Parkieten-Freak!

Grasparkieten => Waardevolle berichtjes / links => Topic gestart door: Parkieten-Freak op januari 07, 2006, 21:43:30

Titel: Parkieten-proza
Bericht door: Parkieten-Freak op januari 07, 2006, 21:43:30
Heb je een mooi gedicht over je kromsnaveltje gemaakt?
Dan mag je die in deze rubriek plaatsen!   :)
Titel: Parkieten-proza
Bericht door: Sara op januari 07, 2006, 21:46:10
Dit draag ik op aan m'n overleden lieve vriendje Arno:

Mijn grasparkietje

Je kleur was geelmasker hemelsblauw
en ach wat hield ik veel van jou
je karakter leek op dat van mij
je was altijd opgewekt en blij
je was ook zo fier en trots
maar je eigen willetje was zo sterk als een rots
je kon vaak erg koppig zijn
maar als ik je aansprak,vond je dat zo fijn
je durfde me wel eens voor de gek houden en plagen
maar dat was alleen om m'n aandacht te vragen
als je grommelde en er was iets niet naar je zin
zette ik je op m'n schouder en je dommelde rustig in
je klom vaak op m'n hoofd via m'n haren
en als je al knarsend op m'n vinger zat kon ik wel uren
in die praaloogjes van je staren
en je moet echt weten Arno,
ik
ik mis je zo


Een mooi gedichtje, het heet "Remember our love".
Het is niet vanmezelf, ik heb het op internet gevonden.

I was chosen today,
I'm learning to fly,
The world took me away,
but please don't you cry.

And I chose you today
to try and be strong
so please don't you cry
and don't say that I'm gone.

When you're feeling alone,
just remember our love.
I'm up near the stars,
looking down from above.

Remember our love,
In a moment you'll see,
that I'm still here beside you
when you're thinking of me.

Gr. en sterkte, PF
Titel: Parkieten-proza
Bericht door: Parkieten-Freak op januari 07, 2006, 21:48:05
Erg mooi gedicht, baasje van Arno! :)
Titel: Parkieten-proza
Bericht door: Ingrid op januari 07, 2006, 22:09:27
Hoi baasje van Arno,

Een heel mooi gedicht hoor, je hebt erg goed verwoord wat jouw gevleugelde vriendje voor je heeft betekend.

Groetjes, Ingrid
Titel: Parkieten-proza
Bericht door: Anita & Marisa op januari 07, 2006, 22:43:00

Erg mooi gedicht baasje van Arno!!!  ;)

Veel liefs,
Anita en Marisa.
Titel: Parkieten-proza
Bericht door: Sara op januari 08, 2006, 10:42:24
Dankje dat dit een plaatsje op het forum heeft gekregen Anneke :)
en ook dankje voor de fijne reacties allemaal  :)

Groetjes
Titel: Parkieten-proza
Bericht door: Kleintjes op januari 12, 2006, 13:55:44
Hoihoi,

Aangezien mijn kleine mussenmeisje (Giny) pas is overleden wil ik dit aan haar opdragen.


Giny.

Je was een vrolijk meisje,
Met de kleintjes altijd in voor een reisje.
Jullie vlogen samen rond,
Zaten soms met jullie 4-en op de grond.
Je bent onvervangbaar,
Jou missen is best zwaar.
Het is zo stil zonder jou,
Waarom ging het zo gauw?
Je werd als snel erg ziek,
En gingen we met je naar de kliniek.
Helaas was er niks meer aan te doen,
Vlak voor je ging gaf ik je nog een zoen.
Je zachte gele verenpakje,
Je zachte babbeltje.
Ik zal het allemaal missen,
Maar niemand moet zich vergissen:
Vergeten zullen we jou nooit
En ik weet dat we elkaar ooit nog eens zullen zien.
Pino mist je enorm en roept nog steeds,
Tweety en Silly doen met hem mee en zoeken nog steeds.
Helaas geef jij geen antwoord meer,
Dat geeft bij hun een ommekeer.
Ze zijn verdrietig, net als wij.
Maar toch blijf je voor altijd bij mij.

Lieve Giny, we zullen je nooit vergeten en om jou altijd bij ons te dragen heb ik je ringetje bewaard. Ook laat ik je naam overal staan waar het maar staat, dat verdien je, jou gewoon ergens weglaten zou niet eerlijk zijn.

Giny ?-?-98  -  10-01-06
Titel: Parkieten-proza
Bericht door: Parkieten-Freak op januari 12, 2006, 19:50:26
Wederom een fraai gedicht, dit keer voor lieve Giny! :)
Erg mooi geschreven hoor, en ik weet zeker dat Giny het bijzonder zou waarderen!
Goed gedaan Kleintjes! ;)


Ook voor kleintjes het mooie gedichtje "Remember our Love":

I was chosen today,
I'm learning to fly,
The world took me away,
but please don't you cry.

And I chose you today
to try and be strong
so please don't you cry
and don't say that I'm gone.

When you're feeling alone,
just remember our love.
I'm up near the stars,
looking down from above.

Remember our love,
In a moment you'll see,
that I'm still here beside you
when you're thinking of me.

Gr. en sterkte,
PF
Titel: Parkieten-proza
Bericht door: Sara op januari 12, 2006, 20:02:48
Wat een mooie gedichten parkietenfreak en kleintjes!
Ik wordt er een beetje emotioneel van :(
Echt heel mooi! :)

Groetjes

Sara
Titel: Parkieten-proza
Bericht door: Kleintjes op januari 12, 2006, 21:41:54
Hoihoi,

Ben het helemaal met je eens Sara.

Ik heb het gedicht van PF nog niet helemaal gelezen, mar dat doe ik binnenkort wel. Is nog iets te gevoelig, want na de eerste 2 stukjes kreeg ik al wazig zicht (tranen dus) :blush:

Ook ik ben erg blij dat er een plaatsje is waar je afscheid kan nemen in vorm van een gedicht, om het zo maar even te noemen. Echt heel prettig.

Ik hoop dat anderen het ook waarderen, en ook evt. hun 'verhaal' hier kwijt kunnen.

Groetjes van ons aan jullie
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Safrena op mei 12, 2006, 21:33:49
Hoi

Hier nog twee gedichtjes die ik heb geschreven over mijn dames ;)



Toffe grietjes

Ik heb twee parkietjes
het zijn echte toffe grietjes
Winnie en Poeken zijn hun naam
aan hen kan ik niet weerstaan
moest ik hen verliezen
dan zou ik erg zitten kniezen
ik zou echt zitten pruilen
en heel veel huilen
maar daar mag ik nu niet aan denken
het zijn twee liefdesgeschenken
daar ga ik lekker lang van genieten
van deze twee deugnieten
hopelijk mogen ze nog lang blijven bestaan
en met ons nog vele jaren doorgaan.


Parkietjes

We hebben vier parkietjes
het zijn echte deugnietjes
kussen doen ze een hele dag
dat vertellen wij jou met een lach
het zijn hele lieve knuffelberen
die elkaar echt waarderen
we zien ze allemaal even graag
morgen en vandaag
missen kunnen we ze niet meer
dat doet veel te zeer
wij hopen dat ze nog lang bij ons mogen blijven
dat enkel kunnen wij nu nog schrijven.

