Attilla... het is voorgoed stil...

Gestart door Pauline, april 14, 2009, 00:23:49

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Pauline

Op 1 maart 2005 kwam ze in mijn, op dat moment totaal overhoop liggende, leven...ATTILLA! Ik schrijf haar naam in hoofdletters want ze is heel lang de reden geweest voor mij om toch weer door te kunnen gaan. Ik was op een kamer terechtgekomen in een huis waar geen huisdieren waren toegestaan. Katten of honden mochten niet maar Attilla werd door mijn huisbaas gedoogd. Twee mannetjes heeft ze overleefd... beide heren waren binnen een paar weken dood waarna ze zeer triomfantelijk op haar schommeltje zat te kwetteren. Met mij ging het steeds beter. Eerst een grotere kamer en niet zo heel lang daarna een verhuizing naar een tijdelijke woning in Hoorn, aan de andere kant van het land. Attilla ging gezellig mee. Een klein jaar terug kreeg ik te horen dat ik in aanmerking was gekomen voor een nieuw te bouwen huurhuis. Dat huis is bijna klaar, over twee weken krijg ik de sleutel. Maar Attilla mag dit niet meer meemaken... Op 7 maart lag ze ineens dood in haar kooi. Iets meer dan vier jaar oud. Ze lag voorover op het schelpenzand... ik denk dat ze een hartaanval gehad heeft en gewoon van haar schommeltje is gevallen... zeker weten doe ik dat niet want het is 's nachts gebeurd. Ik kwam 's ochtends beneden en vond haar zo. Normaal loop ik eerst naar de keuken om koffie te zetten maar de stilte in de huiskamer heeft me onbewust gealarmeerd... ik liep niet naar de keuken maar gelijk naar haar kooi. Bijna alsof ik het al voelde. Ik heb haar in mijn volkstuin begraven en op haar grafje staat een vaste Primula. Het blad is bijna net zo groen als haar verenpakje en ook het geel dat ze erin had komt terug in de bloemetjes... Een waardige plant voor mijn zeer gedenkwaardige vriendinnetje.... We zijn nu meer dan een maand verder en nu pas kan ik me ertoe zetten om dit op te schrijven. Ik heb zo ontzettend veel meegemaakt en altijd was zij er als mijn praatpaaltje... Dag lieve Attilla-la-la.... Het is stil, vreselijk stil, voorgoed stil....

Caradow

Heel veel sterkte Pauline...

Je zou haast denken dat het zo heeft moeten zijn. Attilla heeft jou leven kleur gegeven, toen het niet goed ging. Heeft je door een hele moeilijke periode heen geholpen. Nu is het moment daar, waar je het alleen weer verder af kan, weer sterk genoeg bent om zelf verder te gaan.

Niettemin is Attilla veel te jong gestorven...

sterkte!

Chicowen

Het heeft waarschijnlijk zo moeten zijn, maar dat maakt het niet minder pijnlijk.
Veel sterkte.
snavelkusjes van Chico, Pucky, Fender, Noukie, Junior en Kiki!
Dag lieve Zipper en Yno, we zullen jullie niet vergeten.

Mars

Wat mooi om te lezen dat Attilla je zo veel kracht heeft gegeven, wat verdrietig dat je toch zo onverwachts afscheid van haar hebt moeten nemen. Het enige wat nog rest zijn je herinneringen aan haar, geniet daarvan...

Sterkte
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Idske

Hoi Pauline,


Sterkte gewenst met het verlies van je lieve vriendinnetje!

Groetjes Idske
Klein lief babbelend verenbaaltje. Rust zacht!

Jasmin

Veel sterkte met het verlies van je lieve vriendinnetje!

Kleintjes

Hoihoi,

Ik sluit me helemaal aan bij de woorden van Caradow, beter kan ik 't niet verwoorden.
Je hebt haar wel 'n mooi plaatsje gegeven. Ondanks dat ze al vroeg is heengegaan heeft ze je toch geholpen waar nodig en je hebt 'n mooie en liefdevolle vriendschap gehad met haar.

Bij deze willen wij 6 je veel sterkte wensen en tegelijkertijd veel succes met je nieuwe woning.

Groetjes, sterkte, succes en liefs van ons aan jou.
Pootjes van; Eddie, Neo, en Ezio
Groetjes van ons :). IM: Venus-Gino-Silly-Mini-Gina-Giny-Pino-Kyra-Tolo-Cookie-Charly-Tweety-R2-D2.1-Kruumel-Oli-Sammie-Mozy-BB-8.1-BB-8.2-C-3PO-Pino II-Scotty-Jecky-Amy-Punky-MozyII-Dot-Lemmy
Geheugen problemen; Bij voorbaat excuses

Pauline

Dank voor al jullie lieve reacties!

Jullie begrijpen het tenminste... om een kat of hond mag je wel verdriet hebben maar om een vógeltje?

Idske

Hey Pauline,

Je mag om elk huisdier verdriet hebben, ook dus om een geliefd parkietje. En inderdaad, helaas word dit niet altijd begrepen door mensen.  :(
Klein lief babbelend verenbaaltje. Rust zacht!

Nancy.

Hey Pauline

Heel veel sterkte met het verlies van je lieverdje  :'(

Het is inderdaad zoals Idske al zegt, je mag verdriet hebben om elk diertje, elk levend wezentje, en ja ook een grasparkietje.
Het diertje hoort gewoon bij je gezin, het heeft deel uitgemaakt van je leven, je plezier en geluk gebracht.
Het is dan ook heel erg verschikkelijk jammer dat er nog steeds mensen zijn die zeggen en  denken, het is maar een vogel  >:(

Nogmaals heel veel sterkte meid

Vele groetjes

Milo-Pixel

Heel veel sterkte met het verlies van je kleine vriendinnetje :(

hillie

Nou Pauline veel sterkte met het verlies van Attilla :(
Maar denk aan de leuke momenten met haar....

Sara

Iedereen hier begrijpt absoluut hoeveel verdriet je kan hebben om een vogeltje, zoals ook om een hondje of persoon.
Ik wil je heel veel sterkte wensen, want ook het verlies van een grasparkietje brengt heel veel verdriet met zich mee.

Vele groetjes,
Sara
Vele groetjes van een ex-grasparkietenbaasje (met heimwee) ;-)
Ook een pootje van Zoë en Fenna, mijn keeshondjes