ruziënd koppeltje grasparkieten (mannetje is nieuw)

Gestart door fennie123, januari 15, 2018, 19:22:05

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

fennie123

Hallo,

Een kleine 2 weken geleden heb ik een mannetje grasparkiet voor bij het vrouwtje gehaald dat ik al had. Het mannetje komt uit het asiel; het is volwassen, maar de leeftijd is niet bekend.
Het vrouwtje komt ook uit het asiel, dat heb ik in mei 2011 gehaald. Er werd toen gezegd dat ze 1 jaar oud was, dus dan zou ze nu bijna 8 zijn (maar de leeftijd destijds was wel een schatting denk ik).
Hoe dan ook, ze verdragen elkaar niet echt. Eerst zaten ze twee / drie dagen elk in een aparte kooi (het nieuwe mannetje in de grote kooi waar ze nu samen in zitten), maar op het laatst riepen ze heel hard naar elkaar en begonnen ze in de eigen kooi te proberen naar de ander toe te klimmen. Toen heb ik de kooien in een apart kamertje gezet, de deurtjes open gedaan en zijn ze uit zichzelf samen in de grote kooi terechtgekomen.
Het leek eerst goed te gaan, maar het blijkt nu dat het vrouwtje erg de baas wil spelen. Ze schettert en schreeuwt tegen het mannetje. Er wordt niet fysiek aangevallen.
Verder lijkt de neusdop van het vrouwtje nu wat vreemd. Bij de 2 gaatjes zijn donkere verkleuringen gekomen. Eerst bij één gaatje, een dag later ook bij het andere. De verkleuringen zijn roodachtig / bruin.
Het vrouwtje lijkt het mannetje soms ook te voeren. Is dat niet de omgekeerde wereld? Of kan dat wel? Het mannetje heeft zijn kopje onder, volgens mij haalt hij voer uit haar snavel.

Het vrouwtje wil ook niet dat het mannetje gaat zingen. Als hij begint, komt ze woedend en schetterend op hem af en maakt hem duidelijk dat hij op moet houden. Hij houdt dan ook op. 
Hoe dan ook, de sfeer is na 6 dagen samen nog steeds erg onprettig. Het mannetje heeft wel enig terrein gewonnen, hij durfde eerst nauwelijks bij de voerbakjes en durft haar nu soms zelfs weg te sturen of uit een voerbakje te verdrijven. Hij schettert soms ook wat terug, maar soms wordt hij zo nerveus van haar geschetter dat hij steeds heen en weer trippelt op hetzelfde stokje, wat heel neurotisch overkomt (als een panter in een kooi). Dit gebeurt iedere dag diverse keren en hij doet dat dan minutenlang achter elkaar, dat zenuwachtige heen en weer trippelen.

Is het mogelijk dat het vrouwtje broeds is geworden door de komst van het mannetje??? gezien die neusdop.
En wat voor indruk maakt dit verder op jullie? Ik krijg zelf eigenlijk de indruk dat dat geschetter niet zal ophouden. De sfeer blijft gewoon slecht, al durft het mannetje duidelijk meer dan in het begin.

Ben heel benieuwd naar jullie reacties.
Bij voorbaat dank,
Fennie

fennie123

Nog even voor de volledigheid: het vrouwtje heeft van mei 2011 (toen ik haar uit het asiel haalde) tot maart 2016 met een ander mannetje in de kooi gezeten. Dat mannetje is toen doodgegaan. En nu heb ik dus een ander mannetje gehaald.

Loeky

Hoi, Als ik je verhaal lees denk ik dat ze het best goed met elkaar kunnen vinden. Ze pikken elkaar niet. Het vrouwtje is alleen dominanter dan het  mannetje.  Mijn advies zet de kooien naast elkaar dan kunnen ze zelf kiezen of ze bij elkaar willen zitten of niet. Ze moeten nog erg wennen aan elkaar. Geef het de tijd. Heel goed dat jij je parkieten uit het asiel haalt!  Succes en laat weten hoe het gaat.
Groetjes uit Loeky's dierentuin

Dag lieve Loeky      † 21-10-2010, je was mijn beste maatje!
Dag vrolijke Happy † 24-04-2012, we missen je!
Dag mijn mooie bijzondere Doeky   † 07-04-2013, voor altijd in mijn hart!
Dag lieve Flurry, we missen je vrolijke parkiet!  † 14-07-2017 Dag Engeltje 11-03-19

fennie123

#3
Dank je, Loeky.
Ja, ze zijn dus al in 2 verschillende kooien geweest en toen ik de deurtjes openzette zijn ze naar elkaar toegegaan... In dezelfde grote kooi, vrijwillig.
Weer uit elkaar lijkt me een beetje terug naar af.
Wat ik vandaag wel heb gedaan is alle speeltjes en kleine zitstokjes verwijderen. Die waren voor het vrouwtje heel vertrouwd. Ze is duidelijk daardoor iets minder zeker geworden en het mannetje wat zekerder. Verder doe ik sinds gister iedere dag anderhalf à twee uur het deurtje van de kooi open en zijn ze buiten. Omdat het vrouwtje niet zo goed kan vliegen belandt ze soms op de grond. Het mannetje komt dan bij haar zitten en ik heb het idee dat er dan een band gesmeed wordt. Verder is er ook minder druk / spanning als ze buiten de kooi zijn. Ze gaan steeds uiteindelijk weer de kooi in (zin in eten).
Ik hoop in ieder geval dat het mannetje kan blijven want hij komt nu al in zijn eentje op mijn hand zitten te eten, wat natuurlijk reuze leuk is. (Het vrouwtje was al tam.)
Alleen dat geschetter is echt een enorme herrie, dus ik hoop dat dat afneemt. Het vrouwtje heeft in gezelschap met het vorige mannetje ook heel veel geschetterd, erg vervelend. Toen ze alleen was deed ze dat niet.

(even ietsjes aangepast - is voor alle leeftijden ;)