Buiten slapen

[WD1984]

Allen,

inmiddels ruim een maand aan het temmen, nog lang niet op het punt waar ik naartoe wil. Eigenlijk boek ik 0 vooruitgang. Tenzij Kiet honger heeft dan komt ze wel op mijn hand in de kooi zitten anders gebeurd er niets.

Nu heeft Kiet al een paar keer in huis gevlogen maar de laatste keer kreeg ik haar met geen mogelijkheid de kooi in. Na 2 uur proberen ben ik naar bed gegaan moest er namelijk vroeg uit de volgende dag en heeft Kiet de nacht op het rolgordijn doorgebracht. Ook de volgende dag heeft ze de hele dag in huis gevlogen. `s ochtends wat minder eten aangeboden zodat ze wat hongerig zou zijn op het moment dat wij thuis komen. Dit werkte want na 2 uur ging ze haar hokje in om te eten. Met een snoekduik heb ik toen het deurtje gesloten.

Maja zo schiet het ook niet op. Wil namelijk niet dat ze `s nachts vliegt. Dan moet ze in dr kooi. De vorige keren ook op deze manier haar weer in haar hokje gekregen al dan niet na 2 uur met mijn hand voor haar buikje te hebben gestaan. Hier had ik niet zo heel veel zin meer in.

Trosgierst lust ze wel maar doet er niets voor. Met Zaadjes op mijn hand hetzelfde effect als ze buiten de kooi is.

Wat wil ik nu eigenlijk van jullie.... tja geen idee gouden tip maar die weet ik zelf eigenlijk ook wel. (g..d..d) Ach we blijven proberen

Grt.

[chippie]

Hallo,

Ik begrijp dat je haar 's nachts in haar kooi wilt hebben en het is super frustrerend als je haar dan niet terug krijgt (erg herkenbaar). Een hele makkelijke oplossing daarvoor is om alle lampen uit te doen, zodat het donker is. Parkieten zien niks in het donker en je kan haar zo pakken (met of zonder handschoen) en in de kooi zetten. Ik heb dat altijd zo gedaan en ik geloof niet dat ze er erg veel hinder van ondervinden. Tam maken kan een hele tijd duren en mijn ervaring is dat sommige parkietjes eigenlijk helemaal niet (heel) tam willen worden. Lastig. Voor het begin kan je haar soms wat minder voer geven in het voerbakje. Dan voelt zij meer de behoefte om op je hand te komen zitten.

[esmmar]

Geduld is inderdaad de gouden tip. En elk klein stapje positief belonen. Dus ook als je bij de kooi staan en je parkiet net wat dichterbij komt ipv weg stapt. Dan heel enthousiast tegen je parkiet praten alsof 'ie een supertrick heeft gedaan En geloof me, we hebben allemaal een tegeltje aan de wand met ' geduld is een schone zaak' .