Meneertj is nie meer

[Xxx]

haai, ik had tijdje terug geschreven over meneertje dat hij ziek was, ben toen naar dierenarts en alles geweest. Kuurtj gehad enz enz ging weer helemaal goed met meneertje kwam weer bij me zitten was druk aan spelen enz.Tot vanochtend ik in zijn kooitje keek en hij op de grond plat op ze buik lag 

Ik voel me zwaar ***..het ging juist beter met hem:( en ik dacht dat parkietjes heel oud werden ik had hem pas net paar maanden 4 a 5 maanden ong..

Wil ook geen nieuwe meer:( bang dat de volgende ook zo snel dood gaat..

Groetjes

[Joske]

Oh Xxx, wat een vervelend nieuws toch weer Ondanks je goede zorgen voor Meneertje...

Sterkte met het verlies

[Monique8736]

Vervelend dat je je vriendje al zo snel gedag heb moeten zeggen 

Misschien is Meneertje onverwacht aan iets overleden? (Denk aan bijv. bij mensen aan een hartaanval,infarct aan hart of hersenen)
Als je je parkietje nog niet begraven hebt kun je misschien atopsie laten plegen bij de dierenarts? Dan kun je je misschien nog laten achterhalen waar hij aan is overleden.Wel jammer dat je geen nieuw parkietje meer wilt.Alhoewel ik het me wel voor kan stellen,misschien moet je het even verwerken en denk je er over een tijdje anders over.

Sterkte,liefs

Monique

[Safrena]

Hey XXX

Wat verschrikkelijk erg voor je, dat je parkietje overleden is
Aan jouw goede zorgen heeft het zeker niet gelegen.

Dat je nu zo denkt : "ik wil geen parkietje meer ben bang", dat begrijp ik
Toen mijn kleine meid overleed dacht ik er ook zo over, maar na een tijdje, als je meeste verdriet verwerkt is, zul je er misschien toch weer heel anders gaan denken

Heel veel sterkte
vele groetjes

[Sonja]

Hoi Xxx,

Wat ontzettend erg dat je parkietje het niet heeft mogen halen.

Ik wens je heel erg veel sterkte met het verlies van je lieverdje.

Groetjes, Sonja.

[Xxx]

Ik vind het gewoon niet eerlijk, ik snap t niet..ik heb gedaan wat ik kon..het ging weer goed en zo en ineens is hij er niet meer..echt plotseling..niet dat hij weer net als laatst zo slecht eruit zag en alles hij was weer helemaal levendig enzo..

Stomme dierenarts, ben 2 weken terug nog geweest..had ze dan toch ook wel kunnen zien..

Nee, ik belde mijn ouders die waren bij mijn opa en oma eventjes..Toen zei mijn moeder opa gaat straks een nieuwe voor je kopen...Maar ik heb gezegd dat ik dat niet wil..Ik wil meneertje terug...ik heb er echt veel tijd ook in gestoken met tam maken...

Kon alles met hem doen hij ging mee onder de douche, hij zat continue bij me, als ik achter pc zat liep hij over toetsenbord en over mijn vingers enz..als ik in bed lag ging hij over me dekens lopen..

Ben bang dat ik dat andere vogeltje nooit zo lief gaat vinden als meneertje

En dat is niet eerlijk...

Groetjes Renee

[Idske]

Zoals je je nu voelt kan ik me heel goed voorstellen, lief dat er al is aangeboden dat je een nieuw parkietje kan krijgen. Maar zolang je het zelf niet wilt moet je het nog niet doen.
Mocht daar toch sprake van zijn, denk eraan dat je het hokkie ontzettend goed schoonmaakt!

Eerst goed je verdriet verwerken, je hoeft je absoluut niet schuldig te voelen!

Veel sterkte!

Groetjes Idske en Coco.

[Ingrid]

Hoi Renee,

Wat erg dat Meneertje er niet meer is . Veel sterkte met het verlies van je gevleugelde vriendje.

Groetjes, Ingrid

[Mars]

Oh wat erg, eerst heb je de vervelende situatie dat hij ziek is, dan denk je dat hij beter is en dan ligt hij dood in zijn kooi...
Dat duurt wel even voor je dat verwerkt hebt en het is dus niet meer dan logisch dat je niet meteen een nieuw parkietje wilt.

