor Coco blijkt te werken, en Coco lekker in haar vel terug komt te zitten en het veren vervreten opgeeft, dan ben ik heel tevreden. En als het inderdaad werkt, dan zal ik ook zeker overwegen om mijn mening over kortwieken te herzien.
Voor het tam maken van de grasparkiet is het niet nodig, daar blijf ik bij, maar het zou best kunnen dat het uiteindelijk toch een meerwaarde heeft voor het welzijn van de vogel.
Ik zal de komende maanden moeten uitvinden of het gedragsprotocol op zich voldoende is, of dat het juist werkt in combinatie met het wieken, zoals Hooimeijer zegt.

Ik denk dat hoe je het ook went of keert, het zeker een meerwaarde heeft om het gedragsprotocol uit te proberen en te gebruiken.
We hebben een hoeveelheid aan foldermateriaal meegekregen over het stappenplan(=gedragsprotocol) en het houden van papegaaien en parkieten, een schriftje om vorderingen in bij te houden en vragen in op te schrijven die we nog willen voorleggen aan H.
Daarnaast hebben we dus medicijnen meegekregen tegen de Megabacterie die we de komende 8 tot 10 dagen aan alle vogels geven, Harrisons Juvenile poeder om te mengen met de medicatie.

Dan hebben we nog een paar losse vragen gesteld en ongevraagde adviezen gekregen:

•   de discussie over het wel of niet noodzakelijk zijn van zaadvoeding naast pellets: Nee, niet nodig. Dit is inmiddels weer achterhaald. De voeding komt eerst in de kliermaag voor het in de spiermaag komt en als het in de spiermaag komt is het zaad al geweekt en maakt dat voor de werking van de maag niets uit. Wel word het aanbevolen om inderdaad 2 keer per maand enkele scherpe steentjes aan te bieden, deze zouden de werking van de spiermaag zeker wel beïnvloeden en stimuleren. Grit wel bij zaadeters geven. Liefst gewoon oestergrit, gemengd grit niet geven, hier zitten vaak afvalresten in die we de vogel liever niet zien opnemen, bijv metaaldeeltjes, kapotte bloempotten en dergelijke.
•   Voor grasparkieten adviseert hij om altijd, of in ieder geval meest van de tijd de High Potency variant van Harrisons te geven. Op de vraag of dat op termijn geen vervetting in de hand werkt, geeft hij aan dat dat maar zelden het geval is bij de grasparkieten. Ook voor Moppie met haar aanleg voor lipomen is dat geen probleem.
•   Laat je vogels elke dag naar buiten. Of het nu vriest of sneeuwt, het maakt niet uit. Zolang ze nadien maar weer normaal kunnen opwarmen zullen ze hier niet ziek van worden. Het is juist van essentieel belang om de vogels in goede conditie en gezondheid te houden, dat ze vaak naar buiten gaan. Tocht is NIET gevaarlijk...ook grote temperatuurschommelingen kunnen ze prima aan. Ook de parkieten die al jaren binnen zitten.
•   Vogels die na een vluchtje kortademig zitten te piepen, terwijl ze niet ziek zijn, doen dit vaak als stressreactie. Ze voelen zich onzeker, zijn gevlucht (hebben gevlogen) en moeten eerst weer tot rust komen. daarna is er iets meer aan de hand.

En dat was het volgens mij wel voor nu.... Vragen?

Het bedrag wat we moesten betalen is 100% meegevallen. Want ja, 2 uur kletsen met die man... á 20 euro per 10 minuten, we waren bang dat we wel even moesten slikken... Maar er is lang niet de volle 2 uur in rekening gebracht. Nu weet ik niet of hij altijd zo coulant is, of dat hij dit voor de grasjeseigenaren is dat weet ik natuurlijk ook niet.

Milo-Pixel

heey,

CiteerTocht is NIET gevaarlijk...ook grote temperatuurschommelingen kunnen ze prima aan. Ook de parkieten die al jaren binnen zitten.

waarom staat overal dat tocht gevaarlijk is? en hoe weet hij dat dat niet zo is? ik probeer juist zoveel rekening te houden met tocht en of ik het raam niet te ver of te lang open heb..

groetjes, Marit

Caradow

Tja, het is maar net welke vogelarts je dan gelooft. Hooimeijer is er van overtuigd dat het niet gevaarlijk is... andere artsen weer wel...

