Band met parkiet krijgen?

Gestart door Carlisle, juli 22, 2021, 13:00:34

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Carlisle

Hallo,

Ik heb al, zo lang ik mij kan herinneren, parkieten. Op dit moment heb ik er twee. Eéntje van 8 jaar en eentje van ongeveer anderhalf jaar. Helaas zijn ze niet zo tam als ik het liefst zou willen. Ze zitten wel (eventjes) op mijn hand, maar daar houdt het bij op.

8 jaar geleden, toen ik twee vogeltjes kreeg, was ik in verband met stage veel van huis. Mijn ouders zorgden goed voor de vogels, maar kregen niet de aandacht zoals ik ze zou geven. Dat mijn vogels niet zo tam waren verweet ik aan het feit dat ik ze destijds zo weinig aandacht heb kunnen geven. Op angstige momenten ziet die oudere mij wel als 'veilige haven' en kan hij ontzettend lang op mijn hand blijven, maar op het moment dat er niks aan de hand is dan vind hij het ook niet nodig om op mijn hand te zitten

Toen anderhalf jaar geleden een van de parkieten overleed en ik weer een jonkie erbij kreeg, wilde ik er alles aan doen om deze wel goed tam te maken. In het begin ging het hartstikke goed, maar na verloop van tijd kreeg ik het gevoel dat hij de angst van de oudere parkiet overnam.
De jongste gaat nu wel op mijn hand zitten, maar meer dan dit doet hij niet. Hij ziet mij volgens mij totaal niet als vriendje. Als ik dan filmpjes zie van andere vogeltjes, of van mijn vogeltjes vroeger, dan vind ik het zo vreselijk jammer dat het mij niet lukt om eenzelfde band met deze vogeltjes te krijgen.
Voer op mijn hand leggen maakt weinig verschil, zonder twijfel komt hij namelijk al uit de hand eten. Maar ik zou zo graag zien dat hij mij als vriendje ziet en niet voor mij weg springt wanneer ik eraan kom.
Op internet lees ik veel dat kortwieken helpt, maar dat weiger ik. Dat lijkt mij ontzettend traumatisch voor zo'n beestje en ik kan me niet voorstellen dat hij je daarna als vriendje wilt gaan zien.

Ze hebben veel speelgoed en buiten de kooi een grote paal met klim en speelwerk. Daar zitten ze veel op, maar echt spelend zijn ze niet. Ik probeer af te wisselen van speelgoed om zo het spelen wat te activeren, maar zolang het geen spiegeltje betreft komt de jongste er ook niet op af. Ze zitten verder ook alleen in de kooi of op die paal, maar zijn verder niet echt onderzoekend. En dat terwijl parkieten zo nieuwsgierig van aard zijn en zo graag spelen.

Ik weet vaak echt niet meer wat ik kan doen om het natuurlijke gedrag te stimuleren, maar ook om een band met de vogels te bouwen. Heeft iemand hier tips voor mij?

kletskousje

#1
Tja parkietengedrag is niet te voorspellen. Niet elk parkietje zal tam worden, lig misschien ook aan het karakter van het vogeltje. Hoewel je wel een eind kan komen met veel geduld en aandacht bereik je niet altijd jouw gewenste doel. Uit jouw verhaal maak ik op dat de vogels ook niet met elkaar spelen en dat zou best eens kunnen komen door het grote leeftijdsverschil. Kortwieken zou ik je zeker ook niet aanraden, ontzettend zielig als je dat nu nog gaat doen. Wel vervelend voor je dat het niet echt wil lukken met echt tam maken van de jonge parkiet. Ik lees uit jouw verhaal dat ze ook buiten de kooi komen en dat is al superleuk dat ze dat doen alleen zou ik de spiegel helemaal weglaten. Ik begrijp nl ook dat de jonge parkiet daar gek op is. Hij ziet waarschijnlijk zijn evenbeeld als zijn maatje maar krijgt er weinig van terug en dat is ook sneu. Door de spiegel zijn ze nu eigenlijk met zijn drietjes.  Misschien dat door het verwijderen van de spiegel hij meer contact zoekt met de oudere parkiet en/of met jou. Tam worden kan je echt niet afdwingen, dat is gebaseerd op vertrouwen dus al een een goed teken dat ze op je hand komen. Probeer zoveel mogelijk aandacht te geven aan de vogels maar laat ze naar jou toe komen ipv andersom. Je bent in ieder geval verder denk ik wel goed bezig maar zo als ik eerder zei , het is nooit te voorspellen. Wat is het geslacht van de parkieten?
Ik heb zelf al 3 jaar 2 popjes die helemaal gek op elkaar zijn maar ook af en toe venijdig uit de hoek konden komen naar elkaar. Ik besloot 2 a 3 maanden geleden 2 mannen erbij te zetten omdat ik bang was dat het een keer fout zou gaan en ze stiller werden.  Nou pfff de mannen zijn helemaal verzot op elkaar en de popjes zijn nu liever naar elkaar. Ik had verwacht dat de popjes een man zouden uitzoeken maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Ze tolereren elkaar en  eén pop en man zie ik heel af en toe voorzichtig benadering zoeken naar elkaar. Voor mij dus ook afwachten hoe dit zich verder ontwikkeld, onvoorspelbaar.

succes :)