Vele groetjes
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Safrena op mei 12, 2006, 21:38:16
Dit gedichtje heb ik ooit ontvangen van iemand die het op internet had gevonden ;)


De parkiet
Ik heb echte vriendinnen
zij die al mijn liefde verdienden
dat zijn namelijk mijn parkietjes
met hen deel ik mijn verdriet
ik kan tegen hen praten
zonder dat zij mij zullen haten
ik hoef me niet groot te maken, niet te schuilen
ik mag mezelf zijn, bij hen huilen
mijn parkietjes zijn ... en ... oud
maar mijn beste vriendinnen
waar ik oprecht veel van hou
soms zitten zij op mijn vinger en praten ze terug
ik kan hen niet verstaan want ze brabbelen te vlug
dan vertel ik hen mijn verhaal
en kijken zij mij aan
maar snappen het niet helemaal
maar zij luisteren wel
en dat heb je nodig
en een luisterend hoor is niet overbodig
ik weet dat zij niet snappen wat ik bedoel
en niet begrijpen wat ik voel
maar hun kopje staat schuin, en hun oogjes kralen
het is een mooi gezicht
als je de beestjes ziet stralen
zij hebben geen flauw benul
van wat zij allemaal hoorden
maar gevoelens zeggen meer dan woorden
mijn parkietjes zijn mijn beste vriendinnen
die alleen het beste in hun leven verdienen.

vele groetjes
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Ben Van den Berge op mei 13, 2006, 21:58:57
Traantjes in de ogen , hierbij zeg ik ook vaarwel aan men overleden parkiet RIP
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Safrena op juni 03, 2006, 15:49:59
Hoi

hier heb ik nog een gedicht ooit geschreven toen winnie net bij ons was(3 jaar geleden) en behoorlijk ziek is geweest

Een parkieten verhaal

Er was eens een parkietje
een echt klein deugnietje
haar naam is Winnie
het is een echte genie
maar ze heeft een probleem
met haar systeem
ja, het is de waarheid
het is haar gezondheid
we gingen naar de dierenarts met haar
dat vond ze heel naar
maar na het onderzoek
kreeg ze een koek
met medicijnen
en rozijnen
dat vond ze fijn
het was voor haar een echt festijn
nu is ze weer hersteld
en vind mij een echte held
dit klinkt misschien raar
maar dit verhaal is waar.


Vele groetjes
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Safrena op juni 03, 2006, 16:48:28
Hoi

Dit is voor mijn lieve meid Star die donderdag overleden is  :'(

Ik weet nog toen je net bij ons kwam
En iedereen zijn hartje innam
Je was zo klein
Maar een echte zonneschijn

Plots werd je ziek
En ik in paniek
Je kreeg pijn
Het had zo niet mogen zijn

De laatste dag
Was voor jou een echte veldslag
Je zocht steun bij mij
Je kroop heel dichtbij

Je wilde je kooitje niet meer in
Mijn kleine lieve vriendin
Je bent toen heel de nacht bij me gebleven
En in de ochtend de moed opgegeven

Nu is het koud en stil om heen
Het plekje waar je vaak zat is nu alleen
Nu je er niet meer bent is het zwaar
Sommige mensen vinden dat misschien raar

Ik wou dat ik je kon vertellen hoe erg ik je mis
Maar dat kan ik jammer genoeg niet tot mijn grote ergernis
Star is je naam, je bent heengegaan
En ik , ik blijf in de kou staan

Echt waar ik wou dat je nog bestond
Ieder dag, ieder uur , iedere second
Ik mis je zo
Net als Winnie, Poeken en Flo

Maar wanneer ik nu mij ogen sluit
doe ik alsof je hier nog bent mijn kleine spruit
En probeer dat moment dan vast te houden
En weten we hoeveel je van ons en wij van jou hebben gehouden

Je zal voor altijd in mijn hart blijven
Dit wil ik je nog schrijven
Want waar je ook bent
Onze liefde voor jou is eeuwig.


Rust zacht lieve meid
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Chicowen op juni 03, 2006, 17:00:23
Wat een prachtig gedicht!
Het ontroerd me echt...
Sterkte met het verlies van Star.
Liefs
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Parkieten-Freak op juni 03, 2006, 20:02:33
Ik krijg er een brok van in mijn keel Nancy, heel mooi geschreven hoor! :)
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Meltjuh op juni 03, 2006, 20:18:18
Nancy heel veel sterkte! tranen in me ogen....
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Ingrid op juni 03, 2006, 20:35:54
Hoi Safrena,

Wat een mooi eerbetoon aan Star....prachtige woorden heb je neergezet!
Nogmaals heel veel sterkte met het verlies van je lieve parkietenmeisje.

Groetjes, Ingrid
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Ingrid op juni 03, 2006, 21:21:03
Gisteren toverde ik een trapje
van hier tot aan de regenboogbrug
dan kan elk dier om middernacht
nog even naar het baasje terug.

Kijk dan lieverd
kijk dan toch mee!
Daar komt tussen al die diertjes
ook jouw lieverd naar benee.

Zie je haar komen?
Wat vliegt ze hard!
Ze weet dat jij wacht
met liefde in je hart.

Ze nestelt zich in je armen
jij kust haar, zij snavelt terug.
En laat jou met die "snavelkus" weten
ik mis je daar bij de regenboogbrug.

(Schrijver onbekend)


Ik heb het gedicht overigens aangepast, het is oorspronkelijk geschreven voor viervoeters.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Sara op juni 03, 2006, 21:39:42
Wat een mooie gedichtjes allemaal :-*
Ik word er even stil van...
En Safrena,veel sterkte met het verlies van Star.

Groetjes
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Safrena op juni 03, 2006, 22:46:59
Hey Mensen

Bedankt voor jullie berichtjes  :-*

@ingrid
Een heel mooi gedicht is het


vele groetjes
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Cutie_lover op juni 04, 2006, 19:10:37
Hoi

Safrena, veel Sterkte.

Dit is voor alle mensen die ooit een parkiet hebben verloren. Ik ong. 3. :( :(

Eens komt die dag,
dat je een parkiet ophalen mag,
Je hoopt dat deze parkiet je leven gaat kleuren
en dat er 1 ding nooit zal gebeuren,
maar toch altijd komt dat éne moment,
meestal als je het parkietje al heel goed kent
dan is het parkietje heengevlogen
naar de regenbogen...

Schrijver: ikzelf...

Veel sterkte iedereen.

p.s. ik krijg hem niet dikgedrukt.

Probleem opgelost ;)
Gr safrena
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Sara op juni 04, 2006, 19:16:13
Sam,wat een heel erg mooi gedichtje..Ik moet weer helemaal trugdenken aan het parkietje dat ik verloren heb..Echt heel mooi gedichtje..

