...wat nu....

[miekie]

Hoi allemaal,

Graag wil ik jullie wat voorleggen: We hebben sinds 2005 Bobbie, een dominant popje, erg tam en zeer gezellig. Op 24 augustus kochten we Mylo, het leek een mannetje. Hij was een weekje of 3 uit het blok en we zijn begonnen met tam maken. Dat lukte redelijk en sinds 2 weken zitten Mylo en Bobbie bij elkaar in de kooi. Maar..... veel ruzie !!, ze gunnen elkaar bijna niets.
Mylo is vast ook een popje... de neusdop wordt al minder blauw. Ik heb de foto's van popjes goed bestudeerd en 't lijkt me toch echt dat Mylo geen mannetje maar een popje is.
Mylo wordt toch  weer wat angstig aangezien Bobbie behoorlijk dominant is. Ik moet goed opletten dat Mylo de kans krijgt om te gaan eten, want Bobbie gunt haar eigenlijk niets. Ze mag niet in de buurt komen, ze mag niet op mijn schouders, Bobbie zit er veel achter aan en jaagt haar weg.
Sinds vanmiddag zitten ze beide weer in een aparte kooi, dat is echt beter.
Als ze beide los vliegen dan weet Bobbie haar ook goed 'uit de lucht te vliegen' en weg te jagen.
Dit is niet wat we gedacht hadden. Voor Mylo is het niet echt leuk.
Wij willen niet 2 kooien en 2 vogels die er omstebeurt uit mogen.

Mijn vraag: blijft dit nu zo, of is er nog hoop?
Wij denken er zelf al aan om via parkietenfreak te vragen wie Mylo van ons wil overnemen.
Dit ter bescherming van Mylo !!! want 't is echt niet leuk voor haar.
Ben ik te ongeduldig, of......

graag hoor ik van jullie,
Miekie

[Mars]

Het hoeft niet zo te blijven. Bobbie probeert natuurlijk te laten zien wie er de baas is en dat lukt aardig.
Een afkoelperiode kan helpen, zoals je nu hebt: beide parkietjes even een tijdje apart in een kooi. Ook zorgen voor een extra etensbakje en een nieuwe kooiinrichting kan helpen. En zelfs de grootste vijanden kunnen soms vriendjes worden, gun ze ook een beetje de tijd: bij mij kunnen de dames tegenwoordig heerlijk naast elkaar/zelfs bijna tegen elkaar aan zitten te slapen.
Zolang het niet al te geweldadig wordt en dus meer bij een beetje bekvechten is er niet al te veel aan de hand. Heel tamme vogeltjes hebben ook wle eens de neiging om hun baasjes en alle leuke dingen als hun bezit te zien. Ze hebben er dan moeite mee om andere vogeltjes mee te laten profiteren (hier is het regelmatig: dat is MIJN zwembadje, MIJN baasje, die Ik alleen kusjes mag geven).

Als Mylo niet aan eten toe komt, geef hem/haar dan bijvoorbeeld eens eten uit de hand, zonder dat Bobbie mee mag eten of opjagen. Hier werkt het bijvoorbeeld heel goed om de afwachtende ventjes eerst even uit de kooi te laten en trosgierst te eten en dan de dames pas. Want anders wordt het gegarandeerd bekvechten en de uitslag is altijd hetzelfde.

Ook kun je je vogels natuurlijk steeds iets langer bij elkaar laten zitten: iedere dag een uurtje onder toezicht en dan twee uurtjes enz.

Groeten Marcia

[miekie]

 Mylo heeft al een eigen voerbakje, maar Bobbie wil ze allebei.
Ook hebben we de kooi  iets anders ingericht en aandacht gegeven afhankelijk van elkaar.
Als het tijd is om te gaan slapen, dan wil bobbie zitten waar Mylo zit, en als Mylo dan een ander plekje zoekt, wil Bobbie daar ook weer zitten. En dat geldt eigenlijk ook voor de speelstok, waar Mylo is, wil Bobbie ook zijn.....het lijken wel 2 verwende kinderen zeg.
Nu is het weer even rustig, beide in eigen kooi.
We geven ze een kleine periode van afkoeling, maar ik weet het niet hoor..... geduld is ook in deze een schone zaak.... dat moeten we nu maar even voor ogen houden.

Miekie

[Mars]

Ik bedoelde een derde etensbakje. En als de ellende vooral rond het slapen op zijn hevigst is (hier ook tijden zo geweets), kun je overwegen ze voor het slapen gaan een tijdje uit elkaar te halen (dus slapen in aparte kooien). Verder... gewoon volhouden en stapje voor stapje de 'samen-zijn-tijd' verlengen.

Soms klikt het gewoon niet tussen parkietjes, maar ik denk dat je veel te vroeg bent om die conclusie nu al te trekken.

Sterkte ermee!