niet meer uit de kooi.

Gestart door bluebird23, april 07, 2006, 11:45:04

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

bluebird23

Sinds ongeveer 3 weken laat ik brammetje niet meer uit de kooi,
De laatste keer liet hij zich moeilijker vangen.
Het lukte mij wel, af en toe, wel met zeer veel moeite, want trosgierst betekend 'in de kooi'..Mijn man probeerde hem in de kooi te doen, op een gegeven moment en dat werd een drama. Brammetje in paniek, en uiteindelijk wel gevangen, op een 'onprettige manier' voor Brammetje. Van slag, en goed ook.
Ik probeer na een rustperiode weer  zijn vertrouwen te krijgen. Wilde de eerste 1,5 week zelfs geen trosgierst, (waar mee ik hem in de kooi kon lokken) Nu eet hij wel weer uit mijn hand, trosgierst (in de kooi) maar is voorzichtig met op mijn hand zitten. (Gaat er meteen weer af)
Ik heb met mijn man afgesproken dat wanneer Brammetje uit de kooi is, mijn man niet in de buurt is. Niet dat mijn man niet lief voor hem is, maar Bram is geschrokken van mijn man.

Ik vind het wel een toestand zo, al 3 weken in de kooi, zal binnenkort weer eens proberen of ie eruit kan.
Ik heb wel het idee, dat Bram het naar zijn zin heeft, ook in zijn kooi. Hij ziet er ontspannen uit, en doet geluiden na.

Parkieten-Freak

Dit is heel jammmer wat er gebeurd is, toch kan het tij nog best keren voor Brammetje.
Allereerst: ga NOOIT achter een parkiet aanjagen als hij in de kooi moet.
Wat veel beter helpt, is om de vogel even het kooitje voor te houden, terwijl je zachtjes en lief tegen hem praat.
Laat Brammetje s-avonds (tegen de schemering) los, vogels zijn s-avonds wat rustiger.
Als Bram echt niet in de kooi wil, laat hem dan maar gewoon zitten waar hij zit.
Hou hem met tussenpozen van 15 minuten opnieuw de kooi voor. Als hij helemaal de kooi niet in wil, laat hem dan maar zitten.
Belangrijk is dat je rustig en kalm blijft. Raak niet opgewonden, ga niet roepen, ga hem niet vangen of iets dergelijks. Dat werkt namelijk averechts.
Vogels zijn erg intelligent, en binnen de kortste keren zal Bram zelf de kooi weer opzoeken.
Laat je man verder gewoon in de kamer, je moet de "angst" van Bram niet gaan bevestigen door je man uit het zicht te houden.
Laat je man de eerste keren dat de vogel losvliegt totaal GEEN aandacht besteden aan Brammetje. Zo leert dit vogeltje vanzelf dat hij niets te vrezen heeft van jouw man.
Oefen daarnaast nog dagelijks wat in de kooi met de vogel met het op en afstappen op de vinger.
Prijs de vogel als hij het goed doet, en geef hem wat lekkers.
Binnen 2 weken kan dit hele probleem verholpen zijn, en zal Bram je man net zo aardig vinden als hij jou vindt! :)


Safrena

Hey bluebird23

Ik sluit me helemaal aan bij Parkietenfreak

Toen ik het vogeltje van de buurjongen heb opgevangen was dat ook zo bang van mijn man,  het diertje vertrouwde alleen mij.  :-\
Wie weet dat de buurjongen met het diertje had gedaan >:(

Echter heb ik nooit mijn man weggestuurd als ze vrij mocht vliegen, integendeel ik betrok mijn man er altijd bij maar dwong het lieverdje nooit. ;)
Na een viertal weken later komt het lieverdje ook bij mijn man ;D

Veel rustig oefenen met veel geduld zonder je parkietje te dwingen en dan komt het wel goed

vele groetjes

bluebird23

Citaat van: Parkieten-Freak op april 07, 2006, 12:29:23
Dit is heel jammmer wat er gebeurd is, toch kan het tij nog best keren voor Brammetje.
Allereerst: ga NOOIT achter een parkiet aanjagen als hij in de kooi moet.
Wat veel beter helpt, is om de vogel even het kooitje voor te houden, terwijl je zachtjes en lief tegen hem praat.
Laat Brammetje s-avonds (tegen de schemering) los, vogels zijn s-avonds wat rustiger.
Als Bram echt niet in de kooi wil, laat hem dan maar gewoon zitten waar hij zit.
Hou hem met tussenpozen van 15 minuten opnieuw de kooi voor. Als hij helemaal de kooi niet in wil, laat hem dan maar zitten.
Belangrijk is dat je rustig en kalm blijft. Raak niet opgewonden, ga niet roepen, ga hem niet vangen of iets dergelijks. Dat werkt namelijk averechts.
Vogels zijn erg intelligent, en binnen de kortste keren zal Bram zelf de kooi weer opzoeken.
Laat je man verder gewoon in de kamer, je moet de "angst" van Bram niet gaan bevestigen door je man uit het zicht te houden.
Laat je man de eerste keren dat de vogel losvliegt totaal GEEN aandacht besteden aan Brammetje. Zo leert dit vogeltje vanzelf dat hij niets te vrezen heeft van jouw man.
Oefen daarnaast nog dagelijks wat in de kooi met de vogel met het op en afstappen op de vinger.
Prijs de vogel als hij het goed doet, en geef hem wat lekkers.
Binnen 2 weken kan dit hele probleem verholpen zijn, en zal Bram je man net zo aardig vinden als hij jou vindt! :)

