Dat Was Schrikken

[Chantalleke]

Hallo,

Allemaal een vrolijke kerst verder nog!

We hebben net zo ontzettend in de rats gezeten... :blush:  Horus, ons logeerparkietje is niet goed tam en een ontzettende kluns met vliegen. Hij botst overal tegenaan, de muren, stoelen, de kerstboom... Toch heeft zijn baasje gevraagd of wij een poging wilde doen hem wat tammer te krijgen en hem in ieder geval 1 keer per week los te laten vliegen. Omdat wij twee ongelooflijke tamme vriendjes hebben leek ons dat uiteraard geen probleem....

Net ging het even helemaal mis....  :huh: Nadat Horus voor het eerst succesvol op de lamp was geland naast Billy en Sjefke vloog hij samen met Billy naar de keuken. Ze zaten daar even, maar door een onverwachte beweging van Billy schrok Horus. Hij vloog zo ongelooflijk onbesuisd weg...pats...tegen het keukenkastje aan...viel op de grond, steeg weer op...poef tegen het raam....  Totaal in paniek lag het arme kleine hulpeloze ding op de grond zo wild te fladderen dat hij maar koprolletjes bleef maken. Dit hadden wij nog nooit gezien. Ik was even bang dat Horus zijn nek had gebroken, en dat terwijl hij niet echt heel hard vloog :mellow: Dave heeft Horus goed vastgepakt en zachtjes over zijn koppie geaaid terwijl hij tegen hem bleef praten. Gelukkig werd hij toen heel snel rustig. Maar toen hij hem probeerde in zijn kooi te zetten bleef hij daar ook weer koprolletjes maken  Dave heeft hem toen maar weer in zijn hand gepakt e zo even een paar minuutjes gewacht. Ow, wat zat ik in de rats zeg. Nu, een half uurtje later, zit Horus volop te kletsen in zijn kooi, met zijn spiegeltje te smijten (wat hij nog nóóit heeft gedaan) hij eet volop....kortom het lijkt wel een totaal ander vogeltje. Normaal is hij heel bang en zit altijd op dezelfde plek in zijn kooi, hij is pas gaan kletsen toen hij bij ons kwam en onze vogeltjes hoorde.

Heeft er iemand anders zoiets geks mee gemaakt? Dat door een ontzettend enge ervaring een parkietje in één klap helemaal tam is? Horus heeft niets overgehouden aan het hele gedoe (we hebben hem goed nagekeken en hij is levendiger dan ooit tevoren), maar van een bang kereltje is hij omgetoverd tot een tam vriendje... Ik begrijp nog even niet goed hoe dit kan  :unsure:

Groetjes,
Chantal

[Parkieten-Freak]

Ik denk op zich niet dat Horus "ineens" tam is geworden. Wellicht is hij een beetje verdoofd geweest door de schrik en de klap en liet zich daarom goed oppakken.
Je ziet dat wel vaker.
Dat Horus kletst en geluid maakt, zal zeker liggen aan het feit dat hij soortgenootjes om zich heen heeft. Zeker als Horus thuis weinig aandacht krijgt, kan deze vogel helemaal opleven door de aandacht die hij van jullie en jouw vogels krijgt. Hij zal daardoor ook veel levendiger gedrag gaan vertonen.
Wellicht is het dus een goed idee voor de eigenaar om Horus een vriendje te geven!

[Chantalleke]

Hi PF,

Eerst dacht ik ook dat het door een soort verdoving kwam. Maar toch is het dat niet (denk ik  :blush: ) Het lijkt wel of dat Horus door wat er net gebeurd is namelijk vertrouwen heeft gekregen in Dave. Hij reageert heel erg op zijn stem en staat nu nog steeds toe dat Dave hem op zijn buik aait. Als Dave voor de kooi gaat staan loopt hij ook echt op zijn stokje de kant van Dave in en gaat daar aan de tralies hangen (Zoals hij dat ook doet als Sjefke op de kooi gaat zitten)Voorheen ging hij zenuwachtig door de kooi fladderen als je een hand in zijn kooi stak, net zoals hij dat nu nog steeds doet als ik bij de kooi kom. Verder zat hij alleen maar stilletjes.

Uiteraard hadden wij al opgemerkt tegen zijn baasjes, dat het beter zou zijn als nadat Horus bij ons was komen logeren zij een maatje voor hem zouden aanschaffen, omdat hij hier niet alleen zou zijn en dan thuis weer wel. Al vanaf de eerste minuut dat Sjefke bij hem ging zitten merkte we direct een verschil. Horus is echt helemaal opgeleefd. Hij is op zijn parkiets gaan pruttelen in zijn kooitje, roept steeds om Sjef en Billy, hij speelt graag met ze en hij is ook met zijn speeltjes in zijn kooitje gaan spelen (wat hij ook nooit heeft gedaan, ook thuis niet)

Het is een enorm schuw diertje, maar er is nu in ieder geval 1 persoon (= Dave) die hij helemaal volledig lijkt te zijn gaan vertrouwen. Hopelijk kunnen we nu in de resterende 3 weken dat hij nog bij ons is echt een goede start met hem maken om hem verder tam te krijgen. Vooral omdat het kereltje Sjefke in alles nadoet en Horus nu dus kennlijk wel bij Dave durft te gaan zitten (vooral als Sjef daar ook zit) Dan is het daarna nog proberen of Horus minder eenkennig wil worden en ook bij mij, maar bovenal bij zijn eigen baasjes durft te gaan zitten!

Ik heb in ieder geval gelukkig nog nooit zoiets engs met mijn eigen parkietjes mee gemaakt, want het was echt een afschuwelijk gezicht, zo'n arm beestje totaal in paniek. Hopelijk brengt het echt wat goeds (zoals het nu nog even lijkt, want Horus stapt nog steeds vrijwillig bij Dave op zijn vinger :rolleyes: ) en vergeet Horus snel dat hij nog banger was als hij normaal al is.

Groetjes
Chantal

[Parkieten-Freak]

Het is inderdaad heel bijzonder wat je schrijft.
Ik ben dan ook heel benieuwd hoe dit zich allemaal gaat ontwikkelen, en of Horus zo tam en aanhankelijk blijft. Het is heel mooi dat hij een voorbeeld heeft aan Sjefke en van hem leert!

Van vroegere ervaringen weet ik wel dat een parkiet die ziek is geweest, ook aanhankelijker wordt.
Schijnbaar voelen ze op een of andere manier toch aan dat je "er voor ze bent" en "voor ze zorgt".

[Kaat]

Geluk bij 'n ongeluk, dus....
Maar goed dat 't nu weer goed gaat met Horus!

Succes met tammaken  

[Chantalleke]

Wat mij betreft mag er op dit topic een slotje  

Alles gaat goed met Horus. :thumbsupsmiley: Mijn collega zal wel opkijken als ze terugkomt van vakantie, want dan krijgt ze niet alleen Horus mee naar huis, maar ook zijn nieuwe vriendinnetje Khephri (ik denk althans dat ze een meisje is)
Horus kan namelijk heel slecht tegen alleen zijn, hebben we gemerkt. Sinds Khephri er is (speciaal voor hem), is hij niet meer bang en stil. Hij vliegt vrolijk mee met Sjefke en Billy zonder overal tegen aan te botsen, hij fluit volop en is dol op spelen met zijn nieuwe vriendinnetje.   Er zijn gewoon parkietjes die zich alleen maar veilig voelen met een soortgenootje in de buurt waaraan ze zich kunnen vergelijken kunnen we nu uit ervaring zeggen. Gelukkig is Khephri een ontzettend nieuwsgierig, brutaal vogeltje, maar wel ongelooflijk lief voor haar maatje Horus, waardoor het kleine kereltje helemaal aan het opleven is!  

Khephri proberen we met man en macht handtam te maken in de kooi, zodat zij straks gezellig met Horus kan rondfladderen. Nog twee weken voor ze naar huis gaan....

Groetjes
Chantal

Bij deze op verzoek een slotje *KLIK*, Gr. Ingrid