Groetjes
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Parkieten-Freak op juni 05, 2006, 00:26:29
Een heel erg mooi gedichtje Ingrid! :)
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Cutie_lover op juni 05, 2006, 11:10:48
Eigenlijk vind ik zelf mijn gedichtje mislukt, zomaar ge-typt ;) ( 't is zomaar ge-typt :P )
En eigenlijk begint dat Ingrid-Cutie_lover gedoe wel raar te worden... (zelfde naam)
Enne Sam heeft geen gedicht gemaakt ;)

Ik kwam thuis van vakantie, en wat zag ik daar?
Het was een parkietje, helemaal kant en klaar!
Ik keek naar het parkietje, en werd helemaal blij,
en ik dacht: dit parkietje word vast een kei!
En nu, bijna 1 jaar later,
sla ik samen met dit parkietje echt geen flater.
We slaan ons samen overal doorheen,
Zoals als hem/haar ken ik er geen.

Dit is echt gebeurd :P

Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Annika op juni 08, 2006, 15:31:18
Safrena,

zoals ik in mijn pb al schreef had ik niet opgemerkt dat jouw lieve Star is overleden, maar zag ik het net in je onderschrift.
Zo jong, zo levenslustig en dan ineens wegvallen, wat moet dat een klap zijn. Heel veel sterkte, ik kan me voorstellen dat het, ondanks je andere drie fantastische meiden, erg leeg aanvoelt allemaal  :(

Groetjes Annika
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Idske op juni 08, 2006, 20:32:33
Hoihoi,

Wat een mooie onroerende gedichten allemaal!

Safrena, ik had het nog niet gedaan maar ik wil jou bij dezen heel veel sterkte wensen met het verlies van Star. Ik zie het ook pas net staan, ook door een week afwezigheid van mij afgelopen tijd.

Groet Idske
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Safrena op juni 13, 2006, 13:01:01
Met veel verdriet, pijn en smart in mijn hart
Heb ik zondag morgen werderom afscheid moeten nemen van een hele lieve meid  Flo :'(  :'(  :'(
Waarom toch moest dit zo gebeuren? Het doet zo een verschrikkelijk pijn  :'(  :'(  :'(

Ook voor haar heb ik een laatste gedicht geschreven  :'(  :'(  :'(
Ondanks ik dit liever niet deed en haar liever nog vele mooie en gezonde jaren bij me wilde samen met Winnie en Poeken die haar ook missen  :'(  :'(  :'(

Ik weet het nog goed
Met je kleine lieve snoet
Toen ik je leerde kennen
Ik wilde je zo graag verwennen
Maar je was van de buren
Maar dat kon niet blijven duren
Ze verwaarloosde je daar
Wat viel me dat zwaar

Heb je toen meegenomen
Daar kon je niet aan ontkomen
Je werd hier gelukkig en blij
Je voelde je hier zo vrij
Toch werd je regelmatig ziek
Het was een tragiek
Toch vonden ze niks bij jou
O wat was je mooi blauw

Dapper als je was
Een echte kleine grapjas
Bleef je maar doorgaan
Je wilde niet stilstaan
Een tijd ging alles goed
Ieder morgen die lieve groet
Maar plots werd je heel ziek
En ik raakte in paniek

Snel naar de dierenarts met jou
Jou even snel weer genezen dat is wat ik wou
Maar het heeft niet mogen zijn
O wat doet dit toch zo een  pijn

Die laatste dag
Was voor jou een echte veldslag
Je zocht steun bij mij
En kroop heel dichtbij
Je hebt een hele nacht bij me gebleven
En in de ochtend de moed opgegeven
Veel te jong ben je gegaan
Lieve meid, Flo was je naam


Het doet zo een pijn
Niet meer bij jou te zijn
Ik mis jouw lieve groet
En je kleine lieve snoet
Ik mis jouw lieve geluid
Mijn kleine lieve spruit
Je was altijd opgewekt
Heel lief en perfect

Waarom hebben ze je van me afgenomen
Dit wilde ik zo graag voorkomen
Ook Winnie en Poeken missen je zo
Mijn kleine lieve Flo
Je bent hier niet meer
En dat doet verschrikkelijk zeer
Wou dat je nog bij ons kon zijn
Mijn kleine lieve zonneschijn

Nu ben je weer samen met Star
En ik blijf achter in de war
Je bent achter de regenbogen
Toch had dit zo niet gemogen
Ik wou dat je nog bestond
En dat ik van je kon genieten iedere second
O ik mis je zo
Mijn kleine lieve Flo

In mijn gedachten en mijn hart
Dat overloopt van pijn en smart
Daar zul je voor eeuwig blijven
Dat wil ik je nog heel graag schrijven
Weet nog niet wanneer
Maar ooit zien we elkaar weer
Rust zacht mijn lieve meid
Dit zeg ik je met heel veel spijt
In mijn hart zal je eeuwig blijven
Want mijn liefde voor jou is eeuwig

Rust zacht lieve meid
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Cutie_lover op juni 13, 2006, 13:06:44
Safrrena

Het zit u ook niet mee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Jeetje...
Als u niet beheerder was, zou ik u willen kiezen al lid van de maand juli! Zo vier parkietjes, zo weer ineens 2!

Groetjes
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Idske op juni 13, 2006, 13:11:16
Hoi Safrena,

Weer een vriendje wat je moet missen... :( :'( Je hebt het inderdaad niet meezitten zeg!
Heel veel sterkte gewenst!

Groetjes Idske
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Sara op juni 13, 2006, 14:05:00
Jeehtje..Wat naar,twee zo lieve vriendjes moeten missen op zo'n korte tijd..Ik wil je echt heel veel sterkte wens,jij en ook zeker Winnie en Poeken,die Flo en Star ook erg zullen missen.Ik vind het echt spijtig dat het zo is moeten gaan :(

Groetjes..
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Annika op juni 13, 2006, 14:38:49
prikkende ogen en kippevel nu. Toen ik vorige week zag dat je lieve Star niet meer bij je was ik al stil, maar nu die kleine lieve Flo erachteraan ...  :( Hoe kan het bestaan? Wat een enorme leegte moet jij nu voelen en Winny en Poeken ook.
Heel veel sterkte, ik weet verder niet de juiste woorden te vinden.

Liefs Annika
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Meltjuh op juni 13, 2006, 15:29:49
HEEL VEEL sterkte :( !
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: joey op juni 13, 2006, 15:33:21
                                               Joey
plots klaps kwam jij in mijn leven
Wat een zegen
Dat ik van jou mag genieten mijn gevleugelde vriend
Ik heb je mee genomen uit de handen van een mens zonder hart voor dieren
Ik heb je meteen alles gegeven een liefdevol leven
ik weet nog goed hoe trots ik was de dag dat ik jou mee naar huis toe bracht
mijn kleine knul je was zo iel en zo eenzaam je eerste bakje voer dat je in alle rust kon eten
en even alle slechte dingen kon vergeten
je was er zo slecht aan toe dat ik dacht waar moet dit naar toe.
Maar elke dag ging het iets beter je werd een goeie eter dat doe je nu nog elke dag volle overgave genieten van je leven ik ben zo blij dat ik die gene ben die jou dat kon geven je werd steeds mooier een pracht om te zien samen kunnen wij van elkaar genieten een dieren leven zonder pijn en verdriet is wat ik jou wil geven al is het maar voor even ik ben echt van jou gaan houden en trots dat ik zeggen mag dit is mijn joey elke dag
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: joey op juni 13, 2006, 15:44:58
sorry safrena ik voel met je mee een traan liep over mijn wang bij het lezen
weet  niet wat ik nog zeggen moet

heel veel sterkte
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Chicowen op juni 13, 2006, 17:45:55
Natte ogen hier....
Waarom nou jij 2 keer achter elkaar! Het is echt niet eerlijk.
Heeeeel veel sterkte.
Liefs
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Nina op juni 13, 2006, 18:37:29
Ik heb hier geen woorden voor.  :(

