Help!! Tam maken Catharinaparkieten

[Bianca070]

Hallo allemaal,
Ik heb een aantal vragen en ik hoop dat u mij hier verder mee kunt helpen.
Het is een heel verhaal, maar ik denk dat deze informatie wel van belang is om een oordeel te kunnen geven. Dus ik hoop dat u dit wilt lezen.

Situatie:
Vier weken geleden hebben wij een koppetje Catharinaparkieten gekocht, man wit(Chico) en pop geel(Chica). Ze waren toen 7 weekjes oud. Ze zitten in een ruime kooi en op de bodem lopen 4 chinese dwergkwartels.
Voordat we ze hebben aangeschaft hebben we veel op internet gezocht. Op verschillende sites las ik dat Catharina's niet agressief maar vooral erg lief zijn. Ook stond er dat ze erg tam te krijgen zijn, ook als ze al wat ouder zijn of twee tegelijk.
Door middel van trosgierst proberen we ze tam te maken. Eerst zodat ze het bij mijn hand komen halen, na een week of twee heb ik mijn hand open gedaan en geprobeerd (meerdere malen) om ze op mijn vinger te laten stappen om bij het trosgierst te komen. Alleen Chica heeft met 1 poot op mijn vinger gestaan, maar hier schrok ze erg van. Chico wil absoluut niet op mijn hand komen en gaat dan naar de andere kant van de kooi, Chica bedenkt zich hierdoor en gaat achter Chico aan. 2,5 week geleden is het bij het verschonen van de kooi fout gegaan, Chico en Chica waren ontsnapt (gelukkig was ik hier op voorbereid en was de kamer veilig). We hebben ze toen gevangen en teruggezet in de kooi (dit ging echter niet makkelijk). Later las ik op internet dat we dit beter niet hadden kunnen doen..

Nu is mijn vraag: zullen Chico en Chica ooit nog tam worden? Elke dag proberen wij meerdere malen ze op de hand te laten stappen d.m.v. trosgierst of een stukje winterpeen. Soms kijken ze er zelfs niet naar om en gaan ze door met eten van hun normale voer.

Chico en Chica zijn niet gekortwiekt (omdat wij dat in eerste instantie zielig vinden, een vogel moet kunnen wegvliegen als hij/zij zich niet fijn voelt). Nu vraag ik mij af of het toch nog verstandig is om dit te laten doen.
Ook vraag is mij af of het misschien een optie is om het koppel een tijdje uit elkaar te halen zodat ze niet door elkaar worden afgeleid.

Ik wil ze zo graag tam krijgen. Niet alleen voor mezelf maar ook voor de vogel. Op het moment dat ze tam zijn kunnen ze van mij part elke dag lekker een uur of twee door de kamer vliegen. Als ze niet tam meer worden vind ik het gewoon zielig om ze in de kooi te houden of ze elke keer te stressen om ze weer te vangen als ze mogen vliegen.

Tevens vertelde een vrouw van een vogelspeciaal zaak mij vandaag dat catharinaparkieten niet van knuffelen en aaien e.d. houden, ik vraag mij af of dit waar is?

Ik hoop dat iemand mij verder kan helpen. Als het niet meer zal lukken om ze tam te krijgen overwegen wij om een nieuw, goed huisje voor ze te zoeken (iemand met een voliere) waar ze lekker vrij kunnen vliegen of als broedkoppel gebruikt kunnen worden.

Alvast heel erg bedankt voor uw reactie!

[Sonja]

Hallo Bianca,

Ik heb niet zoveel verstand van catharinaparkieten.
Maar met tam maken heb je veel geduld nodig, dat geldt voor grasparkietjes en dat is voor catharinaparkieten niet anders.

Ik lees dat je ze pas vier weken hebt.
Dat is nog erg kort...
Bij tam maken moet je eerder in maanden denken ipv weken, dus gewoon rustig doorgaan en niets forceren want dat werkt eerder averechts.

Uit elkaar halen lijkt me geen goed idee, je hebt ze als koppeltje aangeschaft en als je ze nu uit elkaar gaat halen zul je ze alleen maar in verwarring brengen.

Over het knuffelen en/of aaien:
Of catharinaparkieten hiervoor openstaan, weet ik niet.
Maar het hangt ook sowieso altijd van de aard van het diertje af.
Dat zie ik hier bij mijn grasparkietjes ook, de ene krijgt er geen genoeg van en de ander is gewoon wat afstandelijker.
Is niet erg, ze zijn goed zoals ze zijn.

Dat je je parkieten hebt moeten vangen, is inderdaad niet goed voor het tam maken.
Maar met veel geduld kun je het vertrouwen wat je tot dan toe had opgebouwd, wel weer terugwinnen hoor.

Maar geef het niet te snel op, zoals gezegd is vier werken nog heel erg kort..

Groetjes
Sonja