Z'n vleugels zijn geknipt

Gestart door Sara, juli 21, 2006, 22:35:10

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Sara

Hallo allemaal,

Gisteren toen ik thuiskwam nadat ik bij mijn vriendin was geweest verschrok ik mij 'n bult!! :'(
Het kleintje uit het nestje van Noah en Paco woont al een weekje of 2 binnen en was al vannaf de eerste dag supertam,hij kwam naar me toe vliegen en hij vloog constant op iedereen zijn hoofd.

Maar toen ik gisteren thuiskwam was het erg stil,normaal word ik hevig verwelkomt en wil het kleintje direct uit zijn kooi als ie me hoort of ziet maar nu zat ie stil op z'n stokje!Ik ging naar hem toe en ik verschrok me vreselijk!Al zijn mooie,lange vleugelpennen afgeknipt! >:(Ik was razend en ging vragen aan m'n mama wat er aan de hand was...En ja zij heeft dus de vleugelveren afgeknipt! :'(
Ze vindt dat ie het huis te veel vuil maakt omdat we 'n nogal grote woonkamer hebben en de gordijnen erg hoog hangen waardoor ik er niet goed bijkan.Ik stofzuig elke dag rond de kooi maar dat is blijkbaar niet voldoende want hij laat erg veel poepjes achter op meubels,beeldjes,gordijn enz..Ik ben zo boos en ik vind het geen goede reden...Hij is wel redelijk wild de laatste dagen maar dat is omdat we 'n week op vakantie geweest zijn,en hij spijtig genoeg niet los mocht vliegen bij de mensen waar ie logeerde.Ik ben echt razend en zit al sinds gisteren te mokken,ik zou zo graag willen dat ie in de rui was,maar die is pas over 2 maanden :(

En voor alle mensen die denken dat je parkiet door kortwieken sneller tam wordt,hij was supertam voordat m'n moeder z'n vleugels kniptte,maar nu is ie dat helemaal NIET meer!Hij heeft bang van mij,bijt mij,loopt van mij weg en doet heel agressief en schrikachtig,kortom hij moet niets meer van mensen hebben,ik begrijp dat wel maar als hij 'n trauma heeft kan ik hem misschien nooit meer tam krijgen :(..Ik hoop dat dit nog ooit goed komt..Ik ben nog nooit zo verdrietig geweest :( Ik had net zo'n tam lieverdje en nu dit..Ach mensen ik weet echt niet wat ik moet doen! :(

Groetjes,
Baasje van 'n hele bende
Vele groetjes van een ex-grasparkietenbaasje (met heimwee) ;-)
Ook een pootje van Zoë en Fenna, mijn keeshondjes

manuelatje

Ah,ik ken je gevoel.
Ik heb breezer nu een week.
Afgelopen zaterdag heb ik m van mijn vriend gekregen en toen ik m had uitgezocht en effe naar de wc was,had mijn vriend tegen de kweker gezegt dat ie geknipt moest worden.
Ik was vals! >:(
Echt een dieren beul!

Ik ben echt hartstikke blij met breezer hoor,maar soms vraag ik me wel is af,hoe zou die zijn als ze m niet geknipt hadden.
Het vliegen gaat opzich wel weer,maar soms vraag ik me af:zouden zijn vleugels ooit weer worden zoals het hoort?

Ik leef met je mee en snap goed dat je boos bent.
Geef m maar veel liefde en aandacht,hopelijk komt alles weer goed tussen jou en je maatje

groetjes manuela en breezer

Sonja

Hoi baasje van Arno,

Ik kan me heel goed voorstellen hoe boos en verdrietig je hierom bent.

