Ter info: Kropverlamming

[Psychobilly]

Hallo allen.

Sommigen herkennen wellicht mijn naam nog....een flinke tijd geleden poste ik over mijn lieve snavelvriendje Stitch. Zijn klachtjes leken toen verdacht veel op kropontsteking....

na een hoop geharrewar en behandeling een anti mycoticum (iedereen met een snavelvriendje met kropontsteking, laat je geen anti biotica aansmeren....ga AUB naar een goede vogelarts en niet naar een dierenarts) ging het stitch beter.

Door druk te zijn met werk heb ik al veel te lang niet meer gepost hier....in ieder geval wil ik wat vertellen over kropverlamming

Op een ochtend trof ik mijn vriendje rillend in zijn kooitje aan....vliegen wilde hij wel maar hij was erg stil, rillerig, rekte zich vaak uit, had afhangende vleugeltjes en knipperde veel met zijn oogjes.  Hedwig van der Horst heeft ons uitgelegd dat wanneer je vriendje veel knijpt met zijn oogjes en zich vaak uitrekt/ rilt, hij pijn heeft.

Meteen gebeld uiteraard en afspraak gemaakt. Hij is onderzocht door Hedwig en daar kwam uit dat hij Kropverlamming heeft. Concreet houdt dit in dat de zenuwtjes in zijn kropje het niet meer doen en zijn krop eigenlijk een slappe zak is. Van binnen is het een warm, vochtig broeinestje van bactieriën hierdoor. Daardoor had hij een darminfectie, hetgeen goed te verhelpen is met anti biotica (vervelend om toe te moeten dienen bij je diertje maar je helpt hem!) En geloof mij, ook al denk je dat hij je na deze handeling niet meer lief vindt, snavelvriendjes zijn vergevingsgezind in optima forma! 2 minuten na de behandeling zat hij weer bij ons en zaten we samen een appeltje te eten.

De reden waarom ik nu post is omdat er wellicht andere mensen zijn die misschien dezelfde probleempjes met hun diertje hebben maar misschien nog niet bij een vogelarts zijn geweest, ook omdat helaas mijn lieve vriendje nu deze avond van het 1 op andere moment weer flink rillerig is en met zijn oogjes knijpt. Het doet mij denken dat hij helaas weer een infectie heeft nu.....hij zoekt ons nog wel op gelukkig, hij verkiest uit zijn kooi zijn boven in zijn kooi zijn. Morgenochtend ga ik uiteraard weer bellen.

Een aantal feiten waar ik iedereen van op de hoogte wil brengen:

- Als je snavelvriendje kropverlamming heeft, kan hij vaker een darminfectie krijgen, kan altijd terugkomen.

- Bij kropverlamming, is er een grote kans dat je vriendje niet oud wordt.....het kan namelijk zijn (en het doet echt pijn in mijn hart om dit te zeggen) dat je vriendje zich verslikt en stikt....ik weet het, afschuwelijk om over na te moeten denken, het is elke dag weer een gewetensbeet voor mij om te weten dat ik thuis kan komen van iets en hem in zijn kooitje dood aantref....zonder dat ik er voor hem geweest ben in dat enge moment....vind het ook wel moeilijk om te typen maar helaas is het de realiteit.

- Je kunt echter stappen ondernemen om het proberen te voorkomen! het vervelende is dat je ook onderhevig bent aan het karaktertje van je diertje....

* het verzuren van water kan niet genoeg onderschreven worden, dit is zeker belangrijk!!!!!!!!!!!!!!!!!!! DOE HET!

* Probeer als je vriendje zaadjes eet, om te switchen naar pellets....helaas deed stitch hier niet veel mee behalve spelen....van gekkigheid heb ik veel geprobeerd om hem enthousiast ervoor te kijken, zelfs vlakbij hem te eten (onze vriendjes willen vaak ook graag eten als wij eten heh?) deed niet meer dan hem in het bakje pikken en met de pellets spelen...dus in dat geval kun je doen wat je wil maar hij zal toch moeten eten...dus komen die zaadjes er weer....lukt het je wel met je pietje, scheelt het in ieder geval in het gevaar dat hij zich verslikt.

* Wees lief voor je beestje, koester elke dag dat hij/zij er is, let er uiteraard een beetje op wat hij eet maar Hedwig heeft benadrukt dat wij vaak wel te streng zijn voor pietjes....ze mogen best eens meesnoepen van je kaastosti of een hapje van een stukje cake....maar uiteraard met mate. Fruitjes zijn natuurlijk altijd goed! appeltjes eten is gezellig met onze pietjes! stitch plaatst zich altijd op mijn duim, grijpt zich goed vast en snaait flink van mijn appel.


Ik stop nu met deze post....ik zucht nog maar eens en hoop dat het vannacht allemaal ok gaat met hem...hij zit in ieder geval veel bij het vrouwtje (mijn vrouwtje wel te verstaan) maar is duidelijk niet lekker, rilt enorm. Morgen weten we hopelijk meer....en hopelijk valt het mee....

Groetjes,

Maurice

[Psychobilly]

Ben ik weer.

In de ochtend uiteraard als aller, aller eerste bij mijn vriendje gekeken. Zat vredig op zijn schommeltje, werd wakker ook al deed ik nog zo zachtjes.

