Tam maken oude parkietjes

[clairevh12]

Hallo,
Wij hebben sinds een aantal jaar parkietjes. We hadden er eerst twee, maar toen is er eentje vroeg overleden en hebben we er eentje bijgekocht zodat die ander niet zo alleen was. In het begin waren ze aardig tam, ik heb de een zelfs nog op mijn blote borst natte stukjes brood gegeven toen die echt klein was, maar inmiddels is er aardig wat gebeurd in ons gezin (ziekte en overlijden vader van het gezin) en dat is ten koste gegaan van de parkieten. Ze zitten nu constant in de kooi, kunnen er nooit meer uit en vervelen zich volgens mij best wel. Ik vind het een beetje zielig, en zat te denken of ik ze weer tam kon proberen te maken, maar ik weet niet of dit kan bij deze diertjes. Ze zijn al best oud, een jaar of 6 en ze zitten al een hele tijd in hun kooitje zonder veel direct menselijk contact. Ik heb vandaag geprobeerd bij de kooi te zitten en tegen ze aan te fluiten, en in het begin kwam de een nieuwsgierig naar me toe en kwam steeds dichter bij, maar toen ging hij ineens heel fel, hard en (het leek) boos naar me sjilpen, en in de stangetjes van het kooitje bijten. Ik weet niet zeker of en hoe deze diertjes nog wel tam gemaakt kunnen worden, maar misschien kunnen jullie me helpen.
Groetjes Claire

[josva]

Ja dat is inderdaad gedrag dat je niet echt gewild bent. Ik heb een valkparkiet meegemaakt bij iemand die alleen maar in zen kooi zat die boos tjilpte en echt beet naar alles wat voorbij kwam. Het klonk een beetje als ffrt frrt en blazen. Dit doen mijn parkieten als er 1 te dicht in de buurt komt en de ander wil dat niet (beetje vertrouwen naar elkaar)

wat ik zou doen is ze apart houden voor een paar dagen. Je zou ook 1 los kunnen laten vliegen. Wees niet bang dat hij niet meer terug naar beneden komt. Ze zitten vaak als ze bang zijn liefst op het hoogste plekje en als ze willen eten komen ze vanzelf weer naar de kooi. Vooral als het schemerig word gaan ze meestal naar de kooi. Is dat niet het geval laat de lamp dan eventjes uit en zet hem daarna weer aan.

4 posts over hetzelfde is een beetje erg overdreven btw

[Kleintjes]

Jong of oud, 1 of 10, tam maken is bij alle parkietjes dezelfde methode: Rustig aan en veeeel geduld.
Op de site en in 't forum, staan legio tips die je kunt proberen.
Belangrijkste is ten alle tijde: Geduld

[RobV]

Ik heb in het verleden verschillende parkieten gehad maar er eigenlijk maar twee zelf gekocht.
De rest waren afdankertjes of ontsnapte parkieten van de straat waarvan je de leeftijd niet kan achterhalen.
Misschien zijn er wel deskundigen die de leeftijd van een volwassen parkiet kunnen schatten, ik weet niet of dat mogelijk is, maar ik kan dat in ieder geval niet.
Ik ben gewoon een leek.

Bijna al mijn parkieten zijn tam geworden, de één meer dan de ander, maar ik kon ze in ieder geval allemaal op mijn vinger nemen (op die twee na dan) en de meesten kwamen wanneer ze uit de kooi waren ook uit zichzelf bij me op schoot of op mijn hoofd.
Ik heb nooit enige moeite gedaan om ze tam te maken, behalve ze veel aandacht geven maar dat deed ik niet met de bedoeling om ze tam te maken maar gewoon omdat ik het gezellig vond om tegen ze te kletsen en ze een beetje te observeren.
Ik lees nu dus dat aandacht geven de manier is om ze tam te krijgen.
Dat kan ik bij deze dus bevestigen. 

Ik wil nog opmerken dat ik mijn parkieten wel veel aandacht heb gegeven maar mezelf nooit aan ze heb opgedrongen of iets bij ze heb geforceerd.
Ik heb ze ook nooit met voer proberen te verleiden om op mijn vinger te stappen, het initiatief lag bij de parkieten zelf.
Mijn manier van omgaan met deze diertjes was gewoon puur intuïtief en niet met oogmerk ze tam te maken.
Ik wil niet zeggen dat dit altijd werkt, twee van mijn parkieten zijn nooit tam geworden en ik had daar vrede mee.
Dat je daar dan spontaan zoveel liefde voor terugkrijgt van deze diertjes maakt dat ik na mijn relatiebreuk met mijn vriendin er graag één of twee bij mij thuis wil als huisgenoot.
Dat wilde ik eigenlijk al tijdens mijn relatie maar mijn ex-vriendin was zwaar allergisch voor de meeste huisdieren dus dat liet ik wel uit mijn hoofd!

Nu ik alleen woon vind ik het wel belangrijk dat mijn toekomstige parkiet(en) straks tam is/zijn en gaat mijn voorkeur daarom uit naar een jonge man of twee mannen.

Ik kan eigenlijk niet wachten tot het zover is maar ik moet mijn huis nog verder in orde maken, ik moet nog even geduld hebben dus.

Groet,
Rob