trillende parkiet

[Betsy]

Mijn parkiet is op 30 april 1 jaar geworden. Bij zijn vorige baasje is hij tegen een raam gevlogen en doordat hij bloedde of versuft was daardoor (ik weet het niet precies) zijn ze naar de dierenarts gegaan. Daarna is hij vrijwel niet meer uit de kooi geweest, alleen als zij hem uit de kooi pakte (met haar hand rond zijn vleugels) en dan zat ze zo op schoot met hem te knuffelen en stopte hem af en toe in haar trui (om hem een geborgen gevoel/contact te geven?) en kroop hij langzaam omhoog uit de trui en vloog dan rechtstreeks naar zijn kooi.
Sinds ik hem eind februari heb, lok ik hem met een trosgierst in de kooi op mijn vinger. Zodra ik echter in de buurt van de kooi kom, naar hem fluit en zijn naam zeg, beeft hij over zijn hele lichaam.
Als hij er op dat moment vertrouwen in heeft, eet hij van de trosgierst en stapt op mijn vinger en stopt met trillen, maar houdt wel in de gaten of ik richting de uitgang van de kooi ga. Zodra het me lukt  om hem zo uit de kooi te krijgen, kijkt hij vanaf mijn vinger angstig in het rond, vliegt (blijft altijd heel laag, net of hij gekortwiekt is, maar dat is hij niet, dat weet ik zeker) weg van mij, maar vliegt altijd wel ergens (zachtjes) tegen aan, b.v. de bank, de aanrecht, de muur  (nu nog steeds na maanden) Daarna blijft hij op de grond, totdat ik met de kooi kom en dan loopt hij de kooi in. Gisteren hield ik de kooi expres een klein stukje van de grond, maar hij wilde er niet naar toe vliegen en begon weer te trillen, dus heb ik maar weer de kooi op de grond gezet, zodat hij er in kon lopen i.p.v. in vliegen.
Ik gun hem zo graag de vrijheid van het in het rond vliegen, maar wat moet ik doen? Blijven doorgaan met de trosgierst, maar dan? Nog niet uit de kooi halen of juist wel? Als ik de kooi open zet, komt hij er niet vanzelf uit. Als hij uit de kooi is, loopt hij voor 99% over de grond (zonder te trillen) en blijft dan ergens zitten, totdat ik met de kooi kom. Ik kan hem wel met de hand pakken, hij maakt dan wel even een geluidje van "laat me met rust"maar pikt niet. Liever heb ik dat hij het allemaal uit zichzelf doet.
Een lang verhaal, maar ik denk dat het nodig is dat jullie ook zijn achtergrond kennen. Ik heb namelijk nog nooit een trillende parkiet gezien.
Heeft hij een trauma? Kunnen jullie me a.u.b. advies geven? Alvast bedankt voor jullie reaktie!

[Moppers]

Aggossie, wat sneu dat zijn vorige baasjes hem zo hebben behandeld. Ik kan me heel goed voorstellen dat dit voor hem heel traumatisch is geweest. Hij is sinds dat ongeluk de hele tijd gedwongen dingen te doen en te accepteren die parkieten helemaal niet zo fijn vinden.

Sommige parkieten die iets naars hebben meegemaakt vergeten dat al snel. Maar er zijn ook parkieten waarbij het heel lang duurt voordat ze mensen weer gaan vertrouwen. Ik denk dat jouw parkietje veel tijd nodig heeft. Dat hij uit zichzelf uit je hand komt eten is een goed teken. Je bent zeker op de goede weg. Ga hier vooral mee door, zo win je langzaam het vertrouwen. Hoe vaker hij ziet dat je hem niet dwingt, hoe meer hij erop zal vertrouwen dat je dat ook niet zult gaan doen.