Ik wens je ontzettend veel sterkte, Safrena, écht!
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: marretje op juni 15, 2006, 13:34:54
Safrena,

Heel veel sterkte toegewenst en ik vind de gedichten mooi maar erg ontroerend. Ik heb geprobeerd om je filmpjes te bekijken maar dat ging niet alleen het liedje is al te erg. Nogmaals veel sterkte

Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Kleintjes op juni 15, 2006, 15:31:03
Hoihoi,

namens ons hier wederom veel sterkte met 't verlies van deze kleine meid. Zit niet echt mee schijnbaar, maar er komen betere tijden; zonder twijfel.
Gelukkig ben je niet alleen en heb je nog 2 hele mooie dames die bij je zijn, en zoals je denk ik wel begrijpt (aangezien dat jij ook spiritueel actief bent) dat jouw meisjes niet echt weg zijn, maar nog altijd bij je. In gedachten en in je hart, en ze zitten te wachten tot jullie elkaar weer zien, ze zullen er altijd voor je zijn.

Groetjes, sterkte, dikke knuffel en veel liefs namens: Maartje, Mano en de parkietjes Pino en Kruumel, Tweety en Silly.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Elfje op juni 15, 2006, 22:20:34
Hoi Safrena,

Hier ook natte oogjes bij het lezen van je gedichten. Heel veel sterkte met het verlies van je 2 lieve parkietendametjes! Ook aan Winnie en Poeken

Liefs Elfje
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Cutie_lover op juni 20, 2006, 13:05:37
Hier een gedicht voor jou Safrena:

Na regen komt zonneschijn,
voor groot en klein
Kijk maar daar achter de wolken, daar komt hij!
De zon maakt je weer blij,
Dus onthou als het slecht weer is,
Er komt een betere tijd,
Daarover heb ik geen onenigheid.

Groetjes en nog een keer sterkte!
P.S. written by me
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Carla op juni 26, 2006, 23:20:28
Ode aan Manette. 25 juni 2006

Vandaag één jaar geleden heb ik je voor het eerst in de ogen gekeken.
Je redde mijn leven , door me de beste zorgen te geven.
Bij jou had ik het goed en vond ik verse levensmoed.
Je leerde me zoveel nieuwe dingen en Philip stond zelf voor me te zingen !

Ik leerde dat er mensen om me konden geven en stilletjes aan zat ik niet meer te beven.
Ik bloeide helemaal open en dat dank ik aan jou !
Daarom Manette : Bedankt en ik hou van JOU !

Je Pepe !
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Anita1983 op juli 14, 2006, 12:42:53
Hallo Nancy,

Graag wil ik nog reageren op je prachtige gedichten als eerbetoon aan je lieve meiden!
Echt prachtig gedaan... Ook die filmpjes heb je prachtig gemaakt!
Ik hield het hier niet droog...  :(

Veel liefs,
Anita
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: missie_go op juli 16, 2006, 11:18:46
mooie gedichten allemaal ;D :D ;)
groetjes van ons
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: pascalparkiet op juli 21, 2006, 14:24:42
ik moet maar stoppen met deze emotionele pagina's te lezen, wat een mooie gedichten, een aantal gedichten vrolijken mij op omdat het ging over een parkiet die nog bestaat...
als ik weer ben bijgekomen schrijf ik een bericht over pino, kiwi, kwetter, siem(valkparkiet) mimi en petra die alle overleden zijn SNIK SNIK
gelukkig heb ik nu crocy en tweety en binne kort ook de 2 valkjes spice en doedel en een grasparkietje genaamd:mies
De valkjes zijn tam en de grasparkiet is redelijk tam  mijn parkietjes van nu zijn lief en handtam en no geen jaar oud, hopelijk duurt het bij mij nog heel lang voordat er voor hun een gedicht moet komen...

pino, kwetter, siem, mimi en petra ik mis jullie zo erg, elke dag lijkt de kooi zo leeg...
(de kooi waar ze in hebben gezeten staat nog altijd op dezelfde plek en krijgt elke dag water en fruit en een kaarsje, het kaarsje om het pad naar de hemel goed te kunnen volgen, het water om te drinken voor extra kracht als dat nodig is, het fruit voor de juiste vitaminen...
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Safrena op augustus 13, 2006, 13:56:42
Hoi

Op de eerste pagina (bijna onderaan) heb ik ooit een gedicht geschreven over Winnie toen ze ziek was maar weer helemaal hersteld
nu heb ik voor haar een nieuw gedicht.

Rust zacht lieve meid

8 weken was je toen je bij ons kwam
Ik stond helemaal in vuur en vlam
Je had hier ieders hart gestolen
Met je kleine kapriolen
Je was zo klein en stil
Maar toch had je een eigen wil

Winnie kreeg  je als naam
Je was heel lief en aangenaam
Toch ging het niet altijd met je goed
Maar ik ben heel blij dat ik je heb ontmoet

Je had een zwakke gezondheid
Mijn kleine lieve, moedige, sterke meid
Met regelmaat had je gezondheids problemen
Die wij je heel graag wilden ontnemen

Deze laatste keer ziek
Dat werd een echte tragiek
Je vocht voor je leven
Maar je hebt het uiteindelijk opgeven

Die laatste keer
Je kon echt niet meer
De laatste keer was je teveel
Mijn kleine lieve juweel

Eens was je altijd bij mij
Maar nu ben je voor altijd vrij
Je bent op een plek waar wij van dromen
Waar je voor eeuwig kan vliegen tussen de bomen

Toch wou ik dat je nog steeds bestond
Dan was ik een echte bofkont
Met jou altijd bij mij
Oh wat maakte je ons altijd heel blij

In mijn gedachten en in mijn hart
Dat overloopt van pijn en smart
Daar zal je voor  eeuwig en altijd  blijven
Dit wil ik je nog heel graag zeggen en  schrijven

Rust zacht mijn kleine lieve meid
Dat zeg ik met heel veel spijt
Ik weet zeker ooit zien we elkaar weer
Alleen weet ik nog niet wanneer.

Rust zacht lieve meid, mijn kleine godin
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: kaboutertjes op augustus 13, 2006, 14:20:28
Wat een prachtig gedicht, ik heb het met kippenvel op mijn armen zitten lezen.

Sylvia
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Sonja op augustus 13, 2006, 14:28:05
Prachtig geschreven, Nancy.
Tranen bij het lezen.......

Groetjes, Sonja.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Parkieten-Freak op augustus 13, 2006, 14:45:09
Ook hier een brok in de keel.
Heel mooi geschreven Nancy.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: judithdejong op augustus 13, 2006, 18:45:50
Een heel mooi gedicht.
Krijg ook tranen in mijn ogen.....

