echt pittbull parkiet

[bon]

Mijn parkietje heb ik nu 2 weken en is een week of 10 a 11 oud.

Sinds een dag of 5 pikt/bijt hij steeds harder als hij uit zichzelf op mijn hand in de kooi komt. De laatste 2 dagen weet ik het werkelijk echt niet meer.Hij is blij als hij me ziet. Hij begint al lieve geluidjes te maken. Ik ga even lekker bij hem zitten en lief tegen hem terug pratenmet het deurtje open. Hij gaat uit zichzelf op mijn hand zitten en ik push hem niet!

Hij pakt echt keihard een stuk huid schut het doorelkaar en laat niet meer los.
Het wordt echt steeds erger! Eerst zeg ik zachtjes doen en liet hij weer los en begon weer! Ik bleef hetzelfde zeggen niet hard maar wat strenger en vervolgens trekt hij nu echt keihard en probeert een stuk vlees eraf te scheuren. Het is niet te harden vd pijn.

Ik vind het echt zo erg! Hij leek zo leuk en ik was zo blij met hem! Hij was zo snel uit mijn hand aan het eten en op mijn hand aan het zitten.
Ik vroeg mijn vriend om te kijken bij hem en ook bij hem probeert hij zijn huid kapot te bijten. Hij vond de pijn ook niet te harden! Het is echt tot bloedens toe he!  Wat moet ik hier mee? Zo'n  beestje kan er dus niet uit want hij valt ons gewoonweg aan.

Is hij ziek ofz0? Ik vind dit werkelijk echt geen normaal gedrag enik  heb er verdriet van dat het vogeltje ineens steeds agressiever wordt en verwondingen wil veroorzaken




Spelling aangepast, zo is het veel beter leesbaarder

[Kleintjes]

Dit is wel normaal gedrag, je parkietje begint te puberen en dan gaan ze uittesten wat wel en niet mag.

Ik heb op 't moment ook zo'n pubertje, zij denkt ook dat ze alles mag en dat is dus niet zo.
Bijten? Tja, flink zijn en volhouden en pas de hand weghalen als hij stopt. 't Is 'n fase waar je doorheen moet, dat heeft elk parkietenbaasje moeten doorstaan. 't Ene parkietje pubert heftiger dan de andere, daar doe je niks aan.

Zoek maar eens op pubertijd met de zoekfunctie, dan zul je al veel tips vinden.

[bon]

Ik ken dit gedrag echt niet van mijn vorige parkietje.
Ok,nou ben echt constant bezig met hem,eerst lief op mijn hand overspringen en plots weer  hij pakt een stuk huid en schut eraan tot bloedens toe,uiteraard schrik ik me dan echt rot,en zeg foei,moet hem dan echt van mijn hand afschudden,jee ik vind dit echt niet leuk meer.Elke dag weer,ik zal eerlijk zeggen durf bijkant mijn hand er niet meer in te doen want weet dat hij me elk moment echt rotpijn gaat doen.
Van de week dacht ik ,ik laat hem er maar uit,daar hij zo nu en dan zo driftig vliegt in de kooi.Enfin als een mugje pal langs het plafond,de keuken in landend op een kast en in een rieten placemat,wilde niet op mijn hand retour.Ik moest hem wel pakken en jahoor mijn velletje hij liet echt bijna niet meer los.
Ben best radeloos hoe ik nu verder moet met mijn tweety,ik ga echt steeds door maar dat pikken is echt zoo hard

[*wendy*]

Wellicht kan je het hem moeiiljker maken om te bijten. Bijvoorbeeld door een vuist te maken van je hand of een handschoen aan te trekken. Als jij minder bang bent en minder pijn hebt, dan hoef je ook je hand niet terug te trekken en leert hij het sneller af. Verder is het negeren van het bijten toch echt de beste oplossing.

Dat je vorige parkietje het niet deed, zegt helemaal niets. Het is het net als bij kinderen in de pubertijd: de een is verschrikkelijk puberaal en de ander merk je bijna niets aan..

[bon]

Maar nu vanavond ga ik weer in zijn hokje, met dichte vuist en mijn andere hand voor het deurtje, om de opening dicht te houden.
Hij gaat direct op mijn dichte vuist tegen mijn platte hand en begint daar weer in te pikken, kreeg hem er pas na een tijdje af, dus pfff.
Als ik handschoenen aantrek, tja maak ik hem dan niet ontzettend bang??

(leesbaarheid aangepast.)