Heb je het idee dat hij het leuk vindt om uit de kooi te zijn? Misschien dat een speelboom vlak naast de kooi iets voor hem is. Iets waarin hij buiten de kooi lekker kan spelen, terwijl hij toch zo weer de kooi in kan als hij dat wil. Het zal wel even duren voordat hij zich in de speelboom op zijn gemak voelt. Je kan hem daarmee helpen door zelf met de speeltjes in de speelboom te spelen en heel overdreven te laten merken dat het leuk is. Met je stem, met je houding, met enthousiasme. Dan wordt hij vanzelf nieuwsgierig naar datgene wat het baasje zo leuk vindt.

Het zal tijd vragen voordat hij zich 100% op zijn gemak voelt bij jou en in zijn omgeving. Maar als ik het zo lees heb je het geduld dat daarvoor nodig is.

[Betsy]

Dank je wel voor je reactie!
Zelf denk ik dat de vorige eigenaars dachten dat het juist lief was om zo te knuffelen met de parkiet. Ik had ook het idee en mijn twijfels daarover; per slot van rekening dwing je het beestje om te blijven zitten. En ik vind dat hij uit zichzelf naar je toe moet komen.
Ik ben nu van plan om hem in de kooi de trosgierst te geven (zoals ik al deed) en als hij helemaal niet meer beeft (dus ook niet als ik in de buurt van de kooi kom) dan pas proberen hem uit de kooi te lokken met de trosgierst. Voorlopig laat ik hem dus nog maar in een voor hem veilig omgeving.
Gister hing ik een nieuw speeltje in de kooi, wat hij heel erg eng vond en daarvoor ver weg ging zitten. Dat heb ik er ook maar uit gehaald en pas als hij helemaal aan alles gewend is hang ik het weer terug.
Zijn andere speeltjes is hij aan gewend, dus dan voorlopig maar bij het "oude vertrouwde" laten.
Nogmaals bedankt voor je reactie, want ik zat er echt mee of ik het wel of niet goed aanpakte!

[DorisEnCharlie]

Aah dat vind ik zielig voor hem.
Ik vind dat de vorige eigenaar te weinig ervaring had opgedaan.
Ik denk dat het gewoon wat tijd nodig heeft.
Het was volgens mij een traumatische gebeurtenis.
Heel veel sterkte!
En als niks werkt.  VA
Succes!


Owja:
Heeft de parkiet van uit zijn kooi uitzicht over de hele kamer?
Want dan leert hij zijn omheving beter kennen.
Waardoor hij misschien niet zo laag vliegt.

[Geertje]

Betsy,

jij schrijft: maar vliegt altijd wel ergens (zachtjes) tegen aan,   blijft altijd heel laag, net of hij gekortwiekt is, maar dat is hij niet, dat weet ik zeker

beeft hij over zijn hele lichaam.

Ik wil je niet nodeloos ongerust maken, maar er is volgens mij meer aan de hand dan alleen maar angst. Ik denk dat jouw vriendje een hersenschudding heeft opgelopen destijds en daar nu nog de naweeen van ondervindt. Het klinkt als een evenwichtsstoornis of misschien is zijn zicht ( ogen) beschadigd

Als hij op je hand zit.. voelen de pootjes dan koud of juist heel warm? Slaapt hij op 2 pootjes? Valt hij nogal eens in zijn kooi?
Merk je dat hij wegkruipt van fel licht ( zonlicht of lamplicht bijvoorbeeld?)

Ik hoop dat er niets aan de hand blijkt.. maar als zijn pootjes koud aanvoelen op jouw huid, en je op een of meer van bovenstaande vragen ja moet antwoorden , dan adviseer ik je zo snel als mogelijk naar een vogelarts te gaan.

En geloof me.. ik heb het in dit geval graag fout !!

