Ouders van jonge parkieteneigenaren

[Maaike*]

Ik lees regelmatig hier dat leden iets van ouders niet mogen mbt hun parkiet.
Ik vind dat een best lastig parket, want ouders hebben zolang je thuis woont nou eenmaal het laatste woord maar van wat ik soms lees hebben die ouders maar half verstand van de verzorging van zo'n parkietje en daardoor lijden sommige diertjes mijns inziens onnodig.
Bovendien kunnen de jonge verzorgers dus soms niks met onze tips om die reden.

Is het een idee om een soort topic voor ouders aan te maken met een soort voorlichting of iets dergelijks?

[Kleintjes]

We vragen al heel vaak of de lezertjes hun topic aan hun ouders willen laten lezen, maar verder kunnen we er ook niet veel aan doen.

De ouders beslissen (soms helaas) nog altijd over 't hoe en wat.

[Sara]

Ik vind de discussies met ouders eigenlijk onnodig. Ook ik had vanaf jonge leeftijd grasparkietjes, en hoorde dus "naar mijn mama te luisteren". Dat moet ik nu nog steeds trouwens, ook al ben ik intussen boven de 18, dit is nog altijd haar huis en dus belist zij wat ik hier mag en wat niet.
Ik vind dat discussies met ouders voorkomen kunnen worden, als de "jongeren" alles overleggen met hun ouders VOOR ze een huisdier nemen. Net zoals een volwassene zich inleest over de eventuele dierenartskosten, het gedrag van de parkietjes enz, moeten jongeren die nog onder gezag van hun ouders staat dit uiteraard ook doen, maar bovenal dit aan hun ouders uitleggen voordat ze een parkietje in huis nemen.
Ouders zijn zo op de hoogte van wat ze kunnen verwachten en als ze het hier niet mee eens zijn, moeten ze gewoon niet toelaten dat hun kind dit huisdier neemt. Zo moet het huisdier ook niet onnodig lijden als de ouders bijvoorbeeld niet willen dat er naar de dierenarts gegaan wordt, en komt er ook niemand voor discussies of verrassingen te staan.

Vele groetjes,

Sara

[Parkieten-Freak]

In het verleden hebben we indedaad meermalen meegemaakt dat kinderen niet met hun parkietje naar een dierenarts mogen vanwege het kostenplaatje.
Wat ik wel eens gedaan heb in het verleden, is mijn reactie op de vraag van het kind, richten aan zijn of haar ouders.
Aan het betreffende jeugdlid vraag ik of hij/zij de ouders even mee wil willen laten lezen.
Soms werkt dat, soms ook niet.

[TenT]

Ik woon ook nog bij mijn ouders. En in de eerste weken dat ik mijn parkietjes had mocht ik ze niet buiten de kooi laten vliegen. Ik zat toen ook op dit forum. (onder een andere naam maar die herinner ik mij niet meer) Mijn ouders hun excuus was dat je de strontjes niet goed kan opruimen omdat dat bij duiven ook niet gaat. Ik las hier dat je het wel makkelijk kon opruimen. Dus is op een dag op 'mysterieuze' wijze de kooi open gegaan en zijn mijn ouders erachter gekomen dat er geen probleem was.

Dus ik denk dat je bij bepaalde problemen het probleem kan oplossen door een filmpje (bv. in mijn geval bij een ziekte gaat dit niet) En bij een ziekte inderdaad de ouders laten meelezen of ergens op internet een verhaal zoeken over deze ziekte waar het SLECHT is afgelopen.

[_White_]

Ik vind toch de hoofdoorzaak is dat parkieten en andere dieren makkelijk verkijrgbaar zijn als dat veranderd kunnen zulke problemen moeilijk nog voor komen.

[Maaike*]

White, daar maak ik me mijns inziens een belangrijke opmerking. Parkieten zijn makkelijk te verkrijgen en ach, wat kan zo'n klein diertje nou gebeuren...
En Sara ik snap jouw idee wel, maar helaas ligt de praktijk gewoon niet altijd zo en schaffen mensen wat aan zonder zich goed in te lezen.

Overall is me ook duidelijk geworden dat je er weinig aan kan doen behalve de ouders laten vragen zich even in te lezen.

[MissDorien]

Dat is inderdaad vrij lastig ja.
Ik weet nog wel dat toen ik Syl kreeg, ik was toen elf, hij een keer een vetbultje had.
En ik mocht eigenlijk niet naar de dierenarts, want hij had toch maar 10 euro gekost.
Gelukkig kon ik toen mijn oudes ompraten met argumenten.
Ik denk dat ouders vaak helemaal niet zo onwillend zijn, maar meer onwetend.
Erg lastig soms.