Judith
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Ingrid op augustus 13, 2006, 19:20:20
En ook ik....ook ik zit hier met betraande ogen  :(. Wat een ontzettend mooi en ontroerend gedicht!
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Idske op augustus 13, 2006, 20:39:02
Een heel mooi geschreven gedicht!
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: snowwhite op augustus 16, 2006, 12:54:46
Oh,wat mooi zijn sommige zeg!!!
Mijn parkietje leeft nog en dit is voor haar:

Sneeuwwitje :-*

Open je oogjes en kijk toch naar mij
Ik doe zoveel voor je,alleen jij maakt me blij
Je klimpt in mijn haren,je voelt je zo vrij
Afentoe weer een pikje en dan weer een grouw
Maar mijn liefde voor jou...........blijft!!!!
Nog bang voor je ladder,maar dat komt vast wel goed,het is toch bewezen
jij hebt bergen moed!

Kort maar krachtig!!!! :-*
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: missie_go op augustus 18, 2006, 17:11:32
heej,
echt een prachtig gedicht nancy!
nog heel veel sterkte

en de rest van de gedichten zijn natuurlijk ook erg mooi :D

groejtes
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Anita1983 op augustus 21, 2006, 21:24:09
Nancy, wat een prachtig gedicht! Een mooi eerbetoon voor je lieve meisje.

Liefs,
Anita

@Sneeuwwitje -> een kort gedicht kan ook mooi zijn en dat blijkt uit die van jou  ;)
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: *Z* op augustus 25, 2006, 01:16:21
Echt een hele mooie gedicht Nancy,

Groetjes,
Titel: Ik heb twee liedjes verzonnen.
Bericht door: Qwerty op september 08, 2006, 16:28:26
Hallo,

Ik heb twee liedjes verzonnen die ik uit gevoel schreef.Ben je je parkiet verloren, lees de tekst en denk aan uw vogeltje.Heb je ook zo`n liedje verzonnen uit gevoel, schrijf op!

Geloven 2                                                   Geloven 1

Ik, geloof in je,                                            Ik blijf geloven dat jij er nog bent,         
Ik, leef met je mee,                                      Ik blijf geloven al ben je zo ziek,
Ik, bid zelfs voor jou,
Ik, ...                                                          Nooit en Niemand zal je kunnen vervangen,
                                                                 Want jij bent mijn enige echte Westra,
Blijf geloven,                                                Mijn lieve sterke meid,
Altijd geloven,                                              Waarin ik geloof!!
Al ben je zò ziek,
Al ben je dood,
Jij bestaat voor eeuwig in mijn hart, ...              Westra is een kanarie die vecht voor haar leven.
                                                                 Ze is ziek, maar ze haalt het wel. 
Het huis is stil,
Er word gezwegen,
Maar stiekem bid ik,
Al ben je dood,
Ik blijf in je geloven, ...

Al word je stem steeds vager,                       Mijn belangrijkste woord van mijn leven is geloven. 
Je beeld steeds trager,                                In het engels is dat Beleve!!!!!
Ik wil je nooit meer kwijt,
Want ik geloof in je, ...                                 Bedankt voor het bekijken van mijn liedjes, Qwerty de Heer.
   
Ik blijf aan je denken,
Dood of ziek,
Ik wil alles doen voor jou,
Maar soms kan het niet, ...

Er gaat nooit een dag voorbij,
Dat ik jou niet meer voel,
Of dat ik jou niet meer mis,...
[/i]
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Maur@ op september 09, 2006, 00:40:19
Lieve Hompelmans

Het is nu iets meer dan een jaar geleden
Dat jij je strijd hebt gestreden
Elke dag ben je nog steeds in mijn gedachten
De andere vogels zitten nog steeds op je te wachten
Je had de kruipersziekte, het was niet eerlijk
Maar ondanks dat was je een geweldige vogel, heerlijk
Je hebt gevochten met alles wat je in je had
Tegen een ziekte waar je geen vat op had
Je was zo geboren, je wist niet beter dan dat je niets kon
Maar alles wat je deed en kon was iets wat je overwon
Echter die laatste infectie was fataal
En dat wisten we eigenlijk allemaal
We hebben geprobeerd je erover heen te doen komen
Maar dat waren helaas onbereikbare dromen
Ik zie je nog zitten vechtend tegen je ziek zijn
En ondanks je ziek zijn had je het nog fijn
De dag van je dood heb ik met je rond gelopen
Ik ben altijd, ondanks alles, blijven hopen
Dat jij de kracht had om het te overwinnen
Maar diep in mijn hart van binnen
Wist ik dat het over was en dat je moest gaan
Dat heb je dan ook gedaan
Ik was even niet meer in je buurt en jij besloot
Dat je, toen ik weg was, je ogen sloot
Ik vond het zo vreselijk dat je wegging terwijl ik er niet bij was
Maar dat was de vogel die je eigenlijk ook wel was.
Een eigen wil ondanks je handicap die je had

Lieve Hompelmans, we missen je nog steeds, elke dag.
Je foto is alles wat ik nog heb met geweldige gedachten aan een vogel die een levenswil had die ongelooflijk was.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Parkieten-Freak op september 09, 2006, 00:43:45
Wat een prachtige gedichten allemaal en heel erg ontroerend!!! Heel mooi!
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: judithdejong op september 09, 2006, 11:35:35
Ik word er helemaal stil van nu....
Echt heel mooi!

Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Qwerty op september 11, 2006, 21:04:33
Nou, Nou,

Ik word er verdrietig van!Zelfs van mijn eige!Ik heb een paar regels van iets anders geplukt.Van Flo En Star, die lieve, leuke meiden, die helaas gestorven zijn raakte me kei hard.De eigenaar had filpjes gemaakt waar gezongen werd.Je zag ook foto`s.

Qwerty de Heer
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Safrena op september 15, 2006, 23:44:37
Citaat van: Qwerty op september 11, 2006, 21:04:33
Nou, Nou,
Ik word er verdrietig van!Zelfs van mijn eige!Ik heb een paar regels van iets anders geplukt.Van Flo En Star, die lieve, leuke meiden, die helaas gestorven zijn raakte me kei hard.De eigenaar had filpjes gemaakt waar gezongen werd.Je zag ook foto`s.

Qwerty de Heer

Hey Qwerty
Die eigenaar ben ik  ;)

Zelf heb ik vandaag nog een gedicht geschreven over mijn verdriet :'(

Het afscheid kwam me te zwaar
Ik zakte in elkaar
Waarom moest net jij
Weggenomen worden van mij
Telkens doet het me weer pijn
Om zonder jou te zijn
Jij bent onvervangbaar en mijn hartsvriendin.
Aan wat heb ik dit dramatische verlies ooit verdiend.
Duizenden diertjes sterven keer op keer
Helaas net jij die ik heel erg begeer
Je nooit meer kunnen vasthouden
Jij die me zoveel vertrouwden
Het gevoel je nooit meer te zien
ohh wat zit ik hier te huilen voor tien.
Ik kan mijn verdriet niet verwerken
Dat begin ik steeds vaker te merken
Zonder jou is het leven zo anders
Dat begrijpt geen enkele omstander
Het voelt als een stuk dat weg is uit mijn hart
Dat vertel ik met heel veel pijn, verdriet en smart
Mensen zeggen wel eens dat de pijn
Minder word na een tijd
Maar geloof me ik heb nog steeds heel veel verdriet
en 1 ding is zeker, mijn kleine lieve Winnie jou vergeten doe ik nooit niet!

