Parkiet lijkt niet gelukkig

Gestart door Reiger, april 26, 2021, 21:02:27

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 2 gasten bekijken dit topic.

Reiger

Hoi allemaal,
Wij hebben sinds begin januari een parkietje, Lootje. We kochten hem " handtam"  toen hij 9 weken oud was. Vanaf het begin was hij erg angstig, de hele dag door, schrok zelfs van een blaadje dat van de plant (elders in de kamer) naar beneden dwarrelde. Graatmager. We wisten niet goed wat we moesten doen. Als we hem benaderden was hij doodsbang, maar als we hem met rust lieten leek hij ook niet gelukkig want hij zat maar bewegingsloos en gestresst op zijn stokje. Het enige moment dat hij op onze hand kwam/komt zitten, is als hij uit zijn kooitje is en terug wil naar zijn kooi (hij is gekortwiekt en komt uit zichzelf niet ver).
Na twee maanden hebben we de kweker benaderd met de vraag of dit gedrag wel normaal was. Hij adviseerde ons er een tweede vogeltje bij te nemen. Dat hebben we gedaan. Het positieve is dat er nu wel meer leven in Lootje zit, en hij is flink aangekomen. Oogt nu gezond. Een wereld van verschil echter met ons tweede vogeltje, Pip. Want Pip is vrolijk, enthousiast en energiek. Lootje houdt wel van het knuffelen en kroelen met Pip, maar hij blijft het liefst de hele dag bewegingsloos op hetzelfde stokje zitten en lijkt ook vaak bang en gestresst te zijn DOOR Pips enthousiasme. Hij zit ook nooit te kwetteren zoals Pip. Er zit weinig leven in lijkt het. Lootje pikt ons als we toenadering zoeken, uit stress denk ik, maar hij kan ook enorm uithalen naar Pip als Pip te enthousiast is.
Ze zitten nu twee maanden bij elkaar in de kooi. De laatste week zien we steeds vaker dat Pip klaar met Lootje is, en dan terug gaat pikken. En hij/zij doet dit dan heel veel harder dan Lootje, want ze/hij drukt Lootje zo van het stokje af waardoor Lootje op de grond valt.
Om heel eerlijk te zijn, zijn we wel een beetje teleurgesteld in Lootje. Ik heb twee dochtertjes. We hadden ons allemaal erg verheugd op een vrolijk parkietje bij ons in huis. Zoals Pip. Maar in plaats van dat Pip Lootje meetrekt in zijn enthousiasme, lijkt het eerder andersom. Want als hij kan kiezen, kiest Pip toch liever de veiligheid van Lootje dan de aanwezigheid van ons. Beide beestjes pikken nu als mijn dochters ze benaderen. Dat deden ze de eerste weken niet en dat doen ze bij mij veel minder omdat ik me niet laat afschrikken. Maar daar komt bij dat Lootje geen " plezier in het leven"  uitstraalt. Wat kan ik doen om Lootje gelukkig te maken? Hij wil zo weinig/niets. Niets van ons, niets van Pip, niets van zijn speeltjes....En dat vind ik dan ook weer sneu voor Pip, want die is vaak heel blij en enthousiast maar krijgt dan een nijdige reactie terug van Lootje.
Heeft iemand hier de gouden tip? Of vind iemand dit normaal/herkenbaar gedrag?
Ik heb al na zitten te denken over een voliere voor Lootje, zodat hij niet meer tam "moet" zijn, onder soortgenoten is (want daardoor is hij wel aangekomen), zonder dat er 1 parkiet steeds beroep op hem doet en van alles van hem wil. Maar toen zei iemand anders dat een handtamme parkiet nooit tussen volierevogels moet worden geplaatst? Weet iemand hier meer van?

