antibiotica

Gestart door Mikki, september 21, 2006, 18:31:23

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Mikki

wij hebben een vraag, we snappen er niets meer van.

we zijn met onze parkiet naar de dierenarts geweest en hij heeft antibiotica gekregen, baytril
(hij maakte een klikkend geluid net alsof ie het benauwd had)
Maar nu klopt volgens ons de dosering niet.

op internet staat dat bij een 2,5%, de parkiet 4ml/kg moet binnen krijgen per dag.
onze vogel is 50g dus dit houdt in dat hij 0,2ml/dag binnen moet krijgen.
maar volgens onze dierenarts is de dosering; 0,2ml in zijn drinkwater, maar dit weet ie niet zeker het is ongeveer!!!
maar dan kijgt hij natuurlijk nooit genoeg binnen met 0,2ml in zijn drinkwater, want ze drinken daar veel te weinig voor dus het bakje gaat absoluut niet leeg.

we hebben diverse dingen geprobeerd, op appel, op brood, in eikrachtvoer en drinkwater. niets van dit alles moeten ze dan hebben, zodra ze de antibiotica ruiken moeten ze er niets van weten.
ze lijden liever honger/dorst.
inspuiten hebben we geprobeerd, maar daar raakt ie heel erg gestressd van, je voelt zijn hartje bonken.
dit willen wij dus niet meer proberen.

onze dierenarts is geen gespecialiseerde vogelarts helaas, die wonen niet in onze buurt, alkmaar.
ook zei de dierenarts dat de parkiet beter iets van de antibiotica kan binnen krijgen dan niets.
maar volgens mij is dat ook niet goed, en dit stond ook op internet dat het dan averechts kan gaan werken, dat de slechte bacterien het nog steeds overleven.

WIE weet wat we nu moeten doen?
WELKE dosering moeten we geven?
en HOE krijgen ze het binnen?

vriendelijke groeten,
manon


Danielle

De dodis verschild per parkiet, dus wat de dierenarts heeft voorgeschreven. Maar als de dierenarts het ook niet zeker weet, is het wel lastig.
Ik moet mijn parkietje nu ook baytril geven van 2,5 %. Ik moet haar een druppel per dag geven (zit een pipetje in).
Het is het inderdaad het beste dat je het rechtstreeks geeft, dan weet je zeker dat ze het meeste binnenkrijgen.
Maar als dat echt niet gaat weet ik niet wat je moet doen. Mischien dat iemand anders daar antwoord op kan geven.

Succes ermee

Mikki

en accepteerd het parkietje dat je het in z'n snavel druppelt?
bij ons houdt hij zijn snavel stijf op elkaar en begint wild te bewegen.
en als we het er al in krijgen dan schud hij z'n kop alle kanten op en je voelt en ziet de spetters uit z'n snavel verdwijnen.

budgie

Ik kan uit eigen ervaring zeggen: volhouden. Ik geef mijn vogel al meer dan twee maanden medicijnen m.b.v. een spuitje en je had hem in het begin eens moeten zien en horen tekeer gaan! Het gaat nu 'vanzelf'. Het enige probleem is, dat je parkiet misselijk kan worden van het antibioticum. In dat geval kan de dierenarts een alternatief middel voorschrijven. Het medicijnen ingeven gaat het beste als je iemand hebt die het parkietje met één hand vasthoudt (de hand met daarin de vogel op de tafel laten rusten). Jij hebt dan één hand vrij om het snaveltje voorzichtig open te maken en de andere hand om het spuitje vast te houden. Na het ingeven de parkiet nog even vasthouden zodat hij niet met zijn kopje kan gaan schudden.

Mikki

hebben jullie ervaring met kropnaalden, ik durf het eigenlijk niet aan (bang dat ik het in zijn longen spuit en hem laat verdrinken). maar ik lees net op inet dat dat bolletje te groot is voor de luchtpijp, dus dat het alleen in de krop kan komen.
dit lijkt me ideaal, dan proeven ze het ook niet  en krijgt hij toch de dosering binnen.

iemand ervaring?

Mikki

we hebben zojuist weer geprobeerd om het in zijn snavel te spuiten, het was een worsteling. Ik heb het in zijn snavel gekregen en heb nog een halve minuut vastgehouden zodat hij zou inslikken, daarna liet ik hem los en begon hij met z'n kop te schudden, de spetters vlogen uit zijn snavel. 

wat doe ik verkeerd?