Maar dat komt waarschijnlijk vanzelf wel weer en dan moet je je opa maar eens lief aankijken. Dat je ze dan zult gaan vergelijken is logisch, maar het mooie is dat ieder parkietje een eigen karakter heeft... Het is ook fantastisch dat je opa dat aanbiedt, wat is er mooier dan een huisdier van je opa krijgen?

Maar nu eerst maar eens lekker rustig aan... dat duurt wel eventjes. Je was een lief en zorgzaam baasje volgens mij en ik hoop dat dat je wat troost.

Groeten Marcia

[Scotty - Keecko]

Wat vreselijk dat meneertje er niet meer is...
Ik heb zelf ook 1 parkietje heel vroeg verloren. Vlak daarna werd mijn andere ook ziek (komt waarschijnlijk doordat ze in dezelfde kooi zaten). Ik ben toen naar de DA geweest (ze lag er echt heel zielig bij). Ze is gelukkig toch opgeknapt door de medicijntjes.

Ik leef met je mee, want ik herken het gevoel. Ik wilde, nadat mijn ene parkietje overleed, eigenlijk ook geen parkietje meer (maar ik had mijn zieke Scotty ook nog, dus ik moest er wel goed voor zorgen). Langzaam aan is dit gevoel weggetrokken en heb ik ook nog een vriendje voor Scotty gekocht (Keecko).

Wat ik hiermee wil zeggen is:
Als je toch nog een nieuw parkietje wil (nu of later) maak dan echt de kooi goed schoon (met Dettol). Omdat ik dit niet goed heb gedaan, was mijn andere parkietje ook bijna overleden Dit bespaart je dan nog meer verdriet...

Heel veel sterkte met het verlies van Meneertje. Ik weet zeker dat je goed voor hem hebt gezorgd en dat Meneertje het heel fijn heeft gehad bij jou

Groetjes Ilse

[Parkieten-Freak]

Ook namens mij heel veel sterkte met het verlies van Meneertje. Het is inderdaad heel verdrietig als je vogeltje sterft.
Ik snap heel goed dat je op dit moment geen nieuw parkietje wilt.

[patric a]

Ook ik wens je sterkte met het verlies van je parkietje. Ik weet hoe het voelt om je vriendje te moeten missen.

Wij wilden na het verlies van Birdy geen ander parkietje meer, maar we hebben toch een andere parkiet, Toto genaamd, gekocht. En we hebben er geen spijt van!!

Dat neemt natuurlijk niet weg dat je treurt om je vriendje.

Sterkte,

Patric en Toto

[lotte]

hej,
ik wens je heel veel sterkte met het verlies van meneertje.
en het is helemaal niet gek als nu even geen andere wil.
mijn moeder zei toen ik klein was altijd dat je niet te snel een nieuw diertje moet pakken maar eerst even moet stil staan bij het overleden diertje.

Groetjes Talitha

[smartie]

Wat ontzettend verdrietig dat Meneertje zo vroeg aan zijn einde gekomen is. Ik snap je verdriet en het gevoel dat je voorlopig nog niet aan een ander parkietje moet denken. Het gemis is dan nog te groot. Tenslotte was je gek op je parkietje en ben je bang dat je nooit meer zo'n leuk vogeltje zal krijgen als degene die net overleden is. En bovendien ben je waarschijnlijk ook bang dat je telkens aan je overleden vogeltje moet denken als je de 'nieuwe' ziet. Ik kan er, net als alle parkieten liefhebbers, over mee praten. Ik snap het geheel. Maar na een tijdje 'slijt' het verdriet en kan het zo'n mooie herinnering zijn dat het toch weer gaat kriebelen en dat je een maatje mist om voor te zorgen en mee te spelen. Ik hoop voor jou dat je je verdriet een plekje zult kunnen geven en dat je je wellicht dan bedenkt. Maar tot die tijd veel sterkte gewenst!

[roha]

ook ik wil je heel veel sterkte wensen, want dit is echt heel erg.
Ik begrijp best dat je je vriendje terug wil, maar helaas gaat dat niet meer. Verwerk maar goed dit verlies en al je verdriet.
En ach wie weet komt er ooit nog wel een nieuw parkietenvriendje.
Sterkte!

