Timo En Elmo... Ruilen..?

[Nadine]

Hallo daar..! Ik denk kom weer eens langs..!

Ik denk dat de meeste wel weten hoe ik aan mijn parkietjes ben gekomen..?
Eerst heb ik Timo gekocht (meisje) uit de dierenwinkel en die wou ik dan gaan handtam maken.. nou dat is me dus nooit gelukt want me tante heeft haar gepakt en sinds dien viel ze me aan... Dus daarna heb ik Elmo voor haar gekocht.. (Mannetje) en zijn ngo steeds bijde niet handtam... Helaas verder als op de hand met voer ben ik niet gekomen... en bijde apart was ook geen succes want timo ging veren uit trekken en elmo at haast niks meer!=( dus die zijn snel weer bij elkaar gezet...

Nu  hoorde ik van de week van me tante dat een anderen tante van mij parkieten, kanarie's en wete ik veel wat voor vogels allemaal schijnt te kweken! en toen zei ze dus waarom breng je timo en elmo niet daarheen dan kun je bij haar een jonkie zo uit het nest halen en gelijk handtam maken... en daar heb ik eens overnagdacht en dat lijkt me eigenlijk lang geen slecht idee!! want dan zitten ze in een veel grotere kooi met veel vriendjes=D en heb ik een handtam vogeltje waar ik veel meer mee kan dan kijken en luisteren...? en ik kan ze dan nog zien als ik wil omdat ze dan nog wel in de familie zijn..

Dus ik wou even vragen aan jullie wat jullie hiervan vinden..?

Groetjes Nadine! :blush:

[Parkieten-Freak]

Vogels zijn geen wegwerp artikelen Nadine.
Denken in de trant van "hij doet niet wat ik wil, dus ik doe hem weg" biedt weinig soelaas en is zelden een oplossing.
Het feit dat grasparkieten niet tam worden, ligt zelden aan de vogels zelf.
Het ligt meestal aan hun trainer/verzorger.

[Jippie]

Ik sluit me helemaal aan bij Parkieten-Freak. Je doet geen parkieten (of welk dier dan ook) weg omdat ze niet doen wat je wil. Misschien moet je wat meer tijd steken in de parkieten die je nu hebt?

Sorry, maar ik ben echt volledig tegen het "ruilen" van dieren, kom op, het is geen trui die je eigenlijk toch niet zo mooi vindt!

Groetjes, Ilse

[Idske]

Wat ik er van vind:

:blink:

Vogels zijn levende wezens! geen artikelen van "niet goed dan kun je ruilen"

Dus ik sluit me aan bij Ilse en Parkieten freak!
Groetjes Idske

[esther]

En als dat parkietje nu ook niet tam word, moet die dan ook weer geruild worden!, niet rottig bedoeld hoor maar bij mij staan namelijk de parkietjes op de eerste plaats en niet hoe tam ze zijn.

Ik heb 4 parkietjes en ik heb ze niet tam gemaakt, nou ja in die zin dat ze niet zomaar bij me komen.
Het is bij mij ook anders gelopen dan verwacht!

Maar ze horen echt bij mij en ik bij hun.
Ze hebben het zo verschrikkelijk gezellig met elkaar.
Het eerste parkietje was in het begin dat ze hier kwam zo bang en stil,
nu heeft ze iedere dag zoveel plezier met haar vriendjes en als ik bij de kooi sta en haar naam zeg gaat ze heerlijk zitten kletsen.
Als ik op zulke momenten er aan denk hoe ze in het begin was en hoe blij ze nu is springen soms de tranen in m'n ogen.

Ik kan helemaal blij worden van de kleine dingen,
hoe ze samen zitten te kroelen, hoe taco ontzettend sacherijnig kan reageren, hoe jaloers Kippie kan zijn en hoe dipsey z'n eigen uit zit te sloven tegenover de vrouwtjes.
Soms schiet ik gewoon in de lach als ik ze zo allemaal bezig zie!

Wat ik hier mee wil zeggen is dat je toch wel een band met parkietjes kan krijgen ook al komen ze niet zo heel tam bij je zitten.

Groetjes Esther

[Parkieten-Freak]

Mooi gesproken Esther!

