mijn parkietje

[Mars]

Misschien dat je zus of iemand anders met je samen met je parkiet kan gaan spelen? Dat zij hem dan uit de kooi haalt en hem laat overstappen op jouw hand? Want ik begrijp dat je parkiet al zo tam is?

Ik denk dat je dat het beste kunt doen, dan heb je iemand als back-up.
Het leuke aan de pootjes is dat je kunt voelen dat een parkietje warmer is dan jij. Je voelt je parkiet lekker warm worden op je hand. Misschien vind je het ook minder erg om hem op je hele hand te laten zitten dan op je vinger? Dat zou ook nog een tip kunnen zijn. En als je hem nou op je hand laat zitten, kun je hem misschien wat te eten geven: niets mooiers dan een parkietje dat uit je hand eet.

Groeten Marcia

[Tweety_Ilona]

ja dat lijkt me ook echt geweldig om te doen...

maar dan het fladderen?? daar doe je niks tegen he?

jullie geven me echt geweldige tips, heel erg bedankt, en ik doe hier zeker wat mee, maar eerst moet ik de overgang van handshoen naar hand durven.

eerst deed ik mijn trui ook in mijn handschoen, dat ik niks bloot had laat maar zeggen maar nu doe ik ook mijn mouw opstroken, dus soms voel ik hem op mijn arm, dat vind ik ook niet meer zo heel erg eng

maar er al helemaal uit?? dat weet ik niet hoor, dalijk vliegt ie weg of zo, denk dat ik beter eerst goed in de kooi kan wennen toch?

[Belleo]

Hey,

Ik denk dat het in jouw geval inderdaad beter is dat je je parkietje eerst in de kooi op je hand laat zitten (zonder handschoen).
Het komt vast wel goed en je angst is denk ik ook eerder weg dan dat je zelf zou denken.
Mijn broertje was eerst ook als de dood voor mijn parkietjes en wilde ze ook het liefst niet op z'n hand hebben.
Maar als die nu op mijn kamer is wil die de hele tijd mijn parkieten vast houden.

Mijn advies is om gewoon zoals je zelf al aangaf steeds dunnere handschoenen aan te doen totdat je op een gegeven moment niets meer op of om je hand hebt.
In je handpalm is misschien makkelijker dan gelijk op je vinger want dan kan die misschien wat sneller weg vliegen.
Maar als die echt tam is zou die echt niet meer zo gauw weg vliegen.
Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Groetjes Belleo.

[Tweety_Ilona]

bedankt belleo

hier heb ik echt wat aan en dit beurt me wat op

[Scotty - Keecko]

Hej!

Ik wou even zeggen dat je niet bang voor de pootjes hoeft te zijn. Dat leek mij ook eng in het begin, omdat ik dat nog nooit gevoeld had. Toen ik begon met tam maken, en ze zat op mijn vinger was ik zo blij, en ik vergat gewoon de pootjes. Trouwens, die voel je niet eens, en de nageltjes ook bijna niet! Echt niet, geloof me. Je voelt natuurlijk wel dat er iets op je vinger zit, maar dat is heel lichtjes en dat heb je met bijvoorbeeld een hamster ook!

Dus de pootjes hoef je je echt geen zorgen over te maken! En dat gefladder zou ook niet moeten als je parkietje tam is. De tips die genoemd zijn door de andere forumleden zou ik opvolgen en zet je echt over je angst heen! Dan krijg je zoveel lol ervoor terug!

Maar, ik vind dat je al goed bezig bent, hoor!! Ik weet dat als je ergens bang voor bent, het moeilijk is om daar overheen te komen. Dus succes!! Maar ik weet zeker dat dat wel goed komt hoor!

Groetjes Ilse

[roha]

Hoi,

Mijn reactie was meer in het algemeen bedoelt. Jij hebt nu al een lief parkietje en tam ook nog. Hopelijk kan je parkiet je angst overwinnen. daarna kun je altijd nog wel een keer naar Avifauna.
Maar voor nu denk ik dat je het rustig aan moet doen, alles op z'n tijd. Als jij die handschoentjes nog niet uit durft te doen moet je het nog niet doen hoor. Als jij het aandurft dan gewoon doen en voor even je verstand op nul zetten. Niet denken dat hij gaat fladderen/vliegen en zeker niet aan de pootjes. De pootjes voel je bijna niet op je vinger en je voelt ook of ze warm of koud zijn.
Ik weet niet hoe jij reageert als de angst te groot wordt, bijv als hij op je vinger zit en je vind de pootjes te eng, wat is jouw reactie dan?