Het is te hopen dat je moeder de vleugels niet op een verkeerde manier geknipt heeft. :(
Arm parkietje..... :(
Als het goed is (en laten we daar maar even vanuit gaan) kan je parkietje na de jeugdrui (dus over ca. 3 a 4 mnd.) weer vliegen. Dan heeft hij zijn volwassen verenpakje gekregen.
Het is heel verdrietig dat dit is gebeurd, en het is logisch dat zowel jij als je parkietje hierdoor flink van slag zijn.
Geef hem maar extra veel aandacht, en als je op een geruststellende toon tegen hem praat, zal hij weer leren je te vertrouwen. Zijn vertrouwen in mensenhanden heeft nu een deuk opgelopen, door wat hij nu heeft meegemaakt.
Met veel liefde en geduld komt dit wel weer goed.

Veel sterkte voor jou en je parkietenvriendje,
Sonja.

Sara

Dankje voor de lieve reacties. :)
Het kleintje heeft geen bank van mijn gezicht,en gaat op m'n schouder zitten en voert dan mijn schouder.Vroeger voerde hij m'n handen en mocht ik hem aaien en kon ik hem kroelen,maar nu laat hij dat helemaal niet meer toe.Dat begrijp ik wel,ik zou in zijn plaats ook schrik hebben van handen en vingers nu..Ik hoop dat het snel goed komt en inderdaad dat ie terug kan vliegen na de jeugdrui.Ik denk dat ik de 4 maanden ga zitten aftellen en blijven hopen dat ie daarna terug kan vliegen :(
Alvast bedankt voor jullie reacties.

Groetjes,
Sara
Vele groetjes van een ex-grasparkietenbaasje (met heimwee) ;-)
Ook een pootje van Zoë en Fenna, mijn keeshondjes

kaboutertjes

Kan me voorstellen dat het kleintje erg geschrokken is. Maar met veel liefde zal het vast wel weer goed komen.
Hou em na de rui goed in de gaten want dan is het probleem voor je moeder natuurlijk weer terug en hetzelfde.
Pas maar goed op dat het dan niet weer gebeurd.

Veel sterkte met het opnieuw niet meer bang maken voor je handen.

Groetjes Sylvia, Nanoe en Dippie

smartie

Wat naar dat je moeder dat zomaar even gedaan heeft zonder jou instemming. Gelukkig groeit het op den duur weer aan en als jij maar veel geduld blijft hebben komt het helemaal goed. Lucky heb ik nog niet zo lang en het verhaal gaat dat ie weggevlogen was (jaja, met gekortwiekde vleugels zeker). Maar heeft totaal geen trauma aan handen overgehouden. Hij is veel en veel aanhankelijker dan Pino. Die ik notabene met de hand gevoerd heb. Tamheid heeft dus ook te maken met het karaktertje van het dier. Mijne zijn allebei nogal nieuwsgierig aangelegd. Pino met veel felheid erin en Lucky heel zachtaardig maar wil wel alles weten... Dus gewoon blijven oefenen en veel liefde en geduld hebben. Dan komt het wel goed!

Bespreek wel met je moeder dat ze dat niet meer moet doen. Want dan kun je wellicht weer van voren af aan beginnen....

Sara

Ja,ik zal moeten opletten,maar toen hij kon vliegen deed hij vaak erg wilt,het leeg wel 'n vleermuis die van gordijn naar gordijn vloog en tegelijkertijd liet ie dan overal poepjes achter,dat was dus het probleem..Is dat omdat ie zo jong is dat ie zo wild doet,want hij is vaak erg onrustig hoe tam ie ook is.Ik begin zijn vertrouwen terug te winnen en mag hem al kroelen,en hij kruipt onder mijn hand dus dat gaat wel goed,nu nog hopen dat ie snel z'n mooie vleugels terug heeft.

