Wat doe ik verkeerd?

[Maartje Emons]

Gisteren morgen werd ik wakker en zoals altijd is het eerste wat ik doe Chico, Sergio en Pino groeten en met ze spelen.
Maar dit keer zat Sergio er echt heel erg verschrikkelijk bij. Ik heb mijn grasjes nog nooit zo verschrikkelijk er uit vinden zien.
Hij zat helemaal niet bol ofzo maar juist heel erg recht op en zijn hoofdje een beetje alsof hij zijn snavel de lucht in stak. Hij maakte
geen gekke geluidjes ofzo maar zijn oogjes waren half dicht. Verder was er niks geks aan de hand. Ik maak me natuurlijk altijd meteen zorgen
en als ze al een dag niet eten bel ik de dierenarts, al helemaal na de dood van Chica afgelopen november ben ik snel ongerust. Maar zoals ik al zeg
dit vond ik er niet goed uit zien. Chico zat ook heel rustig naast Sergio en hem echt te troosten. Heel raar allemaal. Dus vervolgens laat ik Sergio op mijn hand stappen en bekijk ik hem een beetje. Niks vreemds te zien alleen zijn oogjes die hij half dicht houdt, maar ook niet waterig ofzo. Vervolgens zit hij op mijn handje en probeert het arme schatje met mij te spelen maar hij heeft gewoon echt niet de puf. Hij wou zo graag spelen en probeerde echt zijn best te doen dat ik me geen zorgen zou maken maar hij had gewoon geen kracht. Dus ik ging met Sergio op mijn bed zitten om hem een beetje te kroelen. Ondertussen probeerde ik of hij een beetje wilde eten of drinken maar dat wilde hij allemaal niet. Hij had nergens meer de puf voor. Hij lag op een gegeven moment gewoon op zijn buikje in mijn hand. Vervolgens ben ik op mijn bed gaan liggen en heb ik Sergio tussen mijn borsten op het shirtje wat ik aan had gelegd en ben ik hem een beetje blijven kroelen. Maar het ging heel snel achteruit. Op een gegeven moment kreeg Sergio stuipjes en na die stuipjes had hij de kracht niet meer om zijn vleugeltjes weer terug te doen en zijn pootjes hield hij ook krampachtig vast. Ik kon het gewoon niet aanzien hoe mijn lieve schatje zo veel pijn had. Anderhalf uur lang heeft hij op mijn borst gelegen en heb ik hem lief in mijn hand vastgehouden en op een gegeven moment had ik hem in mijn hand en zuchtte Sergio een keertje diep, keek me ontzettend lief aan zo van sorry maar ik kan niet meer, ik zei schatje je hoeft geen pijn te hebben dat wil ik helemaal niet, ik aaide hem nog een paar keer en toen voelde ik zijn hartje niet meer. Ik kon het gewoon niet geloven. Toen Chica in november dood ging wist ik dat ze dood zou gaan omdat ze gewoon echt niet meer te redden was. Chica zat al 2 weken lang enorm bol en daar heb ik alles mee geprobeerd met behulp van de vogelarts, maar Sergio heb ik niks aan zien komen, echt helemaal niet. Sergio is gekomen omdat Chico enorm zat te treuren om Chica. Chico en Sergio waren inmiddels dikke vriendjes geworden en het ging echt zo leuk met die twee samen. Nu is Chico weer alleen. Ik vind dit zo erg. Sergio was net vier maanden bij mij want ik heb hem op oudjaarsdag gekocht en op 2 januari opgehaald. Nu is Sergio er niet meer. Ik ga hem zo ontzettend missen want in die vier maanden tijd ben ik waanzinnig veel van hem gaan houden.

Sorrie dat ik zon triest verhaal hier vertel maar ik wil het gewoon heel even kwijt. Eigenlijk kan ik het verder alleen bij mijn vriend kwijt want in mijn omgeving snappen ze niet dat ik helemaal van slag ben en huil om het verlies van een grasje.

Verder vraag ik me wel af of iemand ook maar enigzins een idee heeft wat het zou kunnen zijn. Want ik heb geen enkel idee. In elk geval heb ik Sergio bewaart want ik wil hem laten prepareren omdat hij zo ontzettend mooi was. Ik kan hem dan een speciaal plekje geven. Natuurlijk niet in de buurt van Chico en Pino want dat werkt niet. Verder wil ik ook nog heel even contact opnemen met de vogelarts om te vragen of hij weet wat het geweest kan zijn. Ik krijg er anders geen rust door want ik verwijt mezelf echt alles op het moment terwijl er eigenlijk helemaal geen reden voor is. Mijn schatjes krijgen echt het beste van het beste en gaan voor op wie dan ook. Ze hebben de beste plek in huis, een grote kooi, elke dag vers eten en drinken, mogen zo veel en vaak rondvliegen als ze willen en kunnen zich bij het rondvliegen nergens aan bezeren of niks eten wat gevaarlijk kan zijn. Af en toe krijgen ze een snoepje of lekker verse fruit en groenten. Ach ja ik denk dat ik gewoon even moet afwachten op de vogelarts of op eventuele mogelijkheden waar jullie mee komen.

dank je wel!
liefs
Maartje 

[lotte]

heej maartje,

wat erg voor je dat je je parkietje moet missen
heel veel sterkte

groetjes talitha

[Chicowen]

Wat een vreselijk naar verhaal... Helaas weet ik niet wat het zou kunnen zijn, dat dit zo plotseling gebeurd is.
Wel wil ik je heeeeel veel sterkte wensen, ik kan goed begrijpen dat je hier veel verdriet om hebt, ook al was ie zo klein.
Heel veel succes!
Liefs

[Ingrid]

Ach Maartje, wat een triest relaas  .
Zou het geen kropontsteking geweest kunnen zijn? Daarbij heeft een vogel het ook benauwd en in plaats van bol zitten, dragen ze de veren juist glad gestreken.