Roha

[Tweety_Ilona]

dan ga ik heel erg zweten

en dan wil ik m zo snel mogelijk van me af hebben

[roha]

Hoi

Ik hoop voor je dat je je angst gaat overwinnen.
Maar ik hoop niet dat je parkietje het vetrouwen gaat verliezen in jou/de mens.
Als hij elke keer schrikt als hij bij jou is en hij moet er weer af kan het zijn dat de parkiet het eng gaat vinden, of verward raakt eerst wel op de hand dan weer niet. Wees daar voorzichtig mee, want het zou zonde zijn als je parkietje ook bang voor jou wordt. Dan zijn jullie allebei bang en dat gaat niet goed komen.
Maar ik hoop echt dat je parkiet je gaat helpen met het overwinnen vn jou angst. Nogmaals ga alleen een stukje verder als jij dat echt zel wil
Succes!

Roha

[Tweety_Ilona]

nee hij vertrouwt me wel, want ik trek niet weg, en blijf gewoon met de handschoen spelen met hem.

hij gaat ook "kroelen" met de hndschoen hehe weet nie hoe je t moet zeggen maar hij vind t echt leuk bij me, dat weet ik zeker, want hij fluit ook als hij op mijn hand aant wandelen of eten is.

groetjes

[kekavo]

Hoihoi,
Ik zou zeggen, doe niks wat je niet durft. Als jij het eng vind om zonder handscheon je hand in de kooi te doen, doe dat dan niet voor je je zekerder voelt. Hij heeft er toch geen probleem mee dat je hem aan hebt? Verder denk ik dat het zeker helpt om er veel over te lezen en veel naar hem te kijken. Leer zo goed mogelijk de parkietentaal, waarom doet hij dit, waarom reageert hij zo. En geniet! Vooral genieten. Mijn vorige parkiet kroop ook toen ze nog jong was regelmatig in haar voerbakje. Ze klom er met haar kop naar voren in, en kwam e ook met haar kop naar voren weer uit. Gewoon spelen. En zo doen jonge parkietjes wel meer gekke dingen die ze later niet doen.
Mijn tip is dus: Ga veel bij de kooi zitten en praat veel tegen hem. Leer hem kennen. Maak contact, maar op een manier die jij zelf durft. Dan zul je merken dat je steeds wat verder duft te gaan en dat je langzaam je angst overwint.
Als je hem na verloop van tijd los wil laten vliegen, vraag dan of je zus erbij wil zijn. Dan heb jij wat steun, en kun je ook op die manier aan je vogel wennen.

Parkieten zijn echt ontzettent leuke dieren. En als het je gerust stelt, mocht hij per ongeluk toch een keertje bijten, je voelt het wel maar hij kan niet je huid kapot bijten dus valt dat wel mee.

Veel plezier met je vogeltje!

[Tweety_Ilona]

hallo kekavo

en geweldige reactie van je, heel erg bedankt,
hier kan ik meer mee
en neej, hij vind t wel best die handschoen, islekker warm denk ik hehehe.
en inderdaad, als hij tammer is en los kan vliegen, dan komt mijn zus hier met hem spelen, zodat ik niet alleen ben.

heel erg bedankt kekavo voor je reactie

[PasCa]

Beste ilona misschien ken je iamdn die wel vogels durft vast tehouden en akn je aan die gene vragen om het voor te doen toch..?
En dan zal je zien dat het niet zo heel eng is!!
Ik hoop dat het goed komt en heel veel scc6   

Groetjes PasCa

[janneke]

Hoi Ilona, dit bericht heeft toch wel een beetje mijn nieuwsgierigheid gewekt.
Ten eerste vind ik het een beetje raar dat je zus je op deze manier met je angst confronteert. En helemaal om daarvoor een levend wezen aan te schaffen. Gelukkig pak jij het goed op, maar ik zou nooit voor zo'n aanpak kiezen.
Ik vraag me af wat voor handschoenen je aan hebt. Wollen o.i.d? Het lijkt me namelijk dat je ook met handschoenen de pootjes van de parkiet wel voelt.
Als ik het zo lees krijg je je angst al aardig onder controle. En je hebt een tamme parkiet! Dat scheelt een hoop. Maar heb je er over nagedacht wat je gaat doen als je parkiet uit de kooi ontsnapt of naar de dierenarts moet? Uit het bericht maak ik op dat je je parkiet (nog) niet rond laat vliegen.
Ik wens je veel succes met het overwinnen van je angst en veel plezier met je parkiet!
Groeten Janneke

[PasCa]

Ik weet niet of dit zou helpen maar ik was eerst ook heel erg bang voor dieren (ratten) maar dit hielp wel..:

Je gaat met je hand in de kooi en laat de vogle op je hand stappen en dat ode je erst 1 sec. dan 2 sec. dan 3. enz..
Het klinkt misschien raar maar bij mij lukte het echt ~!!!!
Nouja ik weet niet of het helpt maarja toch scc6

doeiii Pascaline

[Jippie]

Hoi allemaal!

