Help.. ik weet het niet meer...

[Strid8]

Ik had een paar maanden terug 2 grasparkieten die het samen heel leuk hadden, maar die ik met geen mogelijkheid tam kreeg.
Ik heb er toen voor gekozen ze aan mijn zwager te geven, die heeft een voliere met grasparkieten en het gaat heel goed met ze.
Daarna heb ik een jong gekocht en dat is echt een lief tam ding... Ollie!
Maar... nu heeft mijn vriendin ook een grasparkiet en die was tam, maar de laatste tijd zegt ze er nauwelijks iets mee te kunnen en hij schijnt te krijsen... Waarom??

Ze wil hem dus weg doen en een ander jong parkietje kopen.
Nu denk ik aan de ene kant... nee, ik hou het bij Ollie, die is tenminste tam en ik moet nog maar afwachten of dat blijft als ik haar parkietje erbij neem...
Aan de andere kant weet ik dat het voor Ollie natuurlijk wel veel leuker is.
Maar wat als Ollie nou niet meer tam is dan?

Ik heb ook geen plaats om haar parkietje bijv ergens anders neer te zetten om daarmee te oefenen, dus ze zullen elkaar ook altijd horen...

Wat moet ik nou??

[grasParkiet2]

Ten eerste vind ik dat je gewoon veel tijd in tam maken moet stelen dat ook de eerste gewoon tam konden worden, je doet je best dan niet.

Ten tweede is een grasparkiet een groepsdier en moet een maatje hebben. Ik heb er ook twee en de eerste is nog steeds tam en veel vrolijker nu. En ze durven samen meer als alleen.

En het ergste van jou verhaal vind ik nog jou vriendin. Dat z een vogel zomaar weg doet omdat die minder tam word en begint te krijsen. Dat ligt wel aan haar. Moet ze er misschien meer tijd mee doornemen en een vriendje kopen dan is de grasparkiet ook niet eenzaam en hoeft die zijn vriendje ook niet te roepen. En je ruilt niet zomaar een grasparkiet als het eveb niet lukt het is geen speelgoed. Dat doe je ook niet met een puppie als die groter word van 'O nu is die niet meer schattig ik neem een ander.' Ik vind dat echt een hele slechte rede. Ben blij als jij hem overneemt. Maar ben echt razend zo op jou vriendin. 

[*wendy*]

Kan mij hier alleen maar bij aansluiten.

Schreeuwen is vragen om aandacht. Wat een parkietje alleen vaak gaat doen omdat het groepsdiertjes zijn. Dus maatje erbij en het schreeuwen negeren (aandacht geven als hij/zij zich gedraagt).

Tam maken: is al veel over geschreven. Ieder parkietje is in zekere mate tam te maken. Dit hangt af van jou tijd, geduld, maar toch ook zeker van het karakter van het parkietje. Niet ieder parkietje komt bij je zitten om eens lekker met je te kletsen of zelfs gekroeld te worden. Als dit je verwachting is, dan is een ander huisdier misschien beter voor jou.

Zorg nu eens dat je voldoet aan de behoeften van de grasparkiet. Dat betekent in ieder geval dat je een parkietje niet alleen laat zitten en dat deze gelukkig is, goede voeding krijgt en dergelijke. Dit is veel belangrijker. En dan is het zaak dat jij leert genieten van je parkietje zoals hij is, tam of niet.

[EliseAvi]

Bah, ik word hier wel een beetje naar van. Parkiet doet niet wat je vriendin wilt, dus dan maar weg doen en een nieuwe kopen. Hoe oud is dat beestje? Als hij nog niet al te oud is kan het ook gewoon de 'pietje-pubertijd' zijn. Mijn jongste is nu 4 maanden en ook af en toe erg bijdehand, ondeugend en eigenwijs, maar dat hoort nou eenmaal bij jonge vogeltjes!

Over tam worden: ik ben er met een begonnen (Avi), die als jong vogeltje bij mij kwam. Ze was helemaal tam, en kwam graag bij me zitten, maar miste toch een vriendje. Met Dori (nr. 2) erbij was Avi veel en veel gelukkiger. nogsteeds komt ze graag bij me zitten, en Dori komt ook graag naar me toe, maar meer om spelletjes te spelen of met mijn oorbellen te pieren. Ze zijn dus allebij tam! Ondertussen heb ik er ik er nog 2 bij, waarvan dus 1 jonkie die nu af en toe zo zijn buien heeft, maar ook al vrij tam is (hij kijkt het af van Avi en Dori). De andere, Kees, is al 2 jaar, en was een buitenvoilere gewent. Hij was toen ik hem kreeg dus niet tam en eigenlijk vrij angstig. Na veel oefenen met gierst en veel tegen hem.praten komt zelfs hij na iets meer dan een maand zonder problemen op mijn vinger zitten.
Al met al is mijn eerste vogeltje nogsteeds tam, al zal ze voor het kroellen liever naar een mede-parkietje gaan..

