Het wordt weer tijd voor een nieuw discussie onderwerp. :)
Bij de poll (http://forum.parkietenweb.nl/index.php?topic=9407.0) heeft een groot aantal leden aangegeven het te willen hebben over het bovenstaande onderwerp.
Grasparkieten zijn van nature groepsdieren en zijn gewend om in de vrije natuur in grote groepen samen te leven.
Toch zijn er veel mensen die er al dan niet bewust voor kiezen om slechts één grasparkietje als huisdier te nemen.
Het item waarover wij dit keer gaan discussieren is:
Is het verantwoord om slechts één grasparkietje te houden?
Maak er iets waardevols van mensen! ;)
Heb je nog suggesties voor nieuwe onderwerpen? Die kun je hier (http://forum.parkietenweb.nl/index.php?topic=9407.0) kwijt. ;)
Hey
Parkietjes zijn inderdaad groepsdieren en vinden het leuk als ze met twee of meer zijn.
Als je je parkietje heel veel aandacht kan geven iedere dag, dan kan het best om een parkietje te houden. Echter je kan nooit zijn/haar soortgenootjes vervangen
Persoonlijk heb ik gekozen voor twee parkietjes, gewoon omdat ik me vroeger toen ik maar eentje had, altijd schuldig voelde als ze eens een dag alleen zat.
Nu ze met twee zijn, en ik moet eens een dagje weg voel ik me bijna niet meer schuldig omdat ze elkaar hebben. En ondanks ze elkaar hebben zijn ze zo blij als ik weer thuis kom ;D
Mijn mening erin, als je heel veel aandacht kan geven aan je parkietje, dan kan het best om eentje te houden.
Kun je heel weinig aandacht geven, neem je beter twee of meer parkietjes
vele groetjes
Ik heb gekozen voor 1 grasparkiet. Het is ook mijn 1e grasparkiet, dus ik moet nog véél leren over de diertjes. Misschien dat ik er later meerdere koop.
Ik ben het eens met Safrena, zolang je je diertje genoeg aandacht geeft lukt het wel.
Ik vind het moeilijk om hier over te oordelen, want ik zie op het forum
vaak mensen met 1 parkietje en volgens mij hebben die parkietjes het hartstikke
goed en gezellig.
Maar ik moet wel zeggen, ik heb 4 parkietjes en als ik ze zo samen zie dan denk ik wat is het toch leuk dat ze elkaar hebben.
Timo is een beetje uit rare omgeving gekomen en toen zij hier kwam was ze bang en stil, het was moeilijk om met haar contact te leggen en ze zat zomaar in haar kooitje en wilde er niet uit. Verschrikkelijk om te zien!
Na zo'n week of vier ben ik Kippie gaan halen en hem eerst apart gezet.
Timo was nu al helemaal opgewekt, ze waren helemaal gefocust om bij elkaar te komen.
Op een dag zette ik bij allebei het kooideurtje open en in een paar seconden ging Timo uit haar kooi zo naar Kippie toe.
Vanaf die dag kwettert Timo, ze is als eerst uit de kooi, en ze is echt vrolijk.
Dus in dit geval had Timo echt weggekwijnt in haar eentje, hoeveel aandacht ik haar ook gaf, bij soortgenootjes is ze echt op haar gemak.
Ik denk dus wel dat het verantwoord is als een parkietje alleen wordt gehouden maar dan wel als je zelf ook veel thuis bent en de tijd hebt om met je parkietje bezig te zijn.
Groetjes Esther
Zelf heb ik maar één parkietje, en daar voel ik me best wel eens wat schuldig over. Vroeger heb ik enkele weken 2 parkietjes gehad. Ik besloot voor mijn toenmalige parkiet een maatje te kopen. Het klikte totaal niet, het was vechten geblazen. Ik heb één vogeltje terug gebracht en heb het sindsdien bij één parkiet gehouden.
Toch is het voor de meeste vogels zelf gewoon leuker als ze een maatje hebben. Het liefst zou ik dan ook meerdere parkieten hebben maar dat kan op dit moment niet. Tja, en dan zit je ook weer met vakanties: wie verzorgt de vogels?
Toch probeer ik het voor mijn parkiet Croky zo aangenaam mogelijk te maken. Hij vliegt vaak los als ik thuis ben, en komt dan vaak gezellig bij me zitten. Croky is niet vaak alleen thuis omdat mijn man vanuit huis werkt.
Of het verantwoord is om één parkiet te houden? Ik denk het wel, mits je je heel erg veel met je vogeltje bezig houdt. Mijn voorkeur gaat echter uit naar meedere parkieten.
Ik twijfel hier ook een beetje in...
Mensen om mij heen hebben 1 grasparkietje en ik zie dat zij heel veel aandacht aan het beestje kunnen schenken en dat het beestje op zijn beurt veel contact zoekt met de mensen, heel aanhankelijk is....
Aan de andere kant... op het verpleeghuis waar ik werk hebben ze ook 1 grasparkietje... dat beestje is gewoon ZO zielig dat ik al meerdere malen heb geopperd om het beestje mee te nemen!
Het parkietje dat daar zit heeft veel mensen om zich heen maar krijgt geen goede aandacht, er wordt wel tegen em gepraat enzo maar uit de kooi mag ie niet (verpleging is bang voor het beestje)...
Ondertussen is het beestje "verwilderd" en nu gaan ze zeggen, nou eigenlijk moet er nog een 2e bij
Daar ben ik het dan op dat moment NIET mee eens!
Ik vind dat je 2 parkietjes net zoveel aandacht moet geven als 1 parkietje, en niet op het moment dat het "te laat" is en een parkietjes gewend is alleen te zitten (en zich daar ook aan heeft aangepast) er toch maar een 2e bij het kopen want het is anders zo zielig voor de eerste...
Ik heb zelf 4 parkietjes... zij hebben de grootste lol onder elkaar en trekken echt naar elkaar toe --> ben hier ook echt een voorstander van (meerdere parkietjes)
Maar 1 parkietje heeft ook zijn charme... zolang het parkietje maar genoeg "goede" aandacht krijgt en niet vereenzaamt...
Ik heb er zelf altijd 1 gehad! Toen we nog thuis woonden hadden we een paar vogels die al wat ouder waren, ondanks dat er altijd wel iemand thuis was waren ze vrij "saai" niet meer tam te krijgen. Daarna besloten we een jonger vogeltje te nemen en die hebben we tam gekregen. Het was echt een wereldbeestje! Zo ongeloofelijk tam, kwam aan tafel zitten met eten, kwam bij je zitten op de bank, tijdens de afwas keek hij mee vanaf je schouder, of de vensterbank in de keuken, geluiden nadoen.... Toen hij op een gegeven moment ziek werd en merkte dat zijn dood naderde is hij afscheid komen nemen, hij kon bijna niet meer vliegen maar moest en zou in elk geval nog even naar mijn zus, zij was echt zijn grootste vriend, daarna heeft zij hem terug gezet in de kooi en 5 minuten later was het voorbij. Tranen met tuiten! Het laatste vogeltje was ook tam, een popje, uiteindelijk verhuisde ze met mij mee naar mijn huidige woning en zat ze veel alleen omdat ik overdag werk. Maar er was niets te merken van eenzaamheid! Ze was dolblij als ik thuiskwam, ook veel bij me zitten en rondvliegen!
Nu heb ik Mickey overgenomen en tot 2 wkn terug zat hij samen in een kooi. Toen zijn vriendje doodging heb ik hem gekregen omdat ze verwaarloosd werden. Ik heb erg getwijfeld of ik er nog een bij moet zetten, maar heb het advies gekregen dit toch niet te doen omdat Mickey tegen zijn vriendje vaak heel naar deed. Nu kan het uiteraard met een ander vogeltje heel goed klikken, maar ik durf de gok niet te nemen, gelukkig merk ik niets van eenzaamheid. Hij is heel levendig en ziet in zijn spiegeltje een soortgenoot die hij af en toe gaat voeren.
Maar na Mickey ga ik wel voor 2 vogeltjes! Ik vind dat toch voor de vogeltjes het leukste! Dus tja..... Ik kan geen keuze maken in deze discussie! ;)
Ik vind dit ook een lastig onderwerp. Zelf heb ik 1 parkietje en ik wil graag een 2e, omdat dat leuk is voor rakker maar omdat ik het zelf ook een leuk gezicht vind, 2 van die parkietjes...
ik ben het er ook mee eens dat je 1 parkiet kan hebben als je genoeg tijd en aandacht geeft. Maar dat 2 natuurlijk altijd wel beter is.
Als je de heledag werkt zou ik ook 2 parkietjes nemen...
Een vogel is in de vrije natuur een groepsdier, maar een vogel in gevangenschap zal zich aanpassen aan de gegeven situatie.
Een parkietje wat alleen wordt gehouden zal op een gegeven moment niet anders weten. Wel is het aan de verzorger om ervoor te zorgen dat het voldoende aandacht krijgt, het parkietje de beschikking heeft over goede huisvesting, verveling dient te worden tegengegaan door speelgoed aan te bieden en het zal regelmatig de vleugeltjes moeten kunnen strekken.
Ik heb vele parkietjes die solitair worden/werden gehouden, heel gelukkig gezien. Dan kun je toch spreken van verantwoord.
Het is anders als het wordt verstoken van aandacht en speelgoed
en het wegkwijnt alleen in een kooitje.
Mijn persoonlijke overweging om 2 aan te schaffen is ten dele ook om mijn schuldgevoel te sussen. Als ik heel eerlijk ben vind ik het eigenlijk zeilig om een vogeltje te kooien, daarnaast vind ik het een naar idee als mijn parkietje zich alleen zou moeten vermaken wanneer ik niet thuis ben.
