Ik Werd Uitgescholden!

[Dick uit Aruba]

Misschien even leuk om te vertellen:

Iedere avond tussen 21:30 en 22:30 trek ik de verlichting van de volière eruit. Het aantal decibellen zakt direct drastisch naar beneden. Men kwettert zachtjes nog even 5 minuten na, daarna komt nog een kleine 5 minuten ruzie over de beste slaapplaats, maar dan is het toch gedaan. Ze slapen dan alle 25 vredig tot 06:30. Allemaal niet zo bijzonder zou ik zeggen.

Deze keer was het anders. Ik had besloten zelf een beetje tijdig te gaan slapen, dus om precies 21:30 trok ik, zoals gewoonlijk, de stekker eruit. Maar deze keer waren mijn rakkers helemaal niet in de stemming om te gaan slapen. Er kwam een enorm protestkabaal uit de volière.   Verbaast van hun reactie deed ik het licht weer aan en keek wat er aan de hand was. Hmmm...niets bleek. Goed, de stekker er weer uit, en wederom een enorm protestkabaal! :unsure:

Wel wel, ooit zo zout gegeten.   Het zijn inderdaad net kinderen die deze keer niet naar bed willen! Goed, gezien al die brutale koppies die je hart toch onherroepelijk laat smelten  :blush: , heb ik nog maar het licht een kwartiertje langer aangelaten. Geloof me, ze hebben in dat kwartiertje de beest uitgehangen. Hier klimmen, daar klimmen, vliegen van hier naar daar, kwetteren, fluiten, eten, drinken, schommelen, slopen, knagen en alles hebben ze gedaan wat een normaal beschaaft parkietje om halftien s'avonds niet zou doen!

Ik heb me rot gelachen om mijn hyper actieve troep van eigenwijze parkieten.   Maarre...wie is hier nou eigenlijk de baas!?  :angry2: Huh?  

:lol:

[Ingrid]

Hahahaha Dick! Geweldig mooi verhaal. Zo zie je maar weer dat die kleine deugnieten heel goed kunnen aanvoelen. Baasje pesten is op zijn tijd natuurlijk erg leuk, èn ze weten dat jij toch wel zwicht   . Tja, wie de baas is? Eigenlijk beide partijen wel, hè?? Ene keer jij en andere ker zij .

Groetjes, Ingrid

[Sonja]

Hoi Dick,

Geweldig he, zulke heerlijk eigenwijze parkieten!
Ze weten precies hoe ze je dingen aan het verstand moeten brengen, en laten je luid en duidelijk merken als ze het ergens niet mee eens zijn!

Nog veel plezier met al je boefjes.

Groetjes, Sonja.

[deborah]

Mijn parkietjes protesteren savonds ook wel is als ik de handoek ophang dan gaan ze zitten fluiten en zitten doen. Zodra de handoek eraf gaat is het weer stil.

[vBoven]

Mooi verhaal om te lezen
Toch herken ik mijn parkietjes erin terug (het zijn er maar 4) > inmiddels 6   <

Ik had alleen even een klein vraagje:

Soms word ik snachts wakker van een gigantisch lawaai uit mijn voliere. Alles vliegt dan als een stel idioten door elkaar en tegen het gaas. De kwartels schrikken daar weer van, en lanceren zichzelf als vuurpijlen de lucht in. Laatst moest ik nog zoeken naar een kwartel. (bleek bovenin de voliere op het blok te zitten  :blink:   ).

Heb jij (dick en andere voliere bezitters) daar ook last van? Ik doe dan even het licht aan, en dan is het weer goed.
Het gaat er soms zo hard aan toe, dat ik wel eens bang ben dat ze zichzelf dood vliegen  

Groetjes Sander.

[Dick uit Aruba]

Ja, het komt wel eens voor dat er paniek is in de volière. Meestal komt dat omdat er een parkiet ergens anders wil slapen en de boel aan het schrikken maakt door zijn gefladder.