Ingrid

Er wordt bij mensen ook wel beweerd dat tocht een verkoudheid oid kan veroorzaken. Ook dat wordt tegengesproken ;). Je wordt niet ziek door tocht, maar door een infectie en/of virus in combinatie met een verminderde weerstand.

Caradow, ik vind het best een indrukwekkend verslag, ik kan me in sommige dingen best vinden, maar weer andere niet. Het voorbeeld van de oma en de kleuterjuf vind ik super. Zo werkt het wel natuurlijk! Anyway, ik ga eens kijken wat ik zal gaan toepassen :).

Caradow

Dat is inderdaad ook de bedoeling van een dergelijk consult. Pak er stukjes uit die je kunt gebruiken. Tuurlijk, hij wil dat je alles toepast, maar je kunt het beste gewoon je eigen punten eruit pakken.
Ieder moet zijn eigen weg daar in zoeken...

En wat tocht en ziekte betreft, inderdaad, virussen en bacterien veroorzaken ziekte. Een gebrek aan frisse lucht en (indirect) zonlicht, verminderd de weerstand, dat is ook bij mensen zo. Dus parkieten die nooit buiten komen, hebben vaak een verminderde weerstand en zouden dus vatbaarder zijn voor ziektekiemen en virussen

Safrena

Hey Renate

super, zo een verslag, en hoe die met jouw diertjes omging

Echter ook ik heb het met sommige dingen best wel moeilijk, zoals die tocht en grote temp verschillen, maar goed ik ben der gewoon misschien een bangerd in hihihi en volg mijn vogelarts in zijn advies dat tocht wel slecht is ;)
Hier staat iedere dag een raam open, ook in de winter voor frisse lucht in huis, maar in de kou en wind buiten met mijn lieverds zie ik echt niet zitten.

Verder vind ik dat protocol wel goed, alleen zal ik het moeilijk hebben met die ene  stap te volgen, ik kan het namelijk niet laten om regelmatig naar de deugenieten te kijken hahaha. ;Dµ

We gaan hier in ieder geval mee hopen en duimen dat het nu toch beter zal gaan met Coco.. Geeft hij daar trouwens nog iets speciefiek over gezegd?

Trouwens, jouw diertjes krijgen toch appelazijn, en toch is de megabacterie gevonden :-\
Appelazijn helpt je diertjes er toch tegen te beschermen, hmmm.
Het medicijn dat je moet geven is dan ook een tegen schimmels ;)

Vele groetjes

Caradow

Over Coco specifiek heeft hij het niet eens gehad, hij heeft de afgekloven pluimen ene beetje bijgeknipt en haar gewogen.. meer niet. Het is echt heel algemeen geweest en wel voorbeelden benoemd die hij in het gedrag biinnen de groep duidelijk terug zag komen.

Wat ik eerder begrepen had over appelazijn, dat het beschermd, maar geen volledige bescherming bied. Moppie is sowieso niet in topconditie natuurlijk, dus wel vatbaarder (ervanuitgaande dat het in het deel van Moppies poep was, het was ene groepspoepmix he)

ik heb in ieder geval wel medicijnen (amphoteracine B) meegekregen, moet hem alleen nog even vragen of ik het water tijdens de kuur wel aan mag zuren ;) (dacht ik in de auto pas aan)

Milo-Pixel

heey,

ik vind het maar lastig al die verschillende meningen over wat wel goed is en wat niet.. ik denk dat ik maar gewoon hou zoals eerst. en dat is iedere dag even luchten in de kamer en goed letten op tocht. hoewel het eigelijk best raar is, want in de zomer zet ik ze wel gewoon buiten, tenminste dat deed ik bij pippi en odit, dus ga ik ook doen bij milo en pixel. en dan is er toch ook wind en tocht? maar dat is blijkbaar goed voor ze.. pff, ik vind het lastig om te beslissen wat ik nou goed vind voor ze en wat ik voorkomen moet ;)

Citaat van: Caradow op september 21, 2007, 21:12:36
Een gebrek aan frisse lucht en (indirect) zonlicht, verminderd de weerstand, dat is ook bij mensen zo. Dus parkieten die nooit buiten komen, hebben vaak een verminderde weerstand en zouden dus vatbaarder zijn voor ziektekiemen en virussen

groetjes, Marit

ps. ik vind het wel een goed stuk wat je geschreven heb ! sommige dingen ga ik zeker toepassen.