Mijn 2 boefjes hebben dus elkaar en zodra ik thuis ben, gaat de kamervoliere open en kunnen ze heerlijk rondvliegen.
Ik denk dat het wel verantwoord is om één parkietje te houden. Mits je je aan je verantwoordelijkheid houdt!
Ik denk dat het wel heel erg afhankelijk is van het vogeltje of ie in z'n eentje kan zijn. Kiki kan er niet tegen om alleen te zijn. Dat is te merken aan haar etensbakje. Voor ons een reden om een tweede erbij te nemen (geadopteerd). Wel een vereiste was dat ze samen in één kooi zouden kunnen. Als er iemand thuis is, krijgen ze alle aandacht!
Keesje, de parkiet van mijn "schoonouders", is heel erg gehecht aan de mensen om hem heen. Hij krijgt veel aandacht en vliegt bijna altijd rond. Er is daar ook vaak iemand thuis overdag. Keesje vindt andere parkietjes misschien wel nog leuker, maar zijn baasjes willen hem alleen houden. Dat is hun keuze dus. Maar wel verantwoord!
Ik had in het begin 1 parkietje en dat ging prima omdat ik zelf redelijk veel thuis was maar mijn moeder ook dus Dopey was zelden alleen en hij leek zich ook prima te vermaken met ons en ook gewoon met zichzelf maar nadat ik hem 2 jaar ging mijn moeder toch ook weer beginnen aan een opleiding waardoor die ook niet meer zoveel thuis zou zijn en ik zat ook omhoog met school waardoor ik ook weinig thuis was en ik voelde me hierdoor behoorlijk schuldig omdat hij toch ineens minder aandacht kreeg en het is een echt aandachttrekkertje, een echte mensenparkiet zeg maar, maar ja, wij konden thuis die aandacht niet meer geven, dus besloot ik om voor hem een vriendje of vriendinnetje erbij te halen zodat hij toch niet meer alleen is als wij niet thuis en dit gaat tot nu toe goed! Hij trekt nog wel steeds meer naar ons toe maar ook wel naar zijn vriendinnetje en dat is heerlijk om te zien!
Ik zou dus hiervoor weer kiezen als ik het opnieuw moest doen, alleen als ik hem gewoon zoveel aandacht kon geven zoals ik in het begin kon geven, dan was hij waarschijnlijk nog steeds zonder parkietenvriendje geweest en alleen met ons. Al denk ik niet dat hij dat erg had gevonden.
Groetjes Cheryl
Ja. Het is verandwoordt ALS
*je genoeg aandacht aan je parkietje besteed
*Niet altijd van huis bent
*Of je parkietje heeft iets, waardoor het niet kan/mag..
Zelf heb ik een tijd lang 1 parkietje gehad, een popje. Maar na ongeveer 4 jaar, heb ik er een tweede bijgezet. Een mannetje. Het is een hele tijd goed gegaan en zij was onzettend blij en gelukkig met hem. Maar haar karakter was, dat ze nogal een kleine kattekopje was. En na ong. een jaar begon het dan ook tussen die twee te veranderen. Zij ging uitmaken wanneer hij mocht eten, aan spelen kwam hij op den duur ook niet meer aan toe. Als hij naar een speeltje in de kooi toe ging, dan joeg ze hem weg. Op een gegeven moment gebeurde het zelfs dat als ze naast elkaar zaten, dat hij zich niet meer mocht bewegen. Deed hij dat wel, dan haalde ze ferm uit met haar snavel, de arme goedsul. Hij durfde niks meer. En toch waren er tijden dat ze weer zo ontzettend lief met hem was, met de snaveltjes tegen elkaar, zo ontzettend vertederend om te zien. En dan liet ik het maar zo en haalde ze ook niet uit elkaar, wat op een gegeven moment toch wel mijn plan was. Totdat ik op een morgen uit mijn bed kwam en ik zag dat er bloedspetters in de kooi zaten en op de muur. Ze had het mannetje behoorlijk toegetakeld en op zijn vleugeltje zat een behoorlijke wond. Gelijk met het diertje naar de DA geweest. Daar kreeg hij antibiotica en een kraagje om zijn nekje en een zalfje voor zijn vleugel. Thuisgekomen, gelijk apart gezet. Zo hebben ze nog een paar jaar appart geleefd. Het parkietje werd een stuk gelukkiger, want hij was weer eigen baas in zijn eigen huisje. Inmiddels heb ik nu drie jaar 1 parkiet, krijgt alle aandacht van ons en is zeer gelukkig en wij met hem.
Het is al vaker geschreven, maar ook ik vind dat je een parkiet wel alleen kunt houden, als het diertje dagelijks verzekerd is van heel veel aandacht en afleiding.
Dan vind ik het wel verantwoord.
Ik heb Joepie eerst 2 jaar alleen gehad voordat ik Pucky erbij haalde. Ik heb hiertoe besloten omdat Joepie echt weg zat te kwijnen als we er niet waren. Ik heb hem weleens geobserveerd als hij dat niet kon zien. ;)
Toch is Joepie zich, ondanks de komst van zijn vriendinnetje, ontzettend op mij blijven richten. Dat vind ik dan weer sneu voor Pucky, want die is voor Joepie met name interessant als ik niet in de buurt ben. Ik heb dan ook de indruk dat Joepie niet zo heel erg veel behoefte heeft aan een soortgenootje, de band die hij met mij heeft, is (hoe vreemd dat ook klinkt) sterker dan met zijn vriendinnetje. Dit is iets wat ik niet heb kunnen voorzien, ik dacht mijn kleine gevederde vriend een groot plezier te doen.
Toch denk ik dat hij het stiekem best leuk vindt dat hij een vriendinnetje heeft, want ze kunnen ook heel lief zijn samen. :-*
En zelf voel ik me toch minder bezwaard, als we eens een dagje weg zijn, dan hebben ze in ieder geval elkaar.
Groetjes, Sonja.
Tja, ik vind het zelf een hele moeilijke afweging.
Op het moment ben ik eigenlijk te weinig thuis en daar voel ik me vrij schuldig over. Gelukkig ben ik binnenkort meer thuis. Maar ik twijfel wel over een tweede parkietje. De twijfel ligt aan het karakter van Jim: Hij is niet alleen erg dominant naar ons toe maar ook naar soortgenootjes. Hij heeft laatst 'huisgehouden' in de dierenwinkel en daar alle parkietjes even laten weten wie de baas is! Ook met zijn spiegeltje lukte het maar niet om vrede te sluiten.
Ook in het verleden hebben wij parkietjes gehad die het niet echt goed met elkaar konden vinden en die situatie wil ik niet nog een keer tegen komen.
Nu moet ik er bij schrijven dat Jim zich uitstekend in zijn eentje vermaakt: hij gaat de hele dag van speeltje naar speeltje. Kortom een vrolijk en tevreden beestje (zo te zien).
Dus kan het, 1 parkietje? Ja, het kan, maar wel met voldoende aandacht en het ligt ook een beetje aan het karakter van je parkiet. Maar de voorkeur is het hebben van twee of meer parkietjes.
groeten Marcia
Ik heb voor mijn huidige vriendjes drie parkietjes gehad die alle drie alleen zijn geweest. Ik heb eigenlijk nooit gemerkt dat ze het niet naar hun zin hadden.
Okkie is ook eerst een jaar alleen geweest. De reden dat wij Gijs erbij hebben genomen is omdat Okkie onze hond als "zijn vriend" ging zien en hem constant zat te "pesten".
Ik moet zeggen dat het nu met z'n tweetjes heel erg goed gaat. De hond wordt niet meer gepest en ze hebben ontzettend veel plezier met elkaar.
Mijn mening: alleen gaat prima maar met z'n tweetjes (of meer natuurlijk) hebben ze toch meer lol. :D
Groet Pam
hej,
ik heb eerst een parkietje gekocht zodat hij zich helemaal op mij zou richten.
na verloop van tijd was hij tam en praten deed hij ook, als ik weg was zette ik hem naast mijn zebravinkjes en gould amadines en dus nam hij hun "taal" over en keek alleen nog maar in zijn spiegel. Ik heb toen besloten voor nog een parkiet dat ging in het begin een beetje moeizaam want hij keek niet naar haar om alleen maar in zijn spiegel. Maar toen hij een tijdje met haar samen was ging hij met haar spelen en ging ook weer ''parkiets praten" zij heeft hem zelfs fruit leren eten :D ik heb nu ook een derde en ben dus aan het overleggen voor een vierde. De eerste parkiet is nog altijd het tamste en praat nog heel af en toe.
ik denk dat als ik weer parkieten zou nemen ik het weer zo doe eerst eentje en dan de tweede(of meer :P ) Ik ben wel van mening dat eentje kan als je er heeel veel tijd aan kunt besteden ik heb nu die tijd gewoon niet want zit in het examen jaar. Ben dus super blij dat ik mij niet schuldig hoef te voelen als ik wat minder tijd heb ;)
Groetjes Talitha en de parkietjes.
hoi,
mijn voorkeur gaat natuurlijk ook uit naar meerdere vogeltjes, maar ik denk dat dat bij mij gewoon niet mogelijk gaat zijn. Ik ben wel van plan dat als het zo mocht zijn dat ik meer van huis ga zijn dan nu, ik ben nou alles bij elkaar hooguit 5 uur per dag weg, ik er een ander parkietje bij ga zetten.