Roha

[Xxx]

haai,

Bedankt allemaal voor de reacties erop..

Hij ligt in de tuin begraven..Tis so stil zonder hem..was altijd druk bezig met ze speeltjes en aan het kletsen..  hij stond naast me pc..Zodat hij me het meest zag, veel achter pc ook voor school enz..En daar is nu een hele grote lege plek..Ik heb al zijn spulletjes weg gehaald, de parkietenboom ook..

Wat me oma raar vond is dat hij op zijn buik plat in de kooi lag op de grond..Me oma heeft dan kanaries en ok parkietjes gehad..maar ze zei die liggen altijd met pootjes omhoog..Zeg dit ook iets ofniet?

Njah misschien dat ik later wel weer een nieuw vogeltje wil..MAar ik was echt trots op mijn mooie meneertj..Iedereen vond hem ook soo lief en tam..zelfs die DA maakte er opmerking toen over dat ze hem zo bijzonder tam vond..

En ja ik denk dat ik nooit meer so lief leuk geweldig vogeltje krijg als meneertje 

Maja..Kan hem niet meer terug krijgen..als ik dit van te voren had geweten had ik hem nog heeeeeeeeeeel de nacht bij me gehouden en tegen hem gekletst...  Groetjes Renee

[Sonja]

Hoi Renee,

Ik kan me levendig voorstellen hoe akelig leeg en stil het nu is om je heen, zonder Meneertje.
Het kost tijd om het verlies van je kleine vriendje te verwerken, en zolang je niet toe bent aan een nieuw gevleugeld vriendje of vriendinnetje, kun je er beter ook (nog) niet aan beginnen.
Je verdriet moet eerst een plaatsje krijgen. Het is mooi dat Meneertje een speciaal plekje in de tuin heeft gekregen. Zo kun je er nog naartoe gaan, en er bv. een mooie plant zetten, of een mooie bloem neerleggen oid. Ook kun je een kaarsje branden. Dat doe ik ook bij mijn overleden konijntjes, die in de tuin begraven liggen. 

Een vogeltje hoeft niet altijd op zijn rug te liggen, als het is gestorven.
Vroeger had ik een parkietje, die ook heel plotseling was overleden. Het ene moment zat hij nog vrolijk te kletsen en te tjilpen, en ineens was hij er niet meer. Hij zat op de bodem van de kooi, rechtop, in een hoekje.....

Neem de tijd voor je verdriet, en ooit, als je er aan toe bent, begint het misschien weer te kriebelen........

Sterkte.

Groetjes, Sonja.

[Josephine]

Wat erg dat meneertje ondanks je zorgen toch is overleden!!! veel sterkte met het verlied

[Sara]

Wat spijtig dat je parkietje overleden is.
Toen mijn eerste grasparkietje(Arno) overleed,had ik het ook erg moeilijk ermee,maar ik had nog 3 andere parkietjes over (1mannetje en 2vrouwtjes) zodat ik wel verplicht was een parkietje bij te kopen.
Ik heb wel even gewacht met terug 'n 4e parkietje bij te kopen,maar toen mijn popjes begonnen te vechten ben ik toch maar zo snel mogelijk 'n mannetje bij gaan halen.Ik heb er geen spijt van dat ik 'n mannetje bij moest halen,maar ik vond het ook erg moeilijk,en wist dat geen enkel parkietje mijn Arno kon vervangen.
Ondertussen is op 17 november,Arno al een jaar dood,en ondertussen heb ik alweer een parkietje bij door een nestje dat ik gehad heb met het nieuwe mannetje en het popje dat ik al had waarmee Arno altijd bevriend was,en dat kleintje heeft mij wel 'n beetje geholpen met het verwerken van mijn verdriet voor Arno.Arno was tam maar de andere parkieten niet,en het kleintje is nu ook tam dus zie ik soms wel een Arno in hem,maar hij zal nooit Arno kunnen vervangen.Een beetje een ingewikkeld verhaal maar wat ik dus wil zeggen is :Ik begrijp dus best dat je niet weer meteen een parkietje wilt,maar volgens mij is het ook wel beter om eerst het verlies goed te verwerken voor je weer een parkietje aanschaft.Zo'n diertje is nu éénmaal onvervangbaar.

