Onze "logees"

[Carrie]

Dit forum had ik al snel gevonden toen ik op zoek was naar info over parkieten. Mijn laatste parkiet heeft 27 jaar geleden deze aardbol verlaten.

Toen ik heel klein was hadden we Napoleonvogeltjes en Zilverbekjes. Als klein kleutertje kreeg ik een parkiet, een vrouwtje. Vervolgens kwam er een mannetje spontaan binnengevlogen en toen ik zes was werd mijn Pietje geboren. Hij is ruim tien jaar oud geworden en was mijn vriendje in mijn kindertijd. Hij zat op de rand van mijn bord als ik at, als ik ziek was en op de bank onder een deken lag kwam hij er ook onder liggen, hij maakte vogelnestjes (en dus enorme klitten) in mijn haar. Hij was er altijd. Hij sloot zelfs vriendschap met de hond die kwam toen ik 9 was.

Toen de laatste parkiet overleed hield ik het voor gezien.

Tenminste, tot gisteren

Al een jaar lang zeurt mijn bijna negenjarige om een parkiet. Mama hield de poot stijf. We hebben honden, katten, een konijn en cavia, zelfs paarden en ik vond het wel mooi zo.
Maar haar verjaardag kwam eraan en ze bleef er maar om vragen. Ze had kunnen zeuren wat ze wilde, als ik het niet had gewild was het niet gebeurd maar hoe harder zij zeurde, hoe harder de herinneringen aan Pietje bij mij terugkwamen. Toen ik laatst een oude doos tegenkwam en foto's van Pietje tegenkwam ging ik om.

Haar verjaardag is pas in september maar gisteren kwam ik een leuke advertentie tegen, nog in de buurt ook. Ik ben gaan kijken voor één parkietje maar toen ik die twee samen zag kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om een eenzaam Pietje mee te nemen.

Nu wonen er twee handtamme, twee maanden oude parkieten bij ons en is mijn dochter er van overtuigd dat ze hier logeren omdat hun baasje op vakantie is.
Gek genoeg zijn ze nu al gekker op haar dan op haar zusje en mij. Ze fluiten enthousiast als ze haar in het oog krijgen en ze komen bij haar zitten als ze uit hun kooi zijn. Ze zeurt nu nog harder dan ooit om haar eigen parkiet en hoopt dat we, als ze straks terug naar hun "baasje" zijn, ze nog eens gaan opzoeken

Nog even volhouden dat ze logees zijn en dan gaat er een grote strik om de kooi en krijgt ze parkietenspeelgoed voor haar verjaardag. Ik verheug me nu al enorm op haar reactie.

Eerlijk is eerlijk, ik ben zelf helemaal weg van ze. Nu ik na 27 jaar weer parkietjes hoor kwetteren realiseer ik me pas dat ik dat al die jaren gemist heb zonder het te beseffen.

Het is een lang verhaal geworden ik snap best dat sommigen al afgehaakt zijn maar ik zal hier vanaf nu wel wat vaker te vinden zijn

[Parkieten-Freak]

Welkom op het forum Carrie!
Als echte parkietenfreak ben ik niet afgehaakt bij het lezen van je berichtje, en het gros van de leden zal ook niet afhaken denk ik!
Integendeel zelfs, ik kreeg direct een glimlach op mijn gezicht want het het is zo leuk wat je schrijft!
Parkieten zijn dan ook echte hartendiefjes. Ze stelen je hart. Als je éénmaal zo'n leuke, gezellige kromsnavel gehad hebt, dan wil je nooit meer anders.
Ik denk dat jouw dochter binnenkort heel erg blij is als ze hoort dat haar wens in vervulling is gegaan!
Hou je ons op de hoogte?

[Ingrid]

Ook ik ben niet afgehaakt hoor . Tja, als je eenmaal besmet bent geraakt met het parkietenvirus kom je er niet zo snel weer van af. Hoe diep je het ook wilt wegstoppen, uiteindelijk komt het toch weer boven  .
Wat zal jouw dochter een gat in de lucht springen als blijkt dat de logeer-parkieten uiteindelijk de hare blijken te zijn  .

[Carrie]

Dank je wel voor je reactie en het lezen van mijn lange verhaal Ik hou jullie zeker op de hoogte van het vervolg over onze nieuwe huisgenoten, ehm logees

[Safrena]

Hey Carrie

Welkom op het forum

Ook ik ben niet afgehaakt hoor. Heb je hele verhaal gelezen en sluit me aan bij vorige reacties 

Kan me al helemaal voorstellen hoe blij het gezichtje van je dochter zal zijn, als ze weet dat de parkietjes bij jullie blijven

Veel plezier met jullie nieuwe huisgenootjes (nou ja voorlopig nog logeetjes hihi)

vele groetjes

[marretje]

Wat een leuk verhaal zeg, ik ben benieuwd hoe je dochter reageert. Maar wat een leuk verhaal van vroeger en nu. Wij hebben vroeger ook een parkietje gehad die ook tam was. Ik vind het wel jammer dat ik toen niet wist wat ik nu allemaal geleerd heb. Maar in ieder geval veel plezier met je (logeer) parkieten.

[Meltjuh]

Hey,

Ik haak ook niet af haha
Leuk altijd dat soort verhaaltjes.

Ben benieuwd hoe uw dochter gaat reageren maar ze zal het vast geweldig vinden!

[*Z*]

Hey ..

Wat een mooi verhaal,,
Heel leuk idee om dit te doen voor je dochter.
Wat zal ze blij zijn als ze hoort dat de parkietjes kunnen blijven, want ze is denk ik nou al gehecht aan ze.

[judithdejong]

Ik ben ook zeker niet afgehaakt. Veel te leuk zo'n berichtje.
En wat zal je dochter inderdaad blij zijn!! Heel veel plezier de komende jaren met de parkietjes.

Groetjes,
Judith