Ik vind niet dat ik echt aan mijn vogel kan zien dat hij ongelukkig is, hij komt heel vaak naar me toe.
Wel vind ik als mensen veel van huis zijn, en de tijd dat ze thuis zijn te druk zijn met andere dingen dan een parkiet, ze uit behoefte van de parkiet, er een tweede bij moeten zetten.
ik heb tupje en joep samen gekocht
ik vondt toen 1 zo zielig
ik dacht als ik er 2 neem dan hebben ze veel aan elkaar
het zijn echte vriendjes geworden
vindt het leuk om te zien als ze zo snavelen en spelen enz
ze willen niet zonder elkaar zodra er 1 een beetje te ver uit de buurt van de ander is gaan ze naar elkaar scheeuwen
ik heb er nu nog twee bij gijs en jappe maar dat gaat nog steeds niet goed met tup en joep
tup gaat vechten met ze en joep mag er van haar niet bij komen
hoop dit probleem op te lossen als ik volgend jaar ga verhuizen en er nog 2 mannetjes bij neem
heb daar ruimte genoeg nu niet
vindt het gezzelig wat parkietjes wil een leuk groepje
maar ik denk dat 1 ook wel kan als je hem genoeg aandacht geeft
Ik ben het met de meerderheid eens, mijn voorkeur gaat uit naar meerdere parkietjes, maar ik ben van mening dat het wel kán. Er zijn genoeg voorbeelden hier op het forum waaruit duidelijk blijkt dat één parkietje ook gelukkig kan zijn. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen, sinds ik een tijd terug een maatje erbij heb gehaald voor Kip, zou ik nooit meer willen dat ze zonder elkaar zitten!
Ik had er voor gekozen om er eerst 1 aan te schaffen: Macho. Ik merkte dat Macho heel eenzaam was :-\
Hij gedraagde zich totaal niet als een parkiet en zat alleen maar stil in een hoekje.
De reden daarvan was omdat ik overdag naar school was en hem dus niet de aandacht kon bieden die nodig was.
Nadat ik Tikatje in huis had gehaald is Macho helemaal los gekomen ;D.
Grasparkieten zijn natuurlijk zeer sociaal.
Als ik met de verkoop van een parkietje bezig ben probeer ik altijd 2 mee te geven. De reden is dat mensen vaak onwetend zijn.
Zo was er eens een klant die zei: ik wil graag 1 parkietje. waarop ik antwoorde: en is er iemand de hele dag thuis?
Hij: nee dat niet
Ik: dan kunt u er beter 2 nemen zo hebben ze altijd elkaar. Parkieten leven in het wild in grote groepen u schiet uw parkietje tekort als u er maar 1 neemt en de hele dag aan het werk bent.
Hij: Ach, ik had er hiervoor ook gewoon 1 en die had het prima naar zijn zin... is ook gewoon oud geworden (6 jaar zei hij geloof ik)
Ik: Parkieten kunnen makkelijk 15 worden en kunt u in zijn hoofdje kijken of hij gelukkig is? >:(
Een hele discussie volgde... :-\ ???
mijn conclusie: Neem alleen 1 parkietje als je er voldoende aandacht aan kan geven en er genoeg van af weet ;)
Hmm ja het kan wel je kunt hem dan wel iets beter tem maken maar dat scheelt ook niet veel , het licht ook aan het gedrag van een vogel als hij veel durft enz kan hij makkelijk alleen blijven als hij snel bang is kan ie zich eenzaam gaan voelen ::)
Ik ben voor het houden van meer dan 1 parkiet tegelijk. Hoeveel aandacht je je parkiet ook geeft, je bent zelf geen parkiet, en je kunt het gezelschap van een medeparkiet nooit volledig vervangen. Dan komt er ook nog een element van verzorging bij. Parkieten zorgen goed voor elkaar, bijvoorbeeld door elkaar te poetsen. Dat mist een parkiet in zijn/haar eentje.
Maar:
Sommige parkieten zijn gewoon niet geschikt voor het samen leven met andere parkieten. Dat ligt aan het karakter, soms ook aan de genen.
Mijn vorige parkiet Moppie was er zo een. Nadat ze twee jaar alleen had gezeten, besloot ik er een vriendje bij te kopen, Henk. Af en toe kibbelden ze wel wat en Moppie was duidelijk de baas, maar ze hadden het erg gezellig samen en waren erg lief voor elkaar. Na drie maanden overleed Henkie plotseling, hij kreeg een hersenbloeding en stierf binnen enkele uren. Moppie was 1 dag een beetje in de war, maar leefde daarna zo ontzettend op! Ze was vrolijker dan ze ooit was geweest. Het was duidelijk dat ze zich in haar eentje veel beter voelde dan toen Henk nog leefde. Voor haar was een vriendje dus geen toevoeging maar een soort onderdrukking en was ze in haar eentje veel 'beter af'. (Er was nog wel meer 'anders' aan haar, waarschijnlijk zat er iets van inteelt in haar genen).
ik zou 2kiezen
ik heb er ook 2 vroeger 1 als ik mijn 2e kochte zag ik dat zij heel gelukkig waren dan zitte ze nooit alleen en hebben altijd een vriendje bij hun :P
hoi
ik vind het een vorm van dieren mishandeling om een parkietje alleen te houden hoeveel aandacht je ook geeft het parkietje ontneem je zijn natuurlijke gedrag om met ander parkieten te kroelen en te spelen een mens is geen parkiet en zal dit ook nooit worden
ik vind dat je er minstes twee moet houden hoe aantrekkelijk het ook is om er maar één te hebben ik vind dat je dan verkeerd bezig bent
je kan wel één parkietje tam maken en later een vriendje bij halen
ik wil niemand aanvallen met deze tekst dit is hoe ik het zie
groetjes yvo
Ik heb er een, ik heb hem gekregen. Ik denk dat het geen goed idee is om er een bij te kopen. Hoe leuk me dat ook lijkt. Maar als hij nu al zijn plastic soortgenoot probeert uit te moorden, weet ik niet wat er gebeurt als ik een levende soortgenoot bij hem zet.
@dimension
Jim had alleen maar ruzie met haar spiegeltje. Maar andere parkietjes vindt ze geweldig (de anderen vinden haar eerst wat te knuffelig, maar dat terzijde)! Dus dat is geen goede reden om er niet een te nemen. Een goede dierenwinkel geeft je ook de mogelijkheid om een arkietje terug te brengen/te ruilen als het niet klikt met de andere. Of je dat dan nog wilt, is een andere vraag, maar het kan wel. Dus als je vindt dat je parkietje een maatje zou moeten hebben, dan moet je het altijd proberen!
Groeten Marcia
hoi!, :D
parkieten zullen het leuk vinden met zijn tweeen te zijn, maar eentje kan ook best hoor! flippie was alleen en toen we een nieuwe voor hem erbij kochten was hij heel jaloers op dat nieuwe parkietje!, en hij is 13 geworden. Ik denk ook dat het aan de grasparkiet ligt want sommige zullen een parkieten vriendje harder nodig hebben dan andere. :P
groetjes stephanie en joepie :)
hallo allemaal,
Wij hebben nu nog 1 parkietje maar denken er toch over om er een 2e bij de doen.
En volgens mij vind die dat van ons ook veel gezelliger dan in z'n eentje.
Want het is echt een gezelschaps dier.
Als we thuis zijn zit die heel vaak en heel lang bij ons.
Omdat we allebei werken lijkt het me toch leuker voor hem om nog een parkietje er bij te doen. ;)
en daar zijn we nu met bezig.
groetjes hilde
Het is zoals de meeste al zeggen alleen verantwoordelijk als je één parkietje te houden als je hij/zei genoeg aandacht kan geven !
Nou hebben wij toevallig een meisje in de straat wonen die ontzettend veel van haar parkietje houdt maar hem niet altijd aandacht kan geven. Ik heb haar ouders dit topic laten lezen en met de zoekfunctie wat dingen opgezocht nog wat gebabbeld over mijn gevleugelde vriendjes enzovoorts...
Uiteindelijk lijkt het haar ouders toch beter om er een 2de parkietje bij te nemen.
Ze hebben er gelukkig genoeg ruimte voor dus binnenkort krijgt ook pietje een vriendje.
Ben blij dat het gelukt is want de ouders waren er altijd vel tegen omdat dit nooit 'goed' kon gaan !
Pietjes was toen hij 1 was gescheiden met parkietjes en zal volgens de ouders van het meisje dus nooit meer naar parkietjes kijken :-\ Wat dus helemaal niet waar is ...
Zelf ben ik meer een voorstander van meerdere parkietjes maar ja... als je je parkietje genoeg aandacht geeft en als het parkietje geen tekene van eenzaamheid vertoond moet het toch kunnen.
Groetjes,Ursula
Ik zelf heb in het begin ook maar 1 parkietje gehad (Belle) en de meeste van jullie zullen haar probleem wel weten.
En daardoor is ze veel meer naar mesen toe getrokken dan naar andere parkietjes.
Een paar maanden terug heb ik een 2de parkietje erbij genomen (Mia) in het begin was het nog flink ruzie tussen die twee en ik stond ook echt wel op een punt om Mia weer weg te doen maar uiteindelijk is alles gaan sussen.
Helaas is Mia in januari plotseling overleden en dus is Belle weer alleen.
Ik denk ook niet dat ik er nog 1 bij ga halen, ik merk dat ze nu veel meer tegen me aan het 'twieten' is dan voorheen en de wil altijd graag bij me zitten en aan mijn kleren trekken enz.