[DorisEnCharlie]

Hmm enkele symptomen die jij noemt die heeft mijn eerste parkiet ook gehad.
(overal tegenaan vliegen, laag vliegen)
Wij dachten toen ook aan iets met zijn zicht maar dat was het niet.
Het was een longontsteking en omdat we er te laat bij waren hielp de antibiotica niet.
Dus bleef er littekenweefsel over in zijn longen.
Daardoor vloog hij overal tegen aan.
(alles werd dus zwart voor zijn ogen.)


Misschien dat die van jou dat ook wel heeft.
Dus ik raad je aan zsm naar de DA en het liefst de VA te gaan.

[Betsy]

DorisEnCharlie: Hij staat tegen een muur in het midden van de kamer en kan dus de hele kamer doorkijken.

Geertje: Hij zit heerlijk te kwetteren en te fluiten in zijn kooi, maar zodra ik in de buurt kom of tegen hem praat, alleen dan begint hij te beven, dus niet de hele tijd.
Daarom denk ik dat het echt is, omdat hij bang is.
Zijn broertje staat in de slaapkamer van mijn zoon en af en toe zijn ze echt contact aan het maken. (van boven naar beneden aan het roepen in parkieten taal)  Alleen als mijn zoon die kooi beneden verschoont en zijn parkiet los laat vliegen (die dan gelijk bij mijn parkiet op de kooi gaat zitten) schiet mijn parkiet in de verdediging en wordt dan heel fel tegen zijn broertje. (ze hebben niet hetzelfde nest gedeeld, dus ze zullen dan ook wel niet merken, dat ze familie zijn) Dus er zit gelukkig genoeg leven in mijn parkiet en is verder ook vrolijk en gezellig 
Hij slaapt gelukkig wel op 2 pootjes, of ze koud zijn, is me niet echt op gevallen, dus dat zal wel mee vallen, denk ik.
Weet je ook hoe lang een hersenschudding duurt? Het "ongeluk" is al langer dan een half jaar geleden gebeurd.

Alletwee heel erg bedankt voor jullie reaktie!
Ik blijf het met trosgierst proberen, maar moet inderdaad heel veel geduld met hem hebben. Voorlopig trilt hij nog steeds als ik bij hem in de buurt kom 

[Geertje]

Betsy, ik ben blij dat je de vogel niet in de symptomen herkent. Een lichte hersenschudding kan met de juiste verzorging binnen een paar dagen over zijn.
Bij een heftigere schudding kunnen er bloedingen ontstaan die langdurige of niet te genezen neveneffecten kunnen veroorzaken. Zoals bijvoorbeeld mindering in zicht of beschadigd evenwichtsgevoel.

Maar zoals gezegd, ik heb het heel graag mis in dit geval

Als geduld het antwoord is dan boft hij met jou als verzorger. Volgens mij barst jij van het geduld !!
Mijn parkietjes waren dol op kruiden als basilicum en munt. Misschien ter afwisseling het proberen waard?

Een gezonde parkiet slaapt trouwens merendeels op 1 poot. Dus ik neem aan dat je dat ook bedoelde te schrijven.

Heel veel succes en beterschap met de kleine.

Groetjes,

Geertje. 

[Betsy]

Hallo Geertje,
Hoe geef je de kruiden (basilicum en munt) door het eten of om als blad van te snoepen?

Ik moet toegeven, dat ik af en toe het geduld niet heb (als ik een drukke dag op mijn werk heb gehad b.v.)
Dan merkt de parkiet het ook, begint dan naar mijn vinger te pikken of zoekt een plekje waar hij zich "veilig" voelt.
Dan stop ik ook wel met de trosgierst en probeer het dan een uurtje later weer.

Bedankt voor je reactie, ik hoop dan ook dat de parkiet en ik snel goeie maatjes worden!

