Lily heeft parasietjes (denk ik).. :(

[budgie]

Voor zover ik het van de dierenarts heb begrepen, gaat de 'verwerking' van een medicijn in een parkietenlichaam anders dan in dat van mensen. Zo moet bijv. het antimycoticum dat Sjakie krijgt als het door mensen wordt gebruikt, tijdens de maaltijd worden ingenomen. Dit kan ik bij Sjakie niet bewerkstelligen en de dierenarts heeft evenmin gezegd dat dit moest. Ik las het op de bijsluiter. De informatie m.b.t de wisselwerking van bepaalde stoffen, zoals Parkieten Freak die geeft, is juist. Als ik de vogelarts in september weer spreek, zal ik iets meer over deze kwestie vragen.

[Parkieten-Freak]

Dat is ook zo Budgy, het is niet helemaal te vergelijken. Een dier zit nu eenmaal anders in elkaar dan een mens.
Een mens slikt zonder problemen paracetamol, maar geef het nooit aan een hond. Een hond kan het namelijk niet afbreken.
Echter, bepaalde principes zijn zowel bij mens als dier van toepassing.

Een medicijn toedienen tijdens de maaltijd bij een vogel is zo goed als onmogelijk. Als je het middel dan op een lege maag inneemt kan dat -ook negatieve- consequenties hebben voor de werkzaamheid van het middel.

Tja, bij mensen moeten sommige anti-schimmel middelen zoals itraconazol in capsulevorm tijdens de maaltijd ingenomen worden. Itraconazol drank daarintegen niet, die moet je weer op lege maag innemen........
Bij vogels ligt alles wat anders. Ik weet niet hoe het bij vogels werkt. Ik heb geen idee of een vogel uberhaupt maagzuur produceert.
Dit zijn zaken die je echt aan de dierenarts moet vragen. Daarom is het ook zo ontzettend belangrijk om naar een in vogels gespecialiseerde dierenarts te gaan, deze is van al die zaken op de hoogte en weet wat wel en niet kan.

[Robintje]

Voor vogels vind ik dit een keurige oplossing, die druppels in de nek.
Het is vrij gemakkelijk toe te dienen, en de hoeveelheid van het geneesmiddel dat de parkiet in het lichaam krijgt, ligt lager omdat het niet omgezet hoeft te worden in de lever.
Het is dus eigenlijk op alle fronten minder belastend voor de parkiet, ook lichamelijk!

Ja, dat is wel waar. Wij zagen er ook echt tegenop om medicijntjes oraal toe te dienen toen de dierenarts daarover begon. Want vastgepakt worden vinden parkietje toch niet zo heel leuk. Gelukkig zijn ze, als ze tam zijn, wel behoorlijk vergevingsgezind, maar toch, erg goed voor het wederzijds vertrouwen is het niet.

Na de toediening van de druppels zijn Robin en Lily wel een paar uurtjes 'punker' geweest. De veertjes werden natuurlijk ook een beetje nat van het spul (denk dat ook daarom een hogere dosis zit in dit spul via de huid, er gaat ook wat verloren op 't oppervlak van de veertjes en niet alles komt op de huid).
't Is wel echt een prima plek om 't spul aan te brengen in de nek, ze kunnen in de buurt komen met hun pootje om te krabbelen (dat was ook de eerste reactie van de beestjes), maar met hun bekkie kunnen ze er in ieder geval niet bij, zodat 't echt via de huid gaat. 't is echt een mooie toedieningsmethode.

Dat kun je zo niet zo stellen. De hoogte van een dosering kan mede afhankelijk zijn van de indicatie, de onderliggende ziekte dus.
Voorbeeldje: een mens kan 30 mg aspirine slikken als bloedverdunnend geneesmiddel, maar van hetzelfde middel moet je 500mg nemen om je hoofdpijn te bestrijden.

Dat zijn twee verschillende symptomen om te bestrijden, en niet twee verschillende manieren van medicijnen toedienen. 't hoeft echter inderdaad niet zo te zijn dat 't oraal sneller opgenomen wordt dan via de huid, dat zal per dier wel verschillen.

Om nog even op Robin en Lily terug te komen:
Margriet had vrijdag geleden (dezelfde dag dat ik met mijn 'parasietjes'-idee kwam) Lily ook wat moeite zien hebben met haar ontlastig en had een slijmerig poepje gezien bij haar. Dat is nu al helemaal weg, ik heb 't gisteren goed in de gaten gehouden en het gaat prima.
Ze zijn ook beiden nog heel vrolijk, vliegen lekker rond, eten hun buikje ook lekker rond en drinken ook.
En Lily durft nu ook bij het etensbakje! Yay! Ze at eerst alleen nog maar zaadjes van de grond, want dat bakje was maar eng: ze stak haar hoofd er telkens heel even in, maar trok zich dan onmiddelijk weer terug (misschien het gevoel dat het klem zou kunnen gaan zitten of haar te kunnen pakken of zo?). Maar gistermiddag zat ze weer te 'experimenteren' en plotseling ging ze toch helemaal ervoor zitten begon ze te eten.
Het voer van de bodem hebben we dus verwijderd om te zien of ze nu het bakje blijft gebruiken (we blijven haar goed in de gaten houden).

