Parkieten zijn tam aan het worden, en nu?

[Bert-a]

Hoi,
Ik kocht gisteren 2 jonge parkieten van plus-minus 6-8weken oud, ik liet hun 24 uur rusten en ging de volgende morgend met hun aan de slag. Eerst begon ik met mijn hand in de kooi, dat vonden ze niet echt fijn maar ze vlogen toch niet wild rond.
Dit deed ik een paar keer tot ze het gewoon werden. Dan nam ik een beetje trosgierst en gaf ik het aan hun, ze aten het gewoon op. Dan nam ik een beetje trosgierst op mijn hand en ik ging steeds verder weg waardoor er eentje op mijn hand zat, later kwam de tweede ook op mijn hand en aten ze het trosgierst. Daarna liet ik hun even rusten. 10 minuten later nam ik een beetje parkietenvoer en deed ik het op mijn handpalm. Ik benaderde hun en deed de vorige techniek, maar dan met zaden.
Het was een succes. Mijn vraag is: wat moet ik nu doen?
Ik wil ze nog niet buiten laten, dat doe ik pas een weekje later omdat ze nog nieuw zijn.
Dus, zijn er nog andere stappen die ik kan doen tot ik de kans krijg om hun vrij te laten?

Met vriendelijke groeten,
Bert-a

[Jahalon]

Vooral doorgaan, maar wacht nog een paar dagen met loslaten! Kan zijn dat er net iets anders over gaan denken. Laat ze eerst goed tot rust komen in hun nieuwe huis, ik denk hierbij aan, wennen aan de nieuwe omgeving en de daarbij behorende nieuwe geluiden e.d.!

  gr. J.

[Bert-a]

Vooral doorgaan, maar wacht nog een paar dagen met loslaten! Kan zijn dat er net iets anders over gaan denken. Laat ze eerst goed tot rust komen in hun nieuwe huis, ik denk hierbij aan, wennen aan de nieuwe omgeving en de daarbij behorende nieuwe geluiden e.d.!

  gr. J.

Ok, zal ik proberen. 

[Kleintjes]

Je bent wel erg snel, als ik dat mag zeggen

Geef je parkietjes eerst rustig de tijd om te wennen aan hun nieuwe omgeving. Je hebt hen overrompeld door ze in 'n nieuwe omgeving te plaatsen, en omdat ze 'van slag' zijn blijven ze rustig zitten; ze durven nog niet echt wat.

Beter was 't om ze 'n weekje of dergelijke gewoon te laten wennen aan hun omgeving en dan lekker zachtjes met hen babbelen zodat ze aan jou kunnen wennen. Dan kun je eigenlijk beinnen met 't 'tam maken'.

Zoals Jahalon ook schrijft: Wacht nog met los laten totdat ze echt tam genoeg zijn, anders moet je ze (waarschijnlijk) gaan vangen en dat schaadt 't vertrouwen enorm.

[Bert-a]

Je bent wel erg snel, als ik dat mag zeggen

Geef je parkietjes eerst rustig de tijd om te wennen aan hun nieuwe omgeving. Je hebt hen overrompeld door ze in 'n nieuwe omgeving te plaatsen, en omdat ze 'van slag' zijn blijven ze rustig zitten; ze durven nog niet echt wat.

Beter was 't om ze 'n weekje of dergelijke gewoon te laten wennen aan hun omgeving en dan lekker zachtjes met hen babbelen zodat ze aan jou kunnen wennen. Dan kun je eigenlijk beinnen met 't 'tam maken'.

Zoals Jahalon ook schrijft: Wacht nog met los laten totdat ze echt tam genoeg zijn, anders moet je ze (waarschijnlijk) gaan vangen en dat schaadt 't vertrouwen enorm.

Ja, ik kon neit echt wachten. 
Ik zal ze voor een weekje of twee laten rusten.

[Kleintjes]

Ik denk dat je met 'n week al 'n heel eind bent, qua wennen ^_^

Ik probeer me altijd in te leven in de persoon / 't dier(tje) in kwestie: Hoe zou ik me voelen? Dat helpt met veel (simpele) vragen in 't leven
Probeer maar eens, is best interessant ^_^

[Jahalon]

Ja, ik kon neit echt wachten. 
Ik zal ze voor een weekje of twee laten rusten.

Ga wel door met wat je doet, maar wacht tot ze helemaal op hun gemak zijn, dus ook gaan spelen met wat je in je kooi hebt gehangen. Een keer een dagje overslaan met de training is niet erg, ik heb gemerkt dat ze na zo'n dag meer aandacht voor mij hebben. En, datgeen wat ik doe!

[Bert-a]

Ze blijven op 1 stokje zitten, soms wisselen ze, nu zitten ze op de tweede en eentje eet.
De andere zit gewoon. Is het normaal dat ze de eerste dagen rustig zijn? Ik denk van wel.

[Jahalon]

Ze blijven op 1 stokje zitten, soms wisselen ze, nu zitten ze op de tweede en eentje eet.
De andere zit gewoon. Is het normaal dat ze de eerste dagen rustig zijn? Ik denk van wel.

Heel goed!

[Bert-a]

Vannacht kwam zij op mijn vinger.
Morgen ga ik hem begroeten met een stukje trosgierst.