Toen ik van de week thuis kwam uit school was een van mijn jonge parkieten bijna gestikt in een touw.
Gelukkig kon mijn moeder hem nog net redden, hij reageerde niet eens meer.
Nu een paar dagen later zit dat ene parkietje nog met uitgezette veren op een stokje en vliegt niet weg bij aanraking, terwijl ik de andere parkieten niet eens kan aanraken!
Sorry voor de slechte tekst en weinig informatie, maar dit type ik op mijn ds en daar gaat het typen niet zo goed en doet de spellings controle het niet.
Wat voor touw was 't?
Een dun touwtje, een touw dat ik had gebruikt om iets op te hangen.
Citaat van: jelle op maart 12, 2012, 15:08:28
Een dun touwtje, een touw dat ik had gebruikt om iets op te hangen.
Van welk materiaal? ;)
Dat weet ik niet, wel van natuurlijk materiaal.
Hij was ook niet bijna gestikt door het eten maar hij had zichzelf opgehangen, had ik misschien beter eerder kunnen zeggen.
Heb je misschien 'n foto van hetgeen wat je bedoeld? Dat helpt meer.
Het was een dun touwtje dat volgens mij ongeveer 5 millimeter dik was.
Ik kan denk ik geen foto's plaatsen want ik heb het touwtje gelijk weggegooid.
Ik zou toch een bezoekje aan een vogelarts brengen. Als het parkietje niet meer reageerde, heeft hij vermoedelijk zuurstoftekort gehad. Zelf heb ik zoiets nog niet voorgehad, maar ik vermoed dat een vogelarts dat met een foto of scan kan zien.
Als er iets anders aan de hand is (misschien heeft hij z'n vleugeltje wel pijn gedaan bij het proberen los te komen, ik zeg maar iets) zal een vogelarts je waarschijnlijk ook kunnen helpen.
En dit zul je zelf ook wel doorhebben denk ik, maar wees dus voorzichtig met touwtjes om dit in de toekomst te vermijden.
Het is al te laat :'(.
Heel veel sterkte :(
Sterkte!!
Heel veel sterkte :'(
Wat jammer :'( :'( Succes
heel veel sterkte!!!
bedankt
Heel triest, sterkte Jelle. :-[
Och, wat naar! :'(
Heel veel sterkte!!
Hier ook nog ons medeleven.
sterkte met het verlies van je parkietje
Dat is echt een vreselijke manier om een parkietje te verliezen vind ik. :(
Veel sterkte met dit verlies.
Vele groetjes,
Sara