Rust zacht mijn kleine godinnetje
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Qwerty op september 20, 2006, 13:39:22
Oh,     :-\

Wat leuk.Nou, als jij de eigenaar was van Flo en Star, wil ik wat tegen jou zeggen.Ik heb bergrepen dat jij heel veel van ze houd.Anders had je geen filmpjes gemaakt waar foto`s van dat parkietje te zien is...En dat lied...Het haakt in mijn hoofd.Vooral deze stukje:`Ik roep je naam en sluit mijn ogen, En wacht op antwoord al heeft het weinig zin, Ik blijf gelooven dat jij mijn stem hoort al is het tegenweten in`.
Trouwens, heb jij de tekst gezongen?

Qwerty de Heer


Bedankt voor het mooie en lieve compliment
het liedje heb ik niet zelf gezongen,
maar het is van de zanger Marco borsato
gr Safrena
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Qwerty op september 21, 2006, 17:57:23
Heuh?    :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\

Ik herken de stem niet eens!Ik ken paar liedjes van hem en ik ken zijn stem.Dit keer klonk het heel anders...
Sterkte met het verlies van je mooie, beeldschone vogels. ;D

Qwerty de Heer

Als je het liedje bedoelt dat ik bij  Flo en Star heb gebruikt
Dat is van Marco Borsato
Als je het liedje bedoelt dat ik voor mijn kleine lieve Winnie heb gebruikt
Dat is eentje van Gordon
gr Safrena
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Qwerty op september 27, 2006, 13:48:41
Ik bedoel, die van Flo en Star.De andere lied die bij Winnie werd gebruikt is minder mooi.

Qwerty de Heer
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Qwerty op oktober 12, 2006, 17:00:33
Hai,
Ik heb op 10-10-06 dit lied liedje geschreven.

Verloren

Nu sta ik daar, helemaal verslagen,
Nu sta ik daar, met een gebroken hart,
Nu sta ik daar, met tranen die niet kunnen stoppen...,

Mijn hart word vebrijzeld,
Mijn droom gegrijzeld,

Nu lig ik in mijn bed,
Aan jou denkend,
Met tranende ogen,
Met een gebroken hart...,

Ik denk aan jou,
De hele nacht,
Met een verbrijzeld hart..,

Na een lange tijd,
Mis ik je nog ieder dag,
Tranen rollen over mijn wangen...,

Al beeeen je al jaaaren dood,
Ikblijf aan je denken,
Ik mis je nog steeds,
Want jij was mijn vriend,
Neee, Jij was mijn FAMILIE!
                                            Qwerty de Heer  :) Wat ben ik blij dat het eruit is.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Maur@ op oktober 12, 2006, 22:51:11
Oeps, traantjes. Ik kan heel erg met je meevoelen.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: simpy op oktober 20, 2006, 18:04:28
In minder dan 3 maanden tijd,
2 parkieten verloren.
afscheid moeten nemen,
van je grootste vrienden.
afscheid nemen,
van het leven.
fluffy was té jong,
ze had té veel pijn en té veel verdriet.
pietje was oud,
en moe.
de dood duurde te lang.
maar ook weet te kort.
uiteindelijk zijn ze ergens,
in de achtertuin?
of in de hemel?
maar weet je,
ooit komen ze terug. 

gedichtje voor mijn lieve parkietje † Fluffy en pietje.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Safrena op januari 06, 2007, 16:33:15
Mijn kleine lieve knuffel teddybeer

Ooit zag ik een super mooi geel parkietje
Je zag er uit als een echt deugnietje.
Ik kon aan jou niet weerstaan
En heb je onmiddellijk mee naar huis gedaan
Je was een echte teddy knuffelbeer
Zo noemde ik je keer op keer.

Poeken kreeg je als naam
Je was zo lief en aangenaam
Je werd het nieuwe vriendinnetje van Winnie
O dat was een euforie.

Jij maakte Winnie en mij zo gelukkig en blij
Maar dit alles is nu voorbij
Na het verlies van Winnie
Werd het een nostalgie.

We hadden allebei zoveel verdriet
Waardoor je afweersysteem nog meer verzwakte
Na een tijdje werd je zo ziek
Opnieuw voor ons een echte tragiek.

Een verschrikkelijke ziekte werd bij je gevonden
Toen ze het ons vertelden werd ik door verdriet en pijn verslonden
Weken hebben we samen gevochten om dit te overwinnen
Met heel veel pijn, verdriet en liefde van binnen.

We hebben dit gevecht niet mogen winnen
O Poeken, we bleven ondanks alles beste vriendinnen
Nu hebben ze je van me ontnomen
En mag ik alleen nog van je dromen

Jij was net als Winnie zo lief en dapper
En ik word steeds maar verdrietiger en zwakker
Zit hier te huilen als een klein kind
Ik die jullie zo heb bemind.

Winnie en Poeken, jullie zijn nu weer samen
Jullie, die zo goed overeenkwamen
Samen zonder ziek zijn en pijn
Ik wou dat ik daar bij jullie kon zijn
Daar achter de regenboogbrug
Zie ik jullie ooit weer terug .


Rust zacht mijn kleine lieve Poeken, ik mis je zo
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Sara op januari 06, 2007, 16:37:53
Wat een mooi gedichtje Nancy..
Hier weer tranen in de ogen,geen woorden ervoor..
Wat doet het toch vreselijk veel pijn om zo'n dierbaar iemand te verliezen..

Veel sterkte en vele groetjes
Sara
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Chicowen op januari 06, 2007, 16:40:46
Hej lieve Nancy,

Wat een prachtig gedicht. Mijn ogen staan vol met tranen.
Poeken is weer samen met jullie Winnie en ooit zul je ze weer zien.

Dikke knuffel!
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: parkietenfan op januari 06, 2007, 17:37:19
Hoi Nancy,

Zeker weer een schitterend gedicht! Het is vreselijk ja, keer op keer.
Ook mijn verdriet om Coco is nog vers als ik dit gedicht weer lees.
Die zal ik ook nooit vergeten....................het valt niet mee hé.
Maar je bent fantastisch geweest voor je meisjes!

Nogmaals heel veel sterkte!!
Meer kan ik helaas niet verwoorden.

Liefs
nathalie


Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: roha op januari 07, 2007, 13:35:53
 :(Hier heb ik ook geen woorden voor, die schieten me te kort, maar tranen schieten met overvloed in mijn ogen!! :'(

Een verdrietig, maar mooi gedicht!
Nogmaals Safrena, heel veel sterkte met dit groete verlies.

