HLP! NU!

[Cropje]

op verzoek van Cropje gedeleted
pf

[Marieke-Tommy]

Ik zou de DA bellen en dan zijn advies opvolgen. (vraag hem dus wat je moet doen )

Sterkte!!!

[Cropje]

Arie is net overleden 
Beheerders willen jullie deze noodkreet weghalen. Ik schrijf later op wat er precies gebeurd is!



Nog bedankt voor je advies Marieke-Tommy, het mocht niet baten.

[Caradow]

Sjees Cropje!

sterkte meis... wat zul jij geschrokken zijn... vertel alles later maar als je op adem bent gekomen...

[ibi]

ach sh*t

sterkte dat het zo snel ging 
ik zag je topic en ik schrok me doood 
je kon beter de dierenambulance bellen.
die was er denk ik sneller bij.
maar het ging te snel voor je.
echt STERKTE

GROETJES

[natasja]

veel sterkte
groetjes natasja

[Cropje]

Bedankt allemaa!

Bij deze het hele verhaal:

Gisteravond was ik op de chat, zoals sommigen van jullie gezien hebben. Het werd nogal laat, om 1 uur 's nachts ging ik naar bed. Arie was in de tussentijd allang in haar kooitje gesprongen natuurlijk.
Arie slaapt op dezelfde kamer als ik, ik woon op kamers. Haar nieuwe (grote!) kooi staat onder mijn hoogslaper.

Nu hoef ik vandaag pas vrij laat weg, maar uit gewoonte gaat elke ochtend om 6.30 mijn wekker af. Ook als ik niet weg hoef ga ik thuis dan alvast even werken of dingen doen (een student heeft altijd tijd tekort). Dus vandaag ging ook mijn wekker. Mijn eerste reactie daarop is een piepje doen naar Arie en normaal gesproken geeft ze dan even een twiet terug. Vanmorgen dus niet. Dus ik klim mijn bed uit, is haar kooitje leeg een staat een deurtje half open!
Hoe het kan weet ik niet, waarschijnlijk heb ik hem zelf niet goed dichtgedaan, dat verwijt ik mezelf nu ook maar ik weet het echt niet meer. Dat zijn van die dingen die je in een automatisme doed en de volgende ochtend niet meer weet.

Hoe dan ook, ik vond Arie tussen de dekens in mijn bed!!! Die schat is natuurlijk zo tam, zodra ze uit haar kooi is, komt ze bij me zitten. En ze was ook zo lief dat ze niet in mijn oor schreeuwde of even ergens aan beet ofzo. Ik vermoed dus dat ze door de eerste zonnenstralen is wakker geworden en dat ze naar me toe is gevlogen. Ik heb haar dus nooit bij me horen/voelen komen.

Nou goed, ik zag Arie daar dus liggen, schrok me helemaal wezenloos en bereide me al voor op een hard koud lichaampje of een koppie wat naar achteren hing. Dit omdat ik op dit forum had gelezen dat bij parkietjes, ook als ze hun nek niet hebben gebroken, hun hoofdje "hangt" als ze overlijden. Dus ik pakte Arie heel voorzichtig vast, en ja hoor, hoofdje naar achteren, ik mocht haar zo oppakken, ik dacht echt dat ze overleden was, ze was nog wel warm. Toen ik goed keek, zag ik haar buikje op en neer gaan, heel langzaam en licht, maar toch. Dus ik was in de zevende hemel, ik ging haar aanmoedigen, ik zei alle dingen die ik altijd zei als ze een trucje goed deed. Ze leek ietsje dieper en sneller te gaan ademen, maar dat kan mijn verbeelding zijn geweest.

Tot ze in een keer een diepe zucht liet en stillag. Dus ik schrok heel erg, en wist niet goed wat ik moest doen, heb nooit EHBO ofzo gehad en natuurlijk al helemaal niet voor vogeltjes! Maar goed gelukkig kijk ik af en toe wel tv, dus ik drukte een keer of vijf haar borstje in en blies toen wat luch in haar bekje. Haar bekje zat trouwens dicht, die heb ik er niet voor opgen getrokken, ik dacht, dat komt wel tussen de kiertjes tussen boven- en onderkant door. En ja! Ze ging weer ademen.

Dus mijn eerste gedachte was, DA of dierenambulance, ik heb hulp nodig! Dus ik moest dat bed af en naar m'n computer voor het nummer en m'n telefoon om te bellen. Toen heb ik m'n hand boven Arie gehouden, want ik dacht, als ik haar meeneem naar beneden, haar oogjes stonden open, dus ze kon alles zien en niets doen, dat zou veel te veel stress zijn. Dus mijn hand even over haar heen en ondertussen tegen haar blijven praten. Beneden ademde ze nog. Ik zag ook vocht in haar oogjes ontstaan. Ik denk niet dat het huilen was, want dat kunnen parkietjes natuurlijk niet, ik denk eigenlijk dat geen enkele spier behalve haar hart en ademhalen het nog deden. En dat daarom het vocht niet uit haar ogen liep ofzo. In ieder geval zag het eer heel aandoenlijk uit, die nat wordende oogjes.