Robin is nog steeds een beetje van de houding 'afstand houden' bij Lily, want volgens mij vindt ie 't nog steeds maar een gek beest. Maar ze mag wel al vaker dichterbij komen. Nadat de medicijntjes waren toegediend op zaterdag heeft Robin Lily ook wat zaadjes gegeven (of andersom, Margriet had dat detail even gemist), en iedere avond als ze zitten te suffen klimt Robin op z'n schommeltje en mag Lily er vlak voor op 't stokje gaat zitten (ze zitten dan met hun koppies ongeveer twee centimer van elkaar).
Het grappige is wel als ze wakker worden dat Robin dan ineens lijkt te schrikken van z'n eigen lef en dan toch weer eventjes de afstand tot Lily maakt (onmiddelijk van het schommeltje af en op 't stokje aan de andere kant van de kooi).

[Ingrid]

Hoi Robin,

Onderstaand stukje van PF heb je denk ik niet goed gelezen:

Dat kun je zo niet zo stellen. De hoogte van een dosering kan mede afhankelijk zijn van de indicatie, de onderliggende ziekte dus.
Voorbeeldje: een mens kan 30 mg aspirine slikken als bloedverdunnend geneesmiddel, maar van hetzelfde middel moet je 500mg nemen om je hoofdpijn te bestrijden.
Je kunt ook niet stellen dat een geneesmiddel per definitie sneller door het bloed dan door de huid opgenomen wordt. De opname hangt af van factoren die ik zojuist beschreven heb.

Dat zijn twee verschillende symptomen om te bestrijden, en niet twee verschillende manieren van medicijnen toedienen.

Zoals hierboven staat heeft PF het niet over twee verschillende manieren van toedienen. Maar over de hoogte van dosering die mede afhankelijk is van de indicatie.

Groetjes, Ingrid

[Robintje]

Ja je hebt gelijk en dat is natuurlijk ook van belang.
Dosis, toediening, de werkzame stoffen, allemaal van belang. Ik ben wel erg benieuw of de vogelarts die Budgy heeft gesproken een verder uitleg kan geven van hoe medicijnen in het maag-darm-kanaal kunnen blijven. Afvalstoffen worden uitgescheiden en komen inderdaad vaak niet ver, maar de werkzame stoffen moeten toch door 't bloed worden opgenomen om getransporteerd te worden naar de gebieden waar ze werkzaam op zijn. Ik pretendeer geen medicus te zijn, maar daarom ben ik dus ook zo benieuwd.

Nieuwe update over onze twee doerakjes: ze hebben vanochtend lekker veel gespeeld en Lily is actief op onderzoek geweest in de woonkamer en keuken (onder toeziend oog van mijn vriendin), hoewel ze naar de keuken gebracht moest worden: ze hoorde Robin tjiepen in de keuken die daar bezig was met iets glimmends ('t zal 's niet waar zijn). Maar ze begreep blijkbaar niet zo goed hoe ze er moest komen. Ze begon lekker hard terug te tjielpen, maar vloog er niet heen.
Dus heeft m'n vriendin 'r op de vinger meegenomen en is ze dus daar lekker rond gaan scharrelen. Zo lief! 

De momenten van liefde beginnen ook steeds meer te komen. Robin laat Lily steeds dichterbij. Ik vind 't jammer dat ik op m'n werk zit en dit soort dingen via de telefoon moet horen, maar ach, ik kon Robin volledig tam maken en zien opgroeien (toen was ik toevallig werkloos) en nu doet mijn vriendin 't bij Lily (nu is zij eventjes 'between jobs').

[budgie]

de vogelarts die Budgy heeft gesproken een verder uitleg kan geven van hoe medicijnen in het maag-darm-kanaal kunnen blijven. Afvalstoffen worden uitgescheiden en komen inderdaad vaak niet ver, maar de werkzame stoffen moeten toch door 't bloed worden opgenomen om getransporteerd te worden naar de gebieden waar ze werkzaam op zijn. Ik pretendeer geen medicus te zijn, maar daarom ben ik dus ook zo benieuwd.

Er werd mij gezegd dat het 'in het maag darmkanaal blijven' in ieder geval geldt voor het medicijn dat Sjakie nu krijgt. Daarom zou een parkiet geen last hebben van bijwerkingen, zei men mij. Ik ga het er zeker nog eens met de specialist over hebben. Het lijkt mij ook merkwaardig dat je bijv. een longaandoening kunt behandelen met een medicijn dat slechts in het spijsverteringskanaal blijft zitten.