[birdy]

hoi, ook ik vind dit geen reden om de parkietjes te ruilen,ik heb zelf ook parkieten en er is er geen 1 echt super tam van ,maar wat maakt het uit als ze maar gezond en gelukkig zijn toch,ze zijn niet echt bang hoor ,want als ze uit de voliere komen,komen ze wel bij mij op de stoel zitten hahahahaha ,dat is een enig gezicht ,nou parkietjes gelukkig en ik gelukkig ,als iemand mij dat zou voorstellen om mijn parkietjes te ruilen tegen andere ,hoefde ik daar niet eens over na te denken,ik wil ze voor geen goud meer missen, groetjes jolanda

[Chicko]

Ik ben het met de rest eens , Het is ook geen kledingsuk die je zomaar weer even kan ruilen , nee daar zijn dieren  niet voor

ik weet dat het hard klinkt dat iedereen tegen je is maar,
Het is en blijven dieren,,
bij mij duurt het ook wel even voordat ik ze tam heb gamaakt , maar ik heb er geduld voor , ookal bijten ze mij echt hard of hoe dan ook ik ruil ze met mijn leven niet , waarom niet ?; OMDAT IK VAN ZE HOU !

Ik doe niks liever dan met mijn parkieten spelen, al vladderen ze door de kamer
Maar je moet de moed gewoon volhouden !
Timo en Elmo worden op een gegeven moment gehecht aan mekaar !
Dan zijn ze echt onafschijdelijk
Zou jij ze niet missen ? Zouden de parkieten je niet missen ?
ZIJ raken ook op een gegeven moment gehecht aan jou
ZE weten dan dat jij hun baasje bent !
Daarom houden ZIJ ook van jou !


 

[Caradow]

Dat is ook een manier om elk jaar een nieuw vers parkietje te krijgen... en wie weet....


Mijn kind heeft een verstandelijke handicap en nog veel meer probleempjes erbij.. zou ik die ook in kunnen ruilen?

Sorry, maar het zal duidelijk zijn dat OOK IK geen begrip kan opbrengen voor jou plan....

Weet je dat dit trouwens ook o a de reden is waarom er in Veldhoven zo veel verwaarloosde papegaaien zitten? Die gaaien doen ook niet wat de eigenaar wil.. zijn mss wel eenkennig of willen niet praten...

[Jorijn]

Ik heb er weinig op toe te voegen, Ik heb je hier al goed een jaar gezien, en al die tijd heb je energie en moeite in het opvoeden van je parkieten gestopt, zou het niet zonde zijn om ze te 'ruilen'?

[Tjilp]

Mijn parkietje Lazerus is niet hand tam.
Als mijn hand dicht bij haar komt vliegt ze weg.
Lazrus "praat" niet en zing ook geen deuntjes.

dit is toch geen reden om haar weg te doen??? :angry2:

Lazerus praat parkiets en IK heb parkiets geleerd om haar te begrijpen en haar antwoord geven.
Zij en ik hebben hele gespreken met elkaar.

als ik weg ga en pak mijn schoenen weet Lazerus hoe laat het is en ze gaat zenuwachtig roepen "ga niet weg".

En als ik terug kom krijg ik een welkoms "kreet".
Ik ontbijd op de bank zo dicht mogelijk bij de kooi want dat wil Lazerus graag.
Ik heb een tijdje op een ander plekje gezeten maar dat was voor Lazerus te verweg en hebt mij naar de kooi "gelokt"
We ontbijten zamen dat is heel gezelig Lazerus gaat dan ondersteboven hangen aan de tralies om zo mijn andacht te trekken.

en zo kan kan ik nog meer redenen op noemen hoe leuk een niet handtamme parkiet te hebben.

Kort om Lazerus is op haar manier heel lief en ze zoekt aandacht op op haar manier.
Ze laat  duidelijk merken dat ze van mij houd. :heart:
En ik wil Lazerus voor geen goud weg doen. :blink:

Ik heb ook een tip voor je: onderneem je parkietjes luister naar ze probeer zelf parkieten geluidjes na te doen, blaas heel zachtjes in de kooi ( zo is Lazerus "gezicht tam" geworden en loopt naar mijn gezicht al ik bij haar gaat zitten) op die manier beleef je heel leuke parkieten uurtjes en je krijg wel 3 dubbele liefde voor terug  :wub:

[Nadine]

Hey hey...