Safrena

Hey Renate

Tijdens deze medicijnen kuur zou ik het water niet aanzuren.
Je kan het inderdaad nog even navragen ;)

Ik mocht tijdens de kuur hier het water ook niet aanzuren,maar misschien omdat hier het medicijn in het drinkwater moest

Vele groetjes

Parkieten-Freak

Heel indrukwekkend verhaal Renate, fijn dat je de opgedane kennis met ons wilt delen!
Een aantal zaken die je aangeeft zijn eigenlijk heel logisch als je het zo leest, maar ja...je moet het maar net weten. ;)
Dat gedeelte over kortwieken vind ook ik een beetje dubieus. Vliegen als vluchtgedrag interpreteren vind ik persoonlijk kort door de bocht. De menselijke equivalent (hard)lopen zou dan ook geïnterpreteerd kunnen worden als vluchtgedrag. Soms is het dat wel, maar echt niet altijd.

Al met al vind ik het heel erg interessant, en ik hoop dat je ons op de hoogte wilt houden van eventuele vorderingen.
Een aantal tips ga ik zeker overnemen.
Wat ik trouwens zeer interessant vind, is de combinatie grasparkiet/valkparkiet!  :)
Bedankt Renate voor deze leerzame les, we maken dit topic dan ook "sticky"! :)


Mars

Interessant verhaal, een groot deel was (mij) natuurlijk al bekend, maar toch goed om te lezen.
De uitleg van het stappenplan is erg handzaam: ik was uit foldermateriaal van H. bekend met het stappenplan, maar de uitleg van jou is verduidelijkend.

Ik ben wel nieuwsgierig hoe het allemaal verder gaat met die bende van jou en of het voor jullie allemaal werkzaam is.
Het belangrijkste is natuurlijk, dat jullie er uit kunnen halen, waarvoor jullie kwamen: het stoppen van het 'verenvreten' van Coco en natuurlijk ook de gezondheid van Moppie. De tijd zal het leren.

In ieder geval een fijn stuk om te lezen en erg leerzaam.

Groeten Marcia
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Chicowen

Hej Renate,

Wat een indrukwekkend verhaal. Zoals meerder hier kan ik me in sommige dingen vinden, in andere dingen niet. Vliegen is soms wel om te vluchten, maar vaak ook gewoon om lekker te bewegen en zich uit te sloven.
Er zijn ook dingen die ik wel ga overnemen.

Dank je voor het delen van jouw verhaal. Ik ben benieuwd naar het vervolg van het gedrag van "de bende".

Liefs!
snavelkusjes van Chico, Pucky, Fender, Noukie, Junior en Kiki!
Dag lieve Zipper en Yno, we zullen jullie niet vergeten.

smartie

Hey Renate.

Indrukwekkend verhaal. Een vriendin van mij heeft een grijze roodstaart papagaai en 2 agapornisjes en komt al sinds jaren bij Dr. H. over de vloer. Hun Gaai had gedragsproblemen en ik heb van haar precies zo'n wonderlijk verhaal gehoord als van jou. Hij heeft hem niet eens gebeten, stapte zo op en kon er zo mee blijven rondlopen. Hij is er even mee naar een ander kamertje gelopen en binnen 10 minuten leek het wel of ie met een totaal nieuwe vogel naar buiten kwam.

