Parkiet zeer angstig na overlijden van zijn maatje

[Joyce]

Hoi allemaal,

Gisteren is een van mijn parkietjes, Tijger, overleden. Toen ik om 12 uur weg ging was alles nog in orde. Toen ik aan het begin van de avond terug kwam, lag hij dood onder in zijn kooi. Truffel, de andere parkiet, bleef Tijger paniekerig roepen.

Sindsdien is Truffel niet meer de oude. Hij slaapt weinig en eet niet. Zelfs geen trosgierst, terwijl hij toch echt een lekkerbek is die alles opeet wat hij tegen komt. Hij is ook erg bang. Wanneer ik met mijn hand in de kooi kom, kruipt hij weg. OKe, hij was niet de meest tamme vogel, maar stapte wel altijd moeiteloos op mijn hand.

Wie kan me raad geven wat te doen?

[Mirjam]

Hij snapt absoluut niet waar zijn maatje is gebleven en dat is heel logisch.
Ik weet niet of jij er al aan toe bent, maar ik denk dat een nieuw vriendje de oplossing zou kunnen zijn.
Verder wens ik je heel veel sterkte met het verlies van je lieve parkietje  .

[Joyce]

Ik denk het ook. Ik zag vandaag dat de kweker waar ik Truffel vorig jaar gekocht heb weer jonkies heeft. Ik denk daarom dat ik daar maar een maatje voor hem ga halen.

Inmiddels heeft Truffel nog nauwelijks iets gegeten. Gelukkig is hij van zichzelf geen magere vogel, maar het wordt toch tijd dat hij echt iets gaat eten! Af en toe kletst hij wel even. Het grootste deel van de tijd is hij zichzelf aan het poetsen. Ook zit hij vaker met zijn vleugeltjes wijd van angst. De arme schat  .

[martinekl]

Hoi Joyce, Zielig hoor sterkte ,toen onze vriend Jago overleed deed zijn vriendje Ziva hetzelfde als truffel.
het was zo naar om te zien dat Ziva zo overstuur was, wij de hele buurt incl. marktplaats afgezocht naar een ander vriendje. Er waren nog nergens jonge vogeltjes maar we vonden bij onze eigen dierenwinkel Mona, een vrouwtje van 9/6 mnd. in de hoop dat ze een paartje zouden gaan vormen.
Het gekke was/is dat ze niet naar elkaar omkijken, Mona wil wel maar Ziva is nog aan het rouwen denken we, als ze in de kooi zitten dan zitten ze een eind van elkaar vandaan en op de boom met de rug naar elkaar toe.
Ziva kan niks hebben van Mona en is constant boos op haar, heel soms aan het einde van de dag wil Ziva Mona wel eens voeren, en putten dan hoop dat het goed komt, we vinden het erg zielig voor Mona, ze is nu 5 weken bij ons, ze kletst wel wat meer en komt voor het eten op mijn hand. Ze roept de hele dag om Ziva, maar die komt niet.
Ziva was net zoals Jago erg tam, hij kwam s`avonds altijd bij me liggen slapen op mijn borst, maar doet dit nu ook niet meer, hij is nog steeds erg bang, schrikt van elk geluid en praat niet meer.
De tijd moet erover gaan denken we, blijkt dat Ziva erg gevoelig is, achteraf denken we dat Ziva erg liep op Jago, nu moet hij zelfstandig de man zijn.
Ik Hoop dat het bij jou Truffel beter zal gaan, ik heb ergens gelezen dat in deze situatie je beter het achter gebleven vogeltje mee kan nemen naar de kweker en het zelf een ander vogeltje moet laten uitzoeken, maar of dat werkt weet ik niet.
Succes met je vriendjes groetjes Martine

[Joyce]

Hoe zou zoiets in zijn werk gaan? Laten ze bijv. Truffel dan los tussen de andere vogels n kijken ze dan met wie het klikt? In ieder geval heeft Truffel nog steeds niets gegeten . . . . Weet iemand hoe lang een vogel het vol houdt zonder iets te eten?

[lovesbudgies]

Als hij sloom wordt en bol gaat zitten is hij 'ziek' van de honger, dan houden ze het niet zo lang meer vol. Aan de andere kant, als ze dan
wat eten zijn ze ook heel snel weer opgeknapt.

