Gisteren avond vond ik Wolfgang, mijn jongste parkietje, hij was nog geen jaar bij ons, bewegingsloos op de bodem van zijn kooi.
Na een lange, slepende ziekte, die na een antibioticakuur maar niet verbeterde, is het oordeel dan toch gevallen.
Bij de aankoop was hij een frivole en mooie parkiet, maar naarmate de tijd vorderde betrapten we hem meer een meer op een dutje overdag.
Na een bezoek aan de dierenarts, die de antibiotica voorschreef, leek er beterschap in zicht,... maar Wolfgang herviel weer.
Enkele dagen geleden merkte ik dat het zwarte plekje op zijn snavel verdwenen was, maar blijkbaar had het zich inwendig voortgeplant.
De natuurwet ,,Enkel de sterksten overleven", heb ik nog nooit van zo dichtbij moeten ervaren.
Amadée, de gezel van Wolfgang die het goed stelt, kijkt alsmaar naar de bodem van de kooi...
We zullen ons zorgekindje zeer hard missen :-[
Rust in vrede Wolfgang
Lukas
Wat naar nou toch Lukas, ik wens je veel sterkte met het verlies van Wolfgang. :(
heel veel sterkte ;)
Sterkte met het verlies van wolfgang :(
Achhh wat verschrikkelijk!!!
Heel veel sterkte.
He bah! :( Sterkte Lukas!
Ook namens ons alle 6: Heel veel sterkte gewenst met 't verlies van je kleine vriendje.
Hij heeft 'n hele mooie tijd gehad, omringd met liefde, gezelschap en begrip. Jullie hebben gedaan wat je kon.
Door hem alles te geven wat hij nodig had hebben jullie hem 't beste leven gegeven dat 'n parkietje zich kan wensen.