Niet tam kunnen krijgen is echt een rot-excuus! Het is maar hoeveel tijd je er zelf insteekt! En ja, soms hebben ze zo hun buien, maar als je vriendin dat niet kan waarderen moet ze misschien maar een knuffel kopen ipv een levend vogeltje.

Verder zou ik zeker een vriendje voor Ollie erbij nemen! Dan trekt hij maar iets minder naar jou toe, maar je maakt hem er zo veel blijer mee!

[DobbyFloppy]

Ben het weldegelijk eens me de rest.
Ik heb hier 2 pietjes zitten waarvan 1 altijd handtam was, hij leefde toen nog alleen bij mijn moeder thuis. Begon na een aanal maanden ook wat drukker te worden, ineens in de vingers willen bijten, en de hele tijd obsessief met 1 speeltje bezig zijn waardoor het gedrag nog erger weg. Op mijn aanraden heeft ze deze er uitgehaald waardoor het gedrag minder werdt. Op een gegeven moment had ze ook minder tijd voor hem en omdat zij het zielig vondt voor haar pietje is hij bij mij terecht gekomen.
Sindsdien is hij ook minder tam, maar wilt nog wel regelmatig op je hoofd of op de leuning van de bureaustoel komen zitten samen met zijn vriendinnetje die hier al wat langer woonde.
Dit vrouwtje was totaal niet bang. Maar mede dankzij Pucky en een ander mannetje wat ik tijdelijk in huis had is zij ook minder banger geworden. Ze had het wel in zich om tam te worden, maar was wat schuwer aangelegd dus heb ik het daarbij gelaten.

En ondanks dat deze 2 niet volledig handtam zijn heb ik toch plezier van ze. Ook omdat ik later ontdekt heb dat ze toch best nieuwsgierig aangelegd is ondanks dat ze niet veel van handen wilt weten.
Zo zit ze regelmatig aan je neus of vinger of zelfs tanden te tasten als ze haar bui heeft.
Ook zit ze regelmatig tussen kiertjes te spieken zoals bij een map, of tussen de kiertjes die ze ziet bij de schuifdeur van mijn kast. Ook ontdekte ze onlangs een gat in de kast waar ze het fijne van moest weten. Alleen vergat ze wel dat die ruimte wat te klein was om er echt bij te kunnen boefje.

Zelfs met een niet tam diertje kun je dus erg veel plezier van hebben.
En ondanks dat Pucky volledig tam was is het vrouwtje toch degene die de eerste stap zet voordat hij haar volgt.

Mijn boodschap neem het beestje erbij en gun het een vriendje of laat je vriendin een vriendje boor haar Pietje erbij nemen.
Jullie zullen zien hoe leuk het is om 2 pietjes te hebben!
Als je er maar genoeg tijd instopt kunnen ze heus tam worden.

[Strid8]

Ik ben het volledig met jullie eens hoor. ... wat die opmerkingen over het voorbeeld puppy. ...ook dat heeft ze gedaan.  Daarom zou ik haar pietje er bij willen hebben. ..
Ik hoef ook niet perse te kroelen...als ze maar op de vinger komen en mijn vingers niet bijten. .....

[grasParkiet2]

  dan vind ik dat jou vriendin helemaal geen diertje moet houden en maar gewoon gezellig bij jou komt kijken voor de beestjes. Als ze dat ook bij een hond dee. 

[Kleintjes]

Wacht even: Waar komt ineens de 'puppy' vandaan? Ik heb niks kunnen lezen over 'n hond.

[grasParkiet2]

Ik had als voorbeeld gegeven dat er mensen zijn die een puppy kopen, allemaal leuk tot ze niet meer klein en schattig zijn. Dan doen ze hun hond weg en kopen ze een nieuwe puppy.

Gevonden.

[dapje]

Wij hadden twitter en die was redelijk tam. Ik had ook een vriendin die haar parkietje niet meer wilde omdat hij niet tam werd. We hebben hem erbij genomen en Twitter was dolgelukkig met haar vriendje. Wij kregen iets minder aandacht van haar, maar ze bleef redelijk tam en de andere vogel, Tweety, werd ook minder schrikkerig en kwam ook af en toe bij ons kijken. Ik zou het dus echt proberen. Twitter was erg verdrietig toen vorige week maandag haar vriendje overleed.
Twitter zit net weer met een ander parkietje van 7 weken samen. De klik moet nog komen, maar ze doen elkaar niks. Ik merk dat ze het wel leuk vinden om samen te zijn.
Je hebt ook zelf veel plezier van het kijken naar die twee!!
succes!!