Bedankt voor jullie reactie's...
Het gaat mij er ook niet op dat mijn parkietjes niet lief enzo zijn maar dat ik gewoon graag een parkietje wil waar ik mee kan spelen en dat kan ik nu niet...

Dus mijn besluit staat al we vast dat ik ze naar mijn tante ga brengen... Verwijder deze topic maar van het forum want het zal wel een slecht iets zijn voor nieuwe leden...

En ja tuurlijk zal ik ze missen en tuurlijk he iker goed over na gedacht maar ik wil gewoon een handtam parkietje..=) daarom wou ik er zo graag 1 en nu heb ik er 2 en geen van bijde is tam hoeveel tijd ik er ook insteek...

Groetjes nadine :excl:

[Jippie]

Je krijgt niet altijd wat je wil... Ze zeggen wel eens: "What you give is what you get" en ik denk dat dat ook hiervoor geldt. Geef je parkietjes aandacht en liefde en je krijgt aandacht en liefde terug.

Sorry, ik kan hier echt geen begrip voor opbrengen; levende wezens "ruil" je niet!

Groetjes, Ilse

[Sonja]

Hoi Nadine,

Ik vind het jammer dat je besloten hebt je parkietjes niet te houden.

En wat ik me afvraag: wat ga je doen met je nieuwe parkietje als je die niet tam krijgt..........??

Parkietjes zijn hele lieve, levende wezentjes en die verdienen het dat ze genomen worden, zoals ze zijn. Of dat nu tam is, of niet.

Zelf vind ik het een uitdaging om juist een diertje wat in eerste instantie bang is, toch te proberen zo tam mogelijk te maken. En je kunt met geduld en liefde echt zo verschrikkelijk veel bereiken! Maar je moet het er wel voor over hebben uiteraard. Ik heb op deze manier heel veel bereikt, zelfs dat (vroeger) mijn kanarie uit mijn hand kwam eten. En dat zijn vogeltjes die zeker niet bekend staan om hun tamme gedrag. Zo ook 1 van onze 3 konijnen, wat was dat beestje bang in het begin. En dan zoals ze later is geworden, het grootste knuffelkonijn van de 3.
Wat ik hiermee wil benadrukken, is dat je parkietje, of welk dier dan ook, niet vanzelf tam zal worden.
Je zult daar moeite voor moeten, en vooral willen doen, en er een hoop tijd en liefde insteken. Maar het is zo verschrikkelijk mooi en leuk als je dan merkt dat die moeite zijn vruchten afwerpt. Ik kan daar intens van genieten.

Het is jammer dat je het zo niet kunt zien.

Groetjes, Sonja.

[Parkieten-Freak]

Dit topic blijft wat mij betreft gewoon staan.
Er is niets mis mee om hier een discussie over te voeren.
Wat ik wel heel jammer vind is dat we je niet op andere gedachten hebben kunnen brengen.
En nogmaals: het niet tam worden van een jonge grasparkiet ligt niet zozeer aan het vogeltje, maar aan zijn trainer/verzorger en aan de hoeveelheid tijd die hij of zij daar dagelijks aan besteed. :excl:

[esther]

Toch wel spijtig dat je parkietjes niet langer bij je mogen blijven.
Maar ik neem aan dat je er goed bij nagedacht hebt en ik zal je er niet om veroordelen.

Soms als ik verhalen lees over tamme parkietjes dan denk ik ook wel eens had ik maar zo'n super tam parkietje dat steeds bij me zat, zo gezellig bij de dagelijkse karweitjes meekijkend op m'n schouder.
Maar het is hier nu eenmaal anders gelopen.

