Paniekaanvallen

[manette]

Pepe heeft af en toe last van een 'paniekaanval'. Een ander woord heb ik er niet voor. Vanuit rust stort hij zich opeens een stokje lager en fladdert daarna ongecontroleerd tegen de tralies op en kris-kras door de kooi. Hij maakt daarbij geen geluid. Dit duurt een minuutje, soms 2 en daarna zit hij wat verbaasd te hijgen.

Komt dit wel vaker voor bij parkietjes? Zou het post-traumatische stress kunnen zijn? Ik heb Pepe 6 mnd geleden op straat namelijk uit de bek van een kat gehaald.

Hier wat algemeen achtergrondinfo over Pepe:
Pepe woont nu 6 maanden bij ons en ik schat hem een jaar of 2, aan de ring om zijn ogen te zien. Hij is een gezellig, lief vogeltje, al kan hij soms flink tekeer gaan. Hij is niet echt tam, maar komt wel op mijn vinger zitten (alleen voor voer of voor een spiegeltje, niet 'zomaar'). Een paar keer per week mag Pepe uit zijn kooi in een aparte kamer die hij goed kent en waar ook zijn parkietenboom staat. Vaak blijft hij liever in zijn kooi zitten. In de huiskamer kan hij niet los, ivm de hond en een niet afdekbare glazen wand.
De hond bezorgt hem geen stress. De kooi hangt veilig (en de hond is maar een kleintje).

Ik ben benieuwd of iemand iets over dit gedrag kan zeggen.
Alvast bedankt.
groetjes,
manette

[Parkieten-Freak]

Post-traumatische stress stoornissen komen bij mijn weten niet voor bij parkieten.
Paniekaanvallen (zoals beschreven in DSM-IV) evenmin.
Gerichte angst komt echter wel voor.

Als je 100% zeker weet dat je parkietje nergens van geschrokken is, bijvoorbeeld van een vlieg, flitsende beelden van tv, muziek, schaduwen op de muur etc. zou het misschien veroorzaakt kunnen worden door een bepaalde vorm van epilepsie.
Ik zou dit goed in de gaten houden. als dit echt vaker voorkomt, zou ik met deze vogel een keer naar de dierenarts gaan.
Hij of zij kan het vogeltje dan onderzoeken.
Mocht het inderdaad iets met epilepsie te maken hebben dan kan je vogeltje daar medicijnen tegen krijgen via het drinkwater.

[manette]

Goh, bedankt. Epilepsie, daar had ik nog niet aan gedacht.
Ik zal hem zeker goed in de gaten blijven houden de komende tijd en notities maken over de omstandigheden waarin het gebeurt.

Ik moest ook wel even gniffelen toen ik je reactie las, want ik zag mijn kleine kereltje al voor me bij de dierenarts die een EEG van hem maakte...Maar alle gekheid op een stokje; ik neem aan de de dierenarts de diagnose op basis van anamnese stelt, dus ik zal eerst heel goed opletten. En ik hoop natuurlijk dat het toch gewoon schrik is.

Bedankt voor je snelle reactie!

[Kleintjes]

Hoihoi

Het klinkt inderdaad als epilepsie.

Ikzelf heb ook een parkietje met epilepsie, hij heeft nog geen medicatie ervoor maar ik weet dat het mogelijk is. Het zijn dezelfde medicijnen die katten en honden krijgen, maar dan uiteraard in een aangepaste hoeveelheid.

Ikzelf heb met de dierenarts afgesproken dat als zijn aanvallen frequenster worden (dat wil zeggen vaker) dat ik haar dan opbelde en voor medicijnen ga.
Voorlopig gaat het nog goed met het kereltje, ondanks alles op dit moment..

Ik raad je aan om alles eens goed bij te houden en naar de DA te gaan om er meer zekerheid over te krijgen.

Ik wens je veel sterkte en al het goede toe voor je vriendje en jou

[manette]

Bedankt voor je reactie Kleintjes. Ik ben heel benieuwd wat de verschijnselen bij jouw parkietje zijn.  Zou je die willen beschrijven? En hoe vaak heeft hij zo'n aanval?
En hoe heeft de dierenarts de diagnose gesteld, puur op jouw verhaal of zijn er ook nog tests met je parkietje gedaan?

Mijn Pepe heeft dit pas 3x gehad, gelukkig. Tenminste...voor zover ik het zelf heb kunnen zien.

