Meneertj is nie meer

[kekavo]

Wat erg!
Ik kan er over meepraten hoe het is om een diertje veel te vroeg te verliezen, de papegaai van mijn vader die veel te jong stierf. Dat is echt verschrikkelijk, omdat je weet dat hij nog een heel leven voor zich zou moeten hebben. En ik kan me ook voorstellen dat je nu geen nieuwe meer wil. Mijn vader heeft ook nooit een nieuwe vogel genomen. Maar ik wilde dat wel, en toen ik 10 jaar later zelf een parkietje kocht, was mijn vader daar helemaal gek mee. En hij vond het ook erg jammer toen ik het huis uit ging en haar mee nam.
Wat je ook doet, verwerk je verdriet eerst goed en als je toch nog eens een nieuwe wil, bedenk dan dat geen 2 parkieten het zelfde zijn en net als mensen een totaal eigen karakter hebben.

Veel sterkte gewenst.

[paooltje]

Hoi,

Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies van meneertje...
De tijd heelt alle wonden, misschien dat je in de toekomst wel zo ver bent, dat je toch nog een nieuw grasparkietje wilt hebben, het aanbod van je opa blijft vast wel gelden.

Groetjes, Paola

[darude]

Ik weet wat het is om je vriendje te verliezen wijn ook pas onze vriend verloren die nog maar 9 weken oud was, ik wens je alle sterkte met het verlies.

[DarkWolf]

Wat er dat je parkietje is gestorven..
Het komt btw wel meer voor dat het weer beter gaat met een dier en dan opeens weer superslecht. Toen mijn hond kanker had ging het eerst ook weer een tijdje beter en toen opeens superslecht en toen is ie ook doodgegaan...
Het is inderdaad niet eerlijk, veel succes met het verwerken van je verdriet.

[menno]

mensen blijf wel realistisch he; hoe zielig en frusterend het voor een persoon ook kan zijn; een parkietje is geen mens he; als ik sommige berichten hier lees lijkt het net of er een mens overleden is.

Ik heb gelijk een vraag; hoe oud wordt een parkietje gemiddeld in gevangenschap? Toen ik mijn parkietje kocht zei men in mijn omgeving ongeveer 5 jaar; gelukkig is hij nu al 7. Weet iemand dit?

Groetjes.

[Caradow]

mensen blijf wel realistisch he; hoe zielig en frusterend het voor een persoon ook kan zijn; een parkietje is geen mens he; als ik sommige berichten hier lees lijkt het net of er een mens overleden is.

Ik heb gelijk een vraag; hoe oud wordt een parkietje gemiddeld in gevangenschap? Toen ik mijn parkietje kocht zei men in mijn omgeving ongeveer 5 jaar; gelukkig is hij nu al 7. Weet iemand dit?

Groetjes.

Voor een groot aantal van ons zijn onze parkietjes emotioneel net zo veel als een mens. Dat IS realistisch.

Mijn huisdieren zijn volwaardig lid van mijn gezin, niet alleen bij leven, maar ook na de dood...

Een parkietje kan 12 tot 15 jaar oud worden.

[Safrena]

mensen blijf wel realistisch he; hoe zielig en frusterend het voor een persoon ook kan zijn; een parkietje is geen mens he; als ik sommige berichten hier lees lijkt het net of er een mens overleden is.
...

Hey Menno

Een parkietje is inderdaad geen mens, maar daarom wil dat niet zeggen dat je geen verdriet kan hebben als je je parkietje verliest.
Ik heb veel langer verdriet gehad om het verlies van mijn parkietje dan om het verlies van een mens.
Ik weet dat het een diertje is,maar voor mij was ze net mijn kindje net zoals dat hier voor veel mensen zo zal zijn. Een parkietje hoort nu eenmaal bij je gezin. En als dat overlijd doet dat evenveel pijn en verdriet als ieder ander dier of mens dat overlijd

vele groetjes

[Fenixjuh]

