Stalker

[birdy888]

Hoi parkietenvrienden,

Ik heb ruim een jaar Piepels, een popje. Het eerste vriendje dat ik erbij had gekocht bleek een popje.
Daarvoor heb ik een mooi plaatsje in een volière gevonden toen dit niet ging samen.
Omdat ik alleen echt sneu vind, heb ik er een ander vriendje bij gezocht. Gelukkig nu een mannetje!

Inmiddels zit ik er wel flink mee in m'n maag dat Piepels altijd achtervolgd wordt door Dickie. Hij landt altijd op haar, is een stuk groter ook nog. Vroeger zat ze graag bij ons of speelde wat op tafel. Nu komt ze de kooi bijna niet meer uit, omdat op t schommeltje de enige plek is waar ze fysiek contact met Dickie kan vermijden, hij gaat dan namelijk op de kooi zitten naar haar kijken. Laatst hadden we bij wijze van test de kooi even dicht gedaan met Dickie er nog in, en ging piepels eindelijk weer gezellig met ons kletsen en lekker op telefoontje liggen etc. Normaal heeft ze buiten de kooi nooit rust en kijkt ze angstig over de schouder.
Hoe kan ik de situatie beter maken? Zo sneu want Dickie is echt een schatje, alleen met een obsessie!

Wat kan ik doen?? Hopelijk hebben jullie tips! 2 vogels erbij is in ieder geval helaas geen optie ivm ruimte. Beiden zijn tam.

[Iris7]

Is het al lang zo? Als het nog niet zo heel lang zo is, kan het zijn dat het later verbeterd.

Je zou ze uit elkaar kunnen halen of ervoor zorgen dat er genoeg andere spullen in de kooi zijn als afleiding. Verder weet ik geen oplossingen.

Iris

[birdy888]

Nou, hij zal een half jaartje bij ons zijn en het is steeds sterker zo gegroeid.
De kooi is vol met spullen maar daar heeft hij gewoon weinig aandacht voor. Ik wil nog even benadrukken dat het niet gaat om míjn plezier ofzo, maar dat ik me zwaar afvraag of het arme vogeltje niet wegkwijnt.. Hoop op nog meer reacties. Ik heb bijvoorbeeld wel de mogelijkheid ze in aparte kooien/kamers te huisvesten voor een tijdje oid..

[*wendy*]

Moeilijke situatie en ik denk dat alleen jij kan beoordelen wat de beste oplossing is.

Over de inrichting van de kooi: je zegt dat er genoeg inhangt, maar dat hij er weinig aandacht voor heeft. Wellicht kan je proberen uit te vinden wat hij wél interessant vindt. Vindt hij het leuk om te slopen of om te schommelen, vindt hij belletjes leuk of andere rammels? En daarnaast: verander je de inrichting van de kooi wel eens? Hier verandert de inrichting eens in de 3 maanden, maar hierin zijn allerlei variaties mogelijk. Gezien jou problemen zou ik gewoon eens elke week/twee weken de inrichting van de kooi veranderen. Ook kan je proberen Dickie wat meer uit te dagen, door bijvoorbeeld een stukje trosgierst in een rolletje wc papier te verstoppen of zaadjes in een beetje Arabische gom (voor dieren) om hem af te lijden.. Ik noem maar wat. 

Als dat niet werkt zou je eens kunnen proberen ze apart te huisvesten. Kijken hoe dat gaat. Het kan natuurlijk gewoon zo zijn dat Dickie niet het juiste maatje is voor Piepels. Daar kom je dan snel genoeg achter.

[birdy888]

Bedankt voor je reactie! Ze hebben trapjes, schommeltjes, belletjes, stokken, speeltjes met felle kleuren en rammeltjes en speeltuintjes tot hun beschikking. De kooi staat zo'n 7 tot 8 uur per dag open. Toch zitten ze tegenwoordig bijna altijd in de kooi, en Dickie staart Piepels zo'n 95% van de tijd gewoon aan. En verander inderdaad elke twee weken de inrichting van de kooi.

Apart huisvesten, in aparte kamers of twee kooien in de kamer? Want als ik die dan openzet wordt de nood om bij Piepels te gaan zitten alleen nog maar hoger vrees ik. En de kooi dichtlaten vind ik sneu voor de beestjes. Alleen laten zitten zitten vind ik echter ook sneu. Lastig...