Dus ik vind dat als je een parkiet hebt waar iets mee aan de hand is je misschien wel twee keer na moet denken of je er meer dan 1 wilt (ligt ook ene beetje voor de hand natuurlijk) en anders denk ik toch dat parkieten een maatje voor het leven nodig hebben ;)
ik heb maar 1 parkietje, en altijd eigenlijk maar 1 gehad. hij krijgt ontzettend veel aandacht van ons allemaal en is ook nog eens super tam!!
Verder heeft hij veel speelgoed, een leuke speeltuin en verveelt zich dan ook nooit.
Ik denk dat mensen best 1 parkiet kunnen houden. Als het echt niet zou kunnen en niet goed voor ze was, dan zouden ze de parkieten heus niet per stuk verkopen ;)
Verder denk ik er wel aan om later een 2e erbij te nemen omdat ik ontzettend veel van die beestjes hou. Het liefst heb ik er heel veel maar dat gaat nou eenmaal niet.
hallo,
mijn eerste parkietje was ook altijd alleen maar die vond dat helemaal niet erg hij was altijd vrolijk en was aan het fluiten&praten en als ik er was wou hij wel graag bij je zitten.
die was dus echt tam en die vond het wel best alleen maar hij vond het wel altijd leuk als ik hem aandacht gaf en de radio de hele dag aan had dus voor zo'n geval vind ik het niet erg om een parkietje alleen te hebben.
maar toen hij jammer genoeg is overleden :( kreeg ik een nieuwe die werd niet echt tam bijt namelijk vaak zit helemaal niet graag bij me dus ik dacht die heeft niks aan me, laat ik die maar een vriendje geven en ja hoor hij leefde helemaal op en fluit nu ook veel vaker en is ook gewoon vrolijker.
dus het ligt er aan vind ik
groetjes ashley
ik had gelijk twee parkieten genomen.ze zaten een heletijd samen maar geen van bijde tam te krijgen.dus ging er eentje apart nou die was veel vrolijker. en toen zou mijn moeder me vogeltje wel even verschonen. en toen heeft ze de kooi laten vallen. dus moesten ze weer samen.meestal een hoop geschreeuw en ik heb ze weggedaan :-[.nou mijn volgende keer neem ik maar een vogeltje.
doei
Citeermeestal een hoop geschreeuw en ik heb ze weggedaan .nou mijn volgende keer neem ik maar een vogeltje.
Ook een vogel in zijn eentje kan behoorlijk wat geluid maken. Als je het belangrijker vindt dat het stil is dan dat twee dieren een soortgenootje hebben, neem dan vissen ofzo. Dan is het én stil, én hebben ze elkaar.
Inderdaad, ook 1 parkiet alleen maakt enorm veel lawaai(en ik kan het weten :P)
Maar daarom doe ik mijn parkietje niet weg.
Normaal gezien weet je op voorhand dat deze diersoort veel lawaai kan maken, en als je daar niet tegen kan moet je gewoon geen vogelsoort in huis nemen.
Bij mij maakt mijn parkiet die alleen zit vaak zelfs meer lawaai dan de parkieten die met meer zijn, omdat de parkieten die samen zitten veel in stilte met mekaar bezig zijn. Mijn parkiet die alleen zit praat de hele dag door, en schreeuwt vooral in de voormiddag enorm veel(en hard!).
Vele groetjes,
Sara
het geschreeuw kwam vooral door ruzie ;)
hoi hoi,
Ik denk dat als je je parkietje niet genoeg aandacht
kan geven door je werk of school dat je er het beste
2 kan nemen.
Maar als je er vaak bent en je parkiet veel aandacht kan
geven denk ik dat het niet zo veel kwaad kan.
Gr nick
Wij gaven onze parkiet heel veel aandacht, toch was duidelijk te merken dat deze parkiet wel een soortgenoot miste en die heeft die nu gekregen. Onze vorige parkiet was juist heel erg blij met onze aandacht en leek die behoefte niet te hebben.
hallo
Wij hebben ook maar een parkiet en volgens mij is het niet erg als hij allen zit .
Wij hebben in de kooi at speeltjes hangen waar sjakie zich prima mee vermaakt hij is altijd druk in de weer met die speeltjes .
Als ik thuis ben dan doe het deurtje open en mag hij eruit ,soms 1 of 2 uurtjes .
We hebben een hond en daar moeten wij ook rkening mee houden .
we praten veel met hem en als hi eruit is komt hij tegen woordig op ons hoofd zitten .
Lijkt mij toch niet dat hij eenzaam is als hij allen is .
Het is verder een heel vrolijk beestje .
groetjes Els .
Mijn grasparkiet zit alleen. Maar dit had een reden:
Ik had Speedy alleen. Ik nam nog een jong parkietje(dat is Deedy) Deedy beet en Speedy werd een beetje zielig. Hij mocht niks meer! Toen hebben we het Parkietje na een half jaar teruggebracht naar de voliere. Ik houdt Speedy nu alleen, want hij doet echt nooit iets terug
Het is lang geleden dat we er 2 hebben gehad, weet niet echt of de eerste zich eenzaam voelde toen er nog geen 2e was. Weet wel dat die altijd flink door de kamer vloog en zich goed liet horen.
Sinds 3 dagen heb ik er nu weer 1. mijn ouders zijn er niet zo blij mee, die hadden liever gehad dat ik een paar weken zou hebben gewacht. Eigenlijk was de reden waarom ze weinig tegengas gaven, dat ik straks voor 5 maanden op stage ben in België en daar alleen in een studiootje zit en graag gezelschap heb. Praat liever tegen een parkiet die ook wat vrolijkheid brengt, dan tegen een muur. Maar nu heb ik nog 3 weken vrij voordat ik met vakantiewerk begin. De uren dat ik dan weg ben, heb ik nog wel de radio aan staan zodat het niet zo stil is op mijn kamer. Met mijn stage ben ik om 16.10 al klaar en dus relatief vroeg thuis en in de avond genoeg tijd om em aandacht te geven. De kooi is niet klein, maar ik denk niet zo heel erg geschikt voor 2 parkieten, de afmetingen weet ik even niet. Maar mocht ik merken dat hij zich eenzaam voelt, dan zal ik wel een 2e overwegen en dan eens zoeken naar een voordelige (2e hands) grotere kooi. Wanneer ik terug kom van stage, zal ik toch een soort toestemming nodig hebben om er 2 mee te mogen nemen, 1 is ok, maar bij 2 weet ik het nog niet. Op dit moment zijn de redenen van 1 parkiet dus eenvoudig weg: kooi is niet groot genoeg, geen blije ouders.
Maar dan: is het voor jou leuk als je parkiet niet zichzelf is en zich eenzaam voelt?
In mijn ogen is het dus kijken of de parkiet zich goed gedraagt wanneer er geen 2e bij zit. Is dit niet zo? Dan een soortgenootje erbij nemen.
Wat bij mij trouwens ook reden voor 1 is, is dat ik enigszins allergisch ben, niet hyper, maar toch wel wat. 2 geven eenmaal meer rommel dan 1. Toch heb ik al 3 mensen gehoord die van een longarts (2 die ook astma hebben en 1 waarvan een docent longarts is) hebben vernomen dat wanneer je genoeg lucht (parkiet niet op de tocht) en stofzuigt, het te doen moet zijn. Daar ga ik dan ook van uit.
ik krijg zelf over een paar dagen 1 parkietje
we zijn vaak ( bijna altijd ) thuis en denk dat het wel goed gaat.
ik wil ook graag dat ie tam wordt maar ik heb gelezen dat als je de eerste tam maakt en dan een 2e neemt die 2e ook een kans heeft om tam te worden.
neem je ze allle 2 tegelijk is de kans kleiner dat ze beide tam worden.
we moeten eerst afwachten of het goed gaat met dit parkietje, maar dan zullen we zeker overwegen er een 2e bij te doen, want praten hoeft ie niet te kunnen, ik vind het al genoeg als die een beetje lief is.
(begrijp me niet verkeerd, wordt ie niet lief doe ik hem NIET weg)
gr. milou
Citaat van: Mii.lou op augustus 29, 2007, 16:20:14
ik krijg zelf over een paar dagen 1 parkietje
we zijn vaak ( bijna altijd ) thuis en denk dat het wel goed gaat.
ik wil ook graag dat ie tam wordt maar ik heb gelezen dat als je de eerste tam maakt en dan een 2e neemt die 2e ook een kans heeft om tam te worden.
neem je ze allle 2 tegelijk is de kans kleiner dat ze beide tam worden.
we moeten eerst afwachten of het goed gaat met dit parkietje, maar dan zullen we zeker overwegen er een 2e bij te doen, want praten hoeft ie niet te kunnen, ik vind het al genoeg als die een beetje lief is.
(begrijp me niet verkeerd, wordt ie niet lief doe ik hem NIET weg)
gr. milou
2 parkietjes te gelijk kunnen ook heel goed tam worden hoor ;)
Mijn parkietjes Yuka & Yana waren binnen 1 week tam.
Wij hebben er 2 uit hetzelfde kooitje genomen bij de dierenwinkel omdat ze elkaar dan al kenden. Wij werken hele dagen dus dan is het wel zo fijn dat er niet eentje alleen is. Ik denk toch dat 2 beter zijn dan 1. Soortgenootjes zijn toch altijd beter om te hebben dan alleen mensen naar mijn idee.
Ik heb er eentje van 10 jaar oud, ik laat haar zo. Maar ik zal het niet meer doen, eentje. Omdat ik merk dat de parkiet het niet leuk vind als ik wegga en ze dit dan de hele dag alleen. En ze is zo blij als ik thuis ben. Ik ga dat een volgend diertje niet meer aan doen.