Ik heb er ook wat moeite mee om grasparkietjes te kortwieken, maar grote kromsnavels snap ik het nut er wel van. Maar goed, het is geweldig om zo snel zulke vorderingen te maken en ik hoop dan ook van harte dat het de problematiek van jouw kromsnavels de kop zal indrukken!

groetjes, Anita (jaja, terug van weggeweest)

Caradow

Hey Anita, welkom terug meis :) Leuk je weer te zien hier :)

en @ iedereen die tot nu toe gereageerd heeft: We zijn nog steeds een en ander aan het verwerken hier, alle informatie en het oefenen met het stappenplan. Al hier en daar onze eigen aanpassingen daarop gemaakt. Helaas weten we pas of het allemaal werkt, wanneer Coco haar vleugels wel of niet terug krijgt. Om voor ene schone start te zorgen, heeft mevrouw wel zelf nog even haar staart, of wat daar van over was, bijgewerkt, zodat ze ook (weer) staartloos is.

Ik laat zodra er veranderingen zijn het hier weer weten :)

Mars

Tja, dat is natuurlijk ook niet iets dat van de ene op de andere dag beter is.
Maar we blijven natuurlijk met zijn allen hopen.

Groeten Marcia
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Meltjuh

Hey Renate,

Het stappenplan vertoond ontzettend veel met dat van honden ;D. Zoals bijvoorbeeld alles benoemen. Zo weet mijn hondje bijvoorbeeld als ik zeg "tandjes kijken" precies wat ik met haar ga doen. En ik moet zeggen dat ik veel van die stappen ook bij Tika gebruik en met goed resultaat :D. Ook het positieve belonen en negatief gedrag negeren is een heel goed punt!

Met veel dingen ben ik het ook eens maar sommige ook niet.

Over het kortwieken en vluchtgedrag: Parkieten vliegen in de natuurlijk veel, ook om eten te zoeken. Het hoort gewoon bij hun natuurlijke gedrag. Ik heb op school heel uitgebreid over het welzijn dieren in gevangenschap gehad. En een heel belangrijk punt is: Het kunnen vertonen van natuurlijk gedrag in gevangenschap. Hoe je het ook went of keert: Een vogel hoort te vliegen.
En inderdaad is het ook vluchtgedrag, maar hoe onzeker moet een vogel zich voelen als hij weet dat als het ècht nodig is hij niet weg kan vliegen...

In iedergeval: Heeeel veel succes Renaatje! Cocotje komt er wel!

Caradow

We zijn nu ruim 3 weken verder, dus laten we maar een updateje doen.

Hoe gaat het hier met de bende..

Tja, er is niet veel veranderd. We proberen de stappen wel toe te passen, maar het is moeilijk om oude gewoontes te laten varen en nieuwe aan te leren.. en dan heb ik het niet over de vogels ;)
We gebruiken wel onderdelen van het stappenplan.

Even de individuele parkietjes langlopen.

Binkie:
Binkie heeft nog de minste problemen met het kortwieken. Hij is nog steeds de liefste en het maakt hem niet zoveel uit. Hij was er het snelst aan gewent en is de rust zelve.. Bij Binkie groeien er nu een paar pennen terug, aan zijn rechtervleugel zit een bloedpen die we even in de gaten moeten houden, dat die niet stuk gaat. (Bink heeft al eens eerder bloedpennen gehad)

Ukkie:
Ukkie had er de meeste problemen mee om niet meer te kunnen vliegen, hoewel hij juist nog de grootste afstand kon afleggen en de netste landing kon maken. Ukkie was ook het meest verontwaardigd naar ons toe. Tenminste, zo interpreteren wij zijn houding ;)
Ukkie krijgt ook al weer pennen terug, aan de rechterkant zijn 2 pennen nagenoeg volgroeid, links zijn ze nog wat korter en hij kan weer zelf heen en weer tussen boom en voliere, al doet ie dat niet zo snel op eigen initiatief.

