Parkieten-proza

Gestart door Parkieten-Freak, januari 07, 2006, 21:43:30

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

judithdejong

Ik word er helemaal stil van nu....
Echt heel mooi!


Qwerty

Nou, Nou,

Ik word er verdrietig van!Zelfs van mijn eige!Ik heb een paar regels van iets anders geplukt.Van Flo En Star, die lieve, leuke meiden, die helaas gestorven zijn raakte me kei hard.De eigenaar had filpjes gemaakt waar gezongen werd.Je zag ook foto`s.

Qwerty de Heer

Safrena

Citaat van: Qwerty op september 11, 2006, 21:04:33
Nou, Nou,
Ik word er verdrietig van!Zelfs van mijn eige!Ik heb een paar regels van iets anders geplukt.Van Flo En Star, die lieve, leuke meiden, die helaas gestorven zijn raakte me kei hard.De eigenaar had filpjes gemaakt waar gezongen werd.Je zag ook foto`s.

Qwerty de Heer

Hey Qwerty
Die eigenaar ben ik  ;)

Zelf heb ik vandaag nog een gedicht geschreven over mijn verdriet :'(

Het afscheid kwam me te zwaar
Ik zakte in elkaar
Waarom moest net jij
Weggenomen worden van mij
Telkens doet het me weer pijn
Om zonder jou te zijn
Jij bent onvervangbaar en mijn hartsvriendin.
Aan wat heb ik dit dramatische verlies ooit verdiend.
Duizenden diertjes sterven keer op keer
Helaas net jij die ik heel erg begeer
Je nooit meer kunnen vasthouden
Jij die me zoveel vertrouwden
Het gevoel je nooit meer te zien
ohh wat zit ik hier te huilen voor tien.
Ik kan mijn verdriet niet verwerken
Dat begin ik steeds vaker te merken
Zonder jou is het leven zo anders
Dat begrijpt geen enkele omstander
Het voelt als een stuk dat weg is uit mijn hart
Dat vertel ik met heel veel pijn, verdriet en smart
Mensen zeggen wel eens dat de pijn
Minder word na een tijd
Maar geloof me ik heb nog steeds heel veel verdriet
en 1 ding is zeker, mijn kleine lieve Winnie jou vergeten doe ik nooit niet!

Rust zacht mijn kleine godinnetje

Qwerty

#63
Oh,     :-\

Wat leuk.Nou, als jij de eigenaar was van Flo en Star, wil ik wat tegen jou zeggen.Ik heb bergrepen dat jij heel veel van ze houd.Anders had je geen filmpjes gemaakt waar foto`s van dat parkietje te zien is...En dat lied...Het haakt in mijn hoofd.Vooral deze stukje:`Ik roep je naam en sluit mijn ogen, En wacht op antwoord al heeft het weinig zin, Ik blijf gelooven dat jij mijn stem hoort al is het tegenweten in`.
Trouwens, heb jij de tekst gezongen?

Qwerty de Heer


Bedankt voor het mooie en lieve compliment
het liedje heb ik niet zelf gezongen,
maar het is van de zanger Marco borsato
gr Safrena

Qwerty

#64
Heuh?    :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\

Ik herken de stem niet eens!Ik ken paar liedjes van hem en ik ken zijn stem.Dit keer klonk het heel anders...
Sterkte met het verlies van je mooie, beeldschone vogels. ;D

Qwerty de Heer

Als je het liedje bedoelt dat ik bij  Flo en Star heb gebruikt
Dat is van Marco Borsato
Als je het liedje bedoelt dat ik voor mijn kleine lieve Winnie heb gebruikt
Dat is eentje van Gordon
gr Safrena

Qwerty

Ik bedoel, die van Flo en Star.De andere lied die bij Winnie werd gebruikt is minder mooi.

Qwerty de Heer

Qwerty

Hai,
Ik heb op 10-10-06 dit lied liedje geschreven.

Verloren

Nu sta ik daar, helemaal verslagen,
Nu sta ik daar, met een gebroken hart,
Nu sta ik daar, met tranen die niet kunnen stoppen...,

Mijn hart word vebrijzeld,
Mijn droom gegrijzeld,

Nu lig ik in mijn bed,
Aan jou denkend,
Met tranende ogen,
Met een gebroken hart...,

Ik denk aan jou,
De hele nacht,
Met een verbrijzeld hart..,

Na een lange tijd,
Mis ik je nog ieder dag,
Tranen rollen over mijn wangen...,

Al beeeen je al jaaaren dood,
Ikblijf aan je denken,
Ik mis je nog steeds,
Want jij was mijn vriend,
Neee, Jij was mijn FAMILIE!
                                            Qwerty de Heer  :) Wat ben ik blij dat het eruit is.

Maur@

Oeps, traantjes. Ik kan heel erg met je meevoelen.

simpy

In minder dan 3 maanden tijd,
2 parkieten verloren.
afscheid moeten nemen,
van je grootste vrienden.
afscheid nemen,
van het leven.
fluffy was té jong,
ze had té veel pijn en té veel verdriet.
pietje was oud,
en moe.
de dood duurde te lang.
maar ook weet te kort.
uiteindelijk zijn ze ergens,
in de achtertuin?
of in de hemel?
maar weet je,
ooit komen ze terug. 

gedichtje voor mijn lieve parkietje † Fluffy en pietje.