Groetjes
Jolanda
Wij hebben vorig jaar Wopper gekocht, een hele speelse vrolijke vogel.
Hij amuseerde zichzelf prima alleen. Vorige maand hebben we Nugget gekregen en sindsdien zijn ze dikke vriendjes. De pietjes zijn met z'n tweetjes rustiger dan toen Wopper alleen was, en hij lijkt ook veel gelukkiger. ;D
Ik heb zelf nu 1 parkietje. Dat gaat harstikke goed. Jip krijg veel aandacht van mij en mijn moeder. Hij wordt hartstikke verwend. Daarnaast heb ik veel speelgoed in de kooi hangen en dat verwissel ik ook regelmatig. Jip is constant bezig met spelen en lijkt zich niet te vervelen. Ik ben dus van mening dat je een parkietje goed alleen kunt houden als je hem genoeg aandacht geeft. Als ik straks op mezelf woon, zal Jip minder aandacht krijgen omdat er niet constant meer iemand bij hem is. Dan ga ik er een parkietje bij kopen ( of meerdere :D).
Dees dat vind ik een slimme beslissing trouwens erg leuk dat je moeder ook help
Ja ik ben het compleet eens met het verhaaltje hierboven. Ik heb Rocky nu 2 jaar en Rocky verveelde zich echt nooooit! Altijd bezig met zijn speeltjes en belletjes. Toch (vond ik) vond ik het zielig dat hij zo alleen was als ik weg ging (ondertussen ging hij gewoon spelen tot ik weer terug was, maar ok) en heb er een parkietje bij genomen, Kenzo. Maar Rocky moet er echt niets van weten! Hij is nog erg met zichzelf bezig en trekt heel veel naar mij toe. Ik heb nu echt zoiets van.. een vriendje erbij nemen had dus eigenlijk niet gehoeven want hij mist het echt niet als Kenzo er niet zou zijn. Maar ok, nu heb IK er in ieder geval een vriendje bij ;) en misschien dat het na verloop van tijd ook veranderd, dat ze elkaar wel aandacht gaan geven..
Hoi,
Ik denk dat het best zal kunnen met sommige parkietjes, maar met Mees heb ik wel gemerkt dat hij er toch van op is geknapt nu Jojo er is. Mees en Jojo zijn echte vriendjes geworden, en ze kunnen nu niet meer zonder elkaar! ;D
Wel zijn ze allebei heel erg tam, omdat ik ze apart tam heb gemaakt voor ze bij elkaar zaten. :D
Ik had Ricky de eerste 2 maanden alleen.
Ik ben doordeweeks overdag weg, en kreeg het idee dat hij wat eenzaam werd.
Ik dacht er dus aan om er 1 bij te nemen, en heb toen besloten om dat te doen.
Ik heb Lara toen in een aparte kooi naast Ricky gezet.
Langzamerhand werd het een gezellige boel, en heb ik ze na een maandje bij elkaar in 1 kooi geplaatst.
Het was wel even wennen de 1e dag, maar daarna ging het steeds beter.
Ik heb nu een leuks stel.
Kort samengevat: het ligt denk ik aan de thuissituatie, en het beestje.
Bij mij was 1 parkiet alleen niet echt goed, maar als er niemand thuis is overdag zijn 2 parkieten al een stuk gezelliger.
Ik denk wel dat het mogelijk is om 1 parkietje te hebben, maar je moet de tijd er voor hebben.
Waneer je die niet hebt kun je er beter 2 nemen zo gaan ze zich niet vervelen en houden ze elkaar bezig ;)
ik had er 1, ciske.
ik was ook de hele dagen thuis en kreeg erg veel aandacht, en is dus behoorlijk tam. door omstandigheden heb ik er nu 1 bij, en merk, dat ciske nog steeds erg naar mij trekt, maar ciska, die ik er in dec bij kreeg mee getrokken wordt. ook zij kunnen niet meer zonder elkaar maar merk wel dat ciske ook nie zonder mij kan.... ja wel een paar uurtjes, maar geen 2 of 3 dagen.
een vriendje is wel leuk, maar ....
Gr, bas en een snavel van mijn koppeltje, cis en cis
ik heb 1 parkietje soms voel ik me wel schuldig maar ik weet niet of bambi nou wel zo gek is op andere parkietjes.in het begin toen die nog bij de fokker zat trok die zich ook niets van de anderen aan.hij zat meestal de rest een beetje te pesten.eerst wou ik een tweede erbij maar ik dacht mischien maar beter van niet.toen die bij zijn broertje gezet werd zat die het liefst bij zijn fokker dan bij zijn broertje te gaan zitten.
nouja hij verveelt zich niet en lijkt geen last te hebben van een paar uurtjes per dag aleen zitten.
groetjes jasmin
ik ben van mening als je het parkietje echt genoeg aandacht geeft en je ziet dat het zich goed in zijn vel voelt dat het alleen gehouden kan worden. :)
natuurlijk is het wel altijd fijner voor hem/haar om een soortgenootje bij hem/haar te hebben.
het zijn tenslotte nog altijd groepsdieren hé ;)
Ik heb zelf maar 1 parkietje. Maar heb hem nog niet zo lang. Ik voel me ook inderdaad best wel schuldig als ik hem zo alleen zie zitten. Ik moet doordeweeks natuurlijk ook naar school toe. Dus ik denk dat ik er binnekort. Nadat ik weer van vakantie terug kom. er een parkietje bij neem. :)
Ik denk dat het ook wel een beetje aan het beestje zelf ligt... of Sammie is een heel apart geval, dat kan ook :P We hadden nog een andere, oude parkiet, die helaas ana een jaar overleed... We merkten wel dat die twee toen niet zo heel goed met elkaar konden opschieten, Sam gedroeg zich nogal vreemd, maar we dachten dat het eraan lag omdat Swami, de oude parkiet, gewoon heel erg oud was en weinig energie meer had enzo. Nadat Sammie een half jaartje alleen had gezeten, besloten we om er nog een parkietje bij te doen. Mijn moeder en ik zijn door omstandigheden 24 uur per dag thuis, dus hij krijgt wel genoeg aandacht, maar we vonden het toch zielig. Zo gezegd, zo gedaan... De eerste aanvulling kwam, maar we merkten dat Sam er alleen maar agressiever en sacherijniger naar ons toe werd. En hij zat alleen maar in zijn kooi te zitten, kwam er niet uit, en had het totaal niet naar z'n zin. Nja, toen hebben we ze een paar weken gescheiden gehouden, en toen werd Sam weer veel vrolijker en ging weer spelen enzo, terwijl die ander nu weer wegkwijnde... Toen hebben we ervoor gekozen om de andere in de volière te doen van mijn oom, waar hij nu het hoogste woord heeft (letterlijk), en alle vrouwtjes :P Toen probeerden we het nog met een wat jonger parkietje, misschien mocht Sammie die ander gewoon niet, maar ook dat liep op niks uit... zelfde verschijnselen! Faith was, een kop kleiner dan Sam, zelfs de baas over Sammie... Die twee hebben we uiteindelijk ook gescheiden gehouden, tot mijn vriend zei dat hij wel een parkietje wilde... omdat hij altijd weg is, hebben we een vriendinnetje voor Faith gekocht (die omgedoopt is tot Hannibal... arme zij). Maar Sam heeft het nog steeds het meest naar zijn zin in zijn eentje! Best apart... Hij heeft wel een speciaal balletje dat hij als vriendje ziet, en verdedigt met zijn leven na half 6 (tja, das weer een apart verhaal)!
Citaat van: chrikske op mei 03, 2008, 11:28:07
ik ben van mening als je het parkietje echt genoeg aandacht geeft en je ziet dat het zich goed in zijn vel voelt dat het alleen gehouden kan worden. :)
natuurlijk is het wel altijd fijner voor hem/haar om een soortgenootje bij hem/haar te hebben.
het zijn tenslotte nog altijd groepsdieren hé ;)
Hier ben ik het mee eens. :)
Los van ziekenverpleging heb ik 't twee keer geprobeerd, parkieten alleen in een kooi.
Eentje was m'n allereerste ooit. Ik had hem tam gemaakt, en gaf hem elke dag meerdere keren aandacht, maar erg levendig werd hij maar niet...tot hij een halfjaar later een meisje kreeg. Kwetteren joh! :) Een andere keer ging het om een vogel die bij me gedumpt was. Ik was poging nummer drie, en een schuwer/banger parkietje heb ik nooit meer gezien :( Ik wilde haar wat tot rust laten komen voordat ik haar bij m'n (toen 4) andere vogels zou zetten. Die kon ze wel horen, maar niet zien, misschien is dat het geweest...maar binnen een week begon ze haar eigen veren uit te trekken, en binnen een week zat ze dus bij de anderen. Veren uittrekken deed ze meteen niet meer, maar het heeft wel lang geduurd voordat ze niet meer flipte op mijn handen :(
Naja, en ik heb een mannetje een aantal maanden in het ziekenkooitje gehouden, maar dat was omdat-ie zo bejaard was dat-ie in de grote kooi (met 5 soortgenoten) echt alleen nog maar zat te slapen. Vliegen kon-ie amper meer, en als je onderaan de sociale ladder staat wordt het op een gegeven moment erg vermoeiend om telkens heen en weer te klimmen. Hij leefde meteen op in het kleinere kooitje, begon weer te pruttelen en te fluiten en wat met ringen te spelen.
