Hallo
Sinds vrijdag 4 december ben ik de gelukkige, maar voorlopig ook onzekere eigenaar van 2 grasparkieten, een mannetje en een pop.
Ik heb ze niet als jong gekregen, maar '2e hands', ze zijn nog wel jong (<2 jaar, pop = geringd, afkomstig uit Assendelft)
Nou valt me op dat de pop bijzonder dominant is en het mannetje daardoor nogal bang. Ze verdringt 'm oa steeds van het voederbakje en de gierststengels, ook als ze zelf al genoeg heeft en neemt een wat dreigende houding. Ik weet dat het normaal is dat het vrouwtje 'onaantastbaar' is, maar of het mannetje daarbij bang moet zijn?
Of hoort het bij het wennen aan hun nieuwe huis -wat overigens behoorlijk goed gaat: ze vliegen los rond komen al van een meter afstand op m'n hand als ik daar een gierstengel in heb (en de pop dus het steeds mannetje wegjaagt) en ze vinden sinds vandaag al de weg naar hun kooi, hij lijkt gemakkelijk in de omgang en kletst er vrolijk op los, in tegenstelling tot de pop die zich (voorlopig?) tot wat scherp getjilp beperkt en goed de kat uit de boom kijkt, allebei knarsen ze geregeld van tevredenheid.
Weinig zorgen dus en zeer veel plezier, alleen dus de vraag over die sterke dominantie en zijn waarneembare angst (rechtop zitten en kop naar achteren als ze bij hem in de kooi in de buurt is).
Het is heel normaal dat de pop dominant is. Het helpt om twee voerbakjes te nemen, dan weet je zeker dat beide parkieten genoeg eten.