Moppie:
Ach de arme Mop, het gaat heel goed met haar, lichamelijk en uiterlijk zichtbaar. Ze heeft energie voor 3, zit heel netjes in de veren en heeft ook al weer een paar pennen terug. Ze jaagt af en toe heerlijk op Coco (arme meid) en ook Binkie moet er af en toe aan geloven. Nu kan Binkie niet zo makkelijk wegkomen, dus of dit altijd al zo gegaan is weet ik niet, maar nu is het soms echt gillen... Moppie is een echte bitch tegen de andere van tijd tot tijd. Ze kan ook wel gewoon lief zitten doen met Uk of Bink. Moppie heeft nu weer een keurig gewicht van 34/35 gram.
Psychisch gaat het niet zo goed met Moppie.. ze is ontzettend angstig. Ze stapt wel netjes op, maar ze wil zo snel mogelijk weer weg en dat resulteerd nogal eens in een foute landing. De momenten die ze dan bij je zit, voe, je dat ze verstijfd zit. Moppie heeft natuurlijk al heel wat meegemaakt met gedwongen vast moeten pakken en de speelse momenten waarop ze lekker met je vingers speelt en er op knaagt, is helemaal over. Alsof ze nu weet dat ze niet zo makkelijk weg kan als ze er genoeg van heeft.. Ik hoop dat ze na verloop van tijd toch weer wat meer vertrouwen terug gaat krijgen.
Ook Moppie heeft aan beide kanten alweer wat pennen terug en kan nu weer een soort van netjes landen als ze valt of wegspringt.

en tot slot Coco... Om haar is het tenslotte allemaal begonnen..

Ik heb helaas geen camera deze week, die heeft manlief mee voor zijn werk, maar mooi zouden de foto's ook niet worden. Coco's staart is korter dan ooit en elke pen die aan de vleugels probeert door te komen word hardnekkig vernietigd alsof het onkruid is. Maar om nu te zeggen dat ze ongelukkig is.. Zeker de eerste dagen, toen de rest nog bij zat te komen van het idee dat ze even niet konden vliegen was het duidelijk te merken, het verschil.. Coco gewoon vrolijk, af en toe kwetteren, af en toe spelen en de rest depri.. Coco is altijd alde rustige geweest en dat zal ze ook altijd wel blijven. Ook denk ik niet dat ze ooit van haar pennen af zal blijven. Ik denk dat ze dat altijd zal blijven doen.. Waarom? Geen idee... Helaas kunnen ze het ons nog steeds niet vertellen he, wat er in die koppies omgaat. We zijn nu zelf in ieder geval zo ver, dat we kunnen zeggen dat we alles geprobeerd hebben (en nog steeds wel doen, door het benaderen volgens het stappenplan) en dat we ons erbij neerleggen dat het waarschijnlijk altijd zo zal blijven.

Deze week ga ik nog even wat ontlasting opvangen en naar mijn DA brengen om na te laten kijken. Maar het doel waarvoor we naar Meppel zijn geweest, is (nog?) niet behaald.

Milo-Pixel

#17
hoi renate,

ik heb net het hele stuk nog een keer gelezen, en ik vroeg me af hoe het nu met de bende is. is coco al een beetje opgeknapt?? of loopt ze nog heel erg haar pennen te slopen..? kan de rest al weer vliegen of niet?

succes, maar bovenal heel veel plezier met de bende!

groetjes, Marit


Parkieten-Freak

#18
Citaat van: Milo-Pixel op oktober 27, 2007, 14:36:01
hoi renate,

ik heb net het hele stuk nog een keer gelezen, en ik vroeg me af hoe het nu met de bende is. is coco al een beetje opgeknapt?? of loopt ze nog heel erg haar pennen te slopen..? kan de rest al weer vliegen of niet?

succes, maar bovenal heel veel plezier met de bende!

groetjes, Marit


Als je bovenstaande reactie van Caradow aandachtig doorleest, heb je eigenlijk al een antwoord op je vraag.

@ Marit:
Ik heb net per ongeluk in je bericht gezeten, maar heb niets gewijzigd.
i.p.v. de "citaat" knop klikte ik per ongeluk op "verander".



Milo-Pixel

Citaat van: Parkieten-Freak op oktober 27, 2007, 14:50:34

Als je bovenstaande reactie van Caradow aandachtig doorleest, heb je eigenlijk al een antwoord op je vraag.


ik vroeg het me af omdat dat toch weer een tijdje geleden is, of het toch nog verbeterd is met coco..

Citaat van: Parkieten-Freak op oktober 27, 2007, 14:50:34
@ Marit:
Ik heb net per ongeluk in je bericht gezeten, maar heb niets gewijzigd.
i.p.v. de "citaat" knop klikte ik per ongeluk op "verander".

maakt niet uit hoor ;)