En zoals ik al eerder zei, ik heb 4 kanjers en die zou ik voor geen goud willen ruilen voor één tam parkietje.
Ik zou me er trouwens erg rot bij voelen en het idee hebben dat ik ze in de steek liet.. maar ja ik ben dan ook soms wat te emotioneel in zoiets

Je mag best weten..toen ik Timootje net had zat ik de eerste dagen gewoon huilend voor de kooi, ik had zo'n ontzettend bang/schuw parkietje en dat vond ik verschrikkelijk.
Ik was 2 parkietjes gewend die zaten te slapen in mijn nek, zo tam dat dit wel 100% anders was.
Die eerste dagen dacht ik ook "zou ik haar terugbrengen" maar zelf na die ene dag kon ik het al niet over mijn hart verkrijgen.
Heb daarna geen moment spijt gehad en ik ben blij dat ze het zo fijn heeft hier.

Ik hoop die 4 deugnieten nog een lang en goed leven te geven en tja daarna zien we wel weer.

Sorry voor de lange verhalen steeds maar ik wil gewoon graag overbrengen
dat een parkiet niet perse zo supertam hoeft te zijn om je hart te stelen!

Groetjes Esther

[jeroen]

blijf je nu ruilen totdat je een parkiet heb die doet wat jij wilt??
dan zou ik als ik jou was geen huisdieren nemen......
ik doe wat mijn huisdieren willen .... en dat is liefde krijgen van mij...en ik krijg daar een hele hoop voor terug!!

[smartie]

Ik ga mee met iedereen hier. Als je een parkiet liefde en veel aandacht geeft en consequent bent in je doen en laten krijg je een jonkie volgens mij altijd tam als je dat wilt. Natuulijk hebben ze allemaal een ander karakter: de een is dominant en bijt graag, de ander is schuw en angstig, weer een ander super nieuwsgierig, etc. Maar het zijn zulke intelligente dieren dat je ze van alles kunt leren. Maar het zullen altijd eigen individuen blijven die niet altijd doen wat we van ze verlangen.

Ik snap dat je graag een tamme parkiet wilt. Ik zou zelf ook niet anders willen maar vooral omdat ik er zo meer plezier aan beleef. Maar dat betekent ook dat je er veel tijd en aandacht in moet stoppen! 1 parkiet, Tommy, hebben we ooit uit een voliere gehaald op ruim 1jarige leeftijd. Eerst was ie angstig, maar met veel geduld en liefde hebben we er de zachtaardigste en liefste parkiet aan overgehouden van het hele zooitje bij elkaar! Het heeft te maken met het karakter van het dier maar ook een heleboel met jezelf!

Ik zal je er niet om veroordelen als je ze in een grote voliere onderbrengt waar ze een fijn en goed leven tegemoet gaan.

Maar bezint eer ge begint met een volgende. Wat wil je nou echt? Wil je een super tamme parkiet dan zal je er veel tijd en aandacht aan moeten besteden. Heb je dat er niet voor over: neem dan geen dier meer. En zeker niet alleen, want dat is helemaal zielig!

[Irisje]

Ik kan er ook echt geen begrip voor opbrengen dat je je parkietjes gaat ruilen. Het zijn levende wezentjes en ook al zijn ze niet tam ze wennen toch aan hun verzorgen en die zet ze nu als oud vuil aan de kant. Ik vind dat echt niet kunnen.

[Chantalleke]

Net als Esther wil ik je niet veroordelen. Toch wil ik ook even kwijt dat ik het jammer vind dat je een levend diertje net zo makkelijk ruilt als een paar schoenen...

Normaal gesproken hoor je alleen verhalen over overvolle asiels met honden en katten die ook niet zo zijn zoals de baas dat graag had gezien. Maar het is dus wel duidelijk dat het met alle diertjes gebeurd!! Ik vind het zo ontzettend jammer dat mensen vooraf niet bedenken wat te doen als het allemaal niet meezit.

Van mijn twee parkietjes is de jongste op het moment ook nog steeds minder tam. Maar daarom houden we niet minder van haar. Ze is zo als ze is, en ze is óns parkietje. Als ze iets goed doet dan belonen we haar uitbunding, doet ze iets wat we niet zo leuk vinden dan negeren we haar volkomen. Moet je eens kijken hoe snel ze in het geval van het laatste komt slijmen. Parkietjes zijn heel slim en kun je vanalles leren. De een pikt wat meer op dan de ander, en sommigen leren sneller dan anderen. Maar ieder parkietje is bijzonder op zijn eigen manier!