Caradow

een kropnaald moet je als leek NOOIT aan beginnen, de kans dat je dan de fout in gaat is heel erg groot. Ik heb zelf geen ervaring met een spuitje dus kan je hier helaas niet bij helpen

Scotty - Keecko

Ik weet het niet zeker, maar ik had gehoord dat je zijn buikje beetje moet masseren.
Dat schijnt te helpen.
Nog een tip.
Geef (na het spuitje in zijn bekje en als je hem nog steeds beet hebt) een klein stukje trosgierst. Dan vergeet hij de antibiotica en geniet van de trosgierst.

Hoop dat het helpt, je geeft hem dan een beloning.

Groetjes Ilse

P.S. Kropnaalden ben ik ook absoluut geen voorstander van (dus niet doen) en ik heb ook geen ervaring met spuitjes, maar misschien helpen deze tips.

budgie

#8
Kropnaalden mogen nooit door een leek worden gebruikt. Levensgevaarlijk. Het toedienen van medicijnen m.b.v. een spuitje is door iedereen te leren. Het is een kwestie van oefenen. Kun je het niet een keer doen onder toezicht van je dierenarts? Dat geeft je zelfvertrouwen.


Citaat van: Scotty&Keecko op september 21, 2006, 21:57:20
Geef (na het spuitje in zijn bekje en als je hem nog steeds beet hebt) een klein stukje trosgierst. Dan vergeet hij de antibiotica en geniet van de trosgierst.

Mijn parkiet krijgt na de 'behandeling' altijd een stukje trosgierst. Dit mag hij dan van de tafel eten als hij weer 'los' is. Hij weet het precies.

Berichtjes samengevoegd ;)
gr Safrena

Mikki

onze dierenarts heeft het ook al gedaan met een spuitje (geen kropnaald) en hij spoot het in zijn longen. >:(
Daarna was gewoon te zielig om aan te zien, hij rende door de hele kooi wist niet waar hij het zoeken moest en probeerde te kokhalzen enzo begon heel raar te kuchen pas na een half uur was ie weer rustig.

daarna kreeg ik als advies om de medicatie vooral niet in zijn snavel te druppelen, maar een klein beetje in het drinkwater. beter te weinig antibiotica dan geen antibiotica werd ons verteld

Mars

Het ging bij ons ook heel moeizaam, maar het is toch succesvol gelukt.
Wij hebben het met zijn tweeen toegedient. Jim hield zijn snaveltje keurig op elkaar en dus kreeg je het er alleen niet in. Wel beet hij als het spuitje niet in de buurt is, dus lieten we hem happen naar de vinger van de persoon die hem beet had. Deze klemde dan uiteindelijk zijn vinger een beetje tussen zijn snaveltje en dan kon de andere persoon het van opzij toedienen.
Het is inderdaad niet erg leuk om je parkietje het zo te moeten toe dienen, maar het helpt uiteindelijk wel. En daar gaat het om!
Ook ons parkietje schudde daarna wild zijn kopje, maar hij heeft in ieder geval genoeg binnen gekregen. Zeker in vergelijking met het toedienen in het water (waar ook wij voor mochten kiezen).

Als je niet zeker weet of je dierenarts je het juiste toedieningsadvies heeft gegeven kun je misschien even bellen met een vogelarts (zie lijst op de site). Misschien dat deze je een tip geven, ook al is het telefonisch.

Hoop dat het je toch lukt. Groeten Marcia
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Danielle

In dat opzicht is mijn parkietje voorbeeldig. Ze hapt namelijk na het pipetje, zodat haar snavel eromheen zit en ik meteen een druppel kan toedienen. Hierna proest ze nog wel wat, maar het meest krijgt ze wel binnen. Ik doe het inderdaad ook met twee personen, zodat een haar kan vastpakken en de ander het kan toedienen.
Bij mijn parkietje gaat trouwens ook d'r hart snel tekeer. En ook bij mij helpt het om trosgierst hierna te geven. Ik heb het echter pas twee dagen gedaan, dus veel ervaring heb ik er nog niet mee. Sammie heeft trouwens achteraf wel vieze veertjes op d'r buik en rond haar snavel. Dit omdat ze er altijd nog wat uitproest.
Maar ik neem aan dat dat niet zo erg is ?!