grasparkiet aaien

Gestart door sharon1994, mei 22, 2015, 10:34:58

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

sharon1994

Hallo allemaal,

ik heb sinds anderhalve week een grasparkietje, hij/zij heet Perry en is nu bijna 8 weken oud.
Ik kom er zelf niet echt uit op het een popje of mannetje is en wil nog niet met m'n camera voor z'n neus gaan zitten om een foto te maken, bang dat hij/zij dan schrikt.
Over een paar weken als Perry tam is, wil ik nog een maatje voor hem erbij kopen:)
Nu is natuurlijk nog maar kort, anderhalve week, maar Perry kwam de derde dag al op mijn hand zitten om van het trosgierst te eten.
Nu springt hij inmiddels direct op mijn hand als ik die in de kooi doe.
Moet ik hier nu mee door blijven gaan? Of is er een volgende stap om een band op te bouwen?
Ik probeer heel rustig m'n vinger naar hem toe te doen, zodat dat uiteindelijk kan leiden tot een aai, maar dan bijt hij in mijn vinger. Dit is dus nog een stapje te ver. Gaat dat uiteindelijk vanzelf komen dat ik hem kan aaien als hij langzaamaan vertrouwd raakt aan mij? Of moet ik door blijven gaan met langzaam met m'n vinger bij hem in de buurt te komen?
Ook heb ik een bakje in z'n kooi staan, maar hier gaat hij niet in. Is het slim om hem nu al met een plantenspuit nat te spuiten of schrik ik hem hiermee af en belemmert dat het tam maken alleen maar?
Ik heb hem nu ook al los 4 keer laten vliegen, dat ging super, hij vindt uiteindelijk z'n eigen hokje weer en vindt het heerlijk om los te vliegen. Als hij niet uit zichzelf in z'n hokje gaat, krijg ik hem met veel geduld op een stokje gelokt en kan ik hem terug in het kooitje zetten.
Kan ik beter verder gaan met tam maken in het hok? Of als hij losvliegt?
En dan nog een laatste vraagje: ik heb ook nog een konijnenhok op mijn kamer staan. Perry vindt de konijnen heel interessant als hij losvliegt, hij gaat dan elke keer op het konijnenhok zitten.
Er is gelukkig nog niks gebeurt en ik ben er elke keer wel bij, maar heeft er iemand misschien ervaring met grasparkieten en konijnen?
Sorry voor het lange verhaal, maar hoop iets van jullie te horen:)

sharon1994

Oei, ik heb dit bericht per ongeluk 2 keer geplaatst. Hoe kan ik deze verwijderen?

Rvg93

Aaien vinden de meeste parkieten niet fijn, maar er zijn ook uitzonderingen. Als je t beestje wilt aaien dan zou ik dat zachtjes op het buikje doen. Ze zijn nogal bang om vanaf de staart benaderd te worden.
Mijn popje was altijd een echte knuffelaar tot ze in de puberteit kwam. Nu is het een bijter :)
De volgende stap is dat je je parkiet voldoende aandacht blijft geven, zo kom je steeds meer achter het karakter. Zelf "douche" ik mijn parkieten om de paar dagen met een plantenspuit met water, of ze nou willen of niet. Ik merk dat ze dan veel minder vaak ruien en zich fitter voelen. Mijn mannetje vind het douchen meestal heerlijk en zit ook graag in het badje. Mijn popje moet daar juist niks van hebben.

parkieten en konijnen kunnen best samen spelen, maar ik zou wel voorzichtig zijn en goed uitkijken wat ze uitspooken ;)

josva

Aaien zal pas in een later stadium komen. Het water in doen ze eigenlijk alleen als ze met alles vertrouwd zijn of als je er even er niet bent. Ik zou eerst met aanraking beginnen in plaats van aaien. Mijn popje was in het begin helemaal geen fan van aaien, meer van kroelen en alleen bij de kop en nergens anders, maar nu ze me meer vertrouwd is het een knuffeltje geworden al zijn er nog momenten dat ze kan mekkeren dat ze het niet fij  vind. Het mannetje daarintegen kan je in je hand houden en valt letterlijk in slaap. Heeft ook al veel menselijke trekjes.

ikzelf ga savonds met de parkieten onder de douche (met kraan) en heb ook geen badje.

Je zou als de parkiet opstapt kunnen proberen de buik aan te raken en dat uitbouwen naar over het buikje aaien. De plantenspuit zal ik niet gebruiken. Tam maken kan zowel in of buiten de kooi. Hoe meer aandacht je hem geeft hoe sneller het gaat al kan het nog wel lang duren.

Sonja

Hallo Sharon,

Ik ga alleen even in op je vraag over parkieten en konijnen.

