vreemd? of moet ik nóg meer geduld hebben?

[Jens en Karin]

Dag dag, zijn we (ik) weer.
We zijn druk bezig om Yoshi tam te krijgen, maar het vordert niet heel hard. Om te beginnen hebben we de trosgierst die in de kooi hing eruit gehaald. Hij vond het inderdaad erg lekker, dus het zou een aardig beloon- en lokmiddel zijn.
Yoshi durft het 'uit' de hand te eten, maar enkel als het wordt aangerijkt en meestal als er niet niet te veel hand/vingers in de buurt van het stukje waar ie van eet is.
Zodra we de gierst uit z'n bereik houden, geeft Yoshi het op. Hij blijft stug op z'n stokje zitten staren. Soms kijkt hij me letterlijk met de nek aan zelfs  :?. Lekker negeren oid.
Wat ons ook erg opvalt, is dat z'n staartje konstant trilt, en vaak ook z'n schouders. Het lijkt me niet dat ie het koud heeft, want de termometer bij z'n kooi zegt toch echt 20/21 graden (kamertemperatuur dus).
Aan de andere kant doet Yoshi vaak alsof hij het naar z'n zin heeft. Hij zit als een bolletje veren op z'n schommeltje lekker te knarsen. Of hij gaat lekker z'n veren poetsen. Soms zit ie ook lekker op één pootje zomaar te zitten. Dit alles leek me toch op-z'n-gemak gedrag.

Wat doen we nu het beste? Vol blijven houden en 'm niets meer aanrijken? Eerst weer laten wennen aan de hand (zonder gierst)? Of hebben we gewoon een gek parkietje  :wink:.

[Safrena]

Hey Jens en Karin

Gewoon blijven verder doen rustig aan zoals je bezig bent.
Praat ondertussen ook altijd tegen je parkietje

Het trillen van het staartje zou ik wel in het oog houden.

Dit komt vaak door angst, stress of pijn of ziekte.

Let even op de houding van je parkietje als hij/zij bol zit, niet zo actief is en veel slaapt en trilt met het staartje is het het beste om even langs de dierenarts te gaan.

vele groetjes

[Jens en Karin]

och, actief issie wel hoor. Slapen doet Yoshi denk ik normaal. En dat bol zitten is me nooit opgevallen, wat bedoel je er precies mee?

[Safrena]

hoi

kijk maar even op onderstaande link daar vind je een foto van een zieke parkiet die bol zit

http://forums.parkietenweb.nl/index.php?to...msg2081#msg2081

vele groetjes

[Jens en Karin]

Poehee, eindelijk een beetje vooruitgang :)

Na ruim twee weken heeft Yoshi het eindelijk aangedurfd om op mijn vinger te komen zitten (anders kon hij niet bij de trosgierst die ik vasthield, dat heeft goed meegeholpen). Wat hij vandaag ook voor het eerst deed was bijten in m'n vinger, ik denk om 'even te checke' (ik heb dit maar genegeerd en m'n mond gehouden, zodra hij opgaf en weer aan de gierst knabbelde ben ik weer gaan praten, prijzen en aanmoedigen). Aanvankelijk durfde hij maar met één pootje (of slechts een teen soms) op onze vinger of handpalm, maar net zat hij met beide pootjes op m'n vinger. Hoera  :D. Soms negeert hij ons gewoon als we met de hand in de kooi zitten en gaat ie rustig zitten (hangen) spelen aan de andere kant van de kooi.

Echter, hij trilt nog steeds met z'n staartje. Hij zit absoluut niet bol in de veren. Hij speelt zowat aan één stuk door. Of als hij niet speelt eet/drinkt ie, of zit hij z'n verenpak te verzorgen of zit Yoshi wat te dutten. Ik ga er dus van uit dat hij niet ziek is.
Bovendien is het bij de kooi constant zo'n 20-23 graden celcius, dus koud kan hij het niet hebben. We zullen het eens aan Karins zus vragen, die is dierenarts, maar misschien herkennen mensen van hier dit?