Hanneke
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Moppers op januari 07, 2007, 16:53:35
Het topic bestaat al een jaar, maar ik zie hem nu pas. Even een opmerkinkje over de titel (jaja, ik weet dat ik een mieren****** ben  :P)
Proza en poëzie zijn twee verschillende dingen. Simpel gezegd: poëzie = gedichten, proza = verhalen.


Het maakt toch niet uit
De bedoeling is gewoon dat
mensen hier hun gedicht kunnen plaatsten
gr Safrena
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Scotty - Keecko op januari 07, 2007, 19:00:00
Och Nancy,

Alweer zo'n mooi maar verdrietig gedicht.
De tranen staan in mijn ogen!
Je hebt zoveel goede zorgen en liefde gegeven aan je meisjes...

Heel veel sterkte met dit grote verlies :(

Liefs, Ilse
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Sonja op januari 09, 2007, 15:50:11
Hoi Nancy,

Wederom een prachtig gevoelig gedichtje!

Ik vind het toch een gave, om je gevoelens zo mooi te kunnen verwoorden.

Nogmaals heel veel sterkte met het verlies van je lieve kleine gele meiske.....

Lieve groetjes, Sonja.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: maartje op januari 10, 2007, 15:09:28
iedere keer als ik ergens iets lees over de "regenboogbrug" staan ze in mijn ogen. het gedicht van jou, kwam bij mij toen op het moment dat vladimir werd geroepen als engeltje. regenboogbrug, geweldig mooi.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Joske op januari 10, 2007, 16:36:17
Ik heb deze topic even helemaal van begin tot eind gelezen, want wist niet wat Maartje met de regenboogbrug bedoelde. Maar het het gevonden, op pagina 1. Wat een schitterend gedicht is dat. *is ontroerd*
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Parakiki op januari 12, 2007, 21:04:51
Ik had hier ergens in deze forum ook ooit een gedichtje geplaatst na dat iemand's grasparkietje dood was.
Voor alle eigenaren met een dierbare, overleden grasparkiet:

Een kleine gevleugde vriendje in een kooi
Oh,wat is hij zo mooi
Mijn kleine vriend bij mij ben je veilig
Wees niet verdrietig ik ben bij je
Je bent niet verweg
Niemand zal je ooit vergeten
Jij ben mooi en lief dat blijft zo
Want ik kan je zien
Tussen de sterren daar boven zie ik je naar beneden kijken
Kijken naar je gelievde mensen.
En wil ik zeggen dat ik bij je ben........
Voor altijd.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Anita1983 op januari 13, 2007, 22:12:41
KIPPENVEL!!!!  :'(
Echt een prachtig gedicht, Nancy!
Ik vind het echt verschrikkelijk voor jullie.

Nogmaals heel veel sterkte en kracht toegewenst.

Veel liefs,
Anita

@Parakiki, prachtig gedicht voor alle overleden dierbare vogeltjes en hun vriendjes!
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Maur@ op februari 06, 2007, 20:25:54
Almere, 6 februari 2007

Lieve Ivory,

Je bent nu op de regenboogbrug, onderweg naar de dierenhemel
Misschien komen we je ooit nog tegen als wij zelf onze brug betreden
Jouw korte leven hebben wij moeten laten beëindigen vandaag
Je was te ziek om nog verder te vechten, het kon echt niet meer
Je bent nu bij ons Hompeltje, geef hem een dikke kus
En vergeet niet dat we je nu al ontzettend missen
Je kwam twee jaar geleden in ons leven als vriendin van Baby
Je was zo mooi, je kleur gaf je de naam, Ivory
Je had zo een ontzettend eigenzinnig karakter dat we
Je al gauw onze Queen noemden
Je werd ziek, niemand weet wat je had, echt niemand
Alles hebben we gedaan, jij en wij om beter te worden
Het heeft niet mogen baten
Je strijd is voorbij, vrijdag kom je bij ons terug
In een mooie urn en je zal voor altijd een plekje
In ons zicht krijgen.

We zullen je nooit vergeten. Rust in liefde lieve Ivory
We houden ontzettend veel van je.
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Idske op februari 06, 2007, 20:45:32
Heel mooi Maur@! :'(
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: Sara op april 26, 2008, 20:39:59
Nooit heb ik zo'n verdriet gehad.
Nooit heb ik zo'n bijzondere liefde gekend.
Nooit heb ik zo getreurd.
Nooit heb ik me zo alleen gevoeld.

Je was alles voor mij, Pucky.
Je betekende zoveel voor mij.
Niet alleen jij hebt me verlaten,
samen met jou vloog ook mijn geluk en levenslust weg.
Tranen vloeien elke dag.
Hoe is dit toch kunnen gebeuren?
Waarom, Pucky, Waarom toch?

Ik hield van je, ik houd van je en zal altijd van je blijven houden.

Jij maakte een droom van mij waar.
Jij kleurde mijn dag, beurde me op.
Ik was zo trost op jou.
Iedereen die mij kent zal het geweten hebben hoeveel ik van jou hield,
maar niemand die begrijpt, dat dit verdriet mij zo zwaar valt.
Niemand snapt, dat jij echt zo veel voor mij betekent.

Ik ben met dit verlies jou verloren Pucky, maar ook een stukje van mezelf.
Een deeltje van mij identiteit, een lid van mijn gezin.
Je was niet mijn huisdier, je was mijn vriend.
Mijn vrolijk lieverdje, altijd genieten van alle aandacht die je kreeg.

Mijn lieve schat, het doet zo'n pijn jou niet meer bij me te hebben.
Ik zal alle herinneringen aan je blijven koesteren,
voor altijd.


Lieve jongen, ik was zo trots op jou.
Je was bij mij geboren, we leefden samen zij en zij.
Waarom ben je dan niet oud bij mij mogen worden?
Waarom heeft deze vriendschap zo'n vreselijk einde gekregen?
31 Mei zou je 2 jaar geworden zijn, maar je bent er niet meer.
Je hebt me op 11 april al verlaten, maar vooral de manier waarop doet zo'n pijn.
Schuldgevoelens rijken de bovenhand.
Niemand die me kan vertellen waar je bent, wat er met jou gebeurd is.
Hoe dan ook, in m'n hart ben je er nog altijd, ik hoor je stem nog zo vaak in m'n hoofd.
Ik hoor je nog steeds lieve dingen zeggen, ik zie nog steeds voor me hoe vrolijk je met alles speelde.
Ik voel je pootjes nog over mijn arm lopen, ik hoor je nog krijsend aan komen vliegen.
Ik herinner me nog de dag dat ik rennend naar binnen liep, die woensdagochtend dat ik je in het broedblok zag liggen net voordat ik naar school ging.
Zo'n hulpeloos wezentje, maar je groeide op tot een prachtige grasparkietenman.
Ik heb de staartpennen uit je allereerste en tweede rui nog steeds, die vorig jaar pronkten bij het voorblad van m'n schoolagenda.
Zo trots was ik op jou, iedereen moest weten dat jij m'n eigen, kleine lieverd was.
Nu, nu ben je er niet meer. Je hebt nog geen jaar van je nieuwe, grote kooi mogen genieten.
Ik wil maar niet geloven dat jij er echt niet meer bent.
Ik kan het niet begrijpen, de laatste keer dat ik je zag was je nog vrolijk aan het praten in de telefoon.
De dag erna was je kooi leeg, vreselijk leeg.
Ik heb stilaan de moed opgegeven, al blijf ik elke dag in de tuin even staren naar de bomen, in de lucht, hopend dat jij toch aan komt vliegen.