Nou ja, eenmaal beneden dus de computer aangedrukt, die ging aan, maar zodra ik www.telefoongids.nl intypte, ging hij uit! Heel raar, terwijl hij het gisteravond met de chat nog deed! Dus nog maar een keer aangezet. Ondertussen stopte Arie weer met ademen. Zelfde trucje en ze ademde weer. Tot vier keer toe sloeg de computer af zodra ik het nummer opzocht. De vijfde keer ben ik hierheen gegaan en heb ik die noodkreet getypt. Met 1 hand (want Arie lag in mijn andere hand) en heel snel want ik dacht, anders begeeft de computer het weer. Ik vroeg me eigenlijk vooral af of ik beter de DA of de ambulance kon bellen. Ik kon wel een DA bellen, maar ik zou Arie in deze toestand daar nooit heen kunnen krijgen. Maar een dierenambulance, het was half 8 's morgens, tegen de tijd dat die hier zouden zijn was het misschien al te laat. Tijdens het typen voelde ik dat Arie begon te verkrampen, zo leek het, en weer geen ademhaling. Weer hartmassage en mond op bek beademing (of wat het ook was wat ik deed) en weer was er een ademhaling. Wel langzamer dit keer. Toen ze weer regelmatig ademhaalde, snel het berichtje afgetypt en verzonden.

Toen schudde ze haar staart uit! Ik werd helemaal blij, een spier deed het weer! Even later deed ze het nog een keer! Haar bekje bewoog ook even en ze ging ook weer wat sneller ademen! Ik kreeg echt hoop! Maar een paar minuten daarna kreeg ze een soort van stuipjes, heel erg naar om te zien. Haar bekje ging daarbij helemaal dicht, haar pootjes, die ook "open" stonden maakten een knuist en de pootjes trokken in en dat was het dan. Bij mezelf wist ik dat niets meer hielp, maar voor mijn gevoel toch nog een keer het hartmassage, ademhalingtrucje geprobeerd, maar het mocht niet baten. Het gekke is, toen deed de telefoongidswebsite het opeens weer, zonder dat de computer afsloeg... Het zal wel mijn verbeelding zijn, maar ik vind het heel raar.

Ik heb haar in een natuurlijke houding op een handdoek gelegd en inmiddels is haar lichaampje hard geworden, oogjes nog steeds open en ze kijkt me aan... Vanmiddag begraaf ik haar in de tuin van m'n oudes...

[Mars]

Oh Cropje...

Wat naar. Wat is dit vreselijk. Arie's liefde voor jou is hem blijkbaar fataal geworden. O wat erg...
Je moet jezelf niets verwijten, beloof je dat je dat niet doet?

En wat goed dat je haar nog hartmassage hebt gegeven... helaas het mocht niet baten.

Heel veel sterkte met het verlies van je maatje...

Groeten Marcia

[Ingrid]

  Cropje, wat een ontzettend verdrietig nieuws  . !!!
Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen met het verlies van je lieve gevleugelde vriendinnetje Arie!

[Sonja]

Hoi Cropje,

O nee toch.... 
Wat is dit meer dan verschrikkelijk.....
Je lieve kleine Arie, je kleine hartsvriendinnetje.....

Ik wens je alle sterkte toe om dit grote verlies een plaatsje te kunnen geven....

Groetjes, Sonja.

[Fenixjuh]

Hoi,
jeetje wat verschrikkelijk Je had het net zo fijn met je vogeltje en zijn grote kooi en alles. Heel veel sterkte de komende tijd

[Chicowen]

Jeetje wat erg zeg!! 
Ik weet even niet zo goed wat ik moet zeggen...
Heel veel sterkte!

Veel liefs

[Sanne]

Hey Cropje,

ik wil je ook heel veel sterkte toewensen met 't verlies van Arie... en verwijt jezelf niks... 't is echt niet jou schuld.

Groetjes, Sanne

[Jorijn]

Hoi Cropje,

Dit is toch wel één van de ergste dingen die iemand kan overkomen  
Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je parkietje.

En probeer jezelf niet teveel te verwijten.

[marretje]

Hoi Cropje,

Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies van Arie. Jeetje ik wist even niet wat ik las. Ik ben er stil van.

[maartje]

jemig, wat raar om dit te beseffen. Ik zat gister nog naar z'n trucje te kijken.

misschien vreemd om te zeggen, maar ergens vind ik het mooi dat ie uit liefde voor jou bij je is gekropen en daar is gestorven. Dat haalt natuurlijk niet weg dat het verschrikkelijk is. Zoals de andere al zeiden, verwijt jezelf helemaal niks, iedereen weet dat je het beste met arie voor had.
heel veel sterkte met het begraven en ook de komende dagen.
maartje

[Safrena]

Hey Cropje

Wat verschrikkelijk erg voor je 
Gisteren nog lekker gechat en was alles goed en nu ..., echt waar ik vind het gewoon afschuwelijk voor je

Ik zit hier gewoon met je mee te huilen 

Heel veel sterkte met het verlies

Vele groetjes

[Danielle]

Ohw, ik kreeg echt tranen in mijn ogen toen ik het aan het lezen was.
Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, ik wens je daarom maar heel veel sterkte de komende tijd met het verlies van je bijzondere parkiet.
En inderdaad verwijt jezelf niets he, je was echt een geweldig baasje voor hem.

[Jetske]

bij mij rollen de tranen ook over de wangen. Jeetje wat erg. Heel veel sterkte met het verlies, je hebt echt alles geprobeerd om haar nog te redden en zoals de anderen hebben gezegd: je hoeft jezelf niets te verwijten!

[petra]

Jeetje....Wat een afschuwelijk berichtje zeg....Als er iemand op dit forum een lief en tam parkietje had was jij het wel....Arie kon zelfs hele moelijke trucjes....en dat geknuffeld willen worden....dat was gewoon uniek!!!
Je hebt vanmorgen alles gedaan wat in je vermogen lag.....!!
Ik wil je zeker voor de eerstkomende tijd echt heel erg veel sterkte wensen.
Groetjes Petra