Maar energieke jonkies alleen zetten? Ugh. No way. Niet bij mij in ieder geval. Ik geloof gewoon niet dat een mens een soortgenoot kan vervangen, hoeveel aandacht je het beestje ook geeft.
Ik heb nu 1 parkietje maar moet in september weer naar school waardoor ik een stuk minder tijd zal hebben. Zelf zat ik dus al te denken aan 2e parkiet omdat ik niet wil dat hij eenzaam word.
Vanavond kwam mijn vriend met dat hij ook wel een parkietje wilt dus morgen gaan wij voor een grotere kooi kijken en als mijn vriend dan een parkietje ziet die hij wilt hebben dan nemen wij die meteen mee :D
Als ze van nature in groepen leven, dan is mijn mening dat je dat thuis ook moet doen en al helemaal als je een normale fulltime baan hebt.
En dat geldt niet alleen voor parkieten.
Zoiets kun je niet alleen voor je zelf doen, ze leven niet voor niks in groepen!
Ik heb er 4, en ze hebben het leuk samen. Ze delen alles.
En als ik thuis kom dan moeten ze allemaal even hun verhaal kwijt, zo lief!
N.a.v. dit topic: http://forum.parkietenweb.nl/index.php?topic=18247.0 (http://forum.parkietenweb.nl/index.php?topic=18247.0)
en een verzoek van Sonja vervolg ik de daar ontstane discussie hier.
CiteerIk ken mensen die er ervaring mee hebben dat ze er een parkiet bijkochten waarna hun oorspronkelijke parkiet noch nauwelijks oog voor ze had. Ik heb mijn parkiet in de eerste plaats gekocht om wat gezelligheid voor mezelf en inderdaad in de hoop dat hij naar mij toetrekt. Ik vind het niet zo sympathiek van je om dat "een beetje egoïstisch" noemen. Lijkt me niet dat dit forum ervoor bedoeld is elkaars gedrag te veroordelen.
Het zou best kunnen dat die parkiet om meerdere redenen dan het nieuwe vriendje geen oog meer voor de mensen had. Misschien dat die mensen er niet genoeg aandacht meer aan besteedden om het parkietje tam te houden. Je kan niet zeker weten of het veranderde gedrag van het parkietje puur en alleen door de komst van een tweede parkietje is veroorzaakt.
Daarnaast geef ik je mijn mening. Dit is nou eenmaal hoe ik erover denk. Daar kan je het mee oneens zijn. Maar als ik mijn mening geef om een advies te beargumenteren, kan je erover nadenken of je het met mijn mening eens bent of juist niet. Of je kan je ergeren aan het feit dat mijn mening wat recht voor zijn raap is, maar daar schiet je niets mee op. Ook als je het niet met mijn mening eens bent, kan je er nog best wat aan hebben als het jou helpt tot het vormen van je eigen mening.
ik had al een paar jaar een parkietje, Pierewiet genaamd. op een gegeven moment had ik het idee dat ze een beetje wegkwijnde. ik heb er toen een parkietje bij gekocht. ze is nu weer helemaal vrolijk. ik vind dat je parkieten samen moet houden.
Het is op dit forum al eerder gezegd, maar het ligt heel erg aan hoeveel aandacht een parkietje krijgt of het verantwoord is om er maar een te houden.
Ik zou hierbij een voorbeeldje willen geven. Findus, de lichte parkiet achter op de foto, is bij mij aan komen vliegen. We hebben hem gehouden toen we de eigenaar niet konden vinden. Het is een heel lief beestje, en alleen was hij heel vrolijk, altijd te kwetteren en (als ik thuis was) zat hij te frunniken met mijn haar.
Nu hadden onze buren ook een parkietje, dat ook alleen zat. Zij kreeg echter weinig aandacht en zat altijd stil in de kooi. Op een gegeven moment hebben zij gevraagd of wij haar over wilden nemen. Toen zij bij Findus in de kooi kwam, was ze in het begin nog erg schuw en stil (ze was ook een jaar of 2 maar niet tam). Nu voert ze echter meestal het hoogste woord!
Het is zoals al vaak gezegd het hangt niet alleen van het diertje af maar ook van de tijd die je hebt.
Mijn Sweety is afgelopen vrijdag plotseling gestorven, nog geen 2 jaar. Hij was de enige hier in huis maar ik ben veel thuis en dan stond de kooi altijd open. Niet alleen de kooi en speelboom waren z'n speelplaatsen maar de hele woonkamer en vooral de aanrecht was ontzettend geliefd. Hele verhalen vertelde hij dan maar ook op de grond, met een balletje in z'n snaveltje, was een pretpark. Hij was echt mijn maatje zodra ik 's morgens maar iets liet horen praatte hij terug.
Hele zinnen kon hij zeggen bv. "Sweety kusje, lekker buiten spelen, gezellig toch" en nog veel meer. Heel vaak kwam hij op m'n hand zitten en dan moest er hevig gekroeld worden soms ging zelfs z'n pootje in z'n buikje en koppie in nek of hij zat heerlijk te poetsen.
Omdat hij het zo naar z'n zin had voelde ik mij niet schuldig of egoïstisch was zelfs bang dat wanneer ik een 2e diertje kocht het misschien niet klikte wat dus kan zoals ik lees.
Belangrijkste is toch dat we allemaal dat doen wat voor de diertjes het beste is en dat is liefde geven.
Ik kreeg ontzettend veel liefde terug
mijn voorkeur gaat naar 2 of meer.
ik had er eerst 1 ik had het gevoel als of hij eenzaam was toen hebben we een vriendje er bij gedaan.
alleen deden we hem meteen bij de andere in de kooi wat de meeste mensen afraden maar het ging perfect.
meteen kwam de parkiet die eerst alleen was naar de andere ze begonnen meteen te kroelen en te snavelen.
en daarom ben ik ervoor om er 2 te nemen want dan hebben ze ook elkaar.
toto :)
ps ik zie net dat ik dierenvriend geworden ben leuk! :D ;D
Ik ben het helemaal mee eens dat het groepsDieren zijn :)
toen wij onze Parkieten gingen halen voelde ik me zo Schuldig als ik er 1 nam, daarom heb ik er 2 genomen. ;D
Wij dachten ook toen we erover dachten dat we ze namen, 'Ja we nemen er 2 '. :)
Anders vonden we het een beetje zielig als hij alleen was. Bijv. als wij allemaal naar werk en School waren.
En natuurlijk ook als we op vakantie zijn.
Dus namen wij de beslissing dat we er 2 namen :)
Ze zijn zo lief Samen :-*
Het is ook heel schattig om te zien, Ze knuffelen de hele tijd. En Snavelen :-* :-X :-* :P ::)
Nu ben ik heel blij dat ik er 2 heb :)
Zelf heb ik nu een grasparkietje maar wil er graag eentje bij. Ik geef er genoeg aandacht maar ze zit toch als ik op school zit en mijn ouders zijn aan het werk alleen een paar uur. :( Maar als ik dan thuis kom gaat ze heel lief fluiten :-*
Het ligt er denk ik aan wat het karakter van je parkietje is, mijn ene parkietje houdt heel erg van andere vogeltjes en lekker vliegen en nestjes bouwen, maar ze houdt niet van spelen en met mensen weet ze niet zo'n raad, een echte 'vrije' parkiet. Die kan niet alleen vind ik.
Maar mijn andere parkietje wil altijd bij mij zitten en knuffelen en spelen en wil bij alles betrokken worden, als zo'n parkietje genoeg aandacht van zijn 'mensen-vriendje' krijgt, kan hij denk ik wel alleen.
Ook denk ik dat als een parkiet z'n maatje overleden is, hij niet de rest van z'n leven alleen kan blijven, maar na een tijdje een nieuw vriendje moet krijgen.
Ik kreeg trouwens laatst het advies van een 'parkieten-expert' (niet van dit forum btw) dat ik geen nieuw vriendje voor mijn parkiet moest zoeken, omdat als ze gewend waren alleen te zijn, ze geen nieuw vriendje willen. Nou weet ik dat mijn parkietje eenzaam is, en absoluut een vriendje wilt! Dus ik denk, vertrouw op je eigen gevoel, je kent je eigen vogel zelf het beste.
Het is al een tijdje geleden dat hier iets is gepost, maar ik wou er toch iets over zeggen.
Ik heb nu twee parkietjes, Kaipo en Rio.
Ik kon eigenlijk kiezen tussen beide, ik had Kaipo gekozen, Rio ging terug mee met zijn baasje.
Ik had ze samen zien spelen en het was heel leuk om te zien.
Ik had Kaipo dan een tijdje, en hij was heel rustig en speelde niet echt met de speelgoedjes in zijn kooi.
Ik dacht dat het gewoon zijn karaktertje zou zijn. Toch besloot ik om zijn broertje, die ik de naam Rio gaf, ook te gaan kopen.
En samen waren ze constant vrolijk aan het vliegen, aan het kwetteren, veel drukker in de kooi en ze spelen veel met hun speelgoedjes.
Er was een heel duidelijk verschil met Kaipo alleen en Kaipo en Rio samen.
Ookal kreeg Kaipo toen hij alleen was heel veel aandacht van mij.
Vorig jaar had ik een parkietje, Ché, dat door een nog steeds onduidelijke reden na 2 weken plots overleed, en hij was ook altijd nogal rustig. Toen had ik nog nooit twee parkietjes samen zien spelen, dus wist ik niet dat hij nogal rustig was, ik dacht dat het normaal was.
Natuurlijk zijn er rustigere en onrustigere vogeltjes.
Maar ik heb duidelijk een verschil gezien en ben echt heel erg blij dat ik heb gekozen om Rio er ook bij te nemen.