[Sonja]

Hallo Jens en Karin,

Het komt op mij over alsof je op de goede weg bent, met je parkietje!
Ga zo door, en het gaat vast helemaal goed komen.  :wink:
Volgens mij trilt hij nog steeds een beetje met zijn staartje, omdat hij toch nog niet helemaal gewend is bij jullie, ik zou het nog wat meer tijd geven. Ik kan in ieder geval uit je berichtje niet opmaken, dat hij ziek is, integendeel!
(hoewel het natuurlijk geen kwaad kan advies te vragen bij een dierenarts)
Zelf herken ik het niet, een parkiet bij wie het staartje trilt. Maar ik denk toch dat e.e.a. te maken heeft met het gewenningsproces. De ene parkiet heeft meer tijd nodig om zich thuis te gaan voelen, dan de ander.

Groetjes, Sonja.

[Nadine]

Mag ik je een tip geven om het bijten in de vinger af te leren hethelp best goed;)

Ik herken namelijk Timo helemaal in jou parkietje!

Wat ik gedaan heb is het volgunde:
Zodra ze het trosgierst heel erg lekker vond en er ook echt naartoe liep heb ik het kooitje dicht gedaan en het trosgierst tegen de kooi aan gedrukt (Zodat ze er vanaf binnen van kan eten). Zodra ze lekker aan het eten was ging ik met mijn hand heel langzaam naar Timo toe en praten zachtjes tegen haar en dan hield ik mijn vingers vlak naast de trosgierst. Eerst was het eng en schoot ze steeds weg dan haalde ik mijn hand weer weg en dat steeds opnieuw. Zodra ze bleef zitten liet ik haar nog even aan de trosgierst eten en dan haalde ik de trosgierst weg. Vingers hield ik op de plek. Timo vond dit niet leuk en ging zoals verwacht in mijn vingers bijten dan zij ik tegenhaar * Nee timo niet doen*. Steeds weer opnieuw op een rustige manier zodra ze stopte legde ik de trosgierst weer rustig naast mijn vingers, Aa een tijdje dit gedaan te hebben beet ze niet meer, maar keek ze er heel gemeen naa.r Dan zij ik alleen Nee, Nee, Nee, Nee Timo. En dan ging ze rustig zitten (hield me nog we lin de gaten) en weer legde ik de trosgierst tegen de tralies. Sinds ik dit doe bijt ze mij veel minder en ze bijt ook niet meer zo hard!

Misschien heb je er wat aan of andere mensen hier op het forum met een bijtende parkiet!

Yep!
Ondertussen heb ik er even een beetje leesbaar Nederlands van gemaakt......
Ik kon er aanvankelijk geen touw aan vast knopen........
Gr.PF

[Linda]

Hoi Jens en Karin,

Ik heb sinds een week ook een parkietjes, Sem. Hij doet precies hetzelfde als jullie parkiet. Hij eet ook trosgierst uit mijn hand als ik het recht voor hem houdt, maar als ik het iets verder weg houdt dat komt hij gewoon niet, gaat ie de andere kant op kijken ofzo. Ook dat trillen met zijn staart doet hij af en toe, maar ik heb inderdaad ook het idee dat hij nog steeds iets angstig is.

Leuk om te horen dat jullie nu vooruitgang geboekt hebben met jullie parkietje, dat motiveert mij ook nog meer om toch vol te houden  :D

Heel veel succes nog!

Groetjes Linda

[Jens en Karin]

Tja, geduld is een schone zaak zegt men.

Vandaag ging Yoshi trouwens weer op m'n vinger zitten, keileuk. Hij bleef ook zitten toen ik m'n vinger wat optilde en bewoog (eerst rustte mijn vinger op het zitstokje).
Ook nog een beetje gebeten trouwens, maar daar hield hij mee op toen ik boos keek en een zware stem opzette. Dat werkte beter dan het even op laten schrikken (had ik op een andere parkietensite gelezen). Ik denk trouwens dat het puur uitproberen is, dus ik moet maar even door de zure appel heenbijten.

Nu maar hopen trouwens dat hij ook bij Karin op d'r vinger komt zitten.