ze kunnen nog tammer, maar hoe?

[Sandy]

ik heb mijn 2 parkietjes nu bijna 4 maandjes!
op zich zijn ze redelijk tam, ze springen zo op je hand als je die in de kooi stopt en ze vliegen graag rond, je kunt ze ook altijd goed terug zetten!
met zijn tweeen spelen ze genoeg in hun speeltuintje, als ze net uit de kooi zijn dan willen ze alleen maar spelen en vliegen. na een tijdje kun je ze gaan halen en blijven ze wel bij je zitten! ze spelen dan wat op de bank, kletsen volop of knabbelen aan mijn trui/haren enz! alleen ze schrikken nog snel en vliegen dan weer weg! al zitten ze dan wel weer te trappelen dat je ze komt halen!
maar dat is dan ook een beetje mijn probleem, ze kunnen nog tammer! waarom komen ze nog niet uitzichzelf bij ons zitten, ze hebben het meestal drukker met elkaar dan met ons!
en we besteden toch echt best veel aandacht aan ze!
moeten we nog meer geduld hebben en komen ze steeds meer bij ons zitten of moet ik accepteren dat ze elkaar leuker vinden dan ons!
iemand tips?

groetjes sandy en Pino & Grover

[smartie]

Hoi Sandy.

Leuk dat je gekozen hebt voor parkietjes. En super dat ze al zoveel vertrouwen hebben om op je hand te springen en dat ze ook makkelijk terug te zetten zijn.

Tam, tammer, tamst. Het is maar net hoe hoog jouw verwachtingen zijn. Blijf ze liefde geven en veel geduld, meer kan je niet echt doen. Eventueel zou je af en toe kunnen trainen met elke parkiet individueel. Zodat ze niet afgeleid raken door elkaar. Maar als ze daaraan niet gewend zijn zal dit ook eerst vreemd zijn en tijd kosten voor ze hiermee vertrouwd raken (Waarom ben ik ineens 'alleen'? Waarom mag mijn vriendje niet met mij vliegen? Geen idee hoe vogels denken maar ze zijn intelligenter dan je misschien in eerste instantie aanneemt). De ene parkiet is de andere niet en hierdoor zal de een makkelijker zijn in het geven van zijn/haar vertrouwen dan de andere. Bij mensen is dat net zo: de een is introvert en de andere extravert. Maar met geduld en liefde en consequent handelen zal steeds meer vertrouwen gewonnen worden. Dus gewoon doorgaan met wat je doet! Enne, veel parkietjes trekken hoe dan ook toch naar hun soortgenootjes toe. Je zult de aandacht dus uiteindelijk gewoon moeten delen met de andere parkiet. Geeft niks, toch?! Ik hoop dat je hoe dan ook nog veel plezier aan je parkietjes zult beleven!

groetjes van Lucky, Pino en bazinnetje

[Caradow]

Coco en Ukkie hebben we nu 2 jaar.. ze zijn ongeveer net zo tam als jou parkietjes. Wij hebben zelf altijd als doel gehad dat we ze in ieder geval moeten kunnen laten opstappen asl wij dat willlen en dat ze dus in die zin goed luisteren. Dat doen ze dus ook en als ik tegen Ukkie streng zeg dat ie naar de voliere moet gaan als hij dingen doet die niet mogen, dan doet hij dat zelfs ook...

Ze zijn de hele dag los als we thuis zijn, we geven ze veel aandacht, maar zijn niet aktief aan het trainen om ze nog tammer te krijgen, hoewel we dat natuurlijk wel heel leuk zouden vinden. Maar wij hebben ze de vrijheid gegeven om ze dat zelf te laten bepalen. Heel langzaamaan merken we toch dat vooral Ukkie steeds een stapje verder gaat. Zo komt hij tegenwoordig af en toe even kijken als ik achter de computer zit en dat durft hij steeds vaker. Dus op zich word hij nog steeds elke dag ee stukje tammer en aanhankelijker. De laatste week ligt zijn aandacht vooral bij Moppie en Binkie die we pas hebben en in een aparte kooi nog zitten, dus is het wat minder, maar asl dat eenmaal helemaal gewent is zal Ukkie vast ook weer vaker komen.

Jou parkietjes hebben elkaar en hebben ons mensen een stuk minder nodig voor de aandacht dan een parkietje dat alleen zit.