In ieder geval lag de bodem wel vol met betrekkelijk natte poepjes, voor mij toch een teken dat het met zijn darmpjes te maken heeft.

Het vreemde is dat er nu "ogenschijnlijk" niets meer aan de hand is, is weer opgewekt, vliegt alle kanten op, vleugeltjes weer parmantig, druk bezig met zijn omgeving....

Toch voor de zekerheid VA gebeld, belt mij zsm terug. (drukke mensjes )

Wel meteen de kooi weer rigoreus verschoond....nooit ok natuurlijk om dergelijke ontlasting te laten liggen als het hem net een beetje beter gaat, dus grondige reiniging uitgevoerd.

Hij zit nu op mijn schouder mee te kijken, dus de groetjes van mij en Stitch en ook een snavelkusje natuurlijk!


* Update tijdens het typen: Hedwig belt mij net  terug, het is inderdaad weer rommelig bij zijn darmpjes, 2 weken antibiotica geven en ik kan mijn druppels van de vorige keer nog gebruiken....here we go again.....nooit leuk om hem vast te moeten pakken maar tis voor zijn bestwil....hou jullie op de hoogte

[Mars]

Hallo Maurice,

He wat een vervelende situatie en wat goed dat je dat je bij Hedwig terecht kunt. Beter kan je parkietje niet krijgen!
Het verslag is ook voor ons allen heel leerzaam, denk ik. Tenminste, ik had er nog nooit van gehoord.

Sterkte met je kleintje en houd ons op de hoogte!

[hillie]

Hoi Maurice,

Wat een aangrijpend verhaal zeg over je parkietje.
Maar zeker ook erg leerzaam voor al onze parkieten vrienden.

En zeker heel veel sterkte met je parkietje gewenst

[Psychobilly]

Hallo allen, blij dat ik iets onder de aandacht heb gebracht wat mensen nog niet kennen, dat betekent dat mijn idee hierover klopte en ik bijdraag aan kennisverrijking....

Op zich is er nog niet heel veel bekend over Kropverlamming, het is in ieder geval een afwijking waar je pietje mee wordt geboren, het is dus niet zo dat het aan jou als verzorger ligt, een vraag die ik mijzelf meteen stelde toen ik het voor het eerst hoorde. Vogelartsen weten de oorzaak ook nog niet precies....aangeboren afwijking...net als bij mensen kan gebeuren....

deze dag gaat het hem goed....dus hopelijk blijft het bij gisteravond.....hij is weer enorm levendig, eet goed, poept ook weer goed. Het zal altijd een zorgenkindje blijven op dit gebied, maar het is belangrijk voor jou als baasje om je koppie ook niet te laten hangen....ik ben van mening dat onze vriendjes enorm sensitief zijn en aan ons verdriet hebben ze natuurlijk ook niet veel als ze ziekjes zijn, ik weet 100% zeker dat als jij in hun eigen kracht gelooft en voor goed ze zorgt, dat dat 50% van de genezing bepaalt! maar dat is mijn mening...

Rest mij nog om te zeggen dat je me gerust een berichtje mag sturen mocht je gelijke ervaringen hebben of vragen hebt, heel veel meer kennis dan wat ik hier heb gepost bezit ik niet over deze aandoening maar het delen van ervaringen kan ook helpen/steun bieden.

Groetjes van Maurice en Snavelkusje van Stitch

[ciske]

maurice..

ik vind het heel erg van je parkietje. Maar zoals ik nu lees heeftje parkietje de beste verzorging...

wij alle 5 (mijn 4 parkietjes en ik) hopen dat het goed blijft gaan met je parkietje.

hier krijgen ze pellets en zaadvoeding... pellets onafgebroken en 1,5 schep xtra vital. en ook de pellets worden regelmatig gegeven

mischien een tip
en volhouden net als met leren fruit en groenten leren eten
pellets gewoon constant aan blijven bieden

[Psychobilly]

Ik bump deze post eens. Puur omdat ik veel krop-probleempjes zag in dit stuk van het forum EN om even te vertellen dat het Stitch nog steeds goed gaat

Hij is nog steeds een eigenwijze donder en weigert pellets. Daarom geven we hem genoeg fruit en groente naast zijn zaadjes.

Af en toe meesnoepen van magere yoghurt doet hij ook graag (En tip van Hedwig v.d Horst was om dit gewoon te doen, zuurgraad van yoghurt helpt geweldig goed)

Hij is enorm aanhankelijk geworden in de afgelopen twee jaar (hij was dat al, maar tis nog meer geworden!) Z'n verenpak is prachtig en gedraagt zich als een echt heertje.

Kletst een eind raak en lijkt naar onze (mijn vriendin en ik) mening, gelukkig. Hij krijgt dan ook alle tijd en aandacht die we kunnen missen als we thuis zijn.


Tip aan ALLE posters die iets schrijven over hun Parkietje die zaadjes opgeeft met slijm...NIET WACHTEN! NAAR DE VOGELARTS! PRONTO!

En niks geen gemaar over rijbewijzen of wat dan ook, ik ben toen der tijd ook in de stromende regen, met Stitch in een speciaal doosje en voorzichtig in een tasje er op uit gegaan met de fiets! Dat is je PLICHT als houder van een huisdiertje potdorrie!

Goed, ik laat het hier even bij Groetjes aan allen en een Snavelkus van Stitch!