Vriendje voor Sammy gevonden, helaas na 1 dag overleden

[lovesbudgies]

Afgesplitst van: Vriendje gezocht voor Sammy
Tevens titel aangepast. Gr. Ingrid


Ik weet niet of ik dit hier mag zetten, maar ik wil het toch even kwijt..

Ik had namelijk een vriendje voor Sammy gevonden! Tijdens het logeren bij iemand had Sam vriendjes gemaakt met een prachtige Engelse heer, geel koppie, zeegroen/blauw buikje en ontzettend lief. Toen zij mij opbelde met de mededeling dat ze hem wilde verkopen heb ik natuurlijk meteen gezegd dat ik hem wel wilde!

Dus gisteravond gelijk langsgeweest, en ze had bloedluis in de kooi ontdekt, ik had hem bij thuiskomst apart gezet en de vogelarts gebeld voor advies, ik vond dat hij ook wel erg snel ademde, ze zeiden het even aan te kijken...
Nou geloof ik daar niet zo in, dus ben ik tot half 3 opgebleven om vogelartsen in de buurt te zoeken en hun gegevens zodat ik vandaag langs zou kunnen. Er zaten die nacht 2 bloedluisjes op de doek, maar 's ochtends niets, hij ademde nog steeds heel snel. Vandaag na mijn werk –gelukkig was ik al om 11.30 klaar- ook maar gelijk een reiskooitje gekocht (naar aanleiding van het mooie reisstukje op de site) en toen ik thuiskwam zat hij op de bodem.

Met spoed dus naar dierenkliniek Duinoord, met het openbaar vervoer, gelukkig werden we gelijk geholpen, zonder echte afspraak. Ik heb nog geprobeerd of hij wat pap wilde, of wat water met Roosvicee, maar hij wilde niets, hij was zo zwak. Hij bleek een zware longontsteking te hebben, en zijn lever was al beschadigd. Hij kreeg een antibioticaspuit en een spuitje voor het vocht in de longen, ik moest hem om het half uur pap geven en onder een warmtelamp zetten e.d.. Over 5 dagen terug komen. Vol goede moed ging ik terug naar huis, bij de balie begon hij nog geluidjes te maken. Maar jammer genoeg, op de terugweg in een bomvolle tram, kreeg hij het moeilijk, hij leek erge pijn te lijden, daarna ging hij heel zwaar ademen, kreeg stuipjes, en overleed...

Ik vond het heel erg traumatisch om hem te zien lijden en sterven, ik zat zo opeengepakt tussen de mensen dat ik niet eens mijn hand in het kooitje kon doen om hem even vast te houden toen hij het zo moeilijk had. Het was ook zo warm en benauwd in de tram, maar ik durfde het kooitje niet uit de tas te halen, bang dat hij kou zou vatten door tocht. Ik kende hem pas een dag, maar ik ben er heel verdrietig om, een beestje dat zo moet lijden, echt verschrikkelijk, en hij was pas 1 jaar oud. Ik voel me ook een beetje schuldig dat hij in dat benauwde kooitje in de tram moest zitten ipv rustig bij me. Als ik had geweten dat hij zo dood zou gaan had ik hem bij de va laten inslapen, maar dat weet je natuurlijk niet. Het schijnt nog besmettelijk te zijn ook, ik hoop met hart en ziel dat mijn 2 andere parkietjes gespaard blijven.

Nou dag lieve stoere Binky, prachtig Engels meneertje, rust zacht en ik hoop dat je nu gezond en vrij vliegt in de hemel, en lekker met de andere parkietjes kan spelen en knuffelen.
Hij heeft een mooi grafje gekregen waarvan het kaarsje nog steeds brandt met mooie bloemetjes eromheen.

Lisanne

[carla-dobbe]

Lieve Lisanne,

Wat naar dat het allemaal zo gelopen is, het is natuurlijk makkelijk gezegd, maar je hebt er wel alles aan gedaan om je Engelse heertje te helpen!!! Ik weet precies hoe je je voelt op dat laatste moment, alleen was het voor jou ook nog eens de pech dat je in een volle tram zat. Aan de andere kant, is het misschien wel het snelste gegaan zo, zonder dat je erbij kon met je hand, bij mijn parkietje duurde het zowat een kwartiertje en ík had juist het gevoel dat dat kwam omdat ik haar streelde enzo.

Ik denk dat de stress van de dierenarts in zo'n situatie niet goed is voor het beestje, maar daar kan jij absoluut niets aan doen, want zo thuis laten zitten is ook geen optie. Omdat hij er al zo slecht aan toe was, hoeft hij nu niet langer meer te lijden.

Ik geloof dat hij in de hemel is, en dat hij het daar naar zijn zin heeft, en niet meer ziek is. Het is extra speciaal dat het kaarsje nog aan was toen je dit schreef!!

Je hebt je best gedaan!!!

sterke,

Liefs Carla
Noddy & Yrsa

[liesanne]

Wat zielig voor je. Sterkte!!!
Een parkietje verliezen is niet leuk.

[lovesbudgies]

Heel erg bedankt voor de lieve reacties. Jammer genoeg hebben jullie het ook al een keertje meegemaakt. 

Bij Bink duurde het ook wel 10 minuten tussen dat hij het echt moeilijk kreeg en overleed, maar je kan niets doen, ik voelde me zo machteloos. Misschien duurde het bij jou parkietje inderdaad langer doordat je haar streelde, maar je wilt haar toch troosten, dat heeft haar vast ook goed gedaan.

Het gaat ook zo snel bij parkieten, toen ik hem 22 uur eerder ophaalde, was hij aan het spelen en knuffelen en die avond at hij ook
nog goed, hij ademde alleen snel, jammer dat de (spoed)dierenkliniek (met vogelarts!) die ik een uur later al belde, dat niet herkende als longontsteking, al had hij het misschien dan ook niet gehaald.

Ik heb er in ieder geval wel iets van geleerd, als ik het gevoel heb dat er iets mis is, ga ik gelijk naar de va, en niet de volgende ochtend, en als ik een nieuw vriendje voor Sammy heb gevonden, ga ik eerst linea recta naar de vogelarts!

Ik ben blij dat ik hier mijn hart mocht luchten, alleen mensen met parkietjes weten hoe zoiets voelt.

Veel liefs,

Lisanne