Het ga je goed Pucky, ik zal je nooit vergeten.
Wat er ook gebeurd is, in m'n hart en dromen zal je blijven verder leven als mijn ondeugend maar lief kleintje.

Vele groetjes,
Sara
Titel: creatieve ingeving
Bericht door: budgie83 op januari 28, 2009, 22:16:10
Hoi Hoi!

Hierbij even een gedichtje van mij, ik hoop dat jullie het mooi vinden en het herkenbaar voor jullie is.
Ik hoor het wel wat jullie ervan vinden.
groetjes,
Sabrina

Parkietenliefde

Ik ben thuis, waar mijn parkietjes zijn

Ik zie ze zitten en begroet ze, zoals ik elke dag doe als ik thuiskom

Ze kwetteren vrolijk terug, ze zijn duidelijk blij dat ze mij weer zien.

Ik ben thuis, waar mijn parkietjes zijn

Ik voel me bevoorrecht dat ik  ( van ) deze schitterende dieren mag houden

Ze kwetteren vrolijk terug, ze zijn duidelijk blij dat ze mij weer zien

Wat zijn ze toch mooi en wat ben ik ontzettend trots op ze, zo klein en zo dapper

Ik voel me bevoorrecht dat ik ( van ) deze schitterende dieren mag houden

Het is voor mij weer elke dag feest , alleen al om in die mooie kraaloogjes te kijken en te weten dat zij er voor me zijn en ik voor hen.

Wat zijn ze toch mooi en wat ben ik ontzetten trots op ze, zo klein en zo dapper

Ik kan me herinneren dat ze een paar jaar geleden klein en bang bij me kwamen, nu praat de oudste en de jongste is ook al goed tam

Het is voor mij elke dag feest, alleen al om in die mooie kraaloogjes te kijken en te weten dat zij er voor me zijn en ik voor hen

Ik kan mezelf een leven zonder ze me niet meer voorstellen, het maakt me verdrietig als ik er aan denk

Ik kan me herinneren dat ze een paar jaar geleden klein en bang bij me kwamen, nu praat de oudste en de jongste is ook al goed tam

Ik weet zeker dat er een hele sterke band is, ik heb al veel met ze meegemaakt

Ik kan mezelf een leven zonder ze me niet meer voorstellen, het maakt me verdrietig als ik er aan den
k
Ik zie ze zitten en begroet ze,

zoals ik elke dag doe als ik thuiskom

Ik weet zeker dat er een hele sterke band is , ik heb al veel met ze meegemaakt

Parkietenliefde

Topic samengevoegd.
Gr.Sonja.


Titel: Re: creatieve ingeving
Bericht door: Caviaplanet op januari 29, 2009, 10:25:51
 ;D  Dat heb je heel mooi opgeschreven.
Groetjes
Jolanda  :D
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: anouk26 op januari 29, 2009, 16:31:16
Dit is voor Tarzan

mijn pietje is nog niet tam
maar dat kan
speels is ze wel
en snel,dat is ze ook wel
Titel: Re: Parkieten-proza
Bericht door: valenta op juli 28, 2009, 16:27:40
Tjabie,

Ik weet nog goed dat ik mocht kijken voor een nieuw grasparkietje. Toen ik daar stond zag ik denk ik dertig parkieten voorbij vliegen, maar jij kleine baby, jij sprong eruit. Meteen toen ik zag dat jij de hele boel aan het terroriseren was dacht ik dat is een leuk ondernemend vogeltje voor mij. Zelfs ik stond er van te kijken dat jij je niet liet vangen door de verzorgster, maar uiteindelijk is het gelukt.

Onderweg in de auto heb ik een naam verzonnen Tjabie vond ik een leuke brutale en nieuwsgierige naam. Eenmaal thuis aangekomen heb ik jou in je nieuwe kooi gestopt. Ja het was even wennen natuurlijk dat begreep ik wel. Toen Tjabie na 30 minuten ineens als een gek ging lopen tjielpen wist ik meteen dat ik echt de goeie keus had gemaakt. Ik weet nog goed hoe ik probeerde jou tam te maken. Mijn hand ging een paar keer rustig de kooi in terwijl jij geen blik of bloos gaf. Dat heb ik om de tien minuten herhaald en verdomt, bang was je niet.
De volgende dag heb ik dat nog een keer gedaan totdat ik jou heel zachtjes over jou kleine groene zachte buikje mocht aaien. Ja je liet het toe, ik stond perplex! Het tam maken ging steeds makkelijker en je ging overal mee naar toe. Onder de douche, achter de pc, zelfs als ik aan het eten was, pikte je een hapje mee.

Tjabie is altijd een vrolijke en nieuwsgierige vogel geweest, je wist me iedere dag weer te verbazen om hoe slim je bent, en hoe grappig je bent, en het rare is als ik mij niet goed voelde en ik barste in tranen uit kwam hij altijd bij me zitten het leek wel of hij met de blik in zijn ogen zei, rustig maar, het komt wel weer goed. Je wist me altijd wel weer aan het lachen te maken.

Het doet mij verdomd veel verdriet, dat ik jou nu zo zie. Je bent ziek, ik weet niet wat je hebt. Je plukt jezelf ik weet niet waarom. Waarom kan je niet praten, waarom kan je niet zeggen wat je voelt. Waarom kan je niet zeggen wat je baasje verkeerd doet, zodat jij stopt met plukken.
Helaas is dat niet het enige wat je hebt, je hebt het benauwd. Hoe kan dit? Hoe kan ik dit verminderen? Hoe kan ik zorgen dat het weg gaat? De dierenarts wil dat ik hem met een spuitje ab geef. Maar hij trekt zich van mij terug, hij wil niet meer bij me zitten, hij is bang voor me. Tjabie ik wil je geen pijn doen, ik wil je helpen. Het doet me zoveel pijn, dat je niet bij me wil zijn. Gister keek je me aan, met die kleine kraal oogjes, net of je wilde zeggen waarom doe je dit allemaal. Helaas kan ik je niet vertellen hoe erg ik hier mee zit, en met tegenzin naar mijn werk ga en hoe je in me achterhoofd zit. Ik denk elke minuut van de dag aan je, met de hoop dat als ik thuis kom jij nog op je stok zit. Je was altijd zo blij als ik thuis kwam, maar nu blijf je zitten op je stok met de hoop dat ik niet weer met het gekke spuitje aan kom. Het spijt me tjabie maar het is voor je eigen best wil. Ik wil dat je dat snapt en dat je dat begrijpt.


Ik weet het, er komt een tijd dat jij zal gaan maar ik ga er alles aan doen om jou zolang mogelijk bij mij te houden. Om nog te genieten van jou lieve stemmetje en jou gezelligheid ik heb er alles voor over echt waar. Tjabie ik bid iedere dag voor je, dat je maar weer snel beter mag worden!!