Ook als je er even geen tijd vor hebt houden ze zich met elkaar bezig.
Ik vind het dus toch beter om er twee te nemen!
Tam kan je ze in ieder geval zeker krijgen! Je leest soms dat het dan veel moeilijker is, maar mijn twee vogeltjes zijn met de hand opgevoed en waren na twee weken al erg aan mij gewend, en nu springen ze samen op mijn hand.
Ze hebben veel aandacht voor mij en houden elkaar bezig als ik er niet ben! Dat is perfect!
Hoi,
Op dit moment heb ik een parkietje, Tijger. Het is mijn eerste vogeltje en ik heb hem nu bijna 3 maanden. In eerste instantie heb ik bewust voor 1 vogeltje gekozen omdat het mijn eerste is en ik eerst wat ervaring op wou doen.
Nu ben ik al een tijdje op zoek naar een maatje voor Tijger omdat ik overdag werk (hij oogt niet eenzaam, maar ik wil het natuurlijk ook niet zover laten komen). Wat het bij Tijger lastig maakt is het feit dat hij een kruiper is, ik wil er dus een vogel bij die om wat voor reden dan ook niet kan vliegen, en dat is lastig te vinden (voor diegene die zich nu zorgen gaan maken: nee, ik ben niet van plan om er mee te gaan broeden of wat dan ook). Achteraf gezien heb ik deels wel spijt dat ik niet meteen twee vogeltjes genomen heb, maar goed, dat is weer een leer voor de volgende keer.
Mijn voorkeur heeft inderdaad minimaal 2 parkietjes samen (maar de karakters moeten dan wel bij elkaar passen).
Groetjes, Joyce.
Vervolg op eerder berichtje.
Het vriendje is er inmiddels, bleek een gouden greep. Het mannetje had 5 jaar alleen gezeten, maar eenmaal hier bloeide hij helemaal op. Hij en mijn popje
vinden elkaar erg leuk, kletsen en vliegen de hele dag samen. Ze ziet er veel gelukkiger uit.
Ik blijf er dus bij dat parkietjes in paren gehouden moeten worden. Tenzij jij als surrogaat partner je parkiet het grootste gedeelte van de dag
kan vermaken, en hij niet lang alleen is.
Ik heb dit topic met aandacht zitten lezen. Wij hadden ook 1 parkietje en vonden ook dat, gezien het feit dat het gezelschapsdiertjes zijn en wij er niet de hele dag aandacht aan konden geven, dat er eentje bij mocht komen. Didi hebben we uit het asiel gehaald. Vanaf het begin af aan is zij de baas. Ze kan echt vreselijk kattig doen en Koko tuimelt af en toe naar beneden door haar. Wij vinden dit moeilijk want Koko zal nooit iets terug doen. Hij is altijd lief!. Daarentegen kunnen ze ook lekker kroelen. Dus ja wat is wijsheid. Heb er hier op het forum geprobeerd informatie over te krijgen. Toen werd er gezegd dat het normaal is dat popjes zo kattig kunnen doen. Als ik het van te voren had geweten had ik het, denk ik niet gedaan. Maar dan had ik me ook weer rot gevoeld dat Koko alleen zou zitten. Dus ik weet het eigenlijk niet. Lekker verwarrend he.
Dit is ook het geval met Tommy en Delfie. Tommy doet ook geen vlieg kwaad. Toch ben ik wel blij dat Delfie er is. Tommy is er duidelijker gelukkiger op geworden. ;)
Toen ik Coco kreeg, heeft ze twee jaar alleen gezeten. Toen begon het bij mij te kriebelen om er nog 1 bij te nemen. Op zich had Coco het prima naar de zin en hoefde het niet eens, maar ik vond het wel leuk als ze een vriendin of vriendje zou krijgen. Heb toen Mika erbij gekocht. Nu is helaas afgelopen weekend Coco overleden en is Mika alleen. Of er nu 1 bij komt weet ik nog niet. ik laat het even zo, misschien later....
Ik heb ook een parkiet,
Hij is heel erg tam , en ik ben ook best vaak thuis.
Soms ben ik wel een paar uurtjes weg, maar als ik thuis ben dan vliegt tie ook de hele dag rond.
Hij is ook vaak vrolijk, en verveelt zich niet volgens mij.
Ik heb 1 parkiet.Dat gaat erg goed(komt dat ik altijd thuis ben)soms ga ik wel eens een paar
uurtjes naar mijn ouders maar hij mag er de hele dag uit.Dus ik denk alleen als je werkt dat het
verstandig is om er nog 1 bij te nemen.Nu ik thuis ben krijgt ie veel aandacht van mij.Hij is heel
erg tam geworden en praat ook af en toe.
In het begin had ik ook maar 1 parkietje. Ik heb er altijd wel aandacht aan hem geschonken,
maar toch begon ie na een poosje zijn eigen veertjes uit zijn staart te trekken.
Daarna heb ik er een popje bijgedaan en nu doet ie dat nooit meer. En ondertussen
heb ik nu 4 parkietjes. :)
Ik wil absoluut niet zeggen dat alle parkietjes in hun eigen veren gaan bijten als ze in hun
eentje zitten, maar het komt zeker voor.
Daarbij vind ik het ook leuker voor de parkiet zelf om er een kameraadje bij te hebben. :)
Ik wil toch even hier op dit topic voortborduren om mijn frustraties kwijt te raken.
Ik ben heel actief in de tamme ratten wereld en daarnaast heb ik altijd parkieten gehad, min een aantal jaar.
Nu heb ik weer een parkiet en ik word van alle kanten aangevallen dat ik een dierenbeul ben omdat ik er maar 1 heb.
Ik leg uit dat ik meestal thuis ben en dat parkieten, mits je ze genoeg aandacht geeft ook alleen kunnen, maar ik krijg het er niet in. Ben ik heel blij met mijn grasje en ik krijg alleen maar boze woorden en flauwe opmerkingen. Ik word er gewoon heel moe van.
Wat vinden jullie hier van?
Dat ligt helemaal aan de situatie.
Een tamme parkiet die helemaal op mensen gericht is en waarvan zijn baasje elke dag veel thuis is om hem aandacht te geven; geen probleem om hem alleen te houden.
Maar sommige parkieten zijn niet zo tam, of wel tam maar hebben toch de behoefte aan soortgenoten. Dan geef ik de voorkeur aan een vriendje.
Ook als het baasje hele dagen werkt of tot 15.00 uur naar school gaat geef ik de voorkeur aan 2 parkieten. Het ligt er ook aan waar het parkietje
gehouden wordt; in een huiskamer of in een kamer boven waar niet zoveel mensen komen.
We hebben hier ook een discussietopic over, zal ik onze berichten daarheen verplaatsen?
@ Asha
Vervelend dat mensen zo reageren. Ik kan mij heel goed voorstellen dat dat je frustreert.
Je laat merken dat je een overwogen kozen hebt gemaakt voor één parkiet en dat je het beste voor hebt met je parkietje.
Dat is alleen maar heel erg goed ;D.
Als iemand hier op het forum een vraag stelt over 1 of 2 parkieten, zal ik wel altijd antwoorden met twee.
Dit is een advies, maar zeker niet iets dat persee moet.
Ik denk alleen dat in de meeste gevallen twee beter is dan één. Ik zie hier namelijk een goed verschil.
(vijf grasparkietjes, één dwergpapegaaitje).
Ook ik ben voorstander van een soortgenoot als maatje, ook als het gaat om een supertam parkietje. Sommige vormen van gedrag zijn gewoon niet volledig te uiten zonder soortgenootje (sociaal gedrag zoals elkaar kroelen en voeren). Maar als iemand weloverwogen de beslissing maakt maar 1 parkietje te nemen, dan vind ik diegene echt nog geen dierenbeul. Als je goed zorgt voor je parkietje, hem veel aandacht en liefde geeft, maar geen soortgenootje, dan is dat in mijn ogen maar een klein minpuntje in een rij van pluspunten. Jouw parkietje zal zo te lezen echt niet ongelukkig zijn omdat hij geen soortgenootje heeft.
Daarnaast zijn er ook uitzonderingen, parkietjes die juist ongelukkig worden mét een soortgenootje. Iemand die een parkietje solitair houdt bestempelen tot dierenbeul vind ik dus onterecht. Als iemand dus een dergelijke opmerking maakt zonder naar jouw argumenten te luisteren, laat ze dan maar lekker kletsen.
Ik ben blij dat jullie mij wel snappen :)
Maar ik lig er wel wakker van 's nachts. Ik vraag me dan af of we echt genoeg tijd besteden aan Budgie of dat een soortgenootje erbij beter is.
Dit is de eerste keer dat ik 1 vogel heb. Ik heb een volière gehad en dat is natuurlijk ook erg leuk om te zien.
Aangezien er nog soortgenootjes bij zaten en ook nog van een nest later zit ik er toch aan te denken om er 1 bij te nemen. Maar daar wil ik nog wel even goed over nadenken.
Ik ben in ieder geval blij dat jullie me niet als dierenbeul bestempelen.
In de rattenwereld is dat ook erg overdreven. Daar gaat het hard tegen hard, maar het doet toch wat met je.
Ik ben nog alleen, maar mijn nieuwe pappie haalt er een broertje of zusje bij als ik tam ben.
Ik heb 1 parkiet, maar moet er wel bij zeggen dat hij nog meer aandacht van mij krijgt dan mijn vriend! Hihi hij is mijn allerbeste maatje en ik zal altijd zorgen dat hij tevreden is!