Groetjes, Betsy

[Moppers]

Je kan groenvoer op verschillende manieren aanbieden: via een knijper of ander klemmetje door de tralies, in een apart bakje, in de standaard voerbakjes. Ik leg zelf kruiden vaak bovenop de voliere en kruiperkooi. Mijn grote voliere heeft een traliedak, dus daar kunnen ze al klauterend de kruiden tussendoor plukken als ze er vanaf de bovenste stok niet meer bij kunnen. Vaak trekken ze het na een tijdje naar beneden, dan wordt het ook nog een leuk spelletje. Een beetje moeite doen voor iets wat ze lekker vinden mag best, dat stimuleert de vindingrijkheid. Om iets nieuws uit te proberen werkt het vaak echter beter door het aan te bieden op een plek die ze met eten associeren: in of naast de gewone voerbakjes.

Goed dat je stopt als je merkt dat je eigenlijk geen zin in of geduld voor het tam maken hebt. Dat pikt hij toch op, dan is het beter om het gewoon even over te slaan of uit te stellen. Het belangrijkste is dat hij het uit je hand eten als een positief iets ervaart.
Komt hij inmiddels al iedere keer naar je hand toe als je hem iets lekkers aanbiedt?

[Betsy]

Ik ga het groenvoer zeker proberen, hoop dat hij het niet "eng"vindt om iets nieuws in de kooi te krijgen. (zoals ik op 14/7 al had geschreven, vond hij het nieuwe speeltje eng)

Helaas komt hij nog niet elke keer naar mijn hand, maar meestal wel. Soms blijft hij heel trillend zitten, tot hij er vertrouwen in heeft en dan eet hij wel de trosgierst.
Als ik de trosgierst iets verder weg doe, stapt hij soms wel (dan weer met 1, dan weer met 2) voetjes op mijn andere hand. Maar soms vindt hij toch nog te eng en
stopt hij met eten en gaat soms naar zijn veilige plek. (of hij wacht dat de trosgierst weer dichterbij komt en hij vanaf zijn schommeltje weer kan snoepen)

Toen mijn zoon pas zijn parkiet had, liet hij de kooi open staan, terwijl de parkiet nog niet tam was. Op die manier is het wel gelukt om zijn parkiet tam te krijgen en deze vliegt ook zelf naar mijn zoon of naar ons toe (en dit is nog wel het jongere broertje van mijn parkiet, hij heeft veel meer lef dan zijn grotere broer!)
Als ik de kooi openzet, blijft mijn parkiet gewoon in zijn kooi en is helaas niet nieuwsgierig genoeg om eruit te komen (of heeft nog te veel angst?)

Maarrrrrr.................ik blijf volhouden!

[AntonRispens]

Helaas komt hij nog niet elke keer naar mijn hand, maar meestal wel. Soms blijft hij heel trillend zitten, tot hij er vertrouwen in heeft en dan eet hij wel de trosgierst.
Als ik de trosgierst iets verder weg doe, stapt hij soms wel (dan weer met 1, dan weer met 2) voetjes op mijn andere hand. Maar soms vindt hij toch nog te eng en
stopt hij met eten en gaat soms naar zijn veilige plek. (of hij wacht dat de trosgierst weer dichterbij komt en hij vanaf zijn schommeltje weer kan snoepen)

Maarrrrrr.................ik blijf volhouden!

Dit is heel kenbaar, precies hetzelfde als bij mij. De ene keer wil die wel en de andere keer niet hij blijft twijfelen altijd. En als ik met mijn hand met iets nieuws de kooi in komt dan vliegt hij tegen alle kanten aan, zo bang is die.

[Betsy]

Hallo Anton,
Grappig is het hè, als je iets herkent in een verhaal dat gaat over een andere parkiet?
Ik had jouw verhaal toevallig vanmorgen gelezen:
Ik vind het voor jou wel fijn (en ben ook stiekem een beetje jaloers) dat het bij jou al vanaf dag 1 is gelukt, hartstikke leuk!
Maar ook gaf je al aan, dat hij het ook niet altijd vertrouwd en dat is dan weer jammer.
We zullen het vol moeten houden, want ik weet uit ervaring met een andere parkiet, dat het dan heel gezellig kan worden.
Veel geduld is wat we alle twee/vier (incl. parkieten) nodig zullen hebben.