Dank je voor de berichtjes terug. Ik vond het wel erg voor Brammetje.
Gut, ik ben nog nooit op het idee gekomen om hem de kooi voor te houden..apart.
Hij is er trouwens nog nooit zelf in gevlogen, alhoewel ik geloof 1 keer.
Waarom gaat ie trouwens niet vanzelf in de kooi? na een paar uur .(in't verleden)
Ik geloof dat hij wel weer tot rust is gekomen, na 3 weken, we babbelen met hem, hij 'babbelt' terug enz..
Zal binnenkort eens kijken of ie er weer uit kan. (en er weer 'normaal' in ) Kooi maar voor  zijn neus  8)


janneke

Hoi,
Ook mijn parkieten wilden in het begin niet terug in de kooi. Het werkte inderdaad erg goed om de kooi dan maar voor de parkieten neer te zetten. Dan duurde het niet meer zo lang. Naarmate ik ze langer had ging het steeds beter, en uiteindelijk gingen Karel en Casper zelf de kooi in!
Totdat ik 2 parkieten erbij kocht, Kees en Kobus. Na 2 weken wennen naast elkaar in aparte kooien gingen ze alle 4 in een heel grote kooi. Ik verwachtte niet dat ze hun oude routine (zelf terug in de kooi) oppikten, en liet ze eruit als ik veel tijd had. (de nieuwe kooi is echt veel te groot om zomaar ergens neer te zetten). Als ze er zelf in gingen inderdaad trosgierst gegeven, en dit keer hadden ze het snel geleerd.
Ook is het zo dat de parkieten minder snel aan mijn vriend gewend waren. Wellicht omdat hij een zware stem heeft? Ondertussen krijgt mijn vriend net zoveel kusjes als ik van de parkieten, dus ook dat is goed gekomen. Succes ermee!
Groeten Janneke

smartie

Grappig hoe problemen soms tegengesteld kunnen zijn. Jullie hebben problemen om de vogel(s) terug de kooi in te krijgen en mijn ouders hebben een parkiet die liever NIET uit zijn kooi wil en als ie eenmaal op je vinger zit rustig tegen praat snel uit de kooi moet halen. Dan de deur van de kooi dicht anders zit ie er binnen 2 seconden alweer in. De parkiet is handtam, dus daar kan het niet aan liggen.

Als je weet dat je parkiet niet terug wil zorg dan dat je hem/haar eruit laat op het moment dat je zelf flink wat tijd hebt. Dus niet als je binnen een half uur naar school/werk moet of naar de sportvereninging!

Meltjuh

Ik heb ook problemen gehad met macho terug in de kooi te krijgen. Een heel gevecht en soms wel 30 keer op en neer met hem op me vinger. Hij maakte er gewoon een spelletje van. Sindsdien liet ik hem lang vliegen totdat het donker werd dan kon hij niet veel zien en lukte het wel gewoon. Daarna uitgebreid beloont met lekkeredingetjes en woordjes met als gevolg dat het nu wel gewoon lukt. ;D

bluebird23

Citaat van: smartie op april 08, 2006, 17:38:46
Grappig hoe problemen soms tegengesteld kunnen zijn. Jullie hebben problemen om de vogel(s) terug de kooi in te krijgen en mijn ouders hebben een parkiet die liever NIET uit zijn kooi wil en als ie eenmaal op je vinger zit rustig tegen praat snel uit de kooi moet halen. Dan de deur van de kooi dicht anders zit ie er binnen 2 seconden alweer in. De parkiet is handtam, dus daar kan het niet aan liggen.

Als je weet dat je parkiet niet terug wil zorg dan dat je hem/haar eruit laat op het moment dat je zelf flink wat tijd hebt. Dus niet als je binnen een half uur naar school/werk moet of naar de sportvereninging!
Ik heb dat ook gehad in het begin, Wilde er niet uit, ging met de rug naar de kooi zitten als het deurtje open stond, maar nu is het andersom. Op dit moment is hij eruit, na 3,5 weken. Fluit gezellig, en hopelijk kan hij er strakjes weer ontspannen in. Trosgierst, tegen hem Praten, op mijn vinger richting kooi..en anders wat anderen zeiden, de kooi voor zijn neus.

Het punt is gewoon dat hij het zo gezelig vond in't verleden eruit dat hij steeds minder zin had om naar binnen te gaan. De truc s die ik uithaalde kende hij maar vond een manier om die te 'ontlopen'..
kijken hoe het strakjes gaat.

groetje