[Parkieten-Freak]

Het bovenstaande kan inderdaad niet Budgy.
Welk medicijn krijgt Sjakie trouwens?

[Parkieten-Freak]

.................................
Dat zijn twee verschillende symptomen om te bestrijden, en niet twee verschillende manieren van medicijnen toedienen.

Ingrid heeft mijn stukje goed gelezen zie ik.

't hoeft echter inderdaad niet zo te zijn dat 't oraal sneller opgenomen wordt dan via de huid, dat zal per dier wel verschillen.

Dikheid van de huid kan een rol spelen, maar ook de aanwezigheid van vet op de huid (bijvoorbeeld bodylotion) kan van invloed zijn op de opname van een geneesmiddel door de huid.
Ook toevoegingen in de toedieningsvorm zelf bepalen hoe snel een stof opgenomen wordt door de huid.
Kortom zo simpel is het allemaal niet.

[budgie]

Het bovenstaande kan inderdaad niet Budgy.
Welk medicijn krijgt Sjakie trouwens?

Sjakie krijgt Fungizone. Werkzame stof: Amfotericine B
Hij gebruikt het al vanaf ca. 7 juli j.l.
Vandaag heb ik na enkele dagen 'rust' weer één zaadje in één van zijn poepjes gevonden. Ik loop hem letterlijk de hele dag achter zijn kont!

[Parkieten-Freak]

Fungizone is echt een middel tegen schimmelinfecties. Niet tegen bacteriele infecties.
Bij mensen wordt het gebruikt bij schimmelinfecties in de mond en in het maag darm-kanaal. Het wordt niet gebruikt bij longontsteking!
Het wordt inderdaad slecht opgenomen in het lichaam, het heeft een lokale werking, dat wil zeggen een rechtstreekse werking op het slijmvlies van de mond maag en/of darm. Het werkt trouwens erg lang! (Vandaar dat je waarschijnlijk steeds een tijdje moet stoppen).
De dierenarts heeft dus gelijk.

[Robintje]

Wauw, das wel bijzonder in ieder geval. Een werkzaam stofje dat niet door het lichaam wordt opgenomen. Eigenlijk moet het dan dus zo ongeveer een stofje zijn dat door het lichaam wordt gezien als een afvalstofje of zo.
Wel gaaf he, hoe beestjes/mensjes biologisch in elkaar zitten. Echt tof.

[Parkieten-Freak]

Een geneesmiddel kan gewoon lokaal (= ter plaatse) werken.
Voorbeelden zijn bij mensen een middel dat je in je haar smeert tegen hoofdluis, of een creme die je op een jeukende muggenbult smeert.
Zo kan het in de mond/maag/darm ook. Het middel werkt "plaatselijk". Niet na opname via de bloedbaan , maar gewoon ter plaatse (op het slijmvlies bijvoorbeeld).

[budgie]

Fungizone is echt een middel tegen schimmelinfecties. Niet tegen bacteriele infecties.

Men vermoedt dat Sjakie is besmet met Macrorhabdus ornithogaster. Vroeger beschouwde men dit als een bacterie.
Maar dit micro organisme is veel groter dan een bacterie. Hij wordt daarom ook wel mega bacterie genoemd. Omdat hij ongevoelig is voor een antibioticum, wordt hij bestreden met een antimycoticum. Een middel tegen schimmelinfecties dus. Sjakie's medicijn is van oorsprong een middel dat gebruikt wordt in de humane geneeskunde.
Daarom zit er een 'lekker' smaakje aan.
De arts heeft trouwens gezegd dat de M.o. zeer hardnekkig is en dat de medicijnen misschien wel gedurende drie maanden moeten worden ingenomen. En dat twee keer per dag.

[Robintje]

Arme Sjakie.
Moet je 'm nu ook iedere keer vastpakken, of neemt ie 't zonder problemen omdat er een 'lekker smaakje' aan zit?

Parkietjes zijn zo aandoenlijk en ik vond 't ook altijd echt vreselijk om Robin te moeten pakken. Hij begint dan altijd zo op een huilerige manier te krijsen, echt zielig.

[budgie]

Ik moet hem elke keer weer dwingen om het spul te slikken. Sjakie laat zich erg gemakkelijk pakken. Hij schikt zich in het overmijdelijke en zal ook NOOIT bijten. Het 'enige' dat hij doet, is ontzettend zielig huilen. ECHT HUILEN ! En dat terwijl hij anders altijd zit te juichen en te jubelen. Direct na de 'medicatie' laat ik hem vrij en springt hij meteen weer op mijn hand. Zo ontroerend! Je hart breekt ervan. Hij krijgt tot slot steeds 1 cm trosgierst. Tja, als het niet om macrorhabdus gaat, is deze twee maal daagse kwelling nog nutteloos ook ... PDS is niet uit te sluiten maar om dit op te sporen, is een kropbiopt noodzakelijk. En dat is een nogal invasieve ingreep.