Ik snap dat de voorkeur uitgaat naar 2 parkieten, maar 1 vergt emotioneel al veel als hij ziek is! En dat is hij geweest, twee zal echt mijn hart niet aan kunnen! Al die zorgen!!
Ik heb er zelf ook eentje. Om mij heen zie ik ook verschillende mensen met 2 parkietjes die het erg goed hebben!
Als ik een logeetje krijg thuis heb ik het idee dat mijn parkietje altijd erg eisend is. Het andere parkietje mag ECHT NIET ergens komen waar zij ook komt! Ik denk dat in mijn geval het dus het beste is dat ik mijn parkietje alleen laat ;)
Overigens is hier bijna altijd iemand thuis. We zijn ook met ze 5e en heeft ze dus altijd genoeg aandacht!
ik heb zelf de ervaring met meerdere en grasparkieten alleen, ik begon met 1, een popje heel lief beest, ik was zelf nog jong en mijn tante vond het nodig om haar beet te pakken, beestje raakte in paniek en sinds die dag kreeg ik haar niet meer tam.. na 2 weken, was ik nog geen stap verder ze was nog steeds bang en wou vluchten zodra ze mijn hand zag, ze begon te plukken.. ik heb me moeder overgehaald en er een man bijgekocht + een grotere kooi, van samenvoegen had ik geen verstand en niet over ingelezen, heb ze zo samen gezet en dit ging vanaf dag 1 goed, ik had direct een koppeltje.. (wat ik me nu echt niet meer kan voorstellen) de pop heb ik nooit tam gekregen, maar het plukken was direct gestopt, de man heb ik wel tam gekregen die stapte op me hand en kon ik weer terug in de kooi doen, de pop volgde hem dan, dit ging 2 jaar goed, veel plezier aan gehad, en was voor het popje echt de beste beslissing geweest.
Toen liep ik stage in een tuincentrum, en we kregen een heel mooi regenboog parkietje binnen, geslacht onbekend, ik heb thuis weer wat lopen zuren en wat onderzoek gedaan, als het een man was mocht ik hem meenemen, uiteindelijk bleek het een man te zijn en heb ik hem meegenomen, nog steeds geen flauw idee met samenvoegen en ook hem er bijgezet, de mooi bleek al gauw te klein, dus ingeruild voor een nog grotere kooi, het ging heel lang goed, de mannen voerde elkaar en mijn popje was erg gesteld op de oudere man, van die nieuwe was ze niet zo onder de indruk en die lieten elkaar met rust, tot mijn nieuwste aanwinst ongeveer een halfjaar oud was, meerdere malen kwam ik thuis uit school en had ik een mank lopend vogeltje, of een beschadiging boven de brug, ik heb dit een paar weken afgewacht, misschien rangorde dacht ik, tot ik thuis kwam en mijn koppeltje allebei een beschadiging boven de neusdop hadden en me oudste man weer mank liep.. dit kon niet meer dus wat moest ik nou doen, de jongste was het tamste, en had ik de beste band mee, die andere 2 waren erg op elkaar gesteld en wou ik niet uit elkaar halen, het popje kon het beste een volière in, ruimte voor 2 kooien had ik niet, dus na veel denken heb ik het koppeltje naar een volière gebracht. Toen had ik nog maar 1 parkiet, een man van 1 jaar oud (ongeveer). Dit ging hartstikke goed, speelde veel had geen vreemd gedrag vloog elke dag lekker los. toen hij 3 jaar was begon hij te rijden op stokken en speeltjes, en soms ook op mijn handen met daarbij heel hard bijtgedrag.. toch maar een vrouwtje erbij zoeken dacht ik toen, dus ben opzoek gegaan een popje, ook haar er gewoon bijgezet ze was nog jong ongeveer 8 weken, het was altijd zo goed gegaan dus waarom nu niet? dit ging gelijk mis, mijn man was ontzettend bang voor haar en wou vluchten, het popje vond hem reuze leuk en bleef maar achter hem aangaan en aandacht vragen en zich op dingen, wat uiteindelijk ook weer uitliep op ruzie.. ik heb voor dat popje een goed thuis kunnen vinden waar ze samen kwam met een andere tamme man, en mijn man zat weer alleen.. toen heb ik zijn gedrag maar voor lief gehouden en gezegd dat hij gewoon niet samen wou zitten met andere vogels.. ook al wist ik ondertussen heel wat meer, groepsdieren, samenvoeging, gedrag enzovoorts..
Iemo (zo heet hij) Is ondertussen 4 jaar oud, en zijn gedrag was niet meer te harde! als hij hitsig was beet hij mij altijd ontzettend hard, en liet niet meer los, het was geen agressie, want hij chiepte er heel erg lief bij.. toch vond ik het niet zo schattig.. maar afstraffen deed ik ook niet, hij kon er toch ook niks aan doen, ondertussen woon ik niet meer thuis en heb ik wat meer ruimte, mijn vriend & ik wouden ook graag nog een andere soort vogel erbij, en ze dan wel samenvoegen uiteindelijk, we zijn toen uitgekomen op valkparkieten, na veel zoeken en info hebben we 2 broertjes/zusjes gekocht in een grote kooi waar makkelijk 4 vogels in kunnen mits de kooi altijd open staat (wat hij bij ons staat). na 3 weken zaten Iemo en de 2 valkparkieten samen, en iemo leefde helemaal op, hij zat wel altijd aan de andere kant van de kooi, maar hij deed ze na, kletste met ze, en voor het eerste in zijn hele leven vind hij het lekker om te badderen, hij zag dat het niet eng was, hij kwam ook bij de kooi vandaan, ging op de grond zitten en kwam meer de kamer in omdat de valken het ook deden.. na een paar weken zocht hij ook toenadering en wou ze zaadjes voeren, maar dat wouden de valkparkieten niet, en waarschuwde hem dan, dat nam hij voor lief en ging weer weg, nooit ruzie geweest. het was zo fijn om te zien dat hij helemaal opleefde dat ik toch opzoek ben gegaan naar een maatje voor hem een grasparkieten pop van zijn leeftijd ook tam.. deze kon ik niet vinden, wel een man van 3 jaar ook tam, moest ook weg vanwege vechten met zijn mede vogel.. ik en mijn vriend besloten de uitdaging aan te nemen en te proberen deze 2 vechtersbaasjes samen te voegen, de parkieten kooi er weer bijgehaald en na 2 weken zaten ook deze 2 samen!
De parkieten zitten nu een maand met zijn 4e samen, de grasjes voeren elkaar en kroelen elkaar van 2 kanten op, de valken doen dit na, proberen elkaar nu ook te kroelen en voeren, zijn pas 4 maanden en snappen het nog niet helemaal, maar ziet er wel erg leuk uit!
Alle 4 mijn vogels zijn tam, en Iemo is ook getraind, kan pootjes geven, draaien en naar me toe springen, nu ze samenzitten met zijn 4e doen ze nog steeds hartstikke goed mee! ik heb heel veel plezier van ze en ze hebben elk hun eigen karakter.
Vogels zijn groepsdieren en horen samen, maar ook vogels hebben ene karakter en vinden niet alles en iedereen aardig/leuk, wij mogen ook niet iedereen, en zijn wel eens boos.. toch zijn ook wij mensen, groepsdieren, we zijn liever samen als alleen..
Na veel zoeken en proberen heb ik nu een hartstikke leuke kolonie met vogels in me huiskamer staan! en ik ben ontzettend blij te zien hoe ontzettend goed mijn lieve Iemo is opgeleefd, ik zal dan ook nooit iemand aanraden er maar 1 te nemen, altijd 2. Uiteindelijk zul je merken dat ze per 2 of meer gelukkiger zijn en net zo tam blijven, helaas moet je daar soms een lange weg en wat koppigheid voor doorstaan.. ;)
[verwijderd door de beheerder]
Ik denk dat je als mens, hoeveel je ook thuis bent en hoeveel aandacht je een vogeltje ook geeft, nooit de plaats van een vogeltjesmaatje kunt innemen. Dat kan gewoon niet, we zijn tenslotte niet bevederd en hebben geen snaveltje.
Als ik zag hoeveel Plum en Kiwi aan elkaar hadden dan kan ik me een vogeltje alleen eigenlijk niet voorstellen.
(http://i3.photobucket.com/albums/y59/Wammes/405045_228031347271345_100001934445496_518606_427637255_n.jpg)
Ooooooooo, wat lief :D
Ik kan alleen maar dromen van zo'n foto van mijn twee boefjes.
Ze hebben echt wel wat aan elkaar, spelen samen en zo. Maar héél soms vraag ik me af of ik er wel goed aan gedaan heb om Croky een vriendinnetje te geven. Zazou heeft momenten dat ze hem voortdurend achterna zit en de arme jongen probeert dan weg te komen, of komt naar mij als hij het echt zat is.
Anderzijds zou hij maar alleen zitten de tijden dat ik op school ben, dus wat gezelschap kan dan geen kwaad.
Ach, het is niet dat ze elkaar in de haren (pluimen ;) ) vliegen hoor, maar ik had toch liever gehad dat we onmiddellijk twee parkietjes in huis gehaald hadden. Dan konden ze samen opgroeien en elkaar meer gewend zijn.
Ik vind dat één parkiet misschien wel kan, maar dat het veel beter is het als je er minstens 2 hebt!
Ik vind het ook leuker om naar 2 te kijken.
Sinds dat ik mijn Jip erbij heb, is Gijs een heel ander dier geworden heel vrolijk en die doet met alles mee wat die kleine nu doet, dus ik zou ook voor 2 of meer gaan.