Trust me, voordat hij zou overlijden van de honger heb jij de verschijnselen daarvan allang gezien.

Indien nodig kun je hem wat water met druivensuiker in zijn snaveltje geven (0.05 ml), maar ik vermoed dat als hij écht honger krijgt hij wel
van het trosgierst zal gaan eten.

Als je een nieuw vriendje voor hem koopt, misschien kun je dan kijken voor een parkietje dat al wat gewend is, wat al een beetje tam is. Aan
een bang en nerveus vriendje heeft Truffel nu helemaal niks.

@Martine: met de rug naar elkaar toe zitten of naast elkaar zitten maar wegkijken van elkaar is een teken van vertrouwen, dus wie weet komt het met de tijd nog goed.

[Joyce]

Inmiddels is het nieuwe vriendje gearriveerd. Het is een mooie geel met groene grasparkiet, ook een mannetje. Hij heet Timo. Bij binnenkomst hebben ze naar elkaar geroepen. Terwijl Timo nu relaxed (zo lijkt het tenminste) in zijn eigen kooi zit rond te kijken, zat Truffel rillend van angst op zijn stokje. Inmiddels trilt hij niet meer en lijkt hij Timo interessant te vinden, maar verder dan een halve meter dichtbij komt hij niet. Hij blijft wel de hele tijd naar Timo kijken, tegelijkertijd knarsend met zijn snavel (hoop dat dat een goed teken van tevredenheid is?)Ik laat de grote kooi van Truffel in ieder geval open staan en heb een zitstok aan de buitenkant van de kooi van Timo bevestigd. Eens kijken hoe dit verder gaat.

Ik heb net even aan het borstbeen van Truffel gevoeld, maar dat is nog niet te voelen (zoals ik al zij was hij niet te dik, maar ook niet echt mager; gezonde eetlust zeg maar). Bol en suffig zit hij in ieder geval nog niet. Hij heeft nog steeds niet gegeten (3 zaadjes toen ik het voor hem hield, maar daarna wendde hij zijn koppie weer af). Als hij morgen nog niet gegeten heeft zal ik hem inderdaad wat druivensuiker geven. Omdat hij al zo gestresst is hoop ik eerlijk gezegd dat ik hem op een gewone manier aan het eten krijg.

[lovesbudgies]

Je zou de 2 kooien naast elkaar kunnen zetten en een stukje trosgierst bevestigen in Timo's kooi en ook precies op dezelfde plek in Truffel zijn kooi. Zien eten doet eten tenslotte.

Bij een parkiet met een goed gewicht en zelfs bij een dikke parkiet voel je het borstbeentje. Ik vermoed dat je niet op de goede plek voelt, Truffel ziet er
niet uit als een obese parkiet of een parkiet met een tumor, dus je zou het moeten voelen. Anders dan de naam doet vermoeden moet je niet bovenop de borst voelen (daar zit de krop, indien daar iets inzit voel je inderdaad geen bot) maar wat naar beneden op de buik.

Ik duim voor je dat Truffel gewoon weer gaan eten, goed teken in ieder geval dat hij lekker aan het snavelknarsen is, Timo lijkt al wat te helpen.

[Joyce]

Na 2 1/2 dag heeft Truffel besloten om eindelijk te gaan eten. Hij is zich nu eerst de trosgierst meester aan het maken.

Ondertussen is het nieuwe vogeltje nog steeds erg druk, hangt voortdurend ondersteboven in de kooi en probeert naar Truffel te gaan. Ik krijg bijna de neiging om hen eens bij elkaar te zetten . . . . 

[Petr@]

Tja je zou het kunnen proberen toch?  Gaat het niet dan haal je ze weer uit elkaar. Ik weet dat hier de meningen over verschillen maar ik had ze al bij elkaar gezet. Maar wel de kooi opnieuw inrichten. Zo is het voor allebei weer nieuw.

[martinekl]

lovesbudgies, o dat wist ik niet, ik dacht als ze elkaar negeren, worden ze nooit geen paartje. tja ik denk als mens.
goed om dit te weten bedankt, ik heb dan wel weer wat hoop.

Goed jocye dat truffel weer is gaan eten, pak van je hart he, ik zou ze ook bij elkaar zetten maar dan zou ik inderdaad eerst de kooi verbouwen zodat het voor bijde nieuw is.
succes groetjes Martine