Vele groetjes en veel sterkte,
Sara

[baasje Twister]

hoihoi,,, 


wat zielig!! toen ik het bericht zag schrok ik toch wel even. dat lieve meneertj dood is vind ik ook wel erg!!!!!




P"S: sterkte

baasje Twister.

[kekavo]

Wat erg!
Ik kan er over meepraten hoe het is om een diertje veel te vroeg te verliezen, de papegaai van mijn vader die veel te jong stierf. Dat is echt verschrikkelijk, omdat je weet dat hij nog een heel leven voor zich zou moeten hebben. En ik kan me ook voorstellen dat je nu geen nieuwe meer wil. Mijn vader heeft ook nooit een nieuwe vogel genomen. Maar ik wilde dat wel, en toen ik 10 jaar later zelf een parkietje kocht, was mijn vader daar helemaal gek mee. En hij vond het ook erg jammer toen ik het huis uit ging en haar mee nam.
Wat je ook doet, verwerk je verdriet eerst goed en als je toch nog eens een nieuwe wil, bedenk dan dat geen 2 parkieten het zelfde zijn en net als mensen een totaal eigen karakter hebben.

Veel sterkte gewenst.

[paooltje]

Hoi,

Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies van meneertje...
De tijd heelt alle wonden, misschien dat je in de toekomst wel zo ver bent, dat je toch nog een nieuw grasparkietje wilt hebben, het aanbod van je opa blijft vast wel gelden.

Groetjes, Paola

[darude]

Ik weet wat het is om je vriendje te verliezen wijn ook pas onze vriend verloren die nog maar 9 weken oud was, ik wens je alle sterkte met het verlies.

[DarkWolf]

Wat er dat je parkietje is gestorven..
Het komt btw wel meer voor dat het weer beter gaat met een dier en dan opeens weer superslecht. Toen mijn hond kanker had ging het eerst ook weer een tijdje beter en toen opeens superslecht en toen is ie ook doodgegaan...
Het is inderdaad niet eerlijk, veel succes met het verwerken van je verdriet.

[menno]

mensen blijf wel realistisch he; hoe zielig en frusterend het voor een persoon ook kan zijn; een parkietje is geen mens he; als ik sommige berichten hier lees lijkt het net of er een mens overleden is.

Ik heb gelijk een vraag; hoe oud wordt een parkietje gemiddeld in gevangenschap? Toen ik mijn parkietje kocht zei men in mijn omgeving ongeveer 5 jaar; gelukkig is hij nu al 7. Weet iemand dit?

Groetjes.

[Caradow]

mensen blijf wel realistisch he; hoe zielig en frusterend het voor een persoon ook kan zijn; een parkietje is geen mens he; als ik sommige berichten hier lees lijkt het net of er een mens overleden is.

Ik heb gelijk een vraag; hoe oud wordt een parkietje gemiddeld in gevangenschap? Toen ik mijn parkietje kocht zei men in mijn omgeving ongeveer 5 jaar; gelukkig is hij nu al 7. Weet iemand dit?

Groetjes.

Voor een groot aantal van ons zijn onze parkietjes emotioneel net zo veel als een mens. Dat IS realistisch.

Mijn huisdieren zijn volwaardig lid van mijn gezin, niet alleen bij leven, maar ook na de dood...

Een parkietje kan 12 tot 15 jaar oud worden.

[Safrena]

mensen blijf wel realistisch he; hoe zielig en frusterend het voor een persoon ook kan zijn; een parkietje is geen mens he; als ik sommige berichten hier lees lijkt het net of er een mens overleden is.
...