[*wendy*]

Heb je dit vogeltje al eens laten vliegen?

[bon]

Ja, Tweety is er afgelopen maandag voor de eerste keer uitgeweest en toen vloog hij in 1x zo eruit, niet eerst klimmen boven op zijn kooi ,nee in 1 x. Hij vloog toen dicht, als een soort mug, langs het plafond.
Vervolgens vloog hij de keuken in en belandde op de servieskast. Hij wilde niet op mijn hand terug, niet met trosgierst niets. Uiteindelijk moest ik hem wel pakken in de zogenaamde houdgreep om hem terug te brengen naar zijn kooitje, waarbij hij me ook flink pikte(wij hebben een vierkante woonkamer en de keuken is afgescheiden door een muurtje. Tweety staat zo dat hij de keuken vanuit zijn kooi niet kan zien. Daarom zet ik hem ook enkele uren per dag als ik oefen met trosgierst en praat, en met de hand, vaak op de eettafel zodat hij vanaf die kant ook de keuken kan zien).
Vervolgens na 2 uur heb ik na het eruit vliegen hem op de eettafel gezet en toen weer verder met praten en trosgierst, etc. Toen pikte hij heel hard en toen vloog hij er weer zo uit, ontsnapte dus eigenlijk, en toen weer in de keuken, en moest hem weer zelf zo pakken.
We hadden alle lichten aan gedaan express, maar durf door dit gedrag hem er gewoon nu niet meer uit te laten.
Hadden we weinig licht aan moeten doen, maar vliegt hij dan nergens tegen aan?
Moet ik hem er juist wel uit laten? En doe ik daar fout aan?
Ik dacht: hij moet maar eerst eens gewoon zonder dat pik-/ bijtgedrag op mijn hand en dan pas eruit. Dan hoef ik hem niet in de houdgreep te nemen met stress voor Tweety, maar ook zeker voor mij.
Waar doe ik goed aan?

(Nogmaals, leesbaarheid aangepast. Let hier svp op.)

[*wendy*]

Het bijtgedrag kan ook frustratie en té veel energie zijn. Ik zou 'm lekker laten vliegen. En ja, hij zal tegen dingen aanbotsen de eerste paar keer, maar na een paar keer vliegen gaat hij echt z'n weg wel vinden.

Zorg dat hij niet in de keuken kan, maar alleen in de woonkamer. Dek de eerste paar keer de ramen af (als je luxaflex hebt, kan je die ervoor doen, maar gewoon open laten), zodat hij daar niet tegenaan kan vliegen (ze zien niet dat ze daar niet doorheen kunnen). Zorg dat je een groot deel van de dag de tijd hebt, zodat hij zelf terug z'n kooi in kan gaan (dat doen ze vanzelf als ze honger krijgen). Gaat hij de kooi niet in? Probeer dan het deurtje van de kooi voor z'n neus te houden, dan springen ze er vaak wel in. Moet je 'm toch vangen? Dat is echt een uiterst redmiddel. Maak dan de kamer zo donker mogelijk en gebruik een handschoen waar je nog wel goed gevoel in hebt, om hem te pakken. Dan associeert hij dit minder met je hand, bovendien doet het dan niet zo'n pijn als hij bijt.

Tam maken is een kwestie van vertrouwen winnen van je parkietje. Als je parkietje hyper actief is, zal deze minder snel aandacht voor jou krijgen, omdat -ie gewoon wil vliegen om z'n energie kwijt te raken. Als hij een poosje wat gevlogen heeft, zal hij in de kooi (en ook buiten de kooi) rustiger zijn, waardoor het tam maken ook gemakkelijker zal gaan. Het kan zijn dat ook het bijten dan wat minder wordt. Maar tot hij ongeveer 1 jaar is, is hij in de pubertijd en kan hij dus 'vervelend' zijn op allerlei manieren. Negeren is altijd de oplossing in geval van geschreeuw (belonen als hij zachtjes doet), en als hij bijt (belonen als hij niet bijt).

[bon]

Dank voor de tips ik ga gewoon door!

[savannahvk]

Mijn jongste parkiet zit  nu ook in zijn puber fase, hij knaagt echt aan alles, zelfs aan de haren van mijn arm trekt hij, en die zijn superklein die haartjes!  Elke keer als ze weer iets kapot wil maken wordt ik boos en zet ik haar ergens anders, net zolang totdat ze er niet meer naartoe vliegt. Maargoed, gewoon doorzetten en ze komt er wel doorheen jouw parkietje :-) tis een fase.