Groetjes,
Sara
Vele groetjes van een ex-grasparkietenbaasje (met heimwee) ;-)
Ook een pootje van Zoë en Fenna, mijn keeshondjes

Anita1983

Hallo baasje van Arno,

Wat vreselijk dat je moeder dit gedaan heeft!!!  :o En vooral om zo'n ontzettende slappe reden  ???
Het is begrijpelijk dat je parkietje nu weer opnieuw mensen moet leren vertrouwen, hij is een stuk van zijn vrijheid kwijt. Parkieten zijn enthousiaste beestjes en vinden het heerlijk om lekker rond te kunnen vliegen. Jouw parkietje vond dit ook fijn hoor ik uit jouw verhalen. Dit kan hij nu niet  :(
Jonge parkieten zijn erg enthousiast, maar ook wanneer ze ouder zijn hebben ze van deze buien. Even lekker uit hun dak gaan!
Een parkietje heb je niet om de hele dag braaf in zijn kooitje te zien zitten. Jammer dat je moeder hier anders over denkt.
Hopelijk win je snel zijn vertrouwen terug. Verwen hem maar extra goed!
Het kan zijn dat wanneer hij straks wel weer kan vliegen, dat je dan wéér van voorafaan kunt beginnen (vertrouwen winnen). Laten we hier niet vanuit gaan, maar houd hier wel rekening mee.
Inderdaad, je maakt je parkietje hier niet tammer mee, alleen maar schuwer (en verdrietiger  :()

Sterkte voor jullie allebei!

Liefs,
Anita

Karin

Heb je er wel met je moeder over gesproken dat ze dat niet meer gaat doen? Want het zou zonde zijn als zijn vleugels weer mooi aangroeien en je moeder ze weer afknipt.

Als ze perse wil dat hij gekortwiekt wordt: kortwieken kun je dan het beste even laten doen door een dierenarts, die weet precies welke vleugels hij af kan knippen en ook tot hoever ze afgeknipt kunnen worden. Het kost wel even wat meer, maar dan weet je zeker dat je parkietje in kundige handen is.  :)

judithdejong

Hoi Baasje van Arno,

Vond het heel erg om te lezen dat je moeder dit heeft gedaan.
Arm parkietje  :(

Begreep dat ie langzamerhand wel weer wat meer vertrouwen krijgt in mensenhanden, gelukkig maar.
Inderdaad met veel geduld kom je er wel weer, en als ie weer kan vliegen en je moeder is er nog steeds zo op tegen is het dan niet mogelijk om je parkietje bij jou op je kamer te zetten? Dan heeft je moeder er geen last van, en je vriendje kan dan blijven vliegen! Weet niet hoe de situatie is bij jullie, maar het was een idee.

Sterkte voor jou en je vriendje.

Groetjes,
Judith en kusje van Baco

goofy

Wat erg zeg, dat ze dat doet zonder het jou te vertellen! :o
Heeft ze het echt zelf gedaan?
Dat zal wel erg gevaarlijk zijn, stel dat ze tever knipt!
Hopelijk gaat het weer gewoon goed in de rui!

Sara

Ja,m'n moeder heeft de veren zelf geknipt.Ik hoop dat ze weer aangroeien maar ik wil zeker niet dat ze nog afgeknipt worden >:(
Het kleintje is weer helemaal als voor dat m'n mama de vleugels afgeknipt had,alleen kan hij niet meer vliegen,maar hij heeft wel terug vertrouwen,en daar ben ik wel erg blij om,was een beetje bang dat ie 'n trauma had en voor altijd schrik zou hebben van mensen. :'(Ben dus heel erg blij dat dit niet het geval is :-*
Ik mag hem niet op m'n kamer,mijn moeder is eigenlijk allergisch voor stof,en waar de kooi nu staat,stofzuig ik regelmatig maar op mijn kamer is dat nogal moeilijk,aangezien het daar erg krap is,en er amper plaats is voor de kooi.Ik ben zo goed mogelijk aan het proberen,er voor te zorgen dat de vleugels niet meer geknipt worden als ie ze terug heeft,nu nog hopen dat dat lukt..

Groetjes,
Sara
Vele groetjes van een ex-grasparkietenbaasje (met heimwee) ;-)
Ook een pootje van Zoë en Fenna, mijn keeshondjes