Hey Menno

Een parkietje is inderdaad geen mens, maar daarom wil dat niet zeggen dat je geen verdriet kan hebben als je je parkietje verliest.
Ik heb veel langer verdriet gehad om het verlies van mijn parkietje dan om het verlies van een mens.
Ik weet dat het een diertje is,maar voor mij was ze net mijn kindje net zoals dat hier voor veel mensen zo zal zijn. Een parkietje hoort nu eenmaal bij je gezin. En als dat overlijd doet dat evenveel pijn en verdriet als ieder ander dier of mens dat overlijd

vele groetjes

[Fenixjuh]

hoi,
bij een parkietje heb je hem vaak zien 'groeien'. Niet alleen van klein parkietje tot groot parkietje, maar je kent ook al zijn persoonlijkheden en rare trekjes. Omdat dit vaak komt door je eigen opvoeding, is dit parkietje echt helemaal van jou, een soort verlengstuk van jou, met een eigen persoonlijkheid. Dit zul je met mensen nooit hebben, die zijn zelfstandig. Als een parkietje doodgaat, kun je het gevoel hebben, dat een gedeelte van jou doodgaat, voor alle tijd, moeite en liefde die je in dat vogeltje hebt gestopt. Veel mensen kunnen hier nog moeite mee hebben, hebben het zelf meegemaakt, en weten dat anderen hier ook verdrietig van worden.
Aan xxx, veel sterkte met de verwerking van je parkietje. En eerlijk gezecht hoop ik dat je de gezelligheid van Meneertje zo zult missen, dat je toch overstag gaat, en besluit om je tijd in een nieuw parkietje te stoppen.

[hillie]

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van meneertje
Ik denk dat als er een poosje voorbij is dat je dan wel weer een nieuw parkietje wil.

                     groetjes hilde

[Xxx]

haai,,

Nogmaals bedankt voor alle lieve reacties erop...

En Menno.. Je heb gelijk het is geen mens, maar kijk ieder mens gaat anders om met dingen..De 1 heeft zoiets kom op tis maar een dier..De ander heeft zoiets daar gaat me maatje..

Dus daar kan je eerlijk gezegt niet echt over oordelen(is mijn mening) ..Ik vind het in iedergeval heel erg lief dat iedereen erop gereageerd heeft.

Het is niet dat ik erom gehuild heb maar ik vond het wel heel erg, de tranen stonden wel eventjes in me ogen..MAar misschien komt dat ook omdat ik nooit ergens om huil..

Maar ik miss het wel, ik had hem heel erg tam gemaakt.
Het was leuk dat als je thuis kwam je hem eruit haalde en hij de hele tijd bij je zat.. Nu kom ik thuis en is er niks.. Dat is toch even anders en dat mis je gewoon.En het was ook echt een super lief vogeltje..

Ik respecteer ieder zijn gevoelens en meningen.. maar soms moet je nadenken hoe je dingen brengt menno...

Groetjes Renee

Huilen mag gerust voor je parkietje
Ik heb dagen gehuild toen ik mijn meisje heb verloren
En nu nog komen er af en toe tranen in mijn ogen,
als ik naar haar filmpjes of foto's kijk. 
gr Safrena

[roha]

Hoi,

nog even reageren:

@Menno; Het gaat er niet om of het een mens of dier is.
Het gaat erom hoeveel je ervan houdt!

Roha

[parkietenfan]

Ja menno ik vind het ook een beetje een onvriendelijke reactie.
Uiteraard is een parkietje geen mens. Maar ik ben mijn maatje ook sinds zaterdag kwijt en ik kan je zeggen dat ik al heel wat gehuild heb. Ik had hem al 6 jaar en hij was supertam en slim en voelde heel veel aan. Verder kletste hij heel veel en was dus heeeeel duidelijk aanwezig in huis.
En ja, soms kan je meer houden van een dier dan van sommige mensen. De liefde van een dier is namelijk onvoorwaardelijk. En ik heb alle liefde die ik aan mijn coco heb besteed dubbel en dik terugontvangen!
Dus ja, ook ik mis hem vreselijk al kunnen sommige mensen dat niet begrijpen. Maar dan hebben ze pech.

[Trippy]

o wat erg,
Meneertje was zo'n mooi en lief parkietje,
Ook ik snap dat je voorlopig nog niet aan een nieuw vriendje moet denken,
Heel veel sterkte met het verlies van meneertje,
mischien dat zoals meer leden het zeggen dat je over een poosje wel weer zin hebt om je energie in een ander parkietje te steken,Dat leidt je ook een beetje  af.


Groetjes,Ursula

p.s.Parkietenfan ook jij heel veel sterkte met het verlies van coco