[*wendy*]

Ja lastig is het zeker. Ik probeer alleen even met je mee te denken. Jij zal zelf moeten bepalen welke oplossing het beste is.

Als je de inrichting van de kooi veranderd, hang je er dan ook 'nieuwe' dingen in of hang je de dingen uit de kooi alleen op een andere plek? Wellicht kan je een foto van de kooi plaatsen, zodat ik met je mee kan kijken..

Ik krijg een beetje de indruk dat de kooi nu best vol hangt? Je zou kunnen proberen het wat minder vol te hangen, dus in plaats van 4 speeltjes maar 2 bijvoorbeeld. En heb je al eens geprobeerd wat sisaltouw te vlechten en in de kooi te hangen? Hier vinden ze dat heel leuk om aan te knagen. Je kan er ook wat kralen tussen vlechten of van die speentjes die tegenwoordig weer helemaal in zijn (super goedkoop bij de Action), of belletjes... Het is ook een uitdaging om erop te balanceren, dus je kan 'm in plaats van een stok in de kooi bevestigen. En vervang dan elke 2 weken die speeltjes voor wat anders. En probeer ook echt nieuwe dingen uit, probeer erachter te komen wat ze leuk vinden! Milo is hier bijvoorbeeld helemaal gek van een ringensliert. Hij kan er UREN mee spelen. Ook sisaltouw vindt Milo erg leuk. Sky zit graag op de schommel, hangt aan de tralies, knabbelt aan sisaltouw en wilgentakjes..

Hoe probeer je het buiten de kooi aantrekkelijk voor ze te maken? Is er iets van groente/fruit/kruiden wat zij erg lekker vinden? Biedt je dit buiten de kooi aan? Is er een favoriet speeltje wat je buiten de kooi kunt hangen? Kan je het makkelijker maken om bij de speeltuintjes te komen? Bijvoorbeeld met behulp van een touwladder of een gevlochten sisaltouw? Heb je al eens geprobeerd een sliert trosgierst buiten de kooi te hangen? Ik hoef hier buiten de kooi maar een schaaltje met groenvoer neer te zetten en ze komen er meteen aan! Variatie en uitdaging zijn de sleutelwoorden.

Wat voor aandacht besteed je aan ze? Krijgen ze bijvoorbeeld aandacht als ze in de kooi zitten? Ga je wel eens naast de kooi zitten om gewoon met ze te kletsen? Als je niks te vertellen weet, pak je desnoods de krant of een boek waar je uit voorleest (maar dan wel interactief, dus kijk ze aan). Je zegt dat ze tam zijn, dus als jij naast de kooi gaat zitten kletsen en er misschien trosgierst bij houdt of iets anders lekkers of een favoriet speeltje, zonder ze uitdrukkelijk te lokken!, misschien gaan ze het wel interessant vinden om naar je toe te komen.

Als je ze apart wil gaan zetten: in aparte kooien én in aparte kamers. En dan kijken naar de reactie. Als ik ze hier apart zet, dan wordt er binnen 2 seconden naar elkaar geroepen en stopt dat niet meer voordat ze bij elkaar zijn. Duidelijk dus: die kunnen niet zonder elkaar. Malen ze niet om elkaar en gaan ze allebei erop vooruit: spelen, kletsen, etcetera, dan weet je dat ze niet vrolijker worden in elkaars gezelschap en moet er een permanente oplossing gevonden worden.

[DobbyFloppy]

Inderdaad wat Wendy zegt even apart zetten en kijken hoe ze daarop reageren.
Het is belangrijk om ook in het belang van het parkietje te kijken wat het beste is.
Als je wilt heb ik hier nog wat losse kralen, stukjes sisaltouw en wat dobbelsteentjes. Ik heb deze zelf van een speeltje afgehaald omdat ik dit niet zo mooi vindt. En daarbij mijn grasjes vinden een belletje eraan toch veel leuker. Vooral het vrouwtje. Heb een sliert met belletjes en dat vindt ze prachtig, zit dan aan die belletjes te trekken kopje erin proberen te steken, ja het is een Aagje.
Heb sinds een week 3 valkparkieten erbij en daarbij heb ik een papegaaienschommel gekregen en mijn vrouwtje zat er als eerste in.