Daar heb ik wel ervaring mee.
En ik wil je adviseren om ervoor te zorgen dat ze beter niet bij elkaar kunnen komen.
Als de parkiet op de kooi bij de konijntjes gaat zitten, kan het konijn per ongeluk in de pootjes of staart van de parkiet bijten. Dat kun je beter voorkomen.
Ook beter om ze niet samen los te laten.
Mijn parkiet is zo vroeger eens plotseling op de kop van het konijntje gaan zitten, terwijl die laatste lekker lag te slapen op de bank.
Het gaat zo snel, en terwijl ik erbij zat, want het parkietje zat op mijn hand en in een oogwenk zat hij ineens op de kop van het konijn.
Schrik - hap en parkiet die nog op het nippertje weg kon fladderen.
Dat wil je echt niet meemaken...

Het is gelukkig goed afgelopen, maar het was tevens een les voor me.
Bij deze dus deze waarschuwing, voorkomen blijft tenslotte altijd beter. ;)

Groetjes
Sonja

josva

Vertrouwen van je parkiet is wat je nodig hebt om ze aan te raken.

om dat te krijgen moet je er heel wat voor doen. De foto geeft duidelijk aan wat het resultaat zou kunnen wordrn.

Lovebirds_x

Citaat van: josva op mei 30, 2015, 03:27:23
Vertrouwen van je parkiet is wat je nodig hebt om ze aan te raken.

om dat te krijgen moet je er heel wat voor doen. De foto geeft duidelijk aan wat het resultaat zou kunnen wordrn.

Wat heb jij er allemaal voor gedaan dan. Misschien kan ik dat dan ook uitproberen bij mijn parkietjes.

selly-vw

Wauw, ik hoef dat echt niet te proberen met mijn parkietjes. Ik heb ze nooit  iets aan gedaan en zijn nogsteeds bang als ik maar alleen al in de buurt kom :(  ik krijg ze dan nog wel met veel geduld op me vingers.

gugakip

Wow. Hier is aanraken enkel mogelijk wanneer er trosgierst op je hand ligt en je met je pink of duim tegen hun buikje duwt om ze te "verplichten" op te stappen :)

Doordat we de snavel en nageltjes van een van de twee af en toe al moesten knippen, is dat parkietje wat minder tam geworden en heeft die van alles wat meer schrik helaas...

Nog een vraagje over jullie plantenspuit: ik las ergens dat parkietjes er soms heel erg van verschrikken... ergens stond zelfs dat eentje een hartaanval kreeg? :| Is het dan wel verstandig om met zoiets te beginnen?

Sonja

#9
Het is niet dat je hier speciaal "iets voor moet doen". ;)
Sommige parkietjes gaan uit zichzelf op hun rug liggen,gewoon omdat ze dat leuk vinden. Ik had vroeger ook zo'n parkietje, en blijkbaar meerdere mensen wel, zie bijv. in dit topic:
http://forum.parkietenweb.nl/index.php?topic=28875.0

@gugakip: Over jouw vraag mbt de plantenspuit:
Niet iedere parkiet vindt dit fijn, maar de enige manier om daarachter te komen is het voorzichtig uit te proberen.
Met lauw water en uiteraard de plantenspuit op een hele zachte stand.
Sommige parkieten houden er niet van, er zijn er die helemaal niet zo van water houden, andere parkieten houden er meer van om te badderen bij een zacht druppelende kraan, daar kom je achter door het uit te proberen.
Over de nageltjes knippen: als je je parkietjes stokken/takken aanbiedt van verschillende dikte, hoef je de nageltjes niet te knippen, ze slijten dan vanzelf af.
Mag ik vragen waarom het snaveltje van een van je parkieten geknipt moest worden?





gugakip

Citaat van: Sonja op juni 04, 2015, 00:28:17
Het is niet dat je hier speciaal "iets voor moet doen". ;)
Sommige parkietjes gaan uit zichzelf op hun rug liggen,gewoon omdat ze dat leuk vinden. Ik had vroeger ook zo'n parkietje, en blijkbaar meerdere mensen wel, zie bijv. in dit topic:
http://forum.parkietenweb.nl/index.php?topic=28875.0

@gugakip: Over jouw vraag mbt de plantenspuit:
Niet iedere parkiet vindt dit fijn, maar de enige manier om daarachter te komen is het voorzichtig uit te proberen.
Met lauw water en uiteraard de plantenspuit op een hele zachte stand.
Sommige parkieten houden er niet van, er zijn er die helemaal niet zo van water houden, andere parkieten houden er meer van om te badderen bij een zacht druppelende kraan, daar kom je achter door het uit te proberen.
Over de nageltjes knippen: als je je parkietjes stokken/takken aanbiedt van verschillende dikte, hoef je de nageltjes niet te knippen, ze slijten dan vanzelf af.
Mag ik vragen waarom het snaveltje van een van je parkieten geknipt moest worden?