[Kleintjes]

Hoihoi,

Als Pino een aanval krijgt valt hij ineens van zijn stokje omlaag met een hoop gefladder, gespartel en gekrijs. Ook is hij dan afwazig. Wel wakker maar krijgt niks mee, alsof hij verdoofd is.

Gelukkig heeft hij die aanvallen niet vaak, gemiddeld zal dit iets van 1 keer per 2 of 3 maanden zijn.

Het is best eng en zielig om te zien, maar zelf merken ze niks van zo'n aanval.

Wat ik doe als hij een aanval heeft is hem als hij een beetje rustiger is bij me pakken en zachtjes kroelen en met hem praten. Ook geven wij hem dan een papiertje ( is zijn favoriete speledingetje ) en zodra hij aan het papier knaagt weten we dat hij er weer helemaal is.

De dierenarts heeft het verhaal zorgvuldig aangehoord en kwam vrijwel meteen tot de conclusie dat het typisch epilepsie is. Ik kan medicijnen voor hem krijgen maar dat doe ik nog even niet omdat het zo weinig is. Daarom heb ik met de DA afgesproken dat als de aanvallen vaker worden ik contact met haar opneem.

Verder zijn er geen tests gedaan met Pino, omdat het erg duidelijk is wat hij heeft. Verder onderzoek acht ze niet echt noodzakelijk, tenzij we zouden willen weten of het iets is wat in het bloed zit, in zijn hersentjes fout zit of wat dan ook. Het is niet besmettelijk, wat een kennis wel eerst dacht. Zou het besmettelijk zijn dan hadden de anderen het ook gehad.

Ik hoop dat ik je iets geholpen heb hiermee.

Groetjes van ons

[Parkieten-Freak]

Epilepsie is inderdaad niet besmettelijk. Het is een soort "kortsluiting" in de hersenen.
De oorzaak kan velerlei zijn: aangeboren, maar ook een erge val (hersenschudding) kan de oorzaak zijn.
Als de aanvallen frequent komen (vaker dan 1 x per kwartaal, of de frequentie die de dierenarts aangeeft) is het verstandig om opnieuw met hem/haar contact op te nemen.

[manette]

Bedankt voor het omschrijven van de aanval.
Pepe is juist stil als hij zo paniekerig rondfladdert, wat het allemaal nog spookachtiger maakt (hij is normaal nooit stil, wás hij maar eens stil).
Ik hou mijn vogeltje in de gaten.
Sterkte met Pino!

[Kleintjes]

Hoihoi,
beetje late reactie maar goed.
De aanvallen die parkietjes hebben kun je niet met elkaar vergelijken, net als mensen met epilepsie hebben ok parkieten een andere uiting ervan. Net als bij mensen de een gewoon omvalt (even lomp uitgedrukt weet ik) en de ander wild om zich heen slaat zijn ook bij parkieten dus verschillen.

Het vorige popje dat ik voor Giny had, leed er ook aan. Zij was redelijk stil bij een aanval. Gina had er vaak last van en ik wist niet dat er iets aan te doen was, dus hebben we haar uit haar lijden verlost ( laten doen door een kundige, spuitje dus). Pino is bij een aanval 9 van de 10 keer ( is maar een nummer om de verhouding aan te geven) erg lawaaierig en zo, een enkele keer valt hij gewoon met wat gespartel.

Ook hangt de reactie af van de sterkte van zo'n aanval. Bij een zware aanval zijn ze meestel erg druk e.d, tewijl een lichte meestal niet vel voorstelt dan een val en gespartel of gewapper.

Pino maakt het goed, behalve dan dat hij (nog ) alleen is maar dat veranderd morgen

Hoop dat ik je iets verder geholpen heb wat de tekens van epilepsie betreft.

Groetjes en veel liefs van ons aan jullie

[manette]

Bedankt voorje reactie. Natuurlijk heb je gelijk, beetje domme vraag ook van mij, je kunt de aanvallen niet vergelijken met elkaar.

Wat sneu dat je je popje hebt moeten laten inslapen. Wel een verstandige beslissing.

Pepe heeft sinds ik dit item gepost heb, geen 'aanval' meer gehad (voor zover ik heb kunnen constateren).

[manette]

Pepe heeft geen 'paniekaanvallen' meer gehad, ook niet bij de oppas vorige week die hem beter in de gaten heeft kunnen houden dan ik.
Bedankt voor de tips.
Wat mij betreft mag dit onderwerp wel op slot.



Fijn dat Pepe geen paniekaanvallen meer heeft gehad, hopelijk blijft dat zo.

Bij deze dan een slotje.   *klik*

Groetjes, Sonja.