Safrena

Mijn kleine lieve knuffel teddybeer

Ooit zag ik een super mooi geel parkietje
Je zag er uit als een echt deugnietje.
Ik kon aan jou niet weerstaan
En heb je onmiddellijk mee naar huis gedaan
Je was een echte teddy knuffelbeer
Zo noemde ik je keer op keer.

Poeken kreeg je als naam
Je was zo lief en aangenaam
Je werd het nieuwe vriendinnetje van Winnie
O dat was een euforie.

Jij maakte Winnie en mij zo gelukkig en blij
Maar dit alles is nu voorbij
Na het verlies van Winnie
Werd het een nostalgie.

We hadden allebei zoveel verdriet
Waardoor je afweersysteem nog meer verzwakte
Na een tijdje werd je zo ziek
Opnieuw voor ons een echte tragiek.

Een verschrikkelijke ziekte werd bij je gevonden
Toen ze het ons vertelden werd ik door verdriet en pijn verslonden
Weken hebben we samen gevochten om dit te overwinnen
Met heel veel pijn, verdriet en liefde van binnen.

We hebben dit gevecht niet mogen winnen
O Poeken, we bleven ondanks alles beste vriendinnen
Nu hebben ze je van me ontnomen
En mag ik alleen nog van je dromen

Jij was net als Winnie zo lief en dapper
En ik word steeds maar verdrietiger en zwakker
Zit hier te huilen als een klein kind
Ik die jullie zo heb bemind.

Winnie en Poeken, jullie zijn nu weer samen
Jullie, die zo goed overeenkwamen
Samen zonder ziek zijn en pijn
Ik wou dat ik daar bij jullie kon zijn
Daar achter de regenboogbrug
Zie ik jullie ooit weer terug .


Rust zacht mijn kleine lieve Poeken, ik mis je zo

Sara

Wat een mooi gedichtje Nancy..
Hier weer tranen in de ogen,geen woorden ervoor..
Wat doet het toch vreselijk veel pijn om zo'n dierbaar iemand te verliezen..

Veel sterkte en vele groetjes
Sara
Vele groetjes van een ex-grasparkietenbaasje (met heimwee) ;-)
Ook een pootje van Zoë en Fenna, mijn keeshondjes

Chicowen

Hej lieve Nancy,

Wat een prachtig gedicht. Mijn ogen staan vol met tranen.
Poeken is weer samen met jullie Winnie en ooit zul je ze weer zien.

Dikke knuffel!
snavelkusjes van Chico, Pucky, Fender, Noukie, Junior en Kiki!
Dag lieve Zipper en Yno, we zullen jullie niet vergeten.

parkietenfan

Hoi Nancy,

Zeker weer een schitterend gedicht! Het is vreselijk ja, keer op keer.
Ook mijn verdriet om Coco is nog vers als ik dit gedicht weer lees.
Die zal ik ook nooit vergeten....................het valt niet mee hé.
Maar je bent fantastisch geweest voor je meisjes!

Nogmaals heel veel sterkte!!
Meer kan ik helaas niet verwoorden.

Liefs
nathalie



roha

 :(Hier heb ik ook geen woorden voor, die schieten me te kort, maar tranen schieten met overvloed in mijn ogen!! :'(

Een verdrietig, maar mooi gedicht!
Nogmaals Safrena, heel veel sterkte met dit groete verlies.

Hanneke

Moppers

#74
Het topic bestaat al een jaar, maar ik zie hem nu pas. Even een opmerkinkje over de titel (jaja, ik weet dat ik een mieren****** ben  :P)
Proza en poëzie zijn twee verschillende dingen. Simpel gezegd: poëzie = gedichten, proza = verhalen.


Het maakt toch niet uit
De bedoeling is gewoon dat
mensen hier hun gedicht kunnen plaatsten
gr Safrena

Scotty - Keecko

Och Nancy,

Alweer zo'n mooi maar verdrietig gedicht.
De tranen staan in mijn ogen!
Je hebt zoveel goede zorgen en liefde gegeven aan je meisjes...

Heel veel sterkte met dit grote verlies :(

Liefs, Ilse

Sonja

Hoi Nancy,

Wederom een prachtig gevoelig gedichtje!

Ik vind het toch een gave, om je gevoelens zo mooi te kunnen verwoorden.

Nogmaals heel veel sterkte met het verlies van je lieve kleine gele meiske.....

Lieve groetjes, Sonja.

maartje

iedere keer als ik ergens iets lees over de "regenboogbrug" staan ze in mijn ogen. het gedicht van jou, kwam bij mij toen op het moment dat vladimir werd geroepen als engeltje. regenboogbrug, geweldig mooi.

Joske

Ik heb deze topic even helemaal van begin tot eind gelezen, want wist niet wat Maartje met de regenboogbrug bedoelde. Maar het het gevonden, op pagina 1. Wat een schitterend gedicht is dat. *is ontroerd*

Parakiki

Ik had hier ergens in deze forum ook ooit een gedichtje geplaatst na dat iemand's grasparkietje dood was.
Voor alle eigenaren met een dierbare, overleden grasparkiet:

Een kleine gevleugde vriendje in een kooi
Oh,wat is hij zo mooi
Mijn kleine vriend bij mij ben je veilig
Wees niet verdrietig ik ben bij je
Je bent niet verweg
Niemand zal je ooit vergeten
Jij ben mooi en lief dat blijft zo
Want ik kan je zien
Tussen de sterren daar boven zie ik je naar beneden kijken
Kijken naar je gelievde mensen.
En wil ik zeggen dat ik bij je ben........
Voor altijd.