Ja hoor! Stokjes hebben we van allerlei dikten. De allereerste stokjes die bij de kooi zaten waren allemaal identiek, en redelijk dun. Toen een natuurlijke tak er in gehangen na wat schrobben, en die tak hebben ze helemaal kapot gekregen, alle zijtakjes er af en weinig schors over. Die stokjes die er in het begin in zaten, zijn ondertussen ook al een hele tijd kapot, en toen kochten we nieuwe die heel wat dikker zijn, met een gevorkt uiteinde. Dat leek ons redelijk in orde, maar de nagels van een van de twee parkieten groeiden en hij begon vast te hangen aan de de spijlen van de kooi. De snavel groeide ook erg lang door, en nadat het wekelijks langer werd en echt tot diep in de veren ging, heb ik de dierenarts gebeld.
Veel van vogels kenden ze niet (er was geen vogelarts in de buurt hier, enkel op bijna een uur rijden...) maar ze deden voor hoe de nagels/snavel geknipt moesten worden, en zeiden dat het nodig was om nagels en snavel bij te knippen.

Nadien is het nog een 3-tal keer nodig geweest voor de snavel, en 1 keer voor de nagels. Nu is het weer heel lang geleden en lijkt alles onder controle te zijn, behalve 1 nageltje dat wel lang is. Die blijft af en toe hangen en dan moet hij even iets hoger klimmen om los te geraken, om vervolgens weer naar het eten te kruipen. Ik zou dit graag willen oplossen, maar heb schrik dat hij nog banger gaat worden... Zo wil hij de laatste tijd niet meer op de hand voor trosgierst in de kooi, enkel door de spijlen heen. Wel jammer, want de andere vliegt er soms zelfs op zonder dat hij al aan de trosgierst kan (vuist maken), dus daar kan je wat mee spelen :)
Door de tralies heen, als hij er tegen kruipt en dan het nageltje knippen lijkt me geen goed plan, aangezien hij snel weg gaat als je dicht bij komt als hij vooraan zit? De snavel is nu wat langer dan die van de gemiddelde grasparkiet, maar aangezien het zo gestabiliseerd is, is het misschien verstandig er van af te blijven... 

Nu ik toch bezig ben, zou ik ook wat anders willen vragen: de hevige trosgierst eter is de laatste tijd wat stil (enkele maanden al). Hij zit geregeld met zijn snavel op de rug overdag, en fluit minder dan voordien. Toch lijkt hij  gezond te zijn, want hij blijft vechten met het ander parkietje bij het eten. Elke keer jaagt hij de andere succesvol weg, maar dit is al sinds het begin zo en aangezien de vogel die steeds wordt weggejaagd er wat groter uitziet en niet echt mager is (ook verre van dik), lijkt dit oke. Etensbakjes verplaatsen is al geprobeerd, maar andere opstelingen hadden een nog slechter resutaat... En als er trosgierst is, is hij er als de kippen bij. Ook stukjes appel pakken ze zonder problemen mee, net zoals af en toe een stukje brood/sandwich (op dit laatste zijn ze verzot, vooral om het aan stukken te trekken :D ). Veren poetsen doet hij ook nog goed. Wat wel vreemd is, is dat hij altijd een wit kopje had, tot 1-2 jaar geleden, toen werd het plots donker met grijze en witte veertjes door elkaar. Tot slot even vermelden dat ze nu 3-4jaar hier wonen en nog jong waren toen ze arriveerden, dus de leeftijd is nog niet echt een factor om kalm van te worden dacht ik?

Vast bedankt, en mijn excuses dat dit in een totaal verkeerd topic staat nu!
Ruben

josva

Als je erachter bent wat je parkietje leuk vind kan je samen met hem dat gene doen. Ik had een parkiet die hield van dingen kapot maken. Dus een wcrolletje kapot maken en de parkiet ging het wc rolletje daarna zelf kapotmaken en keek er echt naar uit om het samen te doen. De andere parkiet houd van muziek. Dus die zit altijd bij me met zijn koppie te schudden. Als ik dat ook doe gaat ie ook meedoen.

Ze kijken echt ernaar uit om het dan samen met jou te doen. Het is echt de aandacht die je de parkiet geeft waar ze tam van worden is mijn ervaring.

De parkiet die ik nu heb houd ook van water en vind het leuk om mee te gaan douchen. Is ook best een leuk gezicht.