[AntonRispens]

Hallo,

Ja het vingervoorhouden en opstappen gaat altijd al goed. Maar nu nog leren mijn hand helemaal te vertrouwen. Dit kost heel veel tijd hij gaat er nu al veel sneller op als eerst. Maar hij twijfelt in het begin elke keer weer even, haha.
Jij spreekt uit ervaring, ik helaas niet. Dit komt natuurlijk allemaal nog wel, word elke dag weer wat wijzer. 

En geen geduld met zijn vieren, want ik heb er op dit moment nog maar 1. 

[RicoBella]

is er een reden voor dat de twee parkietjes niet samen zitten? Als die van jouw zoon wel tam is, wil het wel eens zo zijn dat de ene parkiet het gedrag van de ander overneemt..dit doen ze heel gauw dus misschien is dat nog een idee?

[Betsy]

Mijn zoon heeft zijn parkiet op zijn slaapkamer en wij hebben onze parkiet ruim een half jaar later gekregen en die staat in onze huiskamer.
Als mijn zoon zijn kooi verschoont, laten we zijn parkiet in de huiskamer rondvliegen.
Hij vliegt dan regelrecht naar de kooi van onze parkiet (ze zijn wel van dezelfde vader en moeder, maar niet uit hetzelfde nest)
Onze parkiet (deze is 3 maanden ouder) is dan heel beschermend en vindt het dus echt niet fijn
dat zijn broertje (die hij vast niet als familie herkent) bij hem in de buurt komt en wil dan echt
vechten.
Een keer lieten we zijn kooi openstaan en toen ze alletwee in die kooi zaten, vonden wij het echt eng worden en waren we bang dat ze elkaar iets aandoen.
Dus dat is de reden waarom ze niet bij elkaar zitten, heel jammer vinden wij dat, maar we hebben het in elk geval geprobeerd.
Toch bedankt voor je tip!

[RicoBella]

het kan inderdaad wel eens niet klikken tussen twee parkietjes, erg jammer! Maar ik hoop dat je een andere oplossing vindt..

[Betsy]

Goed nieuws: Gister avond toen ik weer richting de kooi ging, trilde hij voor de 1e keer niet 
Ook toen ik met de trosgierst in zijn kooi kwam, stapte hij bijna meteen op mijn vinger.
Ik ben er nog niet helemaal: langzaam zakte ik met mijn vinger naar beneden, hij vertrouwde dit niet en ging toen weer snel naar zijn veilige plekje.
Toen hij binnen 2 tellen weer op zijn schommeltje zat, lukte het me weer om de trosgierst aan te bieden en hij trilde weer niet 
Vanmorgen lukte het ook aardig goed! We gaan de goede kant op!!!
Ik blijf volhouden en het zal goed komen, ik heb er weer meer vertrouwen in!!

[Betsy]

Helaas het gaat nog steeds niet, hij blijft trillen. Ook komt hij niet uit zichzelf uit de kooi. 
Als ik hem met trosgierst en al ineens uit de kooi haal, gaat hij sinds kort rechtstreeks op het dakje van de kooi zitten.
Ook zat hij in het open deurtje, gezellig met zijn speeltje te spelen. Dus daarna lijkt hij het wel leuk te vinden, maar echt vliegen doet hij niet.
Het lijkt dus, wanneer hij buiten de kooi is, dat hij niet bang is, want hij trilt dan niet meer.
Zal ik dus doorgaan met hem uit de kooi halen met trosgierst en al (ook al kijkt hij terwijl hij eet altijd een beetje angstig naar het deurtje)?
Ik vind het lastig, wil hem nergens toe dwingen, maar het lijkt me zo leuk voor hem, om de vrijheid te hebben om te kunnen vliegen
Wie kan mij helpen?