hoi,
bij een parkietje heb je hem vaak zien 'groeien'. Niet alleen van klein parkietje tot groot parkietje, maar je kent ook al zijn persoonlijkheden en rare trekjes. Omdat dit vaak komt door je eigen opvoeding, is dit parkietje echt helemaal van jou, een soort verlengstuk van jou, met een eigen persoonlijkheid. Dit zul je met mensen nooit hebben, die zijn zelfstandig. Als een parkietje doodgaat, kun je het gevoel hebben, dat een gedeelte van jou doodgaat, voor alle tijd, moeite en liefde die je in dat vogeltje hebt gestopt. Veel mensen kunnen hier nog moeite mee hebben, hebben het zelf meegemaakt, en weten dat anderen hier ook verdrietig van worden.
Aan xxx, veel sterkte met de verwerking van je parkietje. En eerlijk gezecht hoop ik dat je de gezelligheid van Meneertje zo zult missen, dat je toch overstag gaat, en besluit om je tijd in een nieuw parkietje te stoppen.

[hillie]

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van meneertje
Ik denk dat als er een poosje voorbij is dat je dan wel weer een nieuw parkietje wil.

                     groetjes hilde

[Xxx]

haai,,

Nogmaals bedankt voor alle lieve reacties erop...

En Menno.. Je heb gelijk het is geen mens, maar kijk ieder mens gaat anders om met dingen..De 1 heeft zoiets kom op tis maar een dier..De ander heeft zoiets daar gaat me maatje..

Dus daar kan je eerlijk gezegt niet echt over oordelen(is mijn mening) ..Ik vind het in iedergeval heel erg lief dat iedereen erop gereageerd heeft.

Het is niet dat ik erom gehuild heb maar ik vond het wel heel erg, de tranen stonden wel eventjes in me ogen..MAar misschien komt dat ook omdat ik nooit ergens om huil..

Maar ik miss het wel, ik had hem heel erg tam gemaakt.
Het was leuk dat als je thuis kwam je hem eruit haalde en hij de hele tijd bij je zat.. Nu kom ik thuis en is er niks.. Dat is toch even anders en dat mis je gewoon.En het was ook echt een super lief vogeltje..

Ik respecteer ieder zijn gevoelens en meningen.. maar soms moet je nadenken hoe je dingen brengt menno...

Groetjes Renee

Huilen mag gerust voor je parkietje
Ik heb dagen gehuild toen ik mijn meisje heb verloren
En nu nog komen er af en toe tranen in mijn ogen,
als ik naar haar filmpjes of foto's kijk. 
gr Safrena

[roha]

Hoi,

nog even reageren:

@Menno; Het gaat er niet om of het een mens of dier is.
Het gaat erom hoeveel je ervan houdt!

Roha

[parkietenfan]

Ja menno ik vind het ook een beetje een onvriendelijke reactie.
Uiteraard is een parkietje geen mens. Maar ik ben mijn maatje ook sinds zaterdag kwijt en ik kan je zeggen dat ik al heel wat gehuild heb. Ik had hem al 6 jaar en hij was supertam en slim en voelde heel veel aan. Verder kletste hij heel veel en was dus heeeeel duidelijk aanwezig in huis.
En ja, soms kan je meer houden van een dier dan van sommige mensen. De liefde van een dier is namelijk onvoorwaardelijk. En ik heb alle liefde die ik aan mijn coco heb besteed dubbel en dik terugontvangen!
Dus ja, ook ik mis hem vreselijk al kunnen sommige mensen dat niet begrijpen. Maar dan hebben ze pech.

[Trippy]

o wat erg,
Meneertje was zo'n mooi en lief parkietje,
Ook ik snap dat je voorlopig nog niet aan een nieuw vriendje moet denken,
Heel veel sterkte met het verlies van meneertje,
mischien dat zoals meer leden het zeggen dat je over een poosje wel weer zin hebt om je energie in een ander parkietje te steken,Dat leidt je ook een beetje  af.


Groetjes,Ursula

p.s.Parkietenfan ook jij heel veel sterkte met het verlies van coco