Misschien even een rare reactie van mij, maar wilde het toch even kwijt: niet iedereen komt van zijn angsten af door confrontatie met die angst. Misschien is het daarom een goed idee dat je zelf contact opneemt met je huisarts om te kijken waar je angsten vandaan komen en wat je eraan kan doen. Hij kan je eventueel doorverwijzen naar een psycholoog of iemand anders die werkt met mensen met angsten.

Misschien heb je hier wat aan!

Groetjes, Ilse

[kekavo]

Wat Ilse zegt, klinkt ook logisch. Toch denk ik dat je het ook zelf kan, zonder jezelf te puchen om dingen te doen die je niet durft. Bovendien is het soms erg moeilijk om te ontdekken waar een angst vandaan komt. Als je als klein kind ooit eens bent aangevallen door een meeuw, is zo'n angst verklaarbaar. Maar vaker is de oorzaak niet te achterhalen. En dan kunnen ze je alleen maar leren om met die angst omm te gaan.
Misschien heb je iets aan mijn ervaring:
Net als Pascaline was ik bang vn ratten. Beetje onhandig als je in een dierenwinkel werkt en dus de rattenkooien schoon moet maken... In het begin vroeg ik steeds voor ik begon of mijn collega ze uit het hok wilde halen. Ik vond ze echt doodeng, nog met geen 10 dikke handschoenen durfde ik met mijn hand in dat hok. Maar doordat ik veel over ze leerde (ik moest ze tenslotte ook verkopen, dus dan moet je er wel eea vanaf weten) en omdat ik gewoon veel tijd bij de dieren doorbracht, leerde ik dat het eigenlijk best leuke diertjes zijn. Na verloop van tijd durfde ik wel een echt tamme rat te aaien, en na 2 jaar liepen ze gewoon door mijn nek te wandelen als ik dehunhok schoonmaakte. Het heeft even geduurt, en ik heb mezelf nergens toe gedwongen, maar door gewoon nieuwsgierig naar ze te zijn heb ik mijn angst overwonnen. Blijkbaar heb ik mezelf wijs kunnen maken dat ze niet eng zijn.

[Noukie]

Over dat je bang bent voor vogels: misschien moet jij ook wennen. je parkiet is in het begin waarschijnlijk net zo bang voor jou. als jullie aan elkaar gewend zijn, worden jullie vast goede maatjes!

[DarkWolf]

Ik denk dat als jij zo bang bent voor de parkiet het misschien niks voor jou is, je zult altijd angstig blijven voor de vogel, vind je het wel leuk? Anders kun je misschien kijken of er iemand anders is die wel een parkiet leuk vindt! (hoop dat je nu niet boos bent)

Hier wil ik wel even op reageren...Ik was vroeger ook doodsbang voor honden, ook toen we onze eigen hond kregen durfde ik niet eens samen met hem in een kamer zijn...Maar na een maand ofzo werden we onafscheidelijk, en nu kan ik geen hond meer voorbij lopen zonder hem/haar te aaien.
Hetzelfde met vogels. Toen mijn zus vroeger vogels had was ik er ook doodsbang voor, nu heb ik mijn eigen grasparkiet en eerst had ik ook wat schrik van bijten maar nu zijn we ook onafscheidelijk en kan ik geen 2sec zonder hem
Dus je kan een angst zeker wel overwinnen...Ik had vroeger schik van elk dier, nu wil ik dierenzorg gaan studeren..Zo zie je maar, een mens kan raar in elkaar zitten

[karin v h]

Heb je al eens geprobeerd om een vinger door de tralie te steken.
Ik moet wel zeggen dat je een rare zus hebt om jou een parkiet te geven waar je bang voor bent. Voor de parkiet zelf vind ik het ook niet leuk.
Heb je al eens 1 vinger uit de handschoen geknipt. Als je nu iedere keer eens een stukje vinger van de handschoen afknipt, elke dag een stukje verder dan kun je over een maand misschien wel zonder.
Maar ik wil wel zeggen niet tegen jou hoor maar tegen jouw zus dat dit een mesjokke toestand is om een parkiet te gebruiken om iemand minder bang te maken. Had je niet een paar weken bij je zus kunnen logeren en het eerst met haar parkiet kunnen proberen?
Succes.
Groetjes karin

[Lijntje]

Hoi Ilona,
ik las vandaag voor het eerst dit topic, en ben eigenlijk wel ontzettend benieuwd hoe het nu gaat!! Het is ondertussen namelijk al weer 2 maanden na jou laatste antwoord in dit topic.. Ben je al van je angsten af??
Groetjes Annelijn