Ik laat altijd toch wel een lichtje branden zodat ze altijd iets kunnen zien.

[Safrena]

Hey Dick

Toch leuk he zo een eigenwijze beestjes die op hun manier je toch laten weten wat ze willen

Veel plezier met je lieverdjes


vele groetjes

[Parkieten-Freak]

Ook hier wil het uur van slapen wel eens tot hilarische taferelen leiden.
Zit ik te gapen en wil naar bed, komt Croky als een razende roelant uit zijn kooi en begint vrolijk rond te fladderen en kabaal te maken.
Meneer heeft dan van te voren vaak even lekker zitten dutten en is fit.
Tja....en daar sta je dan.........
Dan ga ik mijn tanden poetsen in de keuken, je weet wel, met zo'n plak control.
Vindt Croky helemaal het einde. Hij springt er bovenop en is helemaal niet meer te houden......daar gaat mijn nachtrust !
Ik herken het Dick........

[Jojo]

Gweldig verhaal!!!
Kan ook alleen maar door 1 persoon op die manier verteld worden!

Zo heel af en toe kan ik ook 's nacht mijn bed uit, dan is er paniek in de kooi.
Ik ga er dan een poosje met het licht aan bij zitten totdat de rust weer terug is.
Pas was het een langpootmug die in de buurt van de kooi aan het vliegen was.
Nu let ik er op als ik naar bed ga of er geen ander vliegend spul in de kamer zit, want dat gaat ten koste van mijn nachtrust!

[Jorijn]

hier spelen ze snachts gewoon door, Dan is het  uur stil, (Slaap je zelf ook) en dan om een uur of  snachts hebben ze genoeg rust en gaan ze elkaar iriteren, Totdat donkey het zat is en dan krijst hij eventje heel hard

Dus ik dan SSHT en dan breekt het feest los.. joepie een reactie! Dus ik mijn bed uit, wat trosgierst erbij, parkieten zoet ik slapen.. en zo beginnen ze  uur 7 uur sochtends soms weer

[Bodi]

Hier was het net andersom...

Hele lange tijd als ik smorgens om 5 uur opstond en de handdoek van de kooi haalde hoorde ik hem na ongeveer een minuut bewegen.

Daarna werd me op hele duidelijke toen door Bodi het volgende verteld: "Bodi is een beetje, beetje, beetje moe" Dat was het enige wat hij smorgens zo vroeg te melden had. Daarna ging zijn kopje weer achterstevoren in zijn nekje en sliep hij verder...

[Jojo]

Op zondag willen wij nog wel eens uitslapen en dan moet ik echt als het licht word mijn bed uit om de tussendeur dicht te doen, want anders komt er van slapen niet zo veel meer.
En zodra ze je horen is het helemaal feest.
Maar meestal duurt het een klein half uurtje en dan worden ze weer rustig en wachten ze "geduldig"af wanneer we eruit komen.
Heerlijk om iedere ochtend zo begroet te worden!!

Ik werk op dit moment alleen de ochtenden ( ziekte van Pfeiffer) en ben nu tegen 1 uur thuis i.p.v. 6 uur.
Zodra ik binnen kom is het altijd al feest, maar nu hebben ze echt door dat het toch anders is dan anders en zijn ze helemaal door het dolle heen.
En dan helemaal als het vrouwtje dan ook nog eens de hele middag in huis is!

En ik vind ook net alsof ze doorhebben dat ik  ziek ben, kan verbeelding zijn hoor,
maar ze reageren naar mijn gevoel nog iets liever.
Soms ook het tegenovergestelde hoor, dan denken ze denk ik: dat mens is toch ziek, die loopt niet zo hard, wij kunnen onze gang gaan.
Net alsof ze een loopje met je nemen!

[Anita & Marisa]

Hoi Dick,

Wat een geweldig verhaal, super!!!!
Het zijn ook zulke heerlijke, eigenwijze parkietenbeesten he!
Ik geniet ook elke dag van ze  

Veel liefs,
Anita