Sterkte met het verlies van Sergio!!

Groetjes, Ingrid

[Maur@]

Ach Maartje, hier schieten woorden tekort. Ik heb echt geen idee wat er aan de hand kan zijn geweest. Ik hoop dat je er achter kunt komen, maar daarmee heb je hem niet terug.

[Parkieten-Freak]

Wat naar nou Maartje, ik kan me voorstellen dat je veel verdriet hebt.
Ik denk ook aan kroponsteking, maar dan zie je wel dat de veren besmeurd zijn met slijm.
Mocht dat niet het geval zijn, dan heeft je vogeltje het waarschijnlijk benauwd gehad. Vogels maken zich lang als ze het benauwd hebben, vaak houden ze met de snavel de tralies vast.

Ik wens je veel sterkte Maartje.

[Ben Van den Berge]

Wat triest en wat raar
Een paar maanden geleden is men parkiet JUIST hetzelfde overkomen , zeer plots , hij zat in het hoekje van zen kooi , met zen vleugels open . Ik nam hem eruit , besprenkelde hem met warm water , maar hij had geen fut meer . Hij deed zen oogjes toe , trekte en laatste keer samen en daar ging ie dan  Ik weet hoe het voelt en hier ook trouwens weinig begrip , tis maar een vogel ....  ik heb ze allemaal uitgescholden voor dierenHaters ...

[mozart]

He bah, wat akelig voor je!
En nog zo jong zeg!
Heb nog niet zo veel ervaring, dus weet het niet hoor!
De ervaren mensen hebben al aangegeven wat ze denken dat het zou kunnen zijn.
Ik wens je wel weer heel veel sterkte met dit verlies!
Groet Mozart

[Safrena]

Hey Maartje

Wat verschrikkelijk dat je je parkietje al zo snel moest verliezen
Ook als is hij maar kort bij je geweest, hij maakt deel uit van je leven en gezin en ik kan me voorstellen dat je heel veel verdriet hebt

Veel sterke

Vele groetjes

[Sonja]

Hoi Maartje,

Wat ontzettend erg dat je Sergio moet missen.
Het is heel begrijpelijk dat je zo verdrietig bent om het verlies van je gevleugelde vriendje.
Het was tenslotte je huisgenootje waar je heel veel van hield.

Heel veel sterkte gewenst.

Groetjes, Sonja.

[Elfje]

Hoi Maartje,

Wat erg dat Sergio is overleden.
Heel veel sterkte!

Liefs Elfje

[Josephine]

WAt erg dat hij is overleden! heel veel sterkte!

[Maartje Emons]

Dank je wel voor jullie lieve reacties. Doet me goed.

Liefs Maartje

[janneke]

Hoi Maartje,
Wat een vervelend verhaal! Ik vind het lastige aan huisdieren dat ze niet kunnen vertellen dat ze wat mankeert. Je kunt ze nog zo goed verzorgen, maar dit soort dingen gebeuren soms. Ik vind het erg lief en vertederend om te lezen dat je je parkietje bij je hebt genomen en er voor hem was tot op het laatste moment.
En ik snap je verdriet helemaal (net als alle andere forumleden denk ik!).
Heel veel sterkte met dit verlies!
Groet Janneke

[Carla]

Veel sterkte met je verlies. Ik kreeg het echt moeilijk toen ik je verhaal las.
Iedereen die al een huisdier heeft verloren moet toch weten hoe dit voelt. En van een parkietje krijg je heel veel liefde ondanks wat sommige mensen zeggen.

[Idske]

Hee meid!

Ik heb je verhaal gelezen en ik vind het heel erg triest. Ik wil je heel veel sterkte wensen! En trek je er niks van aan wat sommige mensen zeggen, ze weten niet hoe gehecht je aan je huisdieren kunt raken.

Groetjes Idske en Coco

[smartie]

Jeetje zeg. Dat is heftig! Zo op het ene van het andere moment je parkietje dood. Vreselijk!

Ik wil je dan ook veel sterkte wensen en je andere parkietje ook...

xxx

[budgie]

Ach Maartje, wat begrijp ik je goed. Ik heb zelf ook een schat van een parkietje dat ik niet meer kan missen. Heel veel mensen begrijpen niet wat het betekent als een geliefd diertje sterft. Ze zeggen dan: "Doe niet zo overdreven; het is toch geen mens!" Nee, dat klopt. Maar soms heb je meer plezier van een dier dan van mensen. Een dier laat je nooit in de steek. Overigens, ik weet hoe het is om mensen te verliezen. Mijn man is overleden. En tóch zou ik ook verdriet hebben om de dood van mijn parkietje. Zo'n klein beestje dat zijn hartje en vertrouwen aan je geeft. Een beestje dat helemaal aan jou, aan een groot mens, is overgeleverd. Je zou met zo'n stumpertje kunnen doen wat je wilt. Geen haan die daarnaar zou kraaien. Je zorgt heel goed voor je parkietjes. Dat doe ik ook. Ik zou bij wijze van spreken eerder de vogelarts betalen dan iets voor mezelf kopen. Daarom vind ik het ook zo verschrikkelijk dat parkietjes in dierenwinkels in vreselijke omstandigheden moeten verkeren. Ik heb een paar weken geleden daar zo'n zielig parkietje gezien; helemaal verwaarloosd. Men zou hem gaan behandelen, zei de eigenaar van de dierenwinkel. In plaats daarvan hebben ze hem waarschijnlijk afgemaakt. Dat is goedkoper dan behandelen.
Ik heb nog spijt dat ik hem niet mee naar huis heb genomen! Nou ja, dat was het voorlopig