[birdy888]

Ik ben niet helemaal duidelijk geweest, dat zijn de speeltjes die ik afwissel in de kooi. Zal later even een foto proberen te plaatsen inderdaad, suggesties voor verbetering zijn altijd welkom. Het punt is dat Piepels er altijd veel belangstelling voor had maar zij zich nu niet veilig lijkt te voelen om zich ergens op te focussen en er lekker mee te spelen. Dickie kijkt bijna nergens naar om.

Als ik inderdaad bij de kooi ga zitten of aan tafel komen ze heel soms wel even bij me zitten, maar veel minder vaak en veel korter dan vroeger, en er is heel veel spanning, dit is langzaam zo gegroeid. Op het moment dat we probeerden Dickie even in de kooi te laten, was er ook gelijk weer veel interactie met Piepels.
Met trosgierst er uit lokken wil prima, er ontstaat helaas wel gelijk weer een gespannen situatie en na het eten gaat ze snel weer op haar veilige schommeltje zitten. Zo ook met andere hapjes buiten de kooi. Áls ze er al uitkomt, is het om te proberen snel wat te eten, dan weer met grote spoed terug.

Ik ga er nog even over denken. Uit elkaar halen is zeker mogelijk, al ben ik bang dan ten minste één eenzaam vogeltje te hebben (en mogelijk één tevreden vogeltje), dus dat is op langere termijn ook geen optie .
Heel erg bedankt voor het meedenken alvast!

Ik zit trouwens ergens nog te denken of ik Dickie met een nieuw vriendje misschien buiten moet gaan houden (wij gaan binnenkort verhuizen) en Piepels alleen binnen. Dit vind ik echter om verschillende aspecten niet ideaal. Zal me dan ook in vollieres moeten gaan verdiepen..

(Samengevoegd. Tot 5 minuten na 't posten kun je je post nog aanpassen, probeer dit dan ook svp.)

[*wendy*]

Ik denk ook dat jou energie geheel verkeerd is. Je gaat al naast de kooi zitten met het idee: met vijf minuutjes zitten ze er toch weer in. Je loopt de hele dag door het huis met: verdorie, ze willen er niet uit; verdorie, piepels durft helemaal niets meer; wat moet ik nu?

Dit hoeft helemaal niet bewust te gaan, maar dit heeft heel veel invloed op hoe jou parkietjes zich gedragen. Ik weet het, want ik had het hier met Sky. Toen Milo erbij kwam, moest de rangorde bepaalt worden. Dit ziet er - voor ons mensen - heel zielig en cru uit, en ik kreeg dus ook medelijden met Sky. Ik hielp hem bij z'n voerbakje te komen en noem maar op. Uiteindelijk heb ik met hulp van anderen dit een beetje los weten te laten en uiteindelijk ging het daarna heel snel beter. Feit: ik heb ervoor gezorgd dat het bepalen van de rangorde veel langer duurde, omdat ik het met mijn energie (onbewust) beïnvloedde.

Probeer er positief in te gaan, probeer nieuwe dingen uit! Je bent er nu allemaal een beetje huiverig voor en dat snap ik wel. Je bent al bezig met het ergste scenario: wat nu als ik er eentje weg moet doen; hoe moet ik dit op gaan lossen; waar doe ik goed aan. Maar dit is doemdenken. Je bent al veel te veel bezig met de toekomst.

Ga eens bezig met het heden. Ga lekker vlak bij de kooi zitten met een bol sisaltouw, wat wilgentakjes, kralen, belletjes en een sliert trosgierst. Jij gaat lekker freubelen en af en toe leg je die trosgierst even op een ander plekje. In de tussentijd vertel je steeds aan Piepels en Dickie wat je aan het doen bent, gezellig! Probeer een positieve energie uit te stralen, heel bewust!

Op het forum kan je een draadje vinden vol met ideeën voor het zelf maken van speeltjes. Genoeg ideeën dus. Ga er eens mee aan de slag, ZONDER te denken aan wat er gebeurt als het niet werkt. Ga eerst maar eens kijken of het werkt.

En vertel nu eens precies WAT je verandert aan de inrichting in de kooi. Hang je andere speeltjes op of gaan ook de stokjes op een andere plek? Belangrijk is dat het echt rigoreuze veranderingen zijn: ALLES anders. Daag ze uit! En daag je zelf uit ;-)

Doe er wat mee. Ik kan je alle tips van de wereld geven, samen met de andere forumleden, maar JIJ moet het doen en JIJ moet erin geloven.

Succes!

[DobbyFloppy]

Mijn parkieten hebben nu een geheel eigen kamer tot beschikking.
Maar in deze kamer staat ook een stoel. Daar ga ik vaak lekker zitten. Bijvoorbeeld met wat wol of iets anders en ondertussen lekker aan het kletsen met de beestjes. Op dat moment heb ik ook totaal geen zorgen rondom mijn hoofd maar probeer ik juist lekker te ontspannen en te genieten van mijn beestjes.
Mijn Dobby trekt bij nieuwelingen aan de staart. Zo laat zij zien dat zij de baas is.
Ziet er niet leuk uit, maar na een paar dagen is dat wel over.

Ja ik eb ook een druk parkietje gehad zoals jou dickie. De parkieten waren wel een beetje overdonderd door hem maar uiteindelijk zijn ze daar gewend aan geraakt, heeft ook wel ruim 3 maanden geduurd

[SoesyBee]

Naast het voorlezen wat Wendy zojuist benoemde kan je ook gewoon over je dag praten, hoe die was. Wat dacht je van het weer?
Verder heb ik mezelf ook ingeprint dat ik iedere morgen mijn pietjes goedemorgen en weltruste zeg. Hier reageren ze beide echt positief op! Wanneer ik eenmaal goedemorgen gezegd heb gaan ze ook wat actiever worden. Zo van het vrouwtje is wakker, nu mogen we weer herrie gaan maken!

Je kan natuurlijk ook gewoon de zorgen die je hebt is tegen je pietjes uitspreken. Of ze je nou daadwerkelijk begrijpen... Maar je emotie komt daar wel in naar voren en dat is iets wat ze wel snappen! Misschien komt er dan wat spanning bij jou af en ook bij je pietjes!
Probeer het gewoon is, niet geschoten is altijd mis!

[birdy888]

Oke, goede tips, bedankt daarvoor. Ik ga naar mijn eigen aandeel kijken!

[SoesyBee]

Heel veel succes!
Laat je niet kisten! Lukt het even niet, je mag altijd even je ei kwijt hier wat mij betreft. Geduld is soms best moeilijk!

Houd je ons op de hoogte?

[EliseAvi]

Wat ik zelf wel eens doe qua kletsen is 1 of 2 pietjes op mijn hand laten zitten (ik heb er 4), en dan met een rustige stem een verhaaltje vertellen. Wel de parkietjes af en toe afwisselen want anders krijg je een beetje jaloers gedrag. Maar ik merk dat ze het alle 4 erg fijn vind als je echt op een 'verhaaltjes' toon tegen ze kletst. Ze zijn op dat moment ook echt volledig op de verhalenverteller gefocust (mijn vriend kan het vooral erg goed!), en ze worden er erg rustig van. Soms zo rustig dat ze zelfs in slaap dommelen. Misschien kan je dan met je mannetje proberen?

[birdy888]

Ik snap je bedoeling alleen is het zo dat het mannetje steeds minder bij de mensen wil zitten omdat het popje er dan niet is, en als zij er wel is vlucht ze bij voorbaat al weg of landt hij er bovenop en vertrekt ze alsnog met veel heisa snel de kooi weer in en hij er achteraan.

[DobbyFloppy]

Je kunt misschien dan ook gewoon naast haar zitten en dan lekker gaan kletsen.
Mijn parkietjes zijn net kinderen af en toe. Ze vinden het geweldig als ik ook voor hun ga staan lekker te kletsen. Of als ik vrolijk ben ga ik ook een beetje gek zingen, af en toe wat klappen erbij want dat vinden mijn parkietjes helemaal het einde als ik dat doe. Ze vinden het prachtig als ik vrolijk en gek ga zingen, vooral het mannetje gaat er dan helemaal in op en ratelt toch mee. Denk dat in jou geval het meeklappen erbij niet verstandig is.

Soms helpt het al door bij hen te zijn en je heerlijk daarbij te ontspannen.
Bijvoorbeeld ga gewoon bij hun in de buurt zitten met een puzzel of een boek of dergelijke en af en toe klets je even tegen hun is ook leuk voor de vogels