kletskousje

Dat lootje angstig was toen ze nog maar 9 weken oud was is niet zo gek natuurlijk. Hij moet natuurlijk wel erg wennen aan zijn nieuwe omgeving en dat gaat met beleid. Bovendien was/is Lootje gekortwiekt waardoor hij niet meer zijn natuurlijke gedrag noodgedwongen kon tonen. Misschien is hij daar ook wat onzeker van geworden. Door kortwieken worden ze echt niet tammer en ,helaas, spreek ik uit ervaring hoor. Wat mij niet helemaal duidelijk is of zowel Lootje en Pip een mannetje of vrouwtje is? Dat zou het gedrag naar elkaar kunnen verklaren nl. Ik begrijp je frustratie dat jullie het niet leuk vinden dat Pip de veiligheid bij Lootje in de kooi zoekt dan bij jullie. Bedenk dat jullie als mens nooit een vervanging kunnen zijn van een soortgenootje. Ik heb zelf 2 popjes in de kooi wat ook niet altijd even vlekkenloos verloopt zal ik maar zeggen maar toch zoeken ze elkaar constant op. Ik heb 2 kooien staan maar ze gaan altijd bij elkaar zitten. Wij moeten ze zelf scheiden als het verkeerd dreigt te lopen. De een denk echt niet van oh, nu ga ik even veilig in de andere kooi zitten.
Wel lastige situatie he , want je wilt dat de beestjes het leuk hebben. Je vraagt de Gouden tip. Wat mij betreft is het belangrijk om te weten of je niet 2 popjes hebt want die gaan over het algemeen niet goed samen. Dat kan het gedrag verklaren van Lootje. Aan de andere kant zou leeftijdsverschil een rol kunnen spelen maar ook vind Lootje het misschien echt niet leuk buiten de kooi. Laat haar/hem dan gewoon met rust en dwing niet om er uit te laten komen, dat werkt averechts. Wat ook een optie zou kunnen zijn dat Lootje misschien iets onder de leden heeft. Laatste weken kwam mijn parkiet ook niet meer buiten de kooi en daardoor ging de ander ook niet. Dat vond ik zo vreemd, dacht aan de rui maar ook daarna bleef ze een vermoeide indruk maken. Toen heb ik ontlasting onderzoek laten doen en bleek ze  een darminfectie te hebben. Nu na een week antibiotica gaat het een stuk beter en komt ze ook weer buiten de kooi en spelen weer meer met elkaar. Ik hoop dat je hier iets mee kunt. Laat in ieder geval nog weten wat het geslacht is van de vogels, dan kunnen we daar vandaan verder meedenken. Succes!

Reiger

Beste Kletskousje, bedankt voor je reactie! Heel blij mee. Ben ruim een week op vakantie geweest vandaar nog niet de tijd gehad om rustig te reageren. Ik heb inderdaad ook het gevoel dat het kortwieken hem geen goed heeft gedaan. Ik kan me goed voorstellen dat hij hier extra onzeker door is geworden, want hij kan zich totaal niet redden. Als hij uit zijn kooi fladdert beland hij altijd zeer onhandig op de grond, en vervolgens komt hij nergens meer op. Heel anders dan Pip, die een stuk verder kan fladderen (alhoewel ook gekortwiekt) maar ook overal op klimt en klautert waardoor hij altijd zijn doel bereikt. Lootje blijft steeds achter. Maar uiteindelijk gaan ze wel leren vliegen toch? Na de rui?

De bedoeling was dat Lootje een mannetje was en Pip het vrouwtje, maar eerlijk gezegd krijg ik steeds meer de indruk dat Pip het mannetje is (neus kleurt steeds donkerder paarsblauw) en Lootje het vrouwtje (neus blijft lichtblauw/paars). Of anders zijn het twee mannetjes.

Lootje heeft altijd zeer waterige/diarree-achtige poep. Is dat normaal? Dat heeft mijn parkietje vroeger nooit gehad. Ik dacht zelf dat dat komt omdat hij zo veel stress in zijn lijfje heeft zitten, maar misschien is het juist andersom en heeft hij iets onder de leden waardoor hij niet relaxed is. 

Ik hoor graag weer van je!

kletskousje

qua gedrag is het dan toch nog even afwachten tot je het met zekerhand kan zeggen. Je kan ook een foto meesturen in je bericht van de vogels dan kunnen we meekijken of het geslacht al te bepalen is via de neusdop. Als ze door de rui heen zijn zullen de veren wel weer aangroeien maar dat kan best nog wel een tijdje duren. De waterige ontlasting kan inderdaad door stress komen maar ook door veel drinken( wat ze niet zo snel zullen doen) of door veel groente eten. Met name sla met mate geven. Geef anders even een week ofzo geen groente of fruit en kijk of de ontlasting dan veranderd. Een andere mogelijkheid is toch dat er een bacterie in het spel kan zijn. Om dat uit te sluiten zou je wat ontlasting op kunnen vangen en op sturen naar een vogelarts. Dat kun je doen door aluminiumfolie op de bodem van de kooi te leggen en dan zo wat poepjes op te vangen. Ik stuur het zelf altijd naar Hedwig van